عروسکی که حرف می زند !

 دوستان عزیز سلام! امروز می خواهم ساخت یک عروسک بامزه را به شما آموزش بدهم. این عروسک بسیار بامزه است و سرگرمی خوبی برای شما ایجاد می کند. شما می توانید هر شخصیتی که می خواهید از پرنده گرفته تا روبات برای عروسکتان خلق کنید. وسایل مورد نیاز برای ساخت این عروسک بسیار ساده است. با ما همراه شوید تا با هم عروسکی زیبا بسازیم.

وسایل مورد نیاز:
کره هایی از جنس یونولیت
لوله ی برق ( شما نیاز به دو اندازه ی مختلف دارید تا در هم بروند و حرکت کنند) یا هر لوله ی پلاستیکی مشابه آن
چسب حرارتی
تکه های پارچه
چشم های عروسکی
ماژیک
سیم های قابل انعطاف

دستورالعمل:
ابتدا شما باید کره ی یونولیتی را از وسط به دو نیم کنید.

سپس لوله ی برق را به شیوه ی زیر ببرید. طول لوله ی نازکتر باید 38 میلی متر و لوله ی عریضتر و بیرونی باید 25 میلی متر باشد.

لوله ی عریض تر و خارجی را از وسط یکی از نیمکره ها عبور دهید(فک پایینی عروسک)، لوله را به آرامی درمیان یونولیت فشار دهید تا سوراخی ایجاد کند. 

لوله ی نازک تر را در مرکز نیمکره ی دیگر بچرخانید(سر عروسک). این لوله نباید از طرف دیگر نیمکره خارج شود بلکه فقط باید سوراخ کوچکی ایجاد کند. مقداری چسب داخل سوراخ بریزید تا لوله در جایش محکم شود.

  حالا این دو لوله را به شیوه ی زیر به هم متصل کنید.

  موهای دلقک از سیم های رنگی درست شده آن ها را دور یک مداد بپیچید تا حالت مجعد بگیرد و خیلی راحت آن ها را درون یونولیت فرو کنید.

چشم ها را به کمک چسب بچسبانید.

با ماژیک برای دلقکتان ابرو و لب و کک و مک بکشید.

برای لباس عروسکتان تنها تکه ای پارچه بردارید و یک سوراخ کوچک به اندازه ی 35 میلی متر در مرکزش ایجاد کنید. 

  حالا با چسب حرارتی پارچه را به انتهای کره و لوله درست زیر چانه بچسبانید. سپس می توانید برای زیباتر شدن روی پارچه جیب و دایره و پاپیون بچسبانید.

  امیدوارم از عروسک سخنگوی امروز لذت برده باشید.

 منبع:tebyan.net

ویدیو مرتبط :
این زن حرف نمی زند

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

کودک من از چند ماهگی حرف می زند؟

صداهای قبل از تکلم

در دو سه هفته اول زندگی صداهای کودک در موارد مختلف یکسان و یکنواخت است. این صداها جنبه بازیابی دارد و با اراده و آگاهی انجام نمی‌شود. ولی کم کم بین گریه کودک و وضعیت او ارتباط برقرار می‌شود. به نحوی که مادر از طریق لحن گریه کودک می‌تواند به گرسنگی ، خواب آلودگی یا نیازهای دیگر او پی ببرد.

اگر چه معمولا شروع تکلم را با بکار بردن اولین کلمات مشخص می‌کنند ولی می‌توان گفت که کودک از حدود سه ماهگی با ایجاد صدا به نحوی با محیط پیرامون خود رابطه برقرار می‌کند. ضمن اینکه اطلاعات کودک در مورد وضعیت خود بیشتر از شناخت او از صداها و اصوات است. بتدریج که کودک بزرگتر می‌شود و شنوایی نیز به کمک او می‌آید، آگاهی او از صداها بیشتر می‌شود. کودک در این مرحله به صدای دیگران گوش می‌دهد و از بازی با صداها لذت می‌برد.

این سر و صداه نه تنها برای کودک بلکه برای پدر و مادر نیز لذت بخش است و باعث می‌شود که آنها متقابلا به کودک پاسخ دهند و زمینه را برای تقلید او فراهم کنند. کودک از ماه سوم به بعد کم کم خود را با این صداها سرگرم می‌کند و از این به بعد قان و قون کردن کودک شروع می‌شود و از ماه ششم به بعد بطور فزاینده‌ای صداها را تقلید و تکرار می‌کند.

