انتخاب جراح بینی - بهترین جراح بینی 
عکس: استهلال ماه مبارک رمضان 
عکس: ارزش تیم های حاضر در یورو 2016 کودکان
2 دقیقه پیش | با بطری نوشابه برای پسر کوچولو هواپیما بسازیدبه جای خریدن اسباب بازی های گران قیمت ، می توانید با استفاده از ابزاری که در خانه در اختیار دارید اسباب بازی هایی با کمک فرزندان خود بسازید که هم در هزینه ها صرفه جویی می ... |
2 دقیقه پیش | از رایحه درمانی نوزادان بیشتر بدانیدآیا شما می خواهید برای مراقبت از نوزاد خود، یک رویکرد جامع تری را انتخاب کنید؟ آیا شما به عنوان یک پدر و مادر به دنبال درمان های طبیعی برای بچه های کوچک خود هستید؟ آیا می ... |
کودکانی که دیده نمی شوند
ترس نادیده گرفته شدن یا جدایی در کودکان یکی از شرایط احساسی نرمال در روند رشد کودکان است و از زمانی آغاز می شود که کودک متوجه می شود افرادی هم در زندگی هستند که در آن حضور ندارند. این شرایط را با نام «تداوم سوژه» می شناسند.
صبح بخیر: ترس نادیده گرفته شدن یا جدایی در کودکان یکی از شرایط احساسی نرمال در روند رشد کودکان است و از زمانی آغاز می شود که کودک متوجه می شود افرادی هم در زندگی هستند که در آن حضور ندارند. این شرایط را با نام «تداوم سوژه» می شناسند.
در برخی موارد، بسیاری از از کودکان یا حتی خردسالان ترس و غمی واقعی برای جدایی والدین از آنها از خود نشان می دهند. اگر بخواهیم گسترده تر در این رابطه سخن بگوییم، باید گفت این حس در کودک پدیدار می شود که: این کودک بی دفاع به طور طبیعی و در نتیجه جدا شدن او از والدینش دچار افسردگی و غم سنگینی است. او ناخودآگاه احساس می کند حامی خود را از دست داده است. شاید این مساله را در کودکان کلاس اولی زیاد دیده باشید که با گریه و به اجبار به مدرسه برده می شوند و مادر باید ساعت ها آنجا بماند تا کودک حس تنهایی و جدایی پیدا نکند.
در بسیاری موارد، رفتارهای کودک و جدایی در او ریشه فرهنگی دارد. در کشورهای غربی، کودکان از همان سنین ابتدایی دچار استرس استقلال و روی پای خود ایستادن دارند. اما در فرهنگ های دیگر، خیلی کم پیش می آید که فرزند شیرخواره یا نوزاد از مادر خود جدا شود.
صرف نظر از مساله فرهنگی کشورهای مختلف، این دردی است که در کودک ترس و ناامیدی را پرورش می دهد. اما خوشبختانه راهکارهای مختلفی برای برطرف کردن این احساسات منفی وجود دارد و می توان آن را کنترل کرد. برخی از این راهکارها را در ادامه برایتان توضیح داده ایم.
این احساس اصولا چه مواقعی پدیدار می شود؟
کودک درد جدایی و نادیده گرفته شدن را در اوایل سن 6 یا 7 سالگی از خود بروز می دهد. اما اوج این احساسات در نوجوانی و جوانی و بین سال های 10 تا 18 سال است. این احساسات زمانی در فرزند پدیدار می شود که والدین او برای کار یا خرید بیرون می روند و او رادر خانه تنها می گذارند. حتی شب ها هم که شما در اتاقی دیگر خوابیده اید و کودک در اتاق خودش هست نیز دچار ترس استرس ناشی از نادیده گرفتن می شود. این ترس از زمانی که کودک 24 ماهه است در او شروع می شود و ممکن است تا سال های آینده ادامه داشته باشد.
چگونه می توان در این رابطه به کودکان کمک کرد؟
والدین گزینه های مختلفی دارند:
تا حد امکان کودک را از خود دور نکنید. به ویژه زمانی که احساس می کنید کودک از ترس دوری از شما دچار عصبیت و ناامیدی شده است، سعی کنید زمان بیشتری در کنار او باشید. این کار کمک می کند تا به تدریج این حس منفی را در وجود خود از بین ببرد و دوباره با آرامش زندگی را ادامه دهد.
