کودکان
2 دقیقه پیش | با بطری نوشابه برای پسر کوچولو هواپیما بسازیدبه جای خریدن اسباب بازی های گران قیمت ، می توانید با استفاده از ابزاری که در خانه در اختیار دارید اسباب بازی هایی با کمک فرزندان خود بسازید که هم در هزینه ها صرفه جویی می ... |
2 دقیقه پیش | از رایحه درمانی نوزادان بیشتر بدانیدآیا شما می خواهید برای مراقبت از نوزاد خود، یک رویکرد جامع تری را انتخاب کنید؟ آیا شما به عنوان یک پدر و مادر به دنبال درمان های طبیعی برای بچه های کوچک خود هستید؟ آیا می ... |
عوامل بروز خشونت در كودكان
آیا تاکنون با کودکانی مواجه شدهاید که برای بهدست آوردن کوچکترین چیز آنقدر داد و فریاد به راه میاندازند و پرخاش میكنند که والدینشان کلافه میشوند و عاقبت درخواست آنها را میپذیرند؟
تعاریف پرخاشگری
روانشناسانی که اعتقادات نظری متفاوتی دارند در مورد چگونگی تعریف پرخاشگری اساساً با هم توافق ندارند. موضوع اصلی این است که آیا باید پرخاشگری را براساس پیامدهای قابل دیدن آن تعریف کنیم یا براساس مقاصد شخصی که آن را نشان میدهد؟ گروهی پرخاشگری را رفتاری میدانند که به دیگران آسیب میرساند یا بالقوه میتواند آسیب برساند. پرخاشگری ممکن است بدنی باشد مثل: زدن، لگد زدن و یا گازگرفتن.
یا لفظی مانند فریاد زدن، رنجاندن، یا به صورت تجاوز به حقوق دیگران مثل گرفتن چیزی توسط زور از دیگران. اما در نگاه كلی پرخاشگری وسیلهای رفتاری است در جهت رسیدن به هدفی. اغلب پرخاشگریهای بین کودکان کوچک از نوع «وسیلهای» است. این نوع پرخاشگری به خاطر متعلقات است. کودکان از یکدیگر اسباببازی میقاپند، یکدیگر را هل میدهند تا به اسباببازیای که میخواهند با آن بازی کنند دست یابند. به ندرت اتفاق میافتد که کودکان بخواهند به کسی آسیب برسانند یا از روی عصبانیت دست به پرخاشگری بزنند.
در مواجهه با كودكان پرخاشگر باید چگونه رفتاركرد؟
در مورد کودک پرخاشگری که الگوپذیری عامل این گونه رفتار او بوده، باید روی الگوی کودک کار کرد و راههای دیگری جز پرخاشگری را به آن الگو آموخت.
اگر پرخاشگری در اثر ناکامی به وجود آمده باشد، باید کودک ناکام را در رسیدن به اهداف مطلوب و دوست داشتنی کمک کنیم.
در مواردی که علت پرخاشگری اضطراب است، باید از نگرانی درونی و اضطراب کودک مطلع شده و در از بین بردن عامل تلاش كنیم.
ورزش کردن برای این کودکان بسیار مؤثر است و باعث تخلیه هیجانی آنان میشود.
در کشمکشهای درونی باید کودک را از حالت دوگانگی خارج كرد. کمک به کودکان در تصمیم گیری، باعث می شود که بیاموزند به حالتهای دوگانه درونی خود پایان بخشند.
در پارهای از موارد كه افسردگی عامل پرخاشگری است، لازم است به این نکته پی ببریم که او چه چیز دوست داشتنی را از دست داده و چگونه می شود مورد از دست رفته را برای او جبران کنیم.
هنگامی که کودک قربانی خشونت در مدرسه شده است، باید با مسئولان مدرسه صحبت کنیم و لازم است که ایشان طبق قانون و مقررات خاص با کودکان خشونتگرا برخورد کنند؛ و نیز کودکانی را که قربانی خشونت شدهاند براساس رفتارهای خوبشان مورد تشویق و تأیید قرار دهند.
چنانچه نوع پرخاشگری کودک خصمانه است، باید کودک را از آزار و اذیت کردن دور کنیم تا مجبور نباشد برای تلافی و انتقام، افراد دیگر را اذیت کند؛ و اگر پرخاشگری از نوع وسیلهای است، باید راههای دیگری را جهت مطرح کردن کودک برگزینیم تا او ناچار نباشد از روش خشونت برای جلب توجه استفاده کند.
هیچگاه رفتار كودك را با اخطار دادن و تحریم و تهدید کردن به نفع خود نکنید چراكه مطمئنا نتیجه عکس خواهید گرفت و حتی باعث تشدید عصبانیت و خشم کودک میشوید. بهتر است ابتدا اورا به اتاق خودش بفرستید و بعد از گذشت مدتی پس از آرام شدن كودك و خود، در این باره با وی به گفتوگو بپردازید و اجازه دهید کودک نیز مانند شما در رابطه با موضوع صحبت کند.
ویدیو مرتبط :
حجت الاسلام رفیعی - عوامل خشونت در خانواده ۱/۲
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
كودكان نامرئی، سر گر دان میان دولت ومجلس
اعطای تابعیت به كودكان حاصل ازدواج زنان ایرانی با مردان خارجی به گره كوری تبدیل شده است. این كودكان بدون شناسنامه و هویت در حال زندگی در ایران و از حداقل حقوق شهروندی محروم هستند.
مطمئنا كودكانی كه در چنین شرایط سخت و نابسامانی بزرگ میشوند آینده روشنی نخواهند داشت و در كنار محرومیتهای اجتماعی سرخوردگیهای روانی و عدم حمایتهای قانونی از آنها تبعات سنگینی به همراه خواهد داشت.
قرار بود با تصویب قانون اعطای تابعیت به فرزندان حاصل از ازدواج زنان ایرانی و مردان خارجی و فرزندان شهدای غیرایرانی، مشكلات آنها رفع شود كه مجلس با نمایندگان مجلس با کلیات طرح دوفوریتی اعطای تابعیت به فرزندان حاصل از ازدواج زنان ایرانی و مردان خارجی و فرزندان شهدای غیرایرانی مخالفت کردند در این راستا نمایندگان مجلس به عنوان اولین دستور در جلسه علنی روز گذشته به بررسی کلیات این طرح پرداختند که در نهایت بعد از استماع نظرات مخالفان و موافقان با 84 رأی موافق، 84 رأی مخالف و 12 رأی ممتنع از مجموع 198 نماینده حاضر در مجلس مخالفت کرد.
برایناساس شرایط سخت زندگی اینكودكان همچنان ادامه دارد و نداشتن شناسنامه و محروم بودن از حقوق شهروندی همچنان گریبانگیر آنها خواهد بود.
دكترسیدعلی كاظمی ، قاضی دادگستری درگفت و گو با «قانون» با اشاره به اینكه اصولا اعطای تابعیت در دنیا به چند مدل اداری، قضایی(حقوقی) و سیاسی انجام میشود كه در كشور ما مسئله اعطای تابعیت بیشتر سیاسی بوده و قوه مجریه و دولت باید در مورد آن تصمیم بگیرند، گفت: این درحالی است كه باید نگاه امنیتی و سیاسی به این كودكان كنار گذاشته شود.كودكی كه داخل ایران از تبعه افغانی و عراقی و از مادر ایرانی بهدنیا آمدهاند خطر امنیتی محسوب نمیشوند بلكه بیتوجهی ما به این كودكان امنیت را به خطر خواهد انداخت.
زیرا این كودكان با تفكر نقض حقوق خود و به رسمیت شناخته نشدن از سوی حاكمیت، رشد كرده پس در انتظار این هستند كه به نوعی از جامعه انتقام بگیرند و در آینده نیز تبدیل به كودكان مجرم خواهند شد.
كودكانی كه دیده نمیشوند
این قاضی دادگستری با بیان اینكه این كودكان واقعا نامرئی هستند و توسط نهادهای قانونگذاری و نهادهای حاكمیتی ما دیده نمیشوند، خاطرنشان كرد: این كودكان از دوحق مهم شهروند بودن و شهروند شدن محروم هستند.
در حال حاضر طبق قانون ورود و خروج و اقامت اتباع خارجی در ایران، هر روز ماندن این كودكان در ایران جرم محسوب میشود و متاسفانه باید گفت ما كودكانی كه از مادران ایرانی بهدنیا میآیند را غیرایرانی فرض میكنیم كه از گرفتن تابعیت، تحصیل و یارانه محروم هستند و حضورشان در ایران نیز جرم تلقی میشود.