صدای کودک از حدود یک سالگی کم کم شبیه تکلم بزرگسالان می‌شود. کودک در اواخر سال اول زندگی مجموعا دو سه کلمه یاد می‌گیرد، ولی قبل از بیان اولین کلمه بسیاری از صداها ، حالات عاطفی و تغییرات چهره و چند کلمه ساده مانند بابا و ماما را درک می‌کند. کودک در حدود نه ماهگی نسبت به اسم خود و کلمه‌های نه و نکن ، عکس العمل نشان می‌دهد و شروع به تقلید صداه می‌کند.

اولین کلمه‌ها

معمولا کودک در اواخر سال اول کوشش می‌کند کلمه و صداهایی را که می‌شنود تقلید کند. به این ترتیب در حدود یک سالگی کودک یکی دو کلمه معنی‌دار را بیان می‌کند. از پانزده ماهگی به بعد بسرعت به تعداد واژه‌ها افزوده می‌شود و این واژه‌ها چند برابر می‌شوند.

کودک در 15 تا 24 ماهگی حدود 50 واژه را یاد می‌گیرد و از این به بعد به موضوع تکلم ،آگاهی پیدا می‌کند. یعنی می‌فهمد که هر چیز نامی ‌دارد و اشتیاق به کسب مهارت در سخن گفتن فزونی می‌گیرد و کودک روز به روز لغات بیشتری را فرا می‌گیرد. لغاتی که کودکان بکار می‌برند در مورد چیزهایی است که با آنها آشنا هستند و کارهایی است که می‌تواند انجام دهد. بنابراین اولین کلمه‌های بچه‌ها بسیار شبیه هم هستند.

کودک در دو سال اول زندگی شیفته حرکت و تغییر است. بنابراین اولین لغاتی که کودک بکار می‌برد، مربوط به چیزهایی است که حرکت می‌کند. کودک قبل از همه اسامی‌ و سپس افعال و سرانجام قیود و صفات را فرا می‌گیرد.

اطرافیان کودک نیز باید تمرین را با کلمه‌های مورد علاقه کودک و نامهایی که بیشتر از همه سر و کار دارند شروع کنند و جمله سازی نیز بسیار ساده و با استفاده از همان گروه کلمه‌ها و اسامی ‌می‌باشند. تا قبل از سه سالگی اصرار در سخن گفتن کودک لزومی‌ ندارد. چون ممکن است مشکلات دیگری از جمله لکنت زبان را به دنبال داشته باشد.

اولین جمله‌ها

اولین جمله‌های کودک یک کلمه‌ای است و گفتن کلمه بابا از طرف کودک ممکن است به معنی بابا مرا بگیر باشد. در حدود دو سالگی کودک می‌تواند جمله‌های کوتاه دو کلمه‌ای و سه کلمه‌ای را ادا کند. این گونه جمله سازیها به جملات تلگرافی معروفند.

کودک مرتبا کلمه‌های یشتری را یاد می‌گیرد و تمایل به ارتباط با دیگران در او افزایش می‌یابد. کودک در حدود سی ماهگی 300 تا 400 کلمه می‌داند. در سه سالگی مقدار زیادی از زبان را در نتیجه تقلید و تکرار فراوان می‌فهمد و حرف می‌زند و گنجینه لغات او سریعا افزایش می‌یابد.

تکلم نیز، مانند سایر مهارتها در کودکان مختلف فرق می‌کند. بعضی کودکان کمی ‌جلوتر و یکی دو ماه قبل از یک سالگی تکلم می‌کند. تحقیقات نشان می‌دهد که بطور کلی دخترها در رشد زبان یکی دو ماه از پسرها جلوترند.

برای کودکانی که ت هیجده ماهگی هنوز زبان باز نکرده و ارتباطی با اطرافیان و محیط برقرار نکرده باشند و یا تا بیست و چهار ماهگی کلمه‌ای نگفته و دلیل واضحی نیز برای حرف نزدن او در دست نباشد، باید چاره‌ای اندیشید. زیرا با توجه به دوره‌های حساس رشد ، اگر کودک به موقع زبان باز نکند عقب ماندگی‌های غیر قابل جبران بوجود خواهد آمد. سال دوم زندگی برای رشد گویایی کودک از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.