کودک را نزد افرادی بگذارید که با آنها آشنا است و احساس خوبی در کنار آنها دارد. اگر به هردلیلی، به طور مثال، برای رفتن به سرکار مجبور هستید چندین ساعت فرزند خود را ترک کنید، ترجیحا او را نزد افرادی همچون پدر، مادربزرگ، عمه یا خاله بگذارید. شاید کودک شما همچنان معترض و هراسناک باشد اما دست‌کم در غیاب شما چهره هایی را می بیند که برایش آشنا هستند و دوستشان دارد.
ابتدا کودک را با پرستارش آشنا کنید. اگر به دلیل شاغل بودن مجبور هستید کودک را چندین ساعت در روز تنها بگذارید، برای او پرستار بگیرید و سعی کنید این دو نفر را با هم آشنا کنید و سپس با هم تنهایشان بگذارید.
چگونه باید کودک را برای جدایی آماده کرد؟
باید به تدریج به کودک بیاموزید که به این شرایط عادت کند. اگر او را نزد مادر یا اعضای خانواده خود می گذارید یا برایش پرستار گرفته اید، باید مسایل زیر را رعایت کنید:
• از روزهای اول، جدایی را با هم تمرین کنید
برای کودک بسیار آسان تر است که اگر قرار است جدایی چند ساعته از شما را تحمل کند، او آغازگر این مساله باشد. در همین راستا، هنگامی که چهاردست و پا می کند و به اتاقی دیگر می رود (اگر مطمئن هستید که در آن اتاق خطری او را تهدید نمی کند)، اجازه دهید چند دقیقه تنها بماند و سپس سراغش بروید.
یا مثلا می توانید هنگام خروج از اتاق به فرزند خود بگویید از اتاق خارج می شوید و باز خواهید گشت. با این کار او به طور ناخودآگاه می آموزد که اگر چند دقیقه از اتاق خارج شوید، دوباره باز خواهید گشت و هیچ مشکلی برای او پیش نخواهد آمد.
• زمانی را برای راحتی کودک اختصاص دهید
وقتی برای کودک پرستار می گیرید، پیش از ترک آنها زمانی را با هر دو آنها سپری کنید و با هم بازی کنید. برای این کار می توانید از پرستار بخواهید هر روز نیم ساعت زودتر بیاید تا چندین روز نیم ساعت سه تایی با هم بازی کنید و سپس شما خانه را ترک کنید.
اگر او را مهد کودک می برید هم بهتر است روزهای اول با او به کلاسش بروید و چندین دقیقه همبازی اش باشید تا حس آرامش داشته باشد و به موقعیت جدید خود عادت کند.
• همیشه از او خداحافظ کنید
هنگام ترک کودک، حتما او را در آغوش بگیرید و ببوسید و به او بگویید کجا می روید و چه زمانی بازخواهید گشت. هرگز خداحافظی خود را طولانی نکنید. بی خبر هم او را تنها نگذارید زیرا کودک وقتی شما ناگهان غیب می شوید بیشتر احساس خطر و اضطراب پیدا می کند.
• همه مسایل رابرایش توضیح دهید
کودک همیه مشتاق شنیدن احساسات شما است، بنابراین، گرمی و محبت خود برای پرستاری که انتخاب کرده اید را برای او توضیح دهید. هنگامی که کودک گریه می کند یا ناراحت است، شما گریه نکنید یا چهره خود را غمگین نشان ندهید. مطمئن باشید با گذر زمان هر دو شما به این شرایط عادت خواهید کرد. شک نکنید پرستار به شما خواهد گفت گریه کودک در زمانی که هنوز خانه را ترک نکرده بودید، قطع شده است.
• وقتی می روید، واقعا بروید
اینکه پس از خروج دوباره به خانه بازگردید تا کودک خود را آرام کنید، کار را برای شما، فرزندتان و پرستار او سخت تر می کند و هیچ جنبه مثبتی ندارد.
• دوره آزمایشی تعیین کنید
ابتدا سعی کنید با یک ساعت ترک کودک او را آماده کنید. فقط یک ساعت بیرون بروید و او را با خانواده یا پرستار تنها بگذارید. چندین بار این کار را تکرار کنید تا کودک تا حدی به این شرایط عادت کند و سپس او را برای چندین ساعت پیاپی تنها بگذارید.
چگونه می توان ترس جدایی شبانه را برطرف کرد؟
ترس جدا ماندن از والدین برای کودک یک ترس و نگرانی واقعی است و شما وظیفه دارید زمان خواب کودک را با آرامش بسیار همراه کنید. برای این منظور راهکارهای زیر را انجام دهید: پیش از اینکه کودک به خواب برود او را در آغوش بگیرید، برایش کتاب یا شعر و آواز بخوانید. اگر پس از ترک کودک، شروع کرد به گریه کردن با اتاقش باز گردید و او را در آغوش بگیرید تا مطمئن شود شما مراقب او هستید و خودتان هم خیالتان راحت شود که روان کودک در آرامش است. اما این سرزدن ها باید بسیار کوتاه باشد و او باید بیاموزد که خود به تنهایی باید بخوابد و به مرور زمان نیز به این مساله عادت خواهد کرد.
اگر هیچ کدام از روش های بالا پاسخ‌گو نبود، چه باید کرد؟
همه کودکان شخصیت های متفاوت از یکدیگر دارند و برخی از آنها ترس بیشتری از جدایی دارند و برخی دیگر خیر. اگر با روش های مذکور کودک آرام نشد و همچنان دچار هراس و اضطراب بود، باید در رفتارهای خود بازبینی کنید.
• پرستار یا مهدکودک او را عوض کنید: شاید پرستار یا مهدی که برای کودک انتخاب کرده اید با روحیه او سازگاری ندارند و این مساله باعث اضطراب بیشتر او می شود.
• کودک را با پرستار یا فردی که می شناسد، 15 دقیقه تنها بگذارید: سپس این غیبت را به یک ساعت تعمیم دهید. کودک با این روش تدریجی می آموزد رفتن های شما بازگشت دارد. به این ترتیب، کمتر دچار اضطراب و هراس می شود.
• روش خداحافظی خود را تغییر دهید: آیا هنگامی که کودک حواسش نیست، او را ترک می کنید؟ آیا هنگام ترک کودک شما هم همپای او گریه می کنید؟ آیا تا لحظه آخر برایش دست تکان می دهید و خداحافظی را به فیلم هندی تبدیل می کنید؟
بهتر است یک خداحافظی ساده داشته باشید. به او بگویید سرکار می روید و در فلان ساعت بازخواهید گشت. او را آرام کنید که نزد پرستار یا مادربزرگ جایش امن است.
ویدیو مرتبط :
چگونه کودکانی باهوش داشته باشیم؟
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
20 نکته برای کودکانی که کم غذا می خورند
آیا کودک شما عادت دارد کم غذا بخورد؟در این مقاله راه کارهایی را به شما توصیه می کنیم تا عادات تغذیه ای فرزندتان را بهبود ببخشید.
این نکات را برای پیشگیری از دعواهایی که هنگام صرف غذا اتفاق می افتند،بکار بگیرید.
کودک پیش دبستانی شما طی دو روز گذشته به خوردن هر چیزی به جز ساندویچ کره بادام زمینی دست رد گذاشته است،و کودک نو پای شما به جای خوردن هر چیزی بازی می کند.با این موارد آشنایید،درسته ؟ اگر تغذیه ی کودکان معضل بزرگی در خانه ی شماست،شما تنها نیستید . بسیاری از پدر و مادرها نگران خوردن یا نخوردن بچه هایشان هستند.به هرحال،بیشتر بچه ها در طول هفته،مقدار زیادی غذا و چیزهای جور و واجور در رژیم غذایی خود دریافت می کنند.
1- به گرسنگه بودن یا نبودن کودک خود احترام بگذارید:
بچه های کوچک تنها زمانیکه گرسنه هستند دوست دارند غذا بخورند.اگر کودک شما گرسنه نیست، او را مجبور به خوردن غذا یا تنقلات نکنید.
2- خونسرد باشید:
اگر کودک شما احساس کند که شما از عادت غذا خوردن او ناراضی هستید،ممکن است این موضوع منجر به یک معضل شود.تهدید و تنبیه فقط به مشکل می افزاید .
3- نگاهتان به ساعت باشد:
آب میوه و تنقلات حداقل یک ساعت قبل از غذا.اگر کودک شما گرسنه به سر میز بیاید،اشتهای بیشتری برای خوردن خواهد داشت.
4- زیاد انتظار نداشته باشید:
بعد از دو سالگی،رشد کمتر،اغلب اشتهای کودک را کاهش می دهد.ممکن است فقط با خوردن چند لقمه احساس سیری بکند.
5- کالری های مایع را محدود کنید:
محصولات لبنی کم چربی یا بدون چربی و آب میوه ی 100% می تواند بخش مهم یک رژیم سالم باشداما اگر کودک شما با شیر یا آب میوه سیر شود ممکن است دیگر جایی برای خوردن غذا یا خوراکی نداشته باشد.
6- از کم شروع کنید:
چندین غذا را به اندازه کم به او بدهید.بگذارید کودک شما انتخاب کند که چه غذایی می خواهد بخورد.
7- از مجبور کردن او برای تمیز کردن ظرف غذای خود بپرهیزید:
کودک خود را مجبور به تمیز کردن ظرف غذایش نکنید.این تنها به مشکل دامن می زند یا آن را بیشتر می کند و تبدیل به یک دعوا ،آن هم بر سر غذا می شود.به جای آن،بگذارید کودک هر زمان که احساس سیری کرد،کنار برود.
8- طعم غذا را رها کنید:
فقط درباره ی رنگ،شکل،بو و ترکیبات غذا صحبت کنید نه اینکه آیا طعم آن خوب است یا نه .
9- وقتی یک غذای جدید را به او می دهید صبور باشید:
بچه های کوچک اغلب غذاهای جدید را لمس یا بو می کنند و حتی ممکن است یک کمی از آن را در دهان خود نیز بگذارند و دوباره آن را دربیاورند.شاید کودک شما نیاز به این داشته باشد که قبل از خوردن اولین لقمه از غذای جدید،چندین بار آن را جلویش بگذارید .
10- غذای صبحانه را به جای شام بخورید:
چه کسی گفته است که برشتوک و کیک فقط برای صبحانه است ؟تفاوت صبحانه،ناهار و شام ممکن است برای کودک شما ضرر داشته باشد.
11- آن را با شوخی و تفریح همراه کنید:
کلم بروکلی و دیگر سبزیجات را با یک برش یا سس خوش طعم سرو کنید.غذا را مثل کلوچه به اشکال مختلف برش بزنید.
12- از خود کودک کمک بگیرید:
در فروشگاه از کودک بخواهید که در مورد انتخاب میوه ها،سبزیجات و دیگر غذاهای سالم به شما کمک کند .هرگز چیزی راکه نمی خواهید کودک شما بخورد،نخرید.در خانه کودک را به شستن و خردکردن سبزیجات یا چیدن میز تشویق کنید.
13- یک نمونه از غذاهای خوب را درست کنید:
اگر انواع غذاهای سالم را می خورید،کودک شما بیشتر تمایل دارد طبق خواسته او عمل کنید.
14- آب زیرکاه باشید:
مقداری کلم بروکلی یا فلفل سبز خرد شده به سس ماکارونی اضافه کنید،ارزش غذایی برشتوک را با تکه های میوه بالا ببرید یا کمی کدوی رنده شده را با خوراک گوشت یا سوپ مخلوط کنید.
15- آن را جداگانه درست کنید :
اگر کودک شما علاقه ای ندارد که مواد اولیه گوناگون را با هم داخل یک غذا بکار ببرید،غذای مخلوط درست نکنید.مخلفات ساندویچ را بیرون نان قرار بدهید یا مواد اولیه سالاد یا خوراک گوشت را جداگانه سرو کنید.
16- طبق روال هر روز عمل کنید:
غذا و خوراکی ها را هر روز حدود همان ساعت سرو کنید.اگر در دیگر وقتها آشپزخانه بسته است، کودک شما ممکن است تمایل پیدا کند که غذا یا خوراکی که به او می دهید را بخورد .
17 - چیزهایی که حواس او را پرت می کند را کم کنید:
هنگام غذا خوردن،تلویزیون را خاموش کنید و کتاب یا اسباب بازی روی میز نگذارید.
18- دسر را به عنوان جایزه به آنها ندهید:
ندادن دسر،این پیام را به کودک منتقل می کند که دسر بهترین غذا است که فقط اشتهای او برای شیرینی را افزایش می دهد.شما شاید یکی دو شب در هفته را برای خوردن دسر انتخاب کنید و بقیه ی روزهای هفته آن را رها کنید یا اینکه میوه،ماست یا دیگر غذاهای سالم را به عنوان دسر بدانید.
19- انتظار این را داشته باشید که برخی از غذاها را ترجیح بدهد:
هنگامی که بچه ها بزرگ می شوند دیگر کمتر دوست دارند به غذا ناخنک بزنند.اما هر کسی یک غذای خاصی را ترجیح می دهد.انتظار نداشته باشید که کودک شما همه ی غذاها را دوست داشته باشد.
20- بدانید که چه موقع به کمک شما نیاز دارد :
اگر کودک شما پرانرژی بوده و رشد سریعی دارد احتمالاً درست غذا می خورد.اگر نگران این هستید که کم غذا خوردن کودکتان با رشد او موافق باشد یا غذاهای خاصی او را مریض می کند،با پزشک کودک خود مشورت کنید.
