سفر به سرزمین چنگیز خان مغول

وب سایت فرادید: مغولستان از هر نظر وحشی است. تکنولوژی هم وارد مغولستان شده، اما هنوز بخش اعظمی از آن به همان شکل دوران چنگیز باقی مانده است.
 
سفر از نقطه‌ای به نقطه‌ای دیگر روزها زمان می‌برد، چرا که مغولستان از نظر جغرافیایی یکی از ناهموارترین مناطق دنیا است.

در طول سفر در مغولستان، همسفری جالب خواهید داشت: اسب‌های وحشی، گاومیش و گوسفند‌هایی که در حال چرا هستند. کرکس‌ها همیشه در آسمان مغولستان دیده می‌شود و در طول سفر هم از بالا شما را می‌پایند.
 
آب و هوای مغولستان کاملا متغیر است. آب و هوای شمال غربی مغولستان شبیه آب و هوای قطب شمال است، در حالی که صحرای گوبی در جنوب آن کاملا خشک است.
 
 
مساحت مغولستان ۱٬۵۶۵٬۰۰۰ کیلومتر مربع و جمعیت آن حدود 3 میلیون نفر است. با این حساب، مغولستان صد و سی و هشتمین کشور پرجمعیت جهان و پس از ایران، نوزدهمین کشور بزرگ جهان به شمار می‌رود. ناگفته نماند که این کشور در عین پهناوری، کم تراکم‌ترین کشور جهان نیز محسوب می‌شود.
 
پایتخت این کشور «اولان باتور» است. فرهنگ مردم این کشور تا حد بسیار زیادی تحت تاثیر فرهنگ روسی و چینی قرار گرفته‌ و مردم آن به سوارکاری و رزم دلبستگی بسیاری دارند.
 
در طول تاریخ، مغول‌ها بیش از هر کشوری با چین در ارتباط بوده‌اند. به همین دلیل بود که امپراتورهای چین برای جلوگیری از حملات آن‌ها دستور ساخت دیوار چین را صادر کردند.
 
«چنگیز خان» بزرگ‌ترین رهبر مغول‌ها در طول تاریخ بوده که چین، ایران و اروپا را فتح کند. فرزندان چنگیز خان مغول تا سال‌ها بر این مناطق حکومت کردند که یکی از مهمترین آن‌ها سلسله ایلخانان در ایران بود.
 
فتح ایران و آسیای میانه توسط مغول‌ها را باید یکی از فجیع‌ترین وقایع تاریخ نامید، زیرا شمار زیادی از مردم این مناطق در پی هجوم‌ مغول‌ها کشته شدند.
 
امروزه اما اوضاع تغییر کرده است. مغولستان یکی از کشورهای منزوی و بی سر و صدای دنیا است. گردشگرانی که به آنجا سفر می‌کنند می‌توانند زندگی کوچ نشینی واقعی را تجربه کنند. در حقیقت، حدود یک سوم جمعیت این کشور به سبک زندگی کوچ نشینی روزگار می‌گذرانند.
 
مغولستان؛ سرزمین دایناسورها

جهانگرد آمریکایی «روی چپمن اندروز» اکتشافات بزرگی در دهه 1920 میلادی در مغولستان داشت: وی چند تخم دایناسور سالم در مغولستان پیدا کرد. این تخم‌ها در صحرای گوبی یافت شدند که فسیل چندین دایناسورها نیز در آنجا پیدا شد. این منطقه اگر در کشورهای غربی واقع شده بود، از دسترس عموم خارج شده بود، اما همه چیز در مغولستان متفاوت است. در ادامه تصاویری زیبا از مغولستان را خواهید دید.

صحرای گوبی – اگر به مغولستان بروید و به گوبی سر نزنید، انگار وارد مغولستان نشده‌اید. دمای هوا در اینجا تا 40 درجه سانتی‌گراد هم می‌رسد. طبیعت و تنوع جانوری آن بی‌نظیر است

چشم‌اندازهای رویایی در مغولستان کم نیستند. پارک ملی تِرلج یکی از همین مکان‌های فوق‌العاده زیبا است

دریاچه خسوگل – این دریاچه زیباترین چشم‌انداز مغولستان محسوب می‌شود. در واقع شما می‌توانید لنز دوربین‌تان را به هر جهتی که می‌خواهید بچرخانید و یک عکس برنده جوایز بین‌المللی بیندازید

دریاچه سفید – این دریاچه از خسوگل کوچکتر است، اما واقعا زیبایی خاصی دارد

صخره‌های فلامینگ – در این منطقه بود که چندین فسیل دایناسور پیدا شد

در طول هفت دهه‌ای که کمونیسم جلوی ترویج آیین بودا در مغولستان را می‌گرفت، صدها صومعه و هزاران راهب کشته شدند. این اتفاق با پایان کار کمونیسم در دهه 90 میلادی خاتمه یافت

درب خانه‌ها به روی همه باز است. کوچ‌نشین‌های مغولی از افراد غریبه هم پذیرایی می‌کنند

تراکم جمعیتی در مغولستان بسیار کم است

در مغولستان، غروب آفتاب رنگی جادویی را به خود می‌گیرد

کشتی یکی از تفریح‌های اصلی مغول‌ها است

در طول تاریخ، ارتباط بین مردم مغولستان و طبیعت به خوبی حفظ شده است

آسمان آبی است
چنگیز خان در بسیاری از مناطق جهان از جمله در ایران شخصیتی منفور است، اما مغول‌ها از او به عنوان قهرمان ملی یاد می‌کنند. مجسمه‌ی 40 متری او حاکی از همین دیدگاه مردم مغولستان است

بنای یادبود زایسان – شوروی‌ها برای گرامیداشت سربازان کشته شده کشورشان در جنگ جهانی دوم، این بنا را بر فراز تپه‌ای در کنار اولان باتور ساختند

لباس‌های سنتی مغولستان به اندازه تاریخ این کشور قدمت دارند

اُوو در واقع همان سنگ‌چین است که برای یادبود قربانیان چیده شده است. تقریبا در همه جای مغولستان می‌توان اووها (ovoo) را دید