اعتراض، محافظه‌کاری و مرگ «در حاشیه ۲»

سنت اعتراضات صنفی، گروهی و قومی به مجموعه‌های نمایشی که رنگی از انتقاد به این مجموعه‌ها را دارد، سنت دیرپا، پردامنه و همچنان پرقوتی است. به محض نمایشی اندک منفی از یک شخصیت که وابستگی صنفی یا قومیتی به نهاد یا جغرافیای مشخصی دارد، بانگ اعتراض از سوی تریبون‌داران آن صنف یا قومیت بلند می‌شود و ماجرا وقتی مساله‌سازتر می‌شود که دستپاچگی همیشگی تلویزیون با آن همراه می‌شود.

آخرین مورد رخ داده از این اتفاق عجیب اما پرسابقه در تلویزیون ایران به فصل اول از سریال «در حاشیه» برمی‌گردد. مهران مدیری یکی از محبوب‌ترین و معتبرترین چهره‌های طنزپرداز تلویزیونی بعد از چند سال دوری از تلویزیون، سرانجام با «در حاشیه» به تلویزیون بازگشت.

سریالی که به محض شروع با واکنش‌های فراوانی مواجه شد وخیلی زود تبدیل به اتفاق رسانه‌ای مهمی در ایران شد. «در حاشیه» علاوه بر اینکه خیلی زود مخاطبان گسترده‌ای پیدا کرد، با واکنش‌های متفاوتی هم روبرو شد. سریال در یک بیمارستان دورافتاده می‌گذشت و ماجرای چند دکتر صراحتا قلابی را نمایش می‌داد که به فکر سودجویی و سوءاستفاده از بیماران بودند و طبق پیش‌بینی‌ها، انتقادات به سریال از جانب برخی از جامعه پزشکی خیلی زود آغاز شد. انتقاداتی که به زعم برخی از رسانه‌ها، سریال را سرانجام نیمه‌تمام به پایان رساند.هر چند واکنش‌های تلویزیون به این جور انتقادات، این بار استثنائا ایستادگی نسبی بود.

این نوع اعتراضات به این نوع نمایش‌ها، مشخصا بی‌مبنا و بی‌منطق است. واضح و بدیهی است که انتقاد به یک یا چند عضو خطاکار از یک صنف یا قومیت، زیر سوال بردن کلیت آن مجموعه‌ها نیست  و بدیهی‌تر اینکه در هر صنف یا قومیتی، این جور افراد سوءاستفاده‌گر پیدا می‌شوند.اما جدای از این بعد از قضیه، خطرناک‌ترین وجه این اعتراضات، دامن زدن به محافظه‌کاری‌های بعدی مجموعه آثار نمایشی در سینما و تلویزیون است. ترس از مواجهه شدن با این اعتراضات و کنترل نشدن آنها از سوی مدیران بالادستی و هوار شدن همه هجمه‌ها به سمت تهیه‌کننده و کارگردان و حتی بازیگران، خیلی ساده مجموعه عوامل هنری دخیل در سینما و تلویزیون ایران را به این نتیجه می‌رساند که بهترین راه، به آرامی رد شدن از این مشکلات و آسیب‌های اجتماعی است و این همان چیزی است که این شب‌ها، در «درحاشیه 2» می‌بینیم

« در حاشیه 2» در عین فراهم بودن بستر برای گام برداشتن در جهت مساله‌های ملتهب و به روز جامعه ایرانی، چند گام عقب‌تر از فضای امروز رسانه‌های تصویری حتی تلویزیون قدم برمی‌دارد و این در فضایی که سپهر رسانه‌ای ایران به صورت وحشتناکی در اختیار شبکه‌های اجتماعی‌ای است که سرعت و به روز بودن ویژگی اصلی آنهاست، چیزی جز شکست برای یک سریال محسوب نمی‌شود.

«در حاشیه 2» نمی‌تواند پابه‌پای مردم جلو برود، به برخی از موضوعات ملتهب و به روز نزدیک می‌شود، اما از دور می‌ایستد و فقط نظاره می‌کند و صراحتا می‌ترسد که وارد میدان شود و مهران مدیری و تیمش، دیگر با استفاده از شوخی‌های کلامی و موقعیتی قادر به کشاندن مردم به پای رسانه‌شان نیستند که عمر این بازی‌ها به پایان رسیده است.