كاظمی ادامه داد: ابتدا باید دید ریشه این مشكل كجاست و چرا این زنان با اتباع بیگانه ازدواج كردهاند؟آیا این خانمها به خارج از كشور رفته و با مرد غیرایرانی ازدواج كردهاندو بعد به ایران بازگشتند یا اینكه دولت عدهای از اتباع بیگانه را وارد ایران كرده و آنها نیز با زنان ایرانی ازدواج كردهاند. در این راستا باید گفت درصد قلیلی از این كودكان، مادرانشان در خارج از كشور با اتباع خارجی ازدواج و به ایران بازگشتهاند.
قانون مدنی در ماده 1060 میگوید ازدواج زن ایرانی با فرد بیگانه كه حتی خالی از موانع نكاح هم باشد باید با اذن دولت باشد، حال مشكل این افراد این است كه یا اذن دولت را ندارند یا برخی نیز اذن را گرفتهاند اما مطابق قانون مدنی، اگر دولت متبوع مرد تابعیت خود را بر زن ایرانی تحمیل كند این زنان تابعیت خود را از دست میدهند.
كودكانی كه چوب سیاستهای دولت رامیخورند
وی همچنین ادامه داد: اما این درحالی است كه تعداد زیادی از این زنان با افاغنه یا عراقیهایی ازدواج كردهاند كه به دلیل سیاستهای دولت ایران وارد مرزهای ما شدهاند. حال چرا این بانوان چوب كاری را بخورند كه دولت بر سرآنها آورده است. حتی با فرض اشتباه مادر، چرا كودك باید از حقوق اجتماعی خود محروم باشد و چوب كاری را بخورد كه مادر و دولت بر سرش آوردهاند.
به اعتقاد بنده دولت باید صرفنظر از هر مسئلهای، حق شهروند شدن این كودكان را به رسمیت بشناسند و این موضوع را به عنوان مسئله حقوقی نه مسئله امنیتی و سیاسی درنظر بگیرد و اجازه بررسی موضوع تابعیت را به محاكم قضایی دهد تا در موارد لزوم تابعیت شهروند شدن به این كودكان اعطا شود، یا اماره كلی تابعیت برای این كودكان در نظر بگیرند.
این حقوقدان در ادامه با اشاره به سابقه قانونگذاری در مورد اعطای تابعیت توضیح داد: اولین قانون مربوط به تابعیت، در سال 1389تصویب شد تا قبل از تصویب این قانون برای اعطای تابعیت به این كودكان از كلیات قانون مدنی بهویژه از بندهای 3 و 4 ماده 976 استفاده میشد.
بهاین صورت كه در مراجعه به قضات برای گرفتن تابعیت،آنها براساس قیاس اولویت، این كودكان را ایرانی محسوب و به آنها تابعیت ایرانی اعطا میكردندكه البته این فرآیند حقوقی بود. این قاضی دادگستری در مورد چگونگی قیاس اولویت خاطرنشان كرد: در ماده 976 آمده است پدر و مادر خارجیای كه یكی از آنها در ایران متولد شده باشد اگر در ایران صاحب فرزندی شوند آن فرزند ایرانی محسوب میشود ولی كودكی كه پدر آن خارجیای و مادرش ایرانی بوده است را ایرانی فرض نمیكردند.
در اینجا قضات قیاس اولویت میگرفتند و استدلال آنها این بود كه وقتی فرزند كه از افراد خارجی كه محل تولد آن ایران بوده ما ایرانی محسوب میكنیم، بنابه قیاس اولویت كودكی هم كه دارای مادر ایرانی و پدر خارجی است را باید ایرانی بدانیم و البته باید گفت در آن زمان كه قضات اینگونه عمل میكردند هیچ مشكل امنیتی نیز بهوجود نمیآمد.
تصویب قانونی با شرایط سخت برای این كودكان
وی ادامه داد: بعدها برخی دوستان دلسوز، ماده واحدهای با عنوان قانون تعیین تكلیف تابعیت كودكان ناشی از زنان ایرانی با مردان خارجی در مجلس نوشتند و در سال1385 نیز مصوب شد در مورد این قانون باید گفت قرار بود ابرو را درست كند چشم را هم كور كرد! البته طرح اولیه تغییر كرد و شرایط بسیار سختی در قانون تعبیه شد كه در قانونگذاری ایران بیسابقه بود.
