کودکان


2 دقیقه پیش

با بطری نوشابه برای پسر کوچولو هواپیما بسازید

به جای خریدن اسباب بازی های گران قیمت ، می توانید با استفاده از ابزاری که در خانه در اختیار دارید اسباب بازی هایی با کمک فرزندان خود بسازید که هم در هزینه ها صرفه جویی می ...
2 دقیقه پیش

از رایحه درمانی نوزادان بیشتر بدانید

آیا شما می خواهید برای مراقبت از نوزاد خود، یک رویکرد جامع تری را انتخاب کنید؟ آیا شما به عنوان یک پدر و مادر به دنبال درمان های طبیعی برای بچه های کوچک خود هستید؟ آیا می ...

گاز نگیر! فحش نده!


تربیت کودکان کار سخت و پیچیده ای است که در بسیاری موارد نیازمند مشاوره با متخصصان روانپزشکی کودک و مطالعه کتاب ها و مقالات متعدد است.

مجله سلامانه - مستانه تابش: تربیت کودکان کار سخت و پیچیده ای است که در بسیاری موارد نیازمند مشاوره با متخصصان روانپزشکی کودک و مطالعه کتاب ها و مقالات متعدد است. هر چند که همه کودکان و حتی والدین مثل هم عمل نمی کنند اما بسیاری از مشکلات و اختلالات رفتاری در کودکان راه حل های مشابهی دارند که می توانند تا حد زیادی به والدین کمک کنند.

د ر این مقاله به بررسی 2 اختلال شایع در کودکان یعنی گاز گرفتن یا دعواهای کودکانه و بدزبانی پرداخته ایم و راه حل های خوب و کارآمدی برای آنها ارائه داده ایم. در صورتی که با انجام این راهکارها موفق به تربیت فرزندتان نشدید لازم است حتما با یک مشاور مشورت کنید.

«بچه من بلد نیست با دوست هایش بازی کند. هر بار کنار یک بچه دیگر باشد، بعد از چند دقیقه صدای فریادش بلند می شود و من می دانم که باز کسی را زده یا گاز گرفته است. هر وقت عصبانی باشد اسباب بازی هایش را به دیوار می زند تا آنها را بشکند و اگر از غذا خوشش نیاید، بشقابش را پرت می کند.» چه باید بکنم؟

گاز نگیر! فحش نده!

پرخاشگری در کودکان بیشتر بر سر وسایلی است که به آنها تعلق دارد و دیگران سعی در به دست آوردن آنها دارند یا اینکه زمانی اتفاق می افتد که سایر کودکان به حرف های او گوش ندهند و بازی را خراب کنند. به هر حال همه ممکن است به دلایلی عصبانی شوند اما باید راه های کنترل آن را نیز یاد بگیرند. البته به ندرت اتفاق می افتد که کودکان بخواهند با عصبانیت شان قصد آسیب رساندن به کسی را داشته باشند؛ با این حال در چنین شرایطی توصیه می شود:

1- رفتارهای جایگزین را به کودک یاد بدهید

اگر بچه ای رفتار تهاجمی دارد و نمی تواند عصبانیتش را به شیوه درست نشان دهد، باید یادش بدهید که چه روش هایی می تواند جایگزین کتک زدن یا گاز گرفتن و ... شود و به همان خوبی عصبانیت را نشان دهد. از او بخواهید هر وقت عصبانی شد، درباره احساسش حرف بزند تا آرامش پیدا کند.

اگر هنگام بازی دیگران را هل می دهد، از او بخواهید وقتی عصبی شد قبل از اینکه کسی را هل بدهد از یک بزرگتر کمک بخواهد یا دیگر به بازی ادامه ندهد. البته این آموزش باید در موقعیتی که کودک آرام است انجام شود، اگر وقتی کودک عصبانی است بخواهید مهارت کنترل خود را یادش بدهید، نتیجه چندانی نخواهید گرفت.