این اعتراضات طبیعتا ادامه خواهد یافت. تا وقتی حسن فتحی هم مجبور می‌شود برای فرار از این اعتراضات بخشی اضافه به سریالش وصله کند و تا وقتی نمایندگان و وزرا به دلایلی معلوم پشتیبانان اصلی این اعتراضات هستندو تا زمانی که صداوسیما سریعا دستپاچه می‌شود و اولین تصمیمش کنار گذاشتن عوامل این مجموعه‌های نمایشی است، باید منتظر ادامه و پررنگ شدن این اعتراضات غیرمعقول باشیم و نتیجه، سریالی بی رمق از کاربلد‌ترین طنزپرداز ایرانی.

اخبار فرهنگی - تسنیم

وقتی پیگیری مرگ فاطمه را سیاسی‌کاری می‌نامند/ تداوم حاشیه امن مسوولان با عزل زیردستان

به گزارش  ایلنا، سه‌شنبه گذشته بود که حادثه‌ای تلخ در پارک کوهسار شهرک رضویه اتفاق افتاد. در این حادثه دختر بچه پنج ساله در آبنمای پارک سقوط کرده و به دلیل نبود دریچه به داخل پمپ آب‌نما کشیده می‌شود و مادرش جسد شرحه شرحه شده فرزندش را تحویل می‌گیرد.

حقانی: قصور مسئولان شهری در مرگ کودک 5 ساله

نکته قابل توجه در این حادثه، هشدار چندین باره مردم به مسئولان پارک برای گذاشتن دریچه یا درپوش در این آبنما بوده است، اما غفلت مسئولان شهرداری و البته بنا به گفته خودشان پیمانکار طرح، پارک را قربانگاه فاطمه‌ ۵ ساله کرد. این نکته ای است که محمد حقانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، آن را مطرح کرد و گفت: قصور مسئولان شهرداری در این حادثه محرز است. در پارک‌ها که معمولا بچه‌ها رفت‌وآمد دارند، مسئولان شهرداری و پارک‌ها باید اقدامات لازم را پیش از حوادث تلخ انجام دهند. 

چند روز بعد از رخداد این حادثه، شهردار تهران براساس گزارش سازمان بازرسی شهرداری در خصوص حادثه فوت کودک خردسال در یکی از بوستان‌های شهرک رضویه، شهردار و مسئول خدمات شهری ناحیه ۴ منطقه ۱۵ و همچنین رییس اداره فضای سبز منطقه را به دلیل اهمال صورت گرفته عزل کرد. (لینک خبر)

مادر فاطمه: می خواهم از نگهبان پارک و شهردار شکایت کنم

خبرگزاری ایلنا، به دنبال اجرایی کردن رسالت خود یعنی شفاف‌سازی از روزهای نخست حادثه پیگیر این حادثه تلخ شد و حتی به منظور روشن‌تر شدن ابعاد این ماجرا و ترسیم وقوع حادثه به دور از پیش‌داوری و قضاوت به سراغ این خانواده داغدار رفت و شرح آنچه رخ داده است را از مادر فاطمه جویا شد.

یکی از نکات قابل توجه، شکایت مادر فاطمه از شخص شهردار است؛ او در بخشی از مصاحبه افشا می‌کند: «شهرداری به ما گفت؛ با رسانه‌ها صحبت نکنید و اگر از شما سوال کردند؛ بگویید روحیه صحبت کردن نداریم.

وی تاکید می کند که می‌خواهم از نگهبان پارک و شهردار شکایت‌ کنم.»

سروری: چرا این پرونده را به شهردار ربط می‌دهید؟!

برای پیگیری بیشتر و همچنین پرداختن به ابعاد حقوقی این پرونده با پرویز سروری؛ رئیس کمیسیون حقوقی و نظارت شورای شهر تهران تماس گرفتیم. از او پرسیدیم آیا ایجاب نمی‌کند، درباره این ماجرا و سهل‌انگاری صورت گرفته، شهردار منطقه در شورا مورد سوال قرار گیرد و یا درباره چنین موضوعاتی با شهردار تهران صحبت شود؟ که با این پاسخ از سوی این عضو شورای شهر رو به رو می‌شویم؛ «اگر در جاده‌های کشور یک نفر کشته شود، شما وزیر راه و رییس جمهور را مورد بازخواست قرار می‌دهید؟» آقای سروری! آیا این تمثیل بیشتر چیزی شبیه به "استدلال استقرایی" (قیاس مع الفارق) نیست؟ در این پرونده صحبت از کودک 5 ساله‌ای است که به سمت آبنمای کم عمقی می رود و نمی‌دانسته قرار است، در سایه غفلت مسئولان او را به کام مرگ بکشاند. آقای سروری! شاید جاده‌ها هزاران انسان را به کام مرگ بکشاند آن هم به دلایل مختلف از وضعیت بد جاده‌ها و خودروها گرفته تا سرعت غیرمجاز و خواب آلودگی که سهم خطاهای انسانی در تلفات جاده‌ای بسیار قابل توجه است، اما آیا مادر فاطمه فکر می‌کرد که یک پارک قربانگاه دخترش شود؟ آیا فکر می‌کرد که یک حوض تک دانه دخترش را به کام مرگ بکشاند؟

