انتخاب جراح بینی - بهترین جراح بینی 
عکس: استهلال ماه مبارک رمضان 
عکس: ارزش تیم های حاضر در یورو 2016 گردشگری
2 دقیقه پیش | مناظر بی نظیر زمین‌های گلف در آمریکادر زندگی چیزهای کمی بهتر از بازی گلف در میان رشته کوه های باشکوه، بیابان های بی ثمر یا اقیانوس های خروشان وجود دارد. هر ایالت آمریکایی حداقل یک زمین گلف با مناظر بی نظیر ... |
2 دقیقه پیش | باشکوه‌ترین مراکز خرید در جهانبرای اغلب مردم، خرید کردن بخشی از تفریح آنها و برای‌شان مهم است! برای برخی دیگر، تاریخ و فرهنگ مهمتر است اما در صورتی که دو مورد بالا را باهم ترکیب کنید می‌توانید علاوه ... |
آرامگاه مولانا جاذبه گردشگری قونیه ترکیه
آوازه ی مولانا مرز و جغرافیا نمی شناسد، همان طور که آرامگاه وی خارج از مرزهای سرزمین ما است، اما نه چندان دور که عزم سفر به آنجا را ز سر بیرون کنیم. به قونیه می رویم و آرامگاه مرد طریقت عرفان مولانا.
وب سایت چیدانه: در ماه هفتم سال هستیم و فصل، فصل شعر است و عاشقی، و چه زیباترند عشق های اساطیری و آن عاشقانه های ابدی برای معبود حقیقی!
جلال‌الدین محمد بلخی معروف به مولوی و مولانا و رومی ( زاده ۶ ربیع‌الاول ۶۰۴، درگذشته ۵ جمادی‌الثانی ۶۷۲ هجری قمری ) از مشهورترین شاعران ایرانی‌تبار و پارسی‌گوی بوده است.. آوازه ی این مرد صاحب عرفان و طریقت مرز و جغرافیا نمی شناسد، همان طور که آرامگاه وی خارج از مرزهای سرزمین ما است، اما نه چندان دور که عزم سفر به آنجا را ز سر بیرون کنیم. به قونیه می رویم و آرامگاه مرد طریقت عرفان مولانا.
مهمترین جذابیت توریستی شهر قونیه، آرامگاه مولوی می باشد. بهترین زمان برای سفر به قونیه و بازدید از آرامگاه مولوی هم ۲۶ آذر (۱۷ دسامبر) است. زیرا در این روز که سالگرد درگذشت مولانا می باشد اهالی قونیه مراسم "شب عرس مولانا " را در کنار آرامگاه او اجرا می کنند. سماع و رقص عرفانی مهمترین بخش این مراسم است.
ساخت مقبره مولوی بلافاصله پس از مرگ او در سال ۶۷۲، توسط تبریزلی بدرالدینِ معمار با کمک‌های مالی همسر سلیمان پروانه، امیر سلجوق، و پسر مولوی آغاز شد و ساخت آن را در سال ۶۷۳ (۱۲۷۴ میلادی) به پایان رسید.
تصور کارشناسان امروزی بر این است که این بنا در ابتدا با شکلی استوانه‌ای و گنبدی مخروطی، بر ۴ ستون تکیه داشته است. در سال ۱۳۹۶ میلادی و بار دیگر در زمان حکومت بایزید دوم، سلطان عثمانی، این بنا تعمیر و بازسازی و دیوارهای درونی آن به طرح و نقاشی مزیّن شد.
کل این بنا از جمله برج مخروطی‌شکل آن که از کاشی‌های سبز و فیروزه‌ای پوشیده شده، از قدیم به گنبد سبز معروف بوده است.
به طور کلی می توان گفت که گنبد سبز مقبره ۱۶ وجهی است که مخروطی بالای آن قرار دارد. این گنبد در سال ۱۳۹۷ میلادی توسط کارابان اوغلو ساخته شده است و بر دیواره گنبد «بسم‌الله» و «آیه‌الکرسی» به رنگ آبی تیره نقش شده، و بر فراز آن یک ستاره و ماه طلایی نصب شده است.
