از کجا بدانم کیسه آبم پاره شده است؟

پارگی کیسه آب اتفاقی عادی است که از آمادگی نوزاد برای به دنیا آمدن خبر می‌دهد. اما بسیاری از مادران نمی‌دانند که پارگی کیسه آب چگونه است و چه حالتی دارد.

نی نی سایت: پارگی کیسه آب اتفاقی عادی است که از آمادگی نوزاد برای به دنیا آمدن خبر می‌دهد. اما بسیاری از مادران نمی‌دانند که پارگی کیسه آب چگونه است و چه حالتی دارد. پاسخ های دکتر نسرین زارع‌پور، متخصص زنان و زایمان، به سوال خانم‌ها درباره زمان پاره شدن کیسه آب را در ادامه می‌خوانید.

دکتر نسرین زارع‌پور، متخصص زنان و زایمان، معتقد است پارگی كیسه آب در سنین مختلف بارداری اتفاق می‌افتد و اگر در زمان غیر از كامل شدن جنین صورت بگیرد عواقبی خواهد داشت و درباره این موضوع توضیح می‌دهد:« از نشانه‌های پارگی کیسه آب می‌توان به خروج ناگهانی مایع آبکی و یا نشت مایعی آبكی، رقیق و بی رنگ که گاهی زرد كهربایی است و در بعضی موارد سبز رنگ است اشاره کرد.  این رنگ سبز مایع آبکی ممکن است در اثر مدفوع كردن جنین باشد. البته  بعضی خانم‌های باردار زمانی که کیسه آبشان پاره می‌شود تصور می‌کنند آبی که از آنها خارج می‌شود ادرار است.»

خانم‌های باردار گاهی آب ناشی از پاره شدن کیسه آب را با ترشحات واژنی اشتباه می‌گیرند. به همین دلیل دکتر زارع‌پور توصیه می‌کند:« مادران باردار باید بدانند که ترشحات واژنی، غلظت بیشتری دارند و حالتشان لزج و چسبنده است. در حالی‌كه قوام آب درون كیسه آب، كاملا شبیه آب معمولی است. البته استثنا هم وجود دارد و گاهی تشخیص بین پاره شدن کیسه آب و ترشحات واژنی سخت است. بنابر‌این در صورت بروز این اتفاق، خانم ‌های باردار حتما باید توسط پزشك معاینه شوند تا پس از انجام بعضی تست‌ها مشخص شود که آب خارج شده از آنها، ناشی از پارگی و یا نشت کیسه آب است.»

پارگی كیسه آب گاهی قبل شروع درد‌های زایمانی و گاهی پس از شروع این دردها اتفاق می‌افتد. اما مادرن باردار بهتر است در هر حالتی آرامش خودشان را حفظ كنند و در اولین فرصت به پزشك مراجعه کنند و توسط او معاینه شوند.

خانم‌های بارداری هستند که تا پایان هفته 40 بارداری، هیچ دردی ندارند و کیسه آبشان پاره نشده است و نگران هستند که این  موضوع مشکلی برای فرزندشان ایجد کند. به همین دلیل دکتر زارع‌پور می‌گوید:« معمولا بارداری طبیعی گاهی تا ٤١هفته طول می‌كشد. البته بهتر است خانم‌های باردار به ویژه در هفته‌های آخر بارداری، تحت مراقبت كامل پزشكی قرار بگیرند و تست‌های سلامت جنین‌شان توسط متخصصان بررسی شود. مادران باردار هم باید حركات جنینی‌شان را چك كنند تا در صورت كاهش حركات، به متخصص مراجعه نمایند.»

اگر درد‌های زایمان تا زمان تعیین شده شروع نشوند، خانم‌های باردار باید بستری شوند تا متخصصان به روش مصنوعی برایشان درد زایمان ایجاد کنند. البته این مادران نباید در چنین شرایطی نگران بیمار شدن نوزاد‌شان باشند چون هیچ مشکلی برای او پیش نمی‌آید و آنها زایمانی عادی خواهند داشت.

دکتر زارع‌پور همچنین به خطر نزدیکی همسران در ماه آخر بارداری اشاره می‌کند و می گوید:« نزدیکی همسران در ماه‌های‌بارداری بی‌خطر است اما این کار نباید در ماه آخر بارداری انجام شود. چون ممکن است منجر به پارگی کیسه آب نوزاد شود.»

وقتی کیسه آب جنین پاره می‌شود

وقتی کیسه آب جنین پاره می‌شود
منظور از کیسه آب جنینی کیسه ای است که در اولین هفته ای که جنین داخل رحم تشکیل می شود، به دور او شکل می گیرد که محتوی این کیسه مایعی به نام آمنیوتیک است که برای ادامه حیات و بخصوص تکامل ریه جنین لازم و ضروری است.
یکی از مسائلی که ذهن بیشتر زنان باردار را، بخصوص در ماه آخر بارداری نگران می‌کند، خطر پاره شدن کیسه آب جنین و زایمان زودرس است، اما پارگی زودرس کیسه آب جنین اتفاقی نیست که فقط در ماه‌ آخر بارداری بیفتد، بلکه این اتفاق ممکن است حتی در ماه‌های اولیه حاملگی هم رخ دهد و به اشتباه با دفع ترشحات معمول این دوران اشتباه گرفته ‌شود و مورد پیگیری قرار نگیرد که به گفته دکتر صفیه عشوری مقدم، متخصص زنان در این صورت و در شرایطی که اقدامات کنترلی لازم از سوی پزشک متخصص صورت نگیرد جان جنین و سلامت مادر به خطر می‌افتد.
 وی ادامه می دهد: اگر پارگی کیسه آب پس از گذشت 34 هفته از بارداری اتفاق بیفتد، مشکلی برای جنین و مادر پیش نمی آید و زایمان می تواند صورت بگیرد، اما اگر این اتفاق در ماه آخر بارداری و زیر 34 هفتگی اتفاق بیفتد، مادر باید تحت مراقبت و کنترل شدید در مراکز درمانی قرار بگیرد، چراکه ریه و دستگاه تنفسی جنین تا 34 هفتگی تکامل پیدا می کند.
 کیسه آب جنین چیست؟
منظور از کیسه آب جنینی کیسه ای است که در اولین هفته ای که جنین داخل رحم تشکیل می شود، به دور او شکل می گیرد که محتوی این کیسه مایعی به نام آمنیوتیک است که برای ادامه حیات و بخصوص تکامل ریه جنین لازم و ضروری است.
دکتر عشوری ضمن اشاره به نقش های هورمونی و شیمیایی برای مایع آمنیوتیک و کیسه آب تاکید می کند: جنین تقریبا داخل این مایع شناور است و این مایع نقش مهمی در سلامت او دارد و در واقع تبادلاتی میان جنین و مادر از طریق مایع داخل این کیسه صورت می گیرد که در صورت تحت فشار قرار گرفتن جنین و کاهش میزان این مایع، ممکن است جنین دچار عارضه ها و اختلال های جدی شود و حتی گاهی اوقات، اگر پارگی قبل از 23 هفتگی اتفاق بیفتد، این مساله به از دست رفتن یک عضو یا مرگ جنین منجر می شود.
 نباید فراموش کرد که وجود مایع آمنیوتیک در کیسه آب جنینی و در اطراف جنین می تواند جلوی حوادث و آسیب ها را بگیرد و کاهش آن با خطرات زیادی برای جنین و مادر همراه است.

 عفونت؛ خطری جدی برای مادر و جنین
علت اصلی پارگی کیسه آب در بیشتر موارد نامشخص است، اما یکی از دلایل اصلی آن عفونت هاست، یعنی عفونت وارد خون می شود و افزایش درجه حرارت مادر ممکن است به پارگی کیسه آب منجر شود. عفونت های موضعی نیز می تواند سبب پارگی زودرس کیسه آب شود.
دکتر عشوری به عوامل موثر در پارگی کیسه آب اشاره می کند و می گوید:
از عوامل موثر در پارگی کیسه آب می توان به ضربه ناشی از حوادث، تصادفات و زمین خوردن شدید اشاره کرد. همچنین احتمال پارگی کیسه آب در حاملگی های دوقلویی یا چندقلویی زیاد است. بررسی ها نشان می دهد کمبودهای تغذیه ای نیز خطر پارگی کیسه آب را در پی دارد. همین طور کسانی که وزن خیلی پایینی دارند یا سیگار مصرف می کنند، در معرض این خطر هستند.
این متخصص زنان به تکرار این اتفاق در بارداری های پشت سر هم اشاره می کند و می افزاید: اگر به هر دلیلی میزان مایع آمنیوتیک بیش از حد مورد انتظار باشد، احتمال پارگی وجود خواهد داشت، اما داشتن ارتباط زناشویی گرچه در ماه آخر بارداری توصیه نمی شود، اما به عنوان یک عامل خطر جدی در پارگی کیسه آب شناخته نشده است.
 زایمان زودرس، با حفظ سلامت
از آنجا که پارگی کیسه آب معمولا در ماه آخر بارداری و پس از 34 هفتگی اتفاق می افتد، زایمان زودرس بدون مشکل صورت می گیرد؛ چراکه جنین تکامل یافته و با مشکلی از حیث سلامت روبه رو نمی شود، اما در مواردی که ریه جنین تکامل نیافته است، با تدابیر کنترلی چون استراحت کامل مادر، مصرف فراوان مایعات و کنترل دقیق فشار خون مادر در مراکز درمانی می توان مانع از به خشکی افتادن جنین و زایمان زودرس شد.
 البته دکتر عشوری بالا رفتن فشار خون مادر یا وجود عفونت شدید را از عواملی که قطع بارداری را به دنبال پارگی کیسه آب ضروری می کند، می داند و می گوید: از آنجا که جنین می تواند از هفته 26 تا 28 زنده بماند و قبل از آن معمولا قادر به زنده ماندن نیست، اگر پارگی قبل از هفته 26 باشد، متاسفانه نمی توان جنین را زنده نگه داشت و مادر باید بستری شود و تحت نظر قرار بگیرد، اما در ماه های بالاتر، یعنی حدود 34 تا 36 هفتگی ترجیح داده می شود که جنین داخل رحم بماند.
 حتی در مواردی که پارگی اندک است، گاهی حتی دیده شده که استراحت مادر می تواند سبب تشکیل مجدد مایع آمنیوتیک شود، اما مادر طی بارداری باید هر گونه ترشح مایع از خود را به عنوان یک علامت قابل پیگیری تلقی کند.

پونه شیرازی

منبع :.jamejamonline.ir