این عضو شورای شهر تهران افزود: «حالا چون در پارکی یک اتفاقاتی افتاده که همه ما هم متاسفیم، ۳ نفر را عزل کردند، آیا باید انتظار داشت که شهردار منطقه و یا شهردار تهران پاسخگو باشد؟ خبرنگار رسالتی دارد، اینطور که نمی‌شود؛ از خودش هیچ نوع "شخصیت حقیقی" نداشته باشد و به او بگویند که تماس بگیر و چنین سوالی کن. چرا باید این موضوع را به شهردار تهران ربط داد؟» » آقای سروری! چه ساده انگارانه و غیرمحترمانه است که شخصیت یک خبرنگار را صرفاً در لفافه‌ی پرسش و پاسخ‌های رفع تکلیفی پیچیده‌اید و تاب پاسخگویی به یک سوال، که نه فقط برای دردِ مرگ دلخراش یک دختر بچه 5 ساله، که بواسطه‌ی اضطراب و نگرانی کودکان خردسال دیگری که به همان سادگی مرگ فاطمه در معرض خطر مرگ، آنهم در فضایی که شهرداری‌ها با مالیات و عوارض دریافتی از دسترنج پدر یا مادرشان برای تفریح و بازی‌های کودکانه ساخته‌اند، قرار دارند، مطرح می‌شود.

جناب آقای سروری در  این حادثه تلخ "شخصیت حقیقی و حقوقی" خبرنگار یک درد را فریاد می زند!... و  آن چراییِ مرگ مظلومانه فاطمه 5 ساله آنهم به دلیل کوتاهی، ندانم کاری، اهمال کاری و رفتار غیرمسئولانه‌ی مثلا مسئولان شهری است! مگر پیگیری حوادث تلخ این چنینی و مصاحبه با مسولان مرتبط و پیگیری ماجرا برای دستیابی به دلایل وقوع " مرگ یک کودک " از نظر شما چیزی غیر از رسالت یک خبرنگار است؟  مگر غیر این است که خبرنگار حلقه واسط بین واقعیت ها و مخاطبان محسوب می شود و باید به روشنگری ابعاد یک ماجرا بپردازد؟

 اظهارات تامل برانگیز این عضو حقوقدان شورای شهر در حالی مطرح شده که ذکر این نکته در پی آن ضرورت دارد که در هر کجای دنیا در صورت وقوع چنین اتفاقاتی مسولان خود پیش قدم می شوند و با استعفاء در عمل و رفتار، تاسف خود را از وقوع چنین اتفاقات تلخی نشان می دهند و یا حداقل بالاترین مسول مربوطه با عذرخواهی، با مردم همدردی می کند، نه اینکه با یک جمله که " ما هم متاسفیم و 2 – 3 نفری را برکنار کرده ایم " خود را از محدوده ی مقصرین خارج کنند.

نکته دیگر اینکه آقای سروری، این نه نخستین باری است که سهل انگاری و ندانم کاری مسئولان شهری منجر به چنین رخدادهایی می شود و  نه این خبرگزاری نخستین بار پیگیر چنین حوادث تلخی است. اینکه چرا شما پیگیری این پرونده از سوی این خبرگزاری را "سیاسی‌کاری" دانسته اید و آن چنان در برابر وقوع یک حادثه تلخ که منجر به مثله شدن یک دختر بچه پنج ساله شده، تمام قد به دفاع از شهردار پرداخته اید؛ جای سوال دارد؟

واکنشی قابل تامل؛ آیا ممکن است پمپ آب چنین کاری را با بدن بچه بکند؟

صحبت های این عضو حقوقدان در حالی مطرح شده است که از قضا روز گذشته معاون شهردار تهران اظهاراتی شبیه به سروری و قابل تامل تر از او داشت! ناصر امانی روز گذشته در شورای شهر تهران، ضمن دفاع از عملکرد قالیباف، واکنشی عجیب به قربانی شدن فاطمه نشان داد؛ به طوری که او گفت: 18 هزار فاطمه در سوانح جاده‌ای می‌میرند، چرا هیچکس صدایش درنمی‌آید؟

امانی با بیان اینکه ما دو هزار و 500 فضای سبز و پارک در تهران داریم، اظهار داشت:‌ طی 10 سال گذشته در کدامیک از این فضاها خونی از دماغ کسی ریخته شده؟ پرونده نشان می‌دهد مادر بچه را گم کرده است و حتی به کلانتری هم مراجعه کرده است و بعد به کنار آبنما رفته.