قسمت های مختلف آرامگاه مولوی:
حیاط آرامگاه: هر سال در تاریخ ۱۷ دسامبر (۲۷ آذر) مطابق با تاریخ مرگ مولوی در سال ۶۷۲ هجری (۱۲۷۳ میلادی) مراسمی در مدفن او برگزار می‌شود که ده‌ها هزار زائر را به خود جلب می‌کند. در سمت راست حیاط حرم حوضی قرار دارد که نماد شب یگانگی به شمار می‌رود و سالانه درویشان پیرامون آن به رقص سماع می‌پردازند.
در این حرم پله‌ای با روکش نقره هست که پیروان مولوی پیشانی بر آن می‌سایند و بر آن بوسه می‌زنند. جایگاه این پله فقط در ایام مراسم ماه دسامبر به روی زائران باز است. زائرانی که هر سال به قونیه می‌روند علاوه بر حرم مولوی به دیدار حرم شمس تبریزی هم می‌روند که مطابق سنت پیش از زیارت حرم مولوی صورت می‌گیرد.
علاوه بر این‌ها در این حیاط شما با سنگ قبر بسیاری از دراویش مواجه می شوید که خواندن متن سنگ قبرهایشان می تواند مدت زمان زیادی شما را مبهوت خود کند.
مقبره مولانا : در سالن اصلی این موزه قبر مولوی از جنس مرمر آبی را می‌توان دید که با یک پارچه مخملین و طلادوزی‌شده بزرگ که روی آن آیات قرآن نوشته شده و سلطان عبدالحمید دوم در سال ۱۸۹۴ میلادی به این حرم اهدا کرده پوشانده شده است.
در کنار قبر مولوی قبر پدرش، بهاالدین ولد، به صورت ایستاده قرار دارد. قبر پسر مولوی، سلطان ولد، و دیگر شیوخ صوفی نیز دورتادور حرم قرار گرفته است. روی قبر مولوی و پدرش و چند تن دیگر از شیوخ عمامه‌هایی بسیار بزرگ قرار دارد که نماد اقتدار و نفوذ معنوی آنان است.
این بنا به زمان سلجوقیان بازمی‌گردد، و مسجد و دیگر سالن‌های آن در زمان سلاطین عثمانی به آن افزوده شده است.
نکته مهم در این قسمت آن است که بر روی هر قبر دستاری وجود دارد که هرچه بزرگتر باشد به معنای آن است که آن فرد مقام و منزلت بلندتری داشته است و البته قبرهایی که کلاهی روی آن قرار ندارد، نشان از آن است که فردی که در زیر آن قبر قرار دارد، زن بوده است.
حواستان باشد بزرگترین قبری که در این مکان می بیند، قبر مولانا نیست و بلکه قبر بهاء الولد پدر مولانا می باشد.شاخصه ویژه قبر مولانا این است که دستار روی قبر، به رنگ سبز می باشد و البته بر روی تابلویی بزرگ در کنار آن نوشته شده است : یا حضرت مولانا
موزه مولانا: در کنار مقبره مولانا قرار دارد و روزانه از ساعت ۹ صبح الی ۵ بعد از ظهر پذیرای گردشگران می باشد. در کنار بازدید از آرامگاه مولوی حتما به این موزه نیز سری بزنید تا با ماکت هایی که از مولانا وجود دارد با او بیشتر آشنا شوید.
جلال‌الدین محمد بلخی معروف به مولوی و مولانا و رومی ( زاده ۶ ربیع‌الاول ۶۰۴، درگذشته ۵ جمادی‌الثانی ۶۷۲ هجری قمری ) از مشهورترین شاعران ایرانی‌تبار و پارسی‌گوی بوده است.. آوازه ی این مرد صاحب عرفان و طریقت مرز و جغرافیا نمی شناسد، همان طور که آرامگاه وی خارج از مرزهای سرزمین ما است، اما نه چندان دور که عزم سفر به آنجا را ز سر بیرون کنیم. به قونیه می رویم و آرامگاه مرد طریقت عرفان مولانا.
بعد چل روز سوی خانه شدند همه مشغول این فسانه شدند
روز و شب بود گفتشان همه این که شد آن گنج زیر خاک دفین
روز و شب بود گفتشان همه این که شد آن گنج زیر خاک دفین
"مولانا"
بشنو این نی چون شکایت می‌کند از جداییها حکایت می‌کند
کز نیستان تا مرا ببریده‌اند در نفیرم مرد و زن نالیده‌اند
سینه خواهم شرحه شرحه از فراق تا بگویم شرح درد اشتیاق
هر کسی کو دور ماند از اصل خویش باز جوید روزگار وصل خویش
کز نیستان تا مرا ببریده‌اند در نفیرم مرد و زن نالیده‌اند
سینه خواهم شرحه شرحه از فراق تا بگویم شرح درد اشتیاق
هر کسی کو دور ماند از اصل خویش باز جوید روزگار وصل خویش
"مولانا"
تصور کارشناسان امروزی بر این است که این بنا در ابتدا با شکلی استوانه‌ای و گنبدی مخروطی، بر ۴ ستون تکیه داشته است. در سال ۱۳۹۶ میلادی و بار دیگر در زمان حکومت بایزید دوم، سلطان عثمانی، این بنا تعمیر و بازسازی و دیوارهای درونی آن به طرح و نقاشی مزیّن شد.
کل این بنا از جمله برج مخروطی‌شکل آن که از کاشی‌های سبز و فیروزه‌ای پوشیده شده، از قدیم به گنبد سبز معروف بوده است.
قسمت های مختلف آرامگاه مولوی:
حیاط آرامگاه: هر سال در تاریخ ۱۷ دسامبر (۲۷ آذر) مطابق با تاریخ مرگ مولوی در سال ۶۷۲ هجری (۱۲۷۳ میلادی) مراسمی در مدفن او برگزار می‌شود که ده‌ها هزار زائر را به خود جلب می‌کند. در سمت راست حیاط حرم حوضی قرار دارد که نماد شب یگانگی به شمار می‌رود و سالانه درویشان پیرامون آن به رقص سماع می‌پردازند.
علاوه بر این‌ها در این حیاط شما با سنگ قبر بسیاری از دراویش مواجه می شوید که خواندن متن سنگ قبرهایشان می تواند مدت زمان زیادی شما را مبهوت خود کند.
مقبره مولانا : در سالن اصلی این موزه قبر مولوی از جنس مرمر آبی را می‌توان دید که با یک پارچه مخملین و طلادوزی‌شده بزرگ که روی آن آیات قرآن نوشته شده و سلطان عبدالحمید دوم در سال ۱۸۹۴ میلادی به این حرم اهدا کرده پوشانده شده است.
در کنار قبر مولوی قبر پدرش، بهاالدین ولد، به صورت ایستاده قرار دارد. قبر پسر مولوی، سلطان ولد، و دیگر شیوخ صوفی نیز دورتادور حرم قرار گرفته است. روی قبر مولوی و پدرش و چند تن دیگر از شیوخ عمامه‌هایی بسیار بزرگ قرار دارد که نماد اقتدار و نفوذ معنوی آنان است.
حواستان باشد بزرگترین قبری که در این مکان می بیند، قبر مولانا نیست و بلکه قبر بهاء الولد پدر مولانا می باشد.شاخصه ویژه قبر مولانا این است که دستار روی قبر، به رنگ سبز می باشد و البته بر روی تابلویی بزرگ در کنار آن نوشته شده است : یا حضرت مولانا
ویدیو مرتبط :
جاذبه های گردشگری استانبول - ترکیه
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
10 جاذبه گردشگری ترکیه
ترکیه پر از مقصدهای گردشگری برای توریست های دنیا است. از گنبد و مناره های استانبول گرفته تا ویرانه های رومی در کرانه های غربی و جنوبی، از سواحل آنتالیا و گردشگاه های مدیترانه ای تا کوه های مه آلود دریای سیاه شرقی.
صبح بخیر: ترکیه پر از مقصدهای گردشگری برای توریست های دنیا است. از گنبد و مناره های استانبول گرفته تا ویرانه های رومی در کرانه های غربی و جنوبی، از سواحل آنتالیا و گردشگاه های مدیترانه ای تا کوه های مه آلود دریای سیاه شرقی. با این همه مقصد گردشگری، دقیقاً نمی توان به ده مورد برتر اشاره کرد، ولی می توانید با این ده مقصد زیر شروع کنید.
1. آمفی تئاتر آسپندوس
آمفی تئاتر Aspendos یکی از حفاظت شده ترین تئاترهای باستانی عهد باستان است. این آمفی تئاتر در سال 155 بعد از میلاد و در عصر حکمرانی امپراتور رومی، مارکوس اورلیوس ساخته شد و ظرفیت تماشگران آن 15000 تا 20000 نفر است. چون بعدها از این تئاتر به عنوان کاروانسرا استفاده شد، مرتباً مرمت و حفاظت شد. بنابراین آمفی تئاتر آسپندوس بدون از دست دادن ویژگی های اصلی اش، تا به امروز باقی مانده است.
2. ساحل پاتارا
این ساحل یکی از طولانی ترین سواحل شنی مدیترانه است که هیچ ساختمانی به جز یک کافی شاپ در امتداد آن دیده نمی شود. یک گونه در حال انقراض لاک پشت سرگنده در این منطقه تولیدمثل می کند. دهکده مجاور پاتارا زادگاه سنت نیکولاس، اسقف بیزانسی قرن چهاردهم بود که بعدها به افسانه بابانوئل بدل شد.
3. پاموک کاله
پاموک کاله که در زبان ترکی به معنای قصر پنبه ای است، چشم اندازی غیرواقعی در غرب ترکیه است که به خاطر شیب های پلکانی سفیدش معروف است. این شیب های پلکانی از ماده تراورتن هستند. تراورتن یک سنگ رسوبی است که از آب های معدنی چشمه های آب داغ رسوب می کند. انسان ها طی هزاران سال گذشته در این آب ها شنا کرده اند. شهر باستانی یونانی هیراپولیس توسط پادشاهان پرگامون بر روی چشمه های آب داغ ساخته شده است. ویرانه های حمام ها، معابد و بناهای تاریخی را می توان در این مکان مشاهده کرد.
4. بدروم
این شهر با سواحل شنی و خیابان های پر از فروشگاه و رستوران های با کلاسش، سالهاست که گردشگاه محبوب توریست ها در ترکیه است. نام باستانی آن هالی کارناسوس است و یکی از عجایب هفت گانه عهد باستان بوده است. متأسفانه چند زلزله موجب تخریب بناهای تاریخی آن شدند، ولی جاذبه های تاریخی دیگر آن مثل قلعه بدروم که توسط مبارزین جنگ های صلیبی در قرن پانزدهم ساخته شده بود، هنوز در این شهر دیده می شود. این قلعه به روی لنگرگاه داخلی بدروم اشراف دارد که با قایق های میلیون دلاری پر شده است.
5. کوه نمرود
این کوه 2134 متر ارتفاع دارد و در جنوب شرقی ترکیه و در نزدیکی شهر آدی یامان واقع شده است. در سال 62 قبل از میلاد، شاه آنتیوکوس اول، یک مقبره با مجسمه های عظیمی از خود، دو شیر، دو عقاب و خدایان یونانی و ایرانی مختلف در قله این کوه ساخت. از زمان ساخت این مقبره، سر این مجسمه ها از بالای کوه به پایین غلتیده و در این مکان پراکنده شده اند. قله کوه نمرود نمای زیبایی از کوه های اطراف می دهد. جاذبه اصلی این مکان، تماشای طلوع خورشید از سمت شرقی کوه است که به سر این مجسمه ها سایه رنگ نارنجی می دهد و به حس اسرارآمیز این مکان می افزاید.
6. اولودنیز
دهکده توریستی اولودنیز در ساحل جنوب غربی دریای اژه واقع شده است. در دهانه این شهر که یک تالاب آبی رنگ است، خلیج شنی دنجی وجود دارد. این ساحل به خاطر رنگ های آبی آن معروف است و یکی از مناسب ترین ساحل های مدیترانه برای عکاسی است. اولودنیز به خاطر چشم اندازهای پانورامیک منحصر بفردش برای پاراگلایدر در دنیا معروف شده است.
7. مسجد آبی
مسجد آبی یا مسجد سلطان احمد در استانبول با شش مناره و معماری کاملش از نمای بیرونی بسیار تأثیرