انتخاب جراح بینی - بهترین جراح بینی 
عکس: استهلال ماه مبارک رمضان 
عکس: ارزش تیم های حاضر در یورو 2016 کودکان
2 دقیقه پیش | با بطری نوشابه برای پسر کوچولو هواپیما بسازیدبه جای خریدن اسباب بازی های گران قیمت ، می توانید با استفاده از ابزاری که در خانه در اختیار دارید اسباب بازی هایی با کمک فرزندان خود بسازید که هم در هزینه ها صرفه جویی می ... |
2 دقیقه پیش | از رایحه درمانی نوزادان بیشتر بدانیدآیا شما می خواهید برای مراقبت از نوزاد خود، یک رویکرد جامع تری را انتخاب کنید؟ آیا شما به عنوان یک پدر و مادر به دنبال درمان های طبیعی برای بچه های کوچک خود هستید؟ آیا می ... |
راهنمای رفتن به مسافرت با کودکان
مادرهایی را که فقط و فقط به دلیل داشتن فرزند کوچک تا سال‌ها قید مسافرت و حتی مهمانی رفتن را می‌زنند. آنها برای این کارشان دلایل متفاوتی می‌آورند؛ از اینکه ممکن است اتفاق ناگواری در طول سفر برای فرزندشان بیفتد تا بیماری و حتی اذیت شدن خودشان.
صبح بخیر: حتما شما هم دور و برتان دیده‌اید مادرهایی را که فقط و فقط به دلیل داشتن فرزند کوچک تا سال‌ها قید مسافرت و حتی مهمانی رفتن را می‌زنند. آنها برای این کارشان دلایل متفاوتی می‌آورند؛ از اینکه ممکن است اتفاق ناگواری در طول سفر برای فرزندشان بیفتد تا بیماری و حتی اذیت شدن خودشان.
در مواجهه با این والدین وقتی از آنها سؤال می‌شود که آیا تجربه بدی از سفر داشته‌اید، تقریبا همه آنها می‌گویند نه و این کار را به نوعی «سری که درد نمی‌کند دستمال نمی‌بندند» عنوان می‌کنند. مادر سارا هم فکر می‌کرد مسافرت با دختر ۴ ساله به جز سختی هیچ ارمغانی نخواهد داشت. او نگران به هم خوردن نظم خواب و رژیم غذایی فرزندش بود و همین باعث شده بود ۴ سال گذشته را در خانه بماند و از جایش تکان نخورد. وقتی همین تابستان به توصیه یکی از آشنایان سارا مسافرت با اتومبیل را تجربه کرد، نظرش کاملا عوض شد. او معتقد است تنها چیزی که والدین نیاز دارند داشتن یک برنامه درست است. در این صورت همان تعطیلاتی را که آرزو دارند به دست می‌آورند. سفر در کنار تمام مزایایی که دارد در بهبود روابط والدین با فرزندان نقش مهمی داشته و می‌تواند برای آنها خاطرات خوبی بسازد. در این مطلب برخی از نکاتی را که برای سفر با کوچولوی پوشکی یا خردسال بازیگوش‌تان نیاز دارید، پیدا می‌کنید.
خوردنی‌هایی که می‌توانید همراه داشته باشید
بچه‌ها عاشق پیک نیک هستند. اگر با ماشین مسافرت می‌کنید کمی از غذاهای سالم و خوشمزه را برای توقف‌های بین راهی کنار بگذارید. بهتر است به رستوران‌های بین راهی اعتماد نکنید. یکی از نکاتی که باید به آن توجه داشته باشید این است که کودک باید در طول سفر آب کافی به بدنش برسد. بنابراین بهتر است چند عدد از آبمیوه‌های محبوب کوچولویتان را همراه داشته باشید. در طول سفر بهتر است سبک غذا بخورید و در خوردن وعده‌های غذایی چرب زیاده‌روی نکنید. میوه‌ها، ساندویچ، پنکیک و کلوچه‌های آماده برخی از گزینه‌هایی هستند که می‌توانید آنها را از خانه با خود ببرید. در صورتی که با هواپیما سفر می‌کنید ممکن است بسته به ساعت سفر وعده غذایی در هواپیما سرو نشود، بنابراین بهترین کار این است که خودتان غذای مورد علاقه کودکتان را در خانه تهیه کنید تا در طول سفر به دلیل گرسنگی، اوقات شما و خودش را تلخ نکند. در این مواقع یک لقمه نان و پنیر، یک قطعه کوچک شکلات، کیک سالم، یک برش میوه و حتی یک لقمه از چیزی که کودک تا به حال امتحان نکرده می‌تواند کارساز باشد.