معاون شهردار تهران همچنین به طرح سوالی اشاره کرد که در دست بررسی است؛ «آیا ممکن است؛ آن پمپ آب چنین کاری را با بدن بچه بکند؟!» 

بازسازی صحنه حادثه/بازپرس پرونده: کشف بقایای جسد در مخزن آبنما

این واکنش معاون شهردار که اصلا آیا ممکن است پمپ آب، بدن یک کودک را تکه تکه کند، همان روز گذشته با بازسازی صحنه حادثه رد شد. بازپرس شعبه شش دادسرای امور جنائی در واکنش به اینکه مدیران شهری گفته‌اند سقوط در این چاله نمی‌تواند عامل مرگ کودک 5 ساله باشد؟ گفت:  وقتی برای بررسی وارد محل حادثه شدیم، متوجه شدیم که پره‌های پمپ آب به قدری بزرگ است که هر فردی با هر سنی داخل آن بیفتند، جانش را از دست می‌دهد. پس از بررسی‌هایی که امروز انجام دادیم بقایای جسد فاطمه در مخزن آبنما پیدا شد. او همچنین از احضار مدیر شرکت نگهدارنده بوستان کوهسار واقع در منطقه 15 خبر داد.(لینک خبر)

وکیل دادگستری: مقامات بالای شهرداری قصور کرده اند/شهرداری عذرخواهی کند

علیزاده طباطبایی وکیل پایه یک دادگستری در گفت و گویی با خبرنگار ایلنا، به تشریح ابعاد حقوقی این پرونده پرداخته که در آن بر قصور شهرداری و عذرخواهی این نهاد از مردم تاکید می‌کند.

او می‌گوید: این قتل از نظر قانونی، قتل غیرعمد است و در این حادثه، بعضی قصور کردند و بعضی تقصیر دارند. قطعا شهرداری قصور کرده و باید بر اعمال پیمانکار نظارت می کرده که نظارت کافی صورت نگرفته و این قصور شهرداری را نشان می‌دهد. از سوی دیگر پیمانکار تقصیر دارد.

وی ادامه می‌دهد: در این پرونده یک مسولیت کیفری مطرح است که متوجه پیمانکار می‌شود. از سوی دیگر یک مسئولیت مدنی مطرح است که متوجه و مربوط به شهرداری است و باید جبران کند و یک مسولیت اخلاقی نیز وجود دارد که متوجه شورای شهر است که بر اعمال شهرداری نظارت نداشتند.

این وکیل پایه یک دادگستری به حادثه چند سال گذشته در پارک شهر و قصور شهرداری اشاره می‌کند و می‌گوید: زمانی که ما در شورا بودیم، در آن زمان چند دختر در حوضچه پارک شهر غرق شدند و این کافی بود برای اینکه شهرداری، مراقبت‌های لازم را داشته باشد. البته شهرداری حوزه کارش گسترده است و این اتفاقی است که اگر پیشگیری نکنند، تکرار شدنی است.

وی اضافه می‌کند: شهرداری مکان‌های مختلفی در پارک‌هایش دارد که نیاز به دریچه دارد و اگر به موقع کنترل نشود، ممکن است دوباره بچه‌ی دیگری بار دیگر در گودال بیفتد.

علیزاده درباره اهمال کاری مسولان شهری در اینگونه حوادث توضیح می‌دهد: وقتی در زیر مجموعه، اتفاقی رخ می‌دهد، ناشی از سوءمدیریت مقامات بالاتر است و باید نظارت و کنترل داشته باشند. مقامات بالای شهرداری تقصیر ندارند اما قصور کرده‌اند؛ از سوی دیگر این سوال مطرح است که چرا شورا نظارت کافی بر اعمال و رفتار شهرداری ندارد؟

این وکیل پایه یک دادگستری بر این نکته تاکید می‌کند که شهرداری در نظارت کوتاهی کرده و رسما باید از مردم عذرخواهی کند.شهرداری باید پیشگیری‌های لازم را داشته باشد تا این اتفاق بار دیگر صورت نگیرد.