برای مثال طبق این قانون در صورتی كه این كودكان حدود 20 الی25 سال در كشور اقامت داشته باشند در صورت فقدان سابقه امنیت (این درحالی كه ما سوء پیشینه كیفری داشتیم اما سوء پیشینه امنیتی در ایران و در سیستم قانونگذاری نداشتیم) میتوانند تقاضای تابعیت ایرانی كنند ، كار را چنان سخت كرد كه دست قضات نیز عملا از تفسیر قانون مدنی بسته شد و متاسفانه فرآیندی كه كجدار و مریز انجام میشد كاملا مسدود شد. كاظمی با اشاره به اینكه ما با پدیده افزایش این كودكان مواجهیم كه روز به روز هم در حال تزاید هستند.
دولت هم مسئولیتی در قبال این افراد ندارد، تصریح كرد: در مجلس پیشین طرح اصلاحی ارائه شد كه قانونیرا كه به اشتباه تصویب شده بود اصلاح كنند ولی در مجلس با آن مخالفت و اعلام شد این مخالفت از سوی برخی نهادهای امنیتی بهویژه وزارت كشور بودهاست، نهایتا به این جمع بندی رسیدند كه این كودكان از برخی حقوق محروم نباشند و گفتند این كودكان از جهت اقامت در ایران، گرفتن یارانه، تحصیل، شناسنامه مانند كودكان ایرانی هستند. قرار شد دولت نظرات خود را در این زمینه ارائه دهد كه دولت قبل در این زمینه نظری نداد و در نهایت نیز مجلس، روز گذشته این طرح را رد كرد.
وی با بیان اینكه به نظر بنده باید این موضوع مانند قبل در اختیار محاكم قرار گیرد و محاكم در مورد اعطای تابعیت تصمیم بگیرند، توضیح داد: در این راستا باید چند محكمه خاص در این مورد درنظر گرفته شود در این محاكم نمایندهای از وزارت كشور و وزارت اطلاعات حضور داشته باشندو باید سختگیریهای بیجا در مورد این كودكان برداشته شود.
ما باید به كودكان مادران ایرانی احترام بگذاریم. ما وقتی حقوق شهروند شدن را به رسمیت شناختیم حقوق شهروند بودن آنها از جمله حق تحصیل، گرفتن یارانه و... به رسمیت شناخته خواهد شد و از حقوق شهروند بودن هم برخوردار خواهند بود.
كاظمی در خاتمه در پاسخ به این سوال با اشاره به سخنان سخنگوی دولت كه اعلام كرده دولت در چارچوب قوانین فعلی در حال برطرف كردن مشکلات فرزندان حاصل از ازدواج زنان ایرانی با مردان غیرایرانی است، به نظر شما قانون فعلی این قابلیت را دارد كه مشكل این كودكان را برطرف كند ،گفت: قانون فعلی بسیار سختگیرانه است و در این قانون آمده است كودكی چندین سال از عمرش میگذرد و ما طی این مدت وی رابه رسمیت نشناختهایم، میتواند درخواست تابعیت كند و این بهآن معناست كه ما وضعیت این كودك را همانند كودكان خارجی میدانیم. درواقع این قانون كودك ایرانی را خارجی محسوب كرده است. بنده فكر نمیكنم قانون موجود دارای ظرفیتی باشد كه دولت بتواند از طریق آن به این كودكان كمك كند.
قانون فعلی به شدت دستو بال این كودكان را بسته و كار خیری كه برخی نمایندگان مجلس میخواستند انجام دهند را تبدیل به زنجیری به پای این كودكان كردهاست و متاسفانه هیچ اقدامی در مورد این كودكان انجام نمیشود.
كافی است پای صحبتهای سازمانهای مردم نهادی كه به این كودكان خدمت میكنند بنشینیم تا مشكلات این كودكان را درك كنیم. در خاتمه باید گفت كودكان دوفوریت و یك فوریت ما نیستند و هیچگاه اولویت ما نبودهاند این نگاه باید تغییر كند كودكان باید اولویت ما باشند مشكلاتشان باید مورد توجه قرار گیرد و قطعا اولویت آنها از هر لایحه حتی لایحه بودجه بالاتر است.
اخبار اجتماعی - قانون