2- الگوی بدی نباشید

اگر نمی خواهید کودک عصبانی تان وسایل خانه را پرت کند و احساسش را سر اسباب بازی ها و کتاب هایش خالی کند، هرگز جلوی چشم او مرتکب رفتارهای مشابه نشوید. اگر شما موقع عصبانیت لیوانی را بشکنید، کودک هم این مجوز را پیدا می کند که اسباب بازی هایش را خرد کند تا نشان دهد عصبانی است.

3- به موقع نزد مشاور بروید

اگر دختر یا پسر کوچک شما هر روز و همیشه پرخاشگر است و نمی تواند رفتارهای تهاجمی اش را کنترل کند، شاید نیاز باشد با یک روانشناس یا روانپزشک مشورت کنید تا علت این رفتارها مشخص شود.

4- احساس طرف مقابل را برایش توضیح دهید

درک احساس فرد مقابل یکی از نیازهای اصلی کنترل رفتارهای پرخاشگرایانه در کودکان است. شاید کودک شما تا به حال از سوی یکی از دوستانش گاز گرفته نشده و نمی داند چه حس ناخوشایندی دارد؛ پس در مواقعی که هم او و هم شما آرام هستید، برایش توضیح دهید که کتک زدن، گاز گرفتن، هل دادن دیگران و ... چه احساسی را در طرف مقابل ایجاد می کند.

گاز نگیر! فحش نده!

5- از رفتار تهاجمی کودک پیشگیری کنید

قبل از اینکه رفتار تهاجمی کودک در بازی با دیگران بروز کند، جلویش را بگیرید. برای این کار باید به دقت حواس تان به جریان بازی فرزندتان با هم سن و سالانش باشد و در مواقع لزوم مداخله کنید تا رفتارهای پرخاشگرایانه فرزندتان به کودک دیگری آسیب نزند.

6- تنبیه بدنی ممنوع!

وقتی شما فرزندتان را کتک می زنید به او این مجوز را می دهید که برای نشان دادن عصبانیتش دیگران را کتک بزند. فراموش نکنید که شما آینه فرزندتان هستید. علاوه بر اینکه نباید او را تنبیه بدنی کنید، در مواجهه با عصبانیتش هم نباید عصبانی شوید و از کوره در بروید. عصبانی شدن والدین به کودک می آموزد که قدرت و تاثیرگذاری، در رفتارهای پرخاشگرایانه و تهاجمی است.

بدزبانی در کودکان

تصور کنید که به مهمانی رفته اید و در لحظه خداحافظی، همین که می خواهید لباس های دختر یا پسر کوچک تان را عوض کنید، او شروع به فریاد زدن می کند و حاضر نیست از بازی با دوست هایش دل بکند. شما که از رفتار فرزندتان شرمنده شده اید، سعی می کنید اوضاع را کنترل کنید که بچه یکدفعه شروع به بدزبانی می کند و شما را احمق، بی شعور و ... می خواند!

اصلا قابل تصور نیست ولی تعجب نکنید بسیاری از والدین با مشکل بدزبانی کودک شان مواجه هستند و نمی دانند چطور باید این مشکل را رفع کنند. آیا تهدید به فلفل و ریختن روی زبان به شیوه مادربزرگ ها جواب می دهد یا باید بچه را نزد مشاور برد؟

چرا بچه ها بدزبان می شوند؟

بدزبانی و فحش دادن فقط از طریق آموزش و مواجه شدن با این اتفاق در کودکان ایجاد می شود. یعنی فرزند شما در موقعیت بدزبانی قرار گرفته و استفاده از لغات و کلمات زشت یا انواع و اقسام فحش ها را از زبان فرد دیگری آموخته است. موقعیت بدزبانی می تواند شامل یک سریال تلویزیونی باشد که مناسب پدر و مادر است نه کودک یا اینکه ممکن است دوستی در مهد این کار را انجام داده و ... البته بدزبانی فقط شامل فحش دادن نمی شود و مواردی مثل صدا زدن بزرگترها با اسم کوچک، تهدید کردن، طعنه زدن، گستاخی و فریاد زدن به جای آرام صحبت کردن را هم باید در گروه بدزبانی قرار داد.

گاز نگیر! فحش نده!

1- الگوی خوبی باشید

اگر دوست ندارید فرزندتان با فریاد حرف بزند خودتان هم نباید در برابر او و دیگران، چنین رفتاری داشته باشید. به جای اینکه هر بار وقتی کسی چیزی به فرزندتان می دهد به او بگویید: «یادت رفت تشکر کنی»، خودتان الگوی این رفتار پسندیده برای بچه باشید. وقتی کار کوچکی برایتان انجام می دهد از او تشکر کنید یا اگر می خواهید دختر یا پسر کوچولو استفاده از کلمه جادویی لطفا را یاد بگیرد، خودتان آنقدر این کلمه را در صحبت با کودک و البته دیگران به کار ببرید تا ملکه ذهن او شود.

2- درست حرف زدن را به او یاد بدهید

«درست حرف بزن»؛ پدر و مادر بچه های بدزبان صد بار در روز از این عبارت سه کلمه ای استفاده می کنند اما آیا آنها تا به حال به کودک شان نشان داده اند که دقیقا منظورشان از درست حرف زدن چیست؟ بنابراین اگر می خواهید کودک شما خوش زبان باشد، باید این مهارت را به او آموزش دهید. اگر دل تان نمی خواهد فرزندتان با صدای بلند با شما صحبت کند، باید به او بگویید که فریاد زدن به جای حرف زدن معمولی یک رفتار نادرست است و در خانه شما جایی ندارد.

3- جلوی زبان تان را بگیرید

مهمترین مربیان بدزبانی کودک، پدر، مادر، اطرافیان و تلویزیون هستند. افراد خانواده، غریبه ها و ... کلمات زشت یا حرف زدن بی ادبانه را یاد می گیرد، سپس آن را تکرار می کند. انتظار نداشته باشید که وقتی موقع رانندگی و در حضور دختر و پسر کوچک تان، راننده های دیگر را احمق، پشت کوهی و ... می خوانید، این کلمه را چند ساعت یا چند روز بعد از زبان او نشنوید.

4- به کودک احترام بگذارید

بدزبانی نوعی بازی کسب توجه در کودکان است، پس کافی است از کوره در بروید و واکنش نشان بدهید تا در بازی شریک شده و کودک را به هدفی که داشته برسانید. اگر او داد می زند، شما با عصبانیت جوابش را ندهید و طوری با او رفتار کنید که انگار مهمان شماست. با احترام گذاشتن به کودکان، این رفتار را غیرمستقیم به آنها یاد می دهید.

گاز نگیر! فحش نده!

5- دور تنبیه را خط بکشید

تنبیه در اغلب موارد نمی تواند جلوی بدزبانی کودک را بگیرد و بهتر است فقط در مواردی لحاظ شود که رفتار کودک، هم برای خودش و هم دیگران خطرناک و آسیب زا باشد. تنبیه کردن در این مورد یا کودک را جری تر می کند یا ترس را به او یاد می دهد، نه احترام را.

6- چشم تان را روی بدزبانی کودک ببندید

یکی از روش های توصیه شده برای مقابله با بدزبانی کودک این است که به طور کامل این حرکت را ندیده بگیرید؛ طوری که انگار اصلا آن حرف زشت را نشنیده اید. وقتی به بدزبانی فرزندتان پاسخ ندهید، به او نشان می دهید که نمی تواند با کلمات یا طرز بیانش شما را تحت تاثیر قرار دهد.

7- اجازه بدهید در زمان مشخصی کلمه مورد نظرش را تکرار کند

شنیدن کلمه احمق و ... از زبان یک کودک، آزار دهنده است و می تواند باعث شود به خاطر روش تربیتی تان احساس گناه کرده و خودتان را سرزنش کنید که پدر یا مادر خوبی نبوده اید اما حالا می خواهیم اجازه دهید کودک صدها بار در یک بازه زمانی مشخص این کلمه را تکرار کند.

وقتی فرزندتان کلمه ناپسندی را به زبان می آورد، به او بگویید که از این رفتارش متاسفید. سپس یک ساعت زنگ دار کوک کنید و از او بخواهید آنقدر آن کلمه را تکرار کند تا ساعت زنگ بزند؛ البته فراموش نکنید به او یادآوری کنید که بعد از زنگ ساعت اجازه به کار بردن آن را ندارد.


ویدیو مرتبط :
گاز نگیر...

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

آیا کودک شما هم گاز می گیرد؟!





گازگرفتن کودکان

 

یشتر کودکان کوچکتر از 3 سال اطرافیان خود را حداقل یک مرتبه گاز می گیرند. بیشتر همین کودکان این عادت خود را به خودی خود از دست می دهند. اما اگر این عادت بعد از سن 3 سالگی هنوز ادامه یابد و مرتبا تکرار شود نیاز به توجه و درمان دارد.


گاز گرفتن همیشه عمدی و آگاهانه نیست و به ندرت ممکن است باعث آسیب جدی به دیگران شود و یا بیانگر خطر جدی باشد.

 


چرا کودکان گاز می گیرند؟


دلیل کودکان برای این کار متفاوت است و این وابسته به سن آنها می باشد.


کودکان بین سنین 5 تا 7 ماه: کودکان در این سن اطرافیان خود را گاز می گیرند به خصوص اگر احساس ناراحتی در اطراف دهان خود داشته باشند وی ا گر به دلیل دندان در آوردن دچار درد باشند.در این حالت اغلب پرستار خود یا مادر را در هنگام شیردهی گاز می گیرند.خبر خوب اینکه در چنین مواقعی به محض دیدن و یا شنیدن عکس العمل اطرافیان یاد می گیرند که دیگر گاز نگیرند.

 


کودکان بین سنین 8 تا 14 ماهگی: این کودکان معمولا اطرافیان خود را گاز می گیرند تا هیجان خود را بروز دهند. در این حالت بیشتر پرستار و یا کودکان دیگر در اطراف خود را هدف قرار می دهند که البته با شنیدن کلمه "نه"از این کار دست می کشند.

 


کودکان بین سنین 15 تا 36 ماهگی: کودکانی که در این فاصله سنی گاز می گیرند اغلب به دلیل عصبانیت و یا تنها به خاطر داشتن قدرت کنترل دیگران این کار را انجام می دهند. در این سن اغلب کودکان دیگر را گاز می گیرند و کمتر پرستار مورد هدف قرار می گیرد. کودکان دراین سن بعد از آموزش یاد می گیرند که این رفتار صحیح و مورد قبولی نیست.

 

بعد از سه سالگی: کودکان هنگامی که احساس ضعف و یا ترس کنند گاز می گیرند. مثلا موقعی که در جنگ و جدالی بازنده شوند و یا زمانی که از اسیب و ازار دیگران بترسند.کودکانی که در این سن به طور مرتب دیگران را گاز می گیرند نیاز به توجه و درمان دارند. این نوع گاز گرفتن در این سن می تواند دال بر داشتن مشکل در بروز احساسات کودک باشد و یا عدم توانایی در کنترل خویشتن.

 


گاز گرفتن در شرایط مختلف اتفاق می افتد، به خصوص زمانی که کودکان دور همدیگر جمع باشند. در امریکا بزرگترین مشکل مراکز مراقبت از کودک ناشی از همین عادت ناپسند آنها است. اغلب مواقع می توان با کمک به کودک در بروز احساساتش به طور صحیح مانع از این رفتار ناخوشایند وی شد. البته کودکانی که به طور مداوم این حرکت را انجام می دهند نیاز به مراقبت ویژه دارند و بهتر است که دورتر از کودکان دیگر مورد مراقبت واقع شوند.

 


گاز گرفتن در کودکان بعدها معمولا منجر به مشکلات رفتاری نمی شود. اما کودکانی که مرتب گاز می گیرند و یا سایر رفتار های خشونت آمیز را از خود نشان می دهند و به خصوص زمانی که بزرگتر از 3 سال هستند ممکن است دچار مشکلات عاطفی و یا بالینی باشند که نیاز به درمان ویژه دارد.