گردشگری
2 دقیقه پیش![]() | مناظر بی نظیر زمینهای گلف در آمریکادر زندگی چیزهای کمی بهتر از بازی گلف در میان رشته کوه های باشکوه، بیابان های بی ثمر یا اقیانوس های خروشان وجود دارد. هر ایالت آمریکایی حداقل یک زمین گلف با مناظر بی نظیر ... |
2 دقیقه پیش![]() | باشکوهترین مراکز خرید در جهانبرای اغلب مردم، خرید کردن بخشی از تفریح آنها و برایشان مهم است! برای برخی دیگر، تاریخ و فرهنگ مهمتر است اما در صورتی که دو مورد بالا را باهم ترکیب کنید میتوانید علاوه ... |
همه چیز درباره ولینگتون، پایتخت زیبای نیوزلند
گرچه ولینگتون دورافتادهترین پایتخت دنیاست، اما بدون شک در زمره یکی از زیباترین آنها نیز به شمار میرود. ولینگتون مانند یک گوهر زیبا در تاج روستایی نیوزلند میدرخشد...
معماری تاریخی و مدرن ولینگتون به همراه اسکله شلوغ و سواحل دلفریب از یک طرف و خانههای ییلاقی که در دامنههای شیب دار ساخته شده و توسط پارکها و جنگلهای طبیعی احاطه شده از طرف دیگر اقامت در این شهر را با هر شهر دیگری متفاوت ساخته است. تنها راه دسترسی به بسیاری از خانههای ولینگتون استفاده از جادههای پیچ در پیچ و سرسبزی است که قدم زدن در آنها خالی از لطف نیست.

درست است که ولینگتون یک بندر فوقالعاده زیباست که در میان تپههای سبز جنگلی قرار گرفته اما جذابیت این شهر تنها منحصر به جاذبههای طبیعی آن نیست و موزهها و میراث فرهنگی این شهر را نباید دست کم گرفت. به سمت سواحل غربی که حرکت کنید چهره شهر به مرکز انرژی و خلاقیت تغییر میکند. باید ساعتی در یک کافه روباز بنشینید و از تماشای منظره و طبیعت اطراف لذت ببرید تا به درستی درک کنید که مردم این شهر در چه محیطی تنفس میکنند.
تقویم سفر
نیوزلند در نیمکره جنوبی کره زمین است. بنابراین تمام فصلهای آن در تضاد با نقاطی است که در نیمکره شمالی زمین قرار دارند. با این وجود تمام فصلهای سال برای سفر به پایتخت نیوزلند به نوعی مناسب است. گرمترین ماههای سال در نیوزلند آذر، دی و بهمن است و بهار از شهریور آغاز میشود. حداکثر دمای روز در فصل تابستان 15 تا 30 درجه است، در پاییز 10 تا 25 و در زمستان 5 تا 18. اگر میخواهید از شلوغیهای ولینگتون فرار کنید و از سوی دیگر در مسیرهای پیاده روی و کوه نوردی لذت تماشای مناظر منحصر به فرد را به تنهایی تجربه کنید فصل پاییز زمان مناسبی برای بازدید از این شهر است.
بازیابی هنر هفتم در ولینگتون
ولینگتون با مناظر فوقالعاده و طبیعت بکر در بسیاری از آثار بزرگ سینمای جهان درخشیده است. اگر نگاهی به فیلمهای مطرح سینمایی و ژانرهای مختلف به خصوص تخیلی، ماجراجویانه و فانتزی بیندازید ردپای جاذبههای این شهر را پیدا خواهید کرد. در ادامه شما را با مشهورترین فیلمهایی که در این شهر فیلمبرداری شده آشنا خواهیم کرد.
سه گانه ارباب حلقهها
ارباب حلقهها شاید مشهورترین فیلمی باشد که در پایتخت نیوزلند فیلمبرداری شده است. در واقع تمام سه گانه این فیلم در ولینگتون فیلمبرداری شده و صحنههایی که چشم انداز بی نظیری از کره زمین به تصویر کشیده میشود به خوبی بازگوکننده زیباییهای بکر ولینگتون است.
سه گانه هابیت
بازهم سه گانه هابیت که یک فیلم فانتزی ماجرایی است در طبیعت بکر ولینگتون به تصویر کشیده شده است. داستان فیلم سفری دور و دراز برای یافتن گنجینههای افسانهای است که دو قسمت اول آن به طور کامل در نیوزلند فیلمبرداری شده است.

فیلم تاریخ نگاری نارنیا فیلمی است که بر اساس رمانهای هفتگانه فانتزی سی اس لوئیس نوشته شده. این فیلم که اثری کلاسیک در حوزه کودک و نوجوان است در ولینگتون فیلمبرداری شده و چشم انداز زیبای شهر رابه نمایش گذاشته.
چگونه برویم؟
كشور نیوزلند در ایران سفارتخانه دارد اما این سفارتخانه امكان صدور ویزای توریستی برای ایرانیان را ندارد و باید برای دریافت ویزای توریستی این کشور به كشور امارات و شهر دبی سفر كنید و مراحل گرفتن ویزا را در آنجا طی كنید. برای درخواست ویزا باید اصل گذرنامه، دو قطعه عکس، ترجمه شناسنامه، برگه رزرو هتل، بلیت هواپیما، مدارک مالی و هزینه درخواست ویزا را همراه خود داشته باشید. برای رسیدن به ولینگتون از تهران پرواز مستقیمی وجود ندارد و شما میتوانید از خطوط هوایی امارات، قطر و ترکیش استفاده کنید.

گفته میشود ولینگتون بیش از سرانه نیویورک کافه و رستوران دارد و شب زنده داری در این شهر طولانیتر از هر پایتخت دیگری است. مردم ولینگتون اشتهای پایان ناپذیری در تاسیس رستورانها و کافههای شهر دارند. علاوه بر این برندهای مشهور خوردو خوراک هم در تمام شهر در دسترس هستند. کشاورزی غنی باعث شده تمام مواد مورد نیاز برای آشپزی در دسترس آشپزهای شهر باشد و همین طعم غذاهای پایتخت نیوزلند را منحصر به فرد کرده است.
وقتی صحبت از غذاهای دریایی میشود ولینگتون رستورانهای دریایی شگفت انگیزی دارد و بهترین رستورانهای دریایی در نیوزلند از آن ولینگتون است. ماهی تازه به همراه سبزیجات در اکثر منوهای غذایی این شهر پیدا میشود اما اگر به دنبال رستورانهای دریایی خاص هستید بهتر است سری به رستورانهای زیر بزنید. در رستوران شد5(Shed 5) که در خیابان کوینز وارف(Queens Wharf) واقع شده، میتوانید مشهورترین سرآشپز شهر را بیابید که در یک محیط کاملا رمانتیک برای شما بهترین غذای دریایی عمرتان را طبخ میکند. فیشرمنز تیبل(Fishermans Table) در خیابان پایکاکاریکی(Paekakariki) با بشقاب میکسش مشهور است.
در رستوران اورگاتا فیش شاک(Ortega Fish Shack) در خیابان ماجوریبانکس (Majoribanks) که به شکل یک رستوران شیک ساحلی طراحی شده تمام غذاهای دریایی سنتی و لذیذ هستند. ماهی قزل آلای تند و میگوی سرخ شده از غذاهای محبوب این رستوران به شمار میرود.

ولینگتون یک سیستم حمل و نقل مجهز و کارآمد دارد و که این امکان را به مسافران میدهد که بدون خودروی شخصی به راحتی از جاذبههای شهر دیدن کنند. اتوبوس عمومی این شهر روزانه از ساعت هفت تا 23 در اکثر راهها و مراکز تفریحی مشغول فعالیت است. شما میتوانید بلیتهای روزانه برای گردش در شهر تهیه کنید و با بلیت خانواده امکان گردش دو بزرگسال و پنج کودک فراهم است. تاکسی نیز در اکثر نقاط گردشگری، اسکله و ایستگاه راه آهن وجود دارد. اگر شما برای گرفتن تاکسی تلفن بزنید هزینهای هم برای آمدن تاکسی به محلتان متقبل میشوید. استفاده از اتومبیل شخصی برای گردش در پایتخت نیوزلند چندان توصیه نمیشود زیرا مشکل پارکینگ در بخش مرکزی این شهر جدی است. ماشینهای کابلی هم که مسافران را از اسکله لمبتون به باغ گیاهشناسی میبرند یکی از وسایل گردشگری مناسب برای توریستهاست.

هزینه اقامت در ولینگتون گرانتر از سایر شهرهای منطقه است اما اگر گزینههای نزدیک به مرکز شهر را انتخاب کنید میتوانید در هزینههایتان صرفه جویی کنید.
بهترین هتل شهر
هتل 5 ستاره اینترکونتیننتال در نزدیکی اسکله بندر واقع شده و تنها هشت کیلومتر از فرودگاه بین المللی ولینگتون فاصله دارد. سالن بدنسازی و مرکز تناسب اندام و دو رستوران و کافه از امکانات این هتل است. اتاقهای بزرگ و مبلمان زیبا و مجهز اتاقهای این هتل را از سایر هتلهای شهر مجزا کرده است. تمام اتاقها مجهز به تلویزیونهای کابلی، حمام بزرگ و مدرن است. اگر در این هتل اقامت کنید بسیاری از جاذبههای گردشگری در دسترس شماست؛ از جمله خط ساحلی و موزه نیوزلند. برای اقامت در این هتل باید شبی 110 دلار بپردازید.

شهرت هتل ویکتوریا کورت هنوز هم در شهر ولینگتون زبانزد مردم و مسافران است. سوییتهای این هتل با اتاقهای بزرگ که برای شش نفر به راحتی قابل استفاده است مبلمان و تختهای زیبایی هم دارد. اتاقهای این هتل بالکن خصوصی، یک آشپزخانه و پارکینگ رایگان هم دارند و پیاده تا موزه مشهور «ته پاپا» تنها 10 دقیقه راه است. این هتل که در قلب شهر ولینگتون واقع شده تمامی امکانات ضروری برای یک اقامت طولانی مدت را به قیمت مناسب در اختیار مسافران قرار میدهد. برای اقامت در این هتل باید شبی 90 دلار بپردازید.

تمام 21 اتاق متل کپیتال نمای زیبایی به شهر ولینگتون دارد به ویژه اتاقهای لوکس آن که برای اقامت پنج نفر مناسب هستند.
با یک پیاده روی پنج دقیقهای میتوانید به مرکز کافهها و رستورانهای ولینگتون برسید و موزه ته پاپا با ماشین تنها هشت دقیقه از هتل فاصله دارد.
این متل شش طبقه دارد و اگر دوست دارید از نمای زیبای شهر استفاده کنید میتوانید اتاقهای طبقات بالاتر را برگزینید. برای اقامت در این متل باید شبی 70 دلار بپردازید.

خوابگاه مسافری(هاستل) کمیریج با اتاقهای مجهز و بزرگ هم یکی دیگر گزینههای ارزان و مناسب برای اقامت در ولینگتون است. این هتل در قرن 19 در مرکز شهر ولینگتون ساخته شده و تنها سه دقیقه از منطقه تفریحی کورتنی فاصله دارد. یک کافه و رستوران و اینترنت رایگان به مدت 30 دقیقه در هر روز از امکانات این هتل است. از آنجایی که این هتل در مرکز شهر واقع شده بین ساعتهای 21 تا سه شب صداهای اطراف هتل برای مهمانان آزاردهنده است. بنابراین توصیه میکنیم اتاقهای قسمت جنوبی هتل را رزرو کنید. برای اقامت در این خوابگاه مسافری باید شبی 13 دلار بپردازید.

ممکن است در وهله اول ولینگتون شهر کوچکی به نظر بیاید اما همین شهر پر است از مناظر زیبا و کافههای هیجان انگیز. اگر دوست دارید در آغوش یک تپه جنگلی در امتداد خلیج قدم بزنید ولینگتون شهر شماست، فقط باید کفش پیاده روی مناسب همراه داشته باشید و دلتان را به طبیعت منحصر به فرد شهر بزنید. اگر اهل موزه رفتن و خرید کردن هم هستید باز ولینگتون گزینههای مناسبی پیش رویتان میگذارد.
روزاول:گردش تاریخی
روز اول سفرتان را باید به بازدید از نقاط تاریخی و موزههای شهر اختصاص دهید. آشنایی با فرهنگ مردم نیوزلند و قبایل گذشته آن در پایتخت این کشور آسانتر است.
موزه نیوزلند
موزه نیوزلند یا موزه ته پاپا(Te Papa) بهترین موزه برای آشنایی با تاثیر نیروهای طبیعی در شکل گیری زندگی و فرهنگ مردم نیوزلند است. در این موزه شما میتوانید با فرهنگ مردم مائوری که اولین ساکنان این خطه بودند آشنا شوید و تاریخ اجتماعی این سرزمین را از نظر بگذرانید. در این موزه نمایشگاههای مختلفی وجود دارد از کاخ زلزله گرفته تا 11 گالری آثار هنری هنرمندان نیوزلند و جزیره اقیانوس آرام.

با استفاده از هنر چند رسانهای تاریخ ولینگتون در این موزه کوچک به خوبی به نمایش درآمده است. ساختمان موزه که خود یک اثر تاریخی محسوب میشود در گذشته متعلق به فروشگاههای اولیه ولینگتون بوده است. شما میتوانید بازسازی وقایع تاریخی پایتخت نیوزلند را در این موزه به شکل زنده ببینید. از جمله فاجعه سال 1968 که طی طوفانی یك کشتی در نزدیکی شهر غرق شد و تمام سرنشینان آن جان خود را از دست دادند.

قدیمیترین کلبه بازمانده در ولینگتون به ویلیاموالیس تعلق دارد که در سال 1850 برای خانوادهاش ساخته شده است. این خانه به دقت بازسازی و تلاش شده كه تا تمام وسایل و مبلمان خانه او به شکل اولیه در آن حفظ شود تا نماینده زندگی خانوادگی پیشگامان نیوزلند باشد. چهار بار در روز امکان بازدید از خانه به همراه راهنما وجود دارد و این مکان برای کسانی که به تاریخ اجتماعی و فرهنگی نیوزلند علاقه دارندتوصیه میشود.

طبیعت بکر و منحصر به فرد ولینگتون در تمام دنیا مشهور است؛ کشف تپههای سرسبز و حیوانات عجیب و غریب یکی از لذتهای فراموش نشدنی سفر به این شهر است.
ماشینهای عتیقه
ماشین کابلیهای عتیقه ولینگتون یکی از محبوبترین جاذبههای این شهر است. این ماشینها از سال 1912 مسافران را در مسیری خوش منظره و زیبا هدایت میکنند؛ مسیری با تمام زیبایی های آرامش بخش ولینتگون. اگر دوست دارید مناظر شهر را به طور کلی ببینید و یا اگر مشتاق عکاسی هستید نباید این ماشینها را از دست بدهید. در ترمینال ماشینهای کابلی هم موزهای وجود دارد که ماشینهای اولیه این مسیر را میتوانید در آنجا ببینید.

باغ گیاهشناسی ولینگتون دروسعت 25 هکتار که در دامنه کوههای شهر واقع شده یکی از زیباترین جاذبههای شهر است. قدم زدن در میان جنگلهای سوزنی، تختهای گل و آشنایی با حیات گیاهی این منطقه لذت وافری دارد. باغ رز بانو نورود(The Lady Norwood Rose Gardens) با110 گونه رز یکی از دیدنیترین باغهای این مجموعه است. رصد خانه کارتر هم مکان مناسبی برای رصد افلاک در میان باغ گیاهشناسی است.

زلاندیا منطقه حفاظت شده، طبیعت و حیاتوحش منحصر به فرد نیوزلند را به رخ توریستها میکشد. زلاندیا 225 هکتار پناهگاه حیات وحش شهر است که تنها دو کیلومتر از شهر مرکزی فاصله دارد. در اینجا شما میتوانید با پرندگان بومی و گونههای در حال انقراض و خطر آشنا شوید. در زلاندیا 100 گونه پرنده کیوی که در تور شبانه به وضوح بیشتری معلوم هستند نگهداری میشوند که بسیار دیدنی است. علاوه بر آن خزندگان مشهور نیوزلند مانند سوسمار پل دماغی یا توآتارا هم در این پارک برای توریستها بسیار جذاب است.

ردپای تاریخ و هنر معاصر نیوزلند را باید در ولینگتون دنبال کرد؛ در کافهها و گالریهای شلوغ این شهر.
خانه منسفیلد
خانه چوبی کوچکی که در حومه شهر ولینگتون واقع شده خانه دوران کودکی مشهورترین نویسنده نیوزلند است. کاترین منسفیلد( 1888-1923) كه نویسنده داستانهای کوتاه با نثر مدرن بود، نفوذ بسیاری بر نویسندگان داخلی و خارجی داشته است. بیشتر داستانهای او زمانی که در لندن زندگی میکرد نوشته شده است و او یکی از دوستان صمیمی ویرجینیا ولف بود. با این حال دولت نیوزلندخانهای را که او در آن متولد شده و رشد کرده را بازسازی و به موزه منسفیلد تبدیل کرده است.

گالری ولینگتون در ساختمان تاریخی کتابخانه شهر قرار دارد و یکی از محیطهای پیشرو در هنر معاصر شهر به شمار میرود. در طول سال نمایشگاههای موقت متعددی در این مکان برگزار میشود و هنرمندان بینالمللی بسیاری از آن استقبال میکنند. گالری هنرهای تجسمی، نمایشگاه نقاشی، عکاسی و مجسمه سازی از گالریهای ثابت این مجموعه است.
ساختمان کندویی
مشهورترین نماد ولینگتون ساختمان پارلمان نیوزلند است که شبیه کندوی عسل ساخته شده است. این سازه توسط معمار مشهور انگلیسی سر باسیلاسپنس بین سالهای 1964 و 1979 ساخته شده است. در کنار این ساختمان میتوانید خانه قدیمی پارلمان را که در سال 1907 در سبک نئوکلاسیک ساخته شده ببینید. تورهای بازدید از ساختمان پارلمان هر روز از ساعت 10 تا 16 به صورت رایگان برگزار میشود و شما میتوانید تاریخ معاصر نیوزلند را در این تورها از نظر بگذرانید. باغ پارلمان نیز در اطراف ساختمان با مجسمه جان سدون نخست وزیر نیوزلند دیدنی است.
اگر دوست دارید در آغوش یک تپه جنگلی در امتداد خلیج قدم بزنید ولینگتون شهر شماست، فقط باید کفش پیاده روی مناسب همراه داشته باشید و دلتان را به طبیعت منحصر به فرد شهر بزنید. اگر اهل موزه رفتن و خرید کردن هم هستید باز ولینگتون گزینههای مناسبی پیش رویتان میگذارد.

ویدیو مرتبط :
لحظات زیبای كای در نیوزلند 2013
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
سی و سه پل یکی از آثار زیبای اصفهان
یکی از پل های زيبا و جالبی که در دوران صفويه بر روی زاينده رود احداث شد سی و سه پل است اين پل در گذشته «پل جلفا» ناميده می شد (زيرا از اين طريق به جلفا که تازه احداث شده بود می رسيدند). به «الله ورديخان» نيز معروف است زيرا سردار مشهور شاه عباس اول که به ساختن اين پل مأمور گرديد به اين نام ناميده می شود.
اين پل كه در نوع خود شاهكارى بىنظير از آثار دوره سلطنت شاه عباس اول است، به هزينه و نظارت سردار معروف او الله وردىخان بنا شده. اين پل در حدود 300 متر طول و 14 متر عرض دارد و طويل ترين پل زاينده رود است كه در سال 1005 هجرى ساخته شده است. در دوره صفويه،مراسم جشن آبريزان يا آبپاشان ارامنه در كنار اين پل صورت ميگرفت. ارامنه جلفا، مراسم «خاج شويان» را نيزدر محدوده همين پل برگزار ميكردهاند. پل مزبور يكي از شاهكارهاي معماري و پل سازي ايران و جهان محسوب ميشود.
اين پل در سال (1011 ه.ق) باهتمام الله ورديخان سپهسالار شاه عباس و بنا به فرموده شاه مزبور شروع به ساختمان گرديد و به طورى كه در عالم آراى عباسى نوشته شده داراى چهل چشمه (دهانه) بوده كه از هر چشمه آب خارج مىگرديده، پلى بسيار عريض و طويل و مرتفع، شالوده آن با سنگ و آهك ريخته شده و با آجر و گچ بالا رفته و دو طرف پل غرفات و غلام گردشهاى بلند فوقانى ساخته و چشمه هاى زيرينش زياد با عرض و مرتفع و طول آن 350 قدم و عرضش بيست قدم و شش معبر باين شرح داشته است:
1 راه وسط كه مخصوص عبور سواره و گردونهها بوده است. 2 و 3 طرف پل كه از ميان گالالريها ى زيبا مىگذشت و به پيادهرو تخصيص داشت. 4 و 5 پشت بامهاى گالارى از دو طر ف كه دور آن نرده داشته و موقع طغيان رود تفرجگاه باشكوهى بوده است، سرانجام گالاريهاى پل به وسيله پلههاى ظريف بزير پل متصل مىشد و از زير پل هم موقع كم آبى عبور مىكردند. 6 از زير پل بود.
مساحت اين پل را سياحان انگليسى چهارصد و نود يارد تعيين كردهاند. هفت دهانه اين پل گرفته شده و اكنون 33 دهانه دارد و از اين رو به پل 33 چشمه شهرت دارد.
اين پل را بنامهاى: پل شاه عباسى - پل الله ورديخان - پل جلفا - پل چهل چشمه - پل سى و سه چشمه خواندهاند و وجه تسميه هر يك چنين است:
1- پل شاه عباسى از آن جهت گويند كه شاه عباس اول دستور بناى آن را داده است .
2-چون بمباشرت و اهتمام اللهورديخان ساخته شده به پل اللهورديخان معروف گرديده.
3-از لحاظ اينكه معبر مردم به جلفا بوده آن را پل جلف هم گفتهاند .
4-چون در ابتداء چهل چشمه داشته پل چهل چشمه .
5- و اينك سى و سه چشمه دارد به پل سى و سه چشمه اشتهار دارد.
اين پل براى اتصال خيابان چهار باغ كهنه عباسى به خيابان چهارباغ بالا و باغ هزار جريب و عباس آباد ساخته شده است. اين پل در جشن آبريزگان و آب پاشان محل اجتماع شاه و بزرگان و شعراء و رجال و ساير مردم بوده است.
شرحى را كه سرپرسى سايكس انگليسى راجع به اين پل نوشته از نظر اينكه بسيار دقيق و وضع پل را در آخر قرن سيزدهم و اوائل قرن چهاردهم هجرى مجسم مىنمايد عيناً در اينجا نقل مىگردد:
خيابان با شكوه چهارباغ از يك طرف به پل الله ورديخان كشيده مىشود، كه با اين كه حاليه روى بويرانى نهاده معذا از پل هاى درجه اول عالم به شمار مىآيد، اينجا از يك شاهراه سنگ فرش شده وارد مدخل عمومى پل مىشوند شكل فوق العاده و شگفت آور اين پل كه 388 يارد طول آنست مقابل يك جاده سنگ فرش شدهاى به عرض 30 پا بدين قرار ايت كه در آن سه معبر در سه سطح مختلف تعبيه شده كه يكى از آنها راه معمولى روى پل است كه در دو طرف آن طاق نماهاى سرپوشيده ساختهاند. طاقنماها از طرفى برودخانه و از طرفى به همين جاده مشرف مىباشند، در بالا و پائين اين طاقنماها كه با تابلوى نقاشى شده تزيين يافته بود هر كدام يك پياده روهائى است كه با پله كانها باين راه اصلى وصل مىشود و در كنار سطح رودخانه معبر ديگرى است كه به طول رودخانه امتداد مىيابد. تنها انتقاد مخالفى كه براى ساختمان اين پل مىشود كرد و آن از تصوير هم نمايان است آنكه، پل مزبور در مقابل جريان ضعيف و باريك زنده رود در بيشتر فصول سال بيش از، انداغزه جنبه ظرافت دارد.
در تاريخچه ابنيه تاريخى اصفهان درباره اين پل تاريخى چنين نوشته است:
در انتهاى جنوبى خيابان چهارباغ پل الله ورديخان است كه به نام بانى و سازنده آن خوانده مىشود و در همان موقعى كه شاه عباس دستور كاشتن درختان چهارباغ را مىداده رفيق و سپهسالار شاه نيز در ساختمان اين پل به وسيله آجر و سنگ تراش فعاليتى به خرج مىداد، وضعيت اين پل با قديمش تفاوت زيادى نكرده است.
ايوانچهها و غرفههاى زيبا و متناسب طرفين پل كه جاى نشستن اهالى و عبور و مرور است به همان حالت اوليه باقى مانده است. طول اين پل 295 متر و عرضش 13/75 متر مىباشد نوشتهاند كه در ابتدا چهل چشمه داشته و به تدريج سى و سه چشمه شده در سنوات اخير قسمت زيادى از بستر رودخانه را تصرف كرده و اشجارى غرس نموده بودند به طورى كه چند چشمه پل از عبور آب محروم گشته ممكن بود بكلى متروك شود.
وى در سال 1330 كه آقاى مصطفى خان مستوفى رياست شهردارى اصفهان را داشت شهامت و شجاعت به خرج داد و اراضى مزبور را از تصرف غاصبين خارج و مجراى عبور آب چشمهها را باز كرد و اقدام به ساختمان ديوارهاى سنگى در طرف شما رودخانه نموده كه نوز آثارش پابرجا و عملياتش زبانزد مردم اين شهر است. در دوره صفويه ارامنه حق داشتند تا ميدانى كه اول پل احداث شده بود جمع شوند و مالالتجاره و صنايع خويش را با صنعتگران اصفهانى تبديل نمايند و حق نداشتند از اين پل عبور كرده داخل شهر شوند در جل اين پل مجسمه رضا شاه كبير بر روى ستونى بارتفاع 5 متر ديده مىشود كه اسبى سوار و به طرف شما متوجه است اطراف اين مجمسه فعلاً ميدان 24 اسفند و با ميدان مجسمه ناميده مىشود.
در شمال شرقى پل يعنى اول خيابانى كه به طرف شرق امتداد دارد ساختمان آجرى است كه بياد مقبره كمال الدين اسماعيل )قبرش در جهانباره است( ساخته شده و خيابان مزبور به نام آن بزرگوار ناميده مىشود كه به طرف پل جوئى و خواجو امتداد دارد.
سرپرسى سايكس انگليسى در شرحى كه راجع به پل زاينده رود نوشته بود گفته بود كه اين پل با اينكه روى به ويرانى نهاده از پل هاى درجه اول عالم است و اما تاورنيه تعصب ملى نگذارده كه در قضاوت خود انحراف نورزد، گرچه تاورنيه در كليه موراد نظرش ساده نبود و اغلب خواسته است بناها و يدگر آثار ايران را كوچك و پست جلوه دهد و از ديگران هم استفاده كرده كه در تجليل اصفهان غلو كردهاند.
اينكه آراى مختلفى راجع به اين پل نگاشته شد براى امكان استخراج نظر صحيح و صائب درباره آن بود و اينكه درستى و نادرستى نظرهائى چون نظر تاورنيه معلوم گردد. در هر حال اكنون اين پل در اصفهان ممتاز و در درجه اول قرار دارد و چون از آثار باستانى به شمار مىرود زير شماره 110، به ثبت تاريخى رسيده است.
شاه عباس اول به طورى كه مورخان و سياحان خارجى نوشتهاند در هر حال در جشن آبريزان شركت مىكرد و اگر در اصفهان بود در كنار زاينده بود برابر پل سى و سه پل و اگر در مازندران بود در كنار درياى خزر، و گاهى روى پل سى و سه چشمه برگزر مىكرد.
در كتاب زندگانى شاه عباس اول راجع به جشن نوروز كه شاه در سال 1018 هجرى در روى پل سى و سه پل برگزار كرده چنين نوشته است.
جشن نوروز غالباً از سه تا هفت شبانه روز دوام مىيافت. گذشته از باغ نقش جهان پل الله وردى خان را نيز آئين مىبستند و چراغان مىكردند. و گاه به فرمان شاه عباس بر سر پل مراسم گلريزان صورت مىگرفت، و گلهاى فراوان در راه شاه و همراهان او ريخته مىشد. از آن جمله در سال 1018 با آنكه جشن فروردين مصادف با ماه محرم بود، به فرمان شاه هفت شبانه روز جشن نوروزى گرفتند و بر سر پل گلريزان كردند و چون مردم اصفهان در چراغان و آئين بندى هنر نمائى بسيار كرده بودند، شاه مبلغ پانصد تومان از ماليات آن سال را به ايشان بخشيد.
ميرزا علينقى كمرهاى متخلص به نقى كه از شعراى زمان بوده ماده تاريخى سروده كه ابيات آن چنين است:
فلك قدر الله و يردى كه قدر ز عباس شاه اندر ايام يافت
بامداد بيگ ويردى دادگر پلى كدر آغاز و انجام يافت
بسعى ملك سيرت آقا حسين بخير العمل حسن اتمام يافت
به دست زبر دست صعب امير چو بند امير اين بنا نام يافت
پى سال تاريخ اين پل نيافت كسى خوبتر از پل اتمام يافت
ظاهراً گفته عالم آرا اينست كه پل در سال (1011 ه.ق) ساخته شد و گفتههاى جابر انصارى قسمتى حاكى است كه در سال مزبور ساخته شده و قسمتى مىرساند كه دستور داده شده كه بسازند و در قسمت نوشته كه ساختن آن با سر در قيصريه مقارن بوده و حال آنكه ساختمان سر در قيصريه را از وقايع سال 1012 نوشته است. و هيچ اشاره بسند اين گفتهها هم نشده است.
ماده تاريخ منسوب به نقى كمرهاى هم حاكى است كه ساختمان پل امير در سال (1005 ه.ق) انجام يافته است ولى تاريخ شروع آن معلوم نيست و بايد اذعان كرد كه اگر منظور همان پل چهل چشمه و يا اللهورديخان باشد محال است كه در ظرف يكسال چينن پلى ساخته شده باشد و حدال بايد در سال (1003 ه.ق) شروع شده باشد تا در (1005 ه.ق) به اتمام برسد.
آنچه به نظر مىرسد اين است كه براى ساختمان عباس آباد مسلم است كه بايد ابتداء پل واسطه ساخته شود و سپس شروع به ساختمان آن طرف پل شود. تاريخ ساختمان چهارباغ يعنى اتمام آن مطابق ماده تاريخى كه سرودهاند و عالم آراء نوشته است. هزار و پنج هجزرى است. كه با حساب حروف جمل با هزار و پنج مطابقت دارد و نيز تاريخ تكگائى كه در خيابان چهارباغ طبق دسترو شاه عباس ساخته شده سال هزار و يازده است كه در تذكره نصرآبادى به نقل از تاريخ جلال منجم به شاه عباس اول منسوب شده:
و از طرفى الله ورديخان در سال (1004 ه.ق) از طرف شاه عباس اول به ايا لت فارس منسوب گرديد و در آنجا به اداره امور و تمشيت مىپرداخت تا اينكه حكومت كهكيلويه هم بر حزوه حكومتش افزوده گرديد و از مجموع اين تواريخ استنباط مىشود كه شاه عباس پس از استقرار به سلطنت و پيش از اينكه مقر خود را صافهان قرار دهد در صدد بوده كه اصفهان را به پايتختى انتخاب كند و از اين رو دستور داده بود كه طرحهائى براى آبادى اصفهان مهيا كردن آن براى پايتختى ريخته شود و شايد اعزام الله ورديخان به فراس هم از اين نظر بوده كه اقدامات عمرانى اصفهان هم زير نظر او قرار گيرد و عمدتاً بايد عمران اصفان از بعد از تاريخ اعزام الله ورديخان يعين بعد از سال (1004 هجرى) انجام يافته باشد و تقريباً هم همين طور است چه مطابق ماده تاريخى نقى كمرهاى هم ساختمان پل اللهورديخانه در سال (1005 ه.ق( اتمام يافته و عمران خيابان چهار باغ در (1005 ه.ق) و تكايا چهارباغ در (1011 ه.ق) و در سال (1025 ه.ق) تمام ساختمانهائى كه از زمان شاه عباس شروع شده بوده سرانجام يافته بوده است.
و اما اينكه گفته شده در سال (1011 ه.ق)مأمور ساختمان پل شده با تاريخ اتمام پل كه (1005 ه.ق) باشد مغاير است، مى توان گفت الله ورديخان ابتداء طبقه زيرين پل را براى امكان عبور و مرور ساخته بوده كه در (1005 ه.ق) به اتمام رسيده بوده و بعد در (1011 ه.ق) مأمور شده كه پل را به اتمام برساند يعنى طبقه بالا را نيز بسازد كه در موقع طغيان رودخانه هم عبور و مرور از طبقه دوم مقدور باشد و شايد طغيان رودخانه زاينده رود موجب تكميل پل بوده است و با اين فرض ديگر مغايرتى در بين نخواهد بود.
نظر ديگرى هم امكان دارد و آن اين است كه بگوئيم پل موضوع ماده تاريخ نقى كمرهاى در فارس بوده نه در اصفهان ولى چون در تاريخ چنين اشارهاى نشد ناچار بايد پل موضوع ماده تاريخ نقى را همان پل سى و سه پل دانست
اين بنای زيبا که با وجود مرور زمان با بزرگی و مشخصات آن سالم مانده است ارزش آن را دارد که برای ديدنش به اصفهان رفت، هر چند احتمالاً از کسی هم انتظار نمی رود که برای ديدن شايد باشکوه ترين پل جهان چنين کاری نکند.