سعی کنید به جای اقامت در یک هتل بسیار گران‌قیمت، هتلی را انتخاب کنید که امکاناتی را برای کودکان در نظر گرفته است. این احتمال را بدهید که فرزندتان هنگام دویدن در لابی هتل ناگهان به یک گلدان گران‌قیمت برخورد کند و این گلدان بر اثر افتادن هزار تکه شود. مسافرت خانوادگی باید زمانی برای فراغت و انجام برخی فعالیت‌ها که در شهر و خانه نمی‌توان انجامشان داد باشد. اقامت در یک هتل گران‌قیمت گزینه خوبی برای شما و فرزندتان که آرزوی یک سفر لذت‌بخش را دارد، نیست. نکته دیگری که بهتر است در نظر داشته باشید این است که کمی زود‌تر رسیدن به هتل، بهتر از تمام عواقبی است که ممکن است بر اثر دیر رسیدن با آنها مواجه شوید.
حرکات بشاش و ناشی از انرژی فرزندتان به بهترین شکل بیرون می‌ریزد. حالا وقت آن است که این خوشحالی سفر را در خانه نیز گسترش دهید. بیشتر از خود سفر همین برنامه‌ریزی‌ها و جمع کردن وسایل می‌تواند سفر شما را واقعا لذت‌بخش کند. می‌توانید قبل از رفتن، داستان‌های هیجان‌انگیزی درباره مقصد مورد نظر برای کودکتان تعریف کنید، همچنین می‌توانید او را در جریان تمام کارهایی که می‌خواهید در آنجا انجام دهید بگذارید.
می‌توانید در زمان خواب چیزهای بامزه فانتزی درباره محلی که درآن قرار دارید را به صورت داستان تعریف کنید. اگر فرزندتان هم در تمام قسمت‌های سفر اعم از برنامه‌ریزی و فعالیت‌های دیگر جزوی از شما باشد، تعطیلات پربار و البته تجربه‌ای بزرگ برای شما خواهد بود.
یکی از کارهایی که در مسافرت با یک کوچولو باید انجام دهید این است که تعداد چمدان‌هایتان را زیاد کنید. بچه‌ها خیلی زود لباس‌هایشان را کثیف می‌کنند، بنابراین بهتر است یکی، دو دست از لباس‌هایش را دم دست نگه دارید. چیزهای دیگری که بهتر است در دسترس باشند داروهای موردنیاز، غذای کودک و چند اسباب‌بازی موردعلاقه‌اش است. وقتی کودک اسباب‌بازی‌های خود را در کنارش داشته باشد، شوق بیشتری برای سفر از خود نشان می‌دهد و کمتر بد اخلاق و بهانه گیر می‌شود. فقط حواستان باشد اسباب بازی‌ها از نوع پر‌سروصدا نباشند چون راه طولانی سفر با این سر و صدا‌ها تحمل‌ناپذیر می‌شود. یک بسته بهداشتی تهیه کنید؛ دستمال‌کاغذی، پنبه، محلول یا ژل ضدعفونی‌کننده و دستمال مرطوب را به اندازه کافی در بسته‌تان قرار دهید. دستمال‌های مرطوب خیلی مفید هستند، چون نه تنها دست و صورت را پاک می‌کنند بلکه غذاها و خوراکی‌ها را نیز از روی لباس پاک می‌کنند.
وقتی به مقصد رسیدید، فهرستی از مکان‌ها و فعالیت‌هایی که کودکتان قادر به انجام آنهاست تهیه کنید. حواستان به شرایط آب و هوایی و فعالیت‌های جمعی باشد. مثلا اگر در کیش یک روز را برای دیدن دلفین‌ها اختصاص می‌دهید به حتم برای فرزندتان هیجان انگیز‌تر از این خواهد بود که پا به پای شما در مراکز خرید راه برود و خسته شود. شک نکنید تماشای آکواریوم ماهی‌ها هم او را بیشتر ذوق‌زده می‌کند تا ماندن در هتل و تماشای سریال ۹۰ قسمتی. می‌توانید یک برنامه ماجراجویانه گردش البته بسته به محلی که در آن قرار است ترتیب بدهید. به این ترتیب کودکان می‌توانند اولین تجربه اکتشافی خود را در این سفر به دست آورند.
این سفر بدون شک یک فرصت برای شما و همسرتان برای در کنار هم بودن بیشتر است. در نتیجه برای گذراندن وقت می‌توانید برنامه‌ای برای فعالیت‌هایی که کودکتان می‌تواند در هتل محل اقامت تان انجام دهد ترتیب دهید. یکی از کارهایی که می‌توانید انجام دهید استفاده از استخر هتل است. بچه‌ها همیشه آب بازی و شنا را دوست دارند. از مدیر هتل درباره سایر امکاناتی که هتل می‌تواند در اختیار کودکتان قرار دهد سؤال کنید. بیشتر اقامتگاه‌ها محل بازی برای کودکان دارند. اگر می‌خواهید با همسرتان درباره مسائل زندگی یا هر چه دلتان می‌خواهد صحبت کنید. این زمان را به وقتی که کودکتان در کارگاه هنری هتل است یا با دیگر بچه‌ها در حال درست کردن قلعه شنی است، موکول کنید. مطمئن باشید می‌توانید با یک پیاده‌روی آرام درکنار همسرتان کلی انرژی به دست بیاورید.
اصلا لزومی ندارد به شما یادآوری کنیم که می‌توانید تمام لحظه‌های زیبای با هم بودنتان را با دوربین به ثبت برسانید و حتی آنها را همان موقع برای اعضای دیگر خانواده ارسال کنید. خاله، دایی، عمو و عمه هم می‌توانند اولین سفر ماجراجویانه کودکتان، قلعه شنی ساخت خودش یا فیگوری که با عینک آفتابی‌اش گرفته تماشا کنند و در این خاطرات سهیم باشند. عکس یکی از بهترین راه‌ها برای ثبت تمام خاطرات سفر است. یکی دیگر از ثبت‌کننده‌های خاطرات سفر این است که از مکانی که در آن قرار دارید کارت پستال تهیه كرده و اثر انگشت کودکتان را روی آن ثبت کنید و زیرش تاریخ آن روز را بنویسید.
بد نیست برنامه سفرتان را مرور کنید. بدون‌شک این سفر با گشت و گذار و البته خرید همراه است بنابراین ممکن است پیاده روی طولانی داشته باشید. تمام لوازم مورد نیاز برای سفر همراه با کودکتان را مهیا کنید. یک کالسکه، صندلی ماشین و کریر لوازمی هستند که در طول مسافرت زیاد به آنها نیاز پیدا می‌کنید. همراه داشتن این لوازم احساس راحتی بیشتری ایجاد کرده و شما را از استرس دور می‌کند. برای اینکه این سفر را خاطره‌انگیز و لذت‌بخش کنید باید تا دندان مسلح باشید.
ویدیو مرتبط :
مسافرت رفتن پسرا
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
خزيدن يا چهار دست و پا رفتن کودکان
حركت به صورت چهار دست و پا به كودك شما كمك مي كند كه عضلات خود را به اندازه كافي تقويت كند تا براي راه رفتن آماده شوند اين اولين كاري است كه او به تنهايي براي جستجوي محيط اطراف خود انجام مي دهد. به طور معمول، كودك ابتدا ياد مي گيرد تا تعادل خود را بر روي دستها و پاها حفظ كند، سپس ياد مي گيرد كه با حركت دادن زانوهايش به جلو و عقب، حركت كند.
چه زماني اين توانايي را بدست مي آورد؟
اكثر كودكان در سنين بين 6 تا 10 ماه ياد مي گيرند كه چهار دست و پا راه بروند. اما بعضي از كودكان هيچ وقت چهار دست و پا راه نمي روند و در عوض، در حالت نشسته حركت مي كنند (در واقع، خودش را روي زمين مي كشد)، بر روي شكم خود مي ليزند، يا مستقيما تلاش مي كنند كه بلند شوند، بايستند و نهايتا راه بروند. مهم اين است كه كودك شما حركت كند و نحوه حركت كردن او چندان مهم نيست.
اين توانايي چگونه در او ايجاد مي شود؟
معمولا پس از اينكه كودك بتواند به تنهايي و بدون كمك والدين بنشيند (كه اين توانايي در اكثر كودكان بين 6 تا 7 ماهگي ايجاد مي شود)، چهار دست و پا راه رفتن را آغاز مي كند. بعد از اين مرحله، او مي تواند سر خود را بالا نگه دارد تا اطراف خود را نگاه كند، و عضله هاي بازو، پا و پشت او به اندازه كافي قوي هستند كه هنگام حركت، از افتادن او روي زمين جلوگيري كنند.
معمولا طي دوماه، كودك به تدريج ياد خواهد گرفت كه از حالت نشسته به حالت چهار دست و پا تغيير وضعيت دهد، و به زودي مي فهمد كه با كشيده نگه داشتن و حركت دادن عضلات در حالتي كه بدن او به موازات زمين قرار گرفته است، مي تواند به جلو و عقب حركت كند.
بين 9 تا 10 ماهگي، او مي فهمد فشاري كه از طريق زانوها بر بدن وارد مي كند، براي آغاز حركت كافي است. با افزايش مهارت، او ياد مي گيرد كه از حالت چهار دست و پا، مستقيما دوباره به حالت نشسته برگردد. او تكنيكهاي پيشرفته چهار دست و پا راه رفتن را هم ياد خواهد گرفت: براي جلو رفتن، يكي از دستها و پاي طرف ديگر بدن را با هم حركت مي دهد، به جاي آنكه دست و پايي را كه در يك طرف بدن قرار گرفته اند با همديگر حركت دهد. پس از آن، تنها تمرين است كه حركتهاي او را كامل تر مي كند. مراقب او باشيد و به او كمك كنيد تا در يك سالگي بتواند به خوبي روي چهار دست و پا راه برود.
اگر كودك شما به جاي جلو رفتن، چهار دست و پا عقب مي رود، يا در حالت نشسته حركت مي كند (در واقع، خودش را روي زمين مي كشد: يك پا را جلو و يك دست را عقب مي گذارد، و خود را به جلو مي كشد) ، يا اصلا چهار دست و پا راه نرفته بلكه مستقيما تلاش مي كند روي دو پا راه برود، نگران نباشيد. اگر او حركت كند (نوع حركت كردن مهم نيست)، نشانه سالم بودن او است.
مرحله بعد چه خواهد بود؟
پس از اينكه كودك شما ياد گرفت به خوبي روي چهار دست و پا راه برود، تنها يك مرحله ديگر تا حركت كامل او باقي مانده است: راه رفتن روي دو پا. براي كسب اين توانايي، به زودي خواهيد ديد كه او به محض اينكه بتواند دست خود را به چيزي بگيرد، تلاش خواهد كرد تا خود را بالا بكشد، چه اين چيز پايه صندلي باشد يا پاي مادربزرگش! هنگامي كه احساس كند هنگام ايستادن بر روي دو پا تعادل دارد، آماده مي شود كه روي پاي خود (بدون كمك ديگران) بايستد و با گرفتن اشيا اطراف، كمي راه برود. پس از آن، تنها زمان و تمرين است كه موجب خواهد شد توانايي او افزايش پيدا كند: راه رفتن، دويدن، پريدن و جهيدن!
نقش شما چيست؟
همانند نقشي كه در افزايش مهارتهاي ديگر كودك (از قبيل گرفتن اشيا مختلف) داشته ايد، بهترين راه براي تشويق كودك به چهار دست و پا راه رفتن، قرار دادن اسباب بازيها يا ساير اشيا مورد علاقه او (حتي خودتان) در دسترس كودك است. همچنين شما مي توانيد بالش، كوسن يا جعبه هايي را به عنوان مانع در مسير او قرار دهيد، تا او تلاش كند از اين موانع بگذرد. اين كار به افزايش اعتماد به نفس، سرعت و چابكي او منجر مي شود. فقط نبايد او را تنها بگذاريد؛ اگر او زير يك بالش يا در يك جعبه گير بيفتد، حتما خواهد ترسيد و حتي ممكن است در معرض خطر خفگي نيز قرار بگيرد.
كودكي كه چهار دست و پا حركت مي كند، ممكن است شيطنتهاي زيادي انجام دهد و دردسر ساز باشد. پس اطمينان حاصل كنيد كه خانه شما براي كودك ايمن است (اشيا خطرناك در دسترس او قرار ندارند) و خصوصا درباره درهاي خانه كه به راه پله ها منتهي مي شوند مراقبت زيادي به عمل بياوريد. مطمئنا كودك شما مايل خواهد بود تا اين راه پله ها را نيز بكاود، كه البته اين كار براي او همانند فتح قله اورست است! اما اين كار ممكن است براي او بسيار خطرناك باشد، پس تا زماني كه مطمئن نشده ايد كودك شما مهارت كافي براي اين كار دارد (معمولا تا 12 ماهگي)، از رفتن او به سمت پله ها جلوگيري كنيد. حتي پس از آن نيز بايد هنگام حركت كودك بر روي پله ها، از نزديك از او مراقبت كنيد.
هنوز لازم نيست كه براي كودك خود كفش بخريد. معمولا پيش از زماني كه كودك بتواند به خوبي راه برود، نيازي به استفاده از كفش نخواهد داشت.
چه وقت بايد نگران شويد؟
مهارتها و توانايي ها در كودكان مختلف، به طور متفاوت رشد مي كنند و برخي مهارتها در برخي كودكان سريعتر از ساير كودكان ظاهر شده و پيشرفت مي كنند. اما اگر كودك شما بعد از يك سال زندگي، هيچ علاقه اي به حركت كردن از خود نشان نداده است (به صورت خزيدن، چهار دست و پا راه رفتن، غلت خوردن يا خود را به جلو و عقب كشيدن)، تلاش نكرده است كه دستها و پاهاي خود را هماهنگ با يكديگر حركت دهد، يا ياد نگرفته است كه چگونه از هر دو دست و دو پاي خود به طور متعادل استفاده كند، اين موضوع را حتما با پزشك وي در ميان بگذاريد. به خاطر داشته باشيد كه كودكان نارس، اين مهارتها و ساير مهارتها را چند ماه ديرتر از همسالان خود، بدست مي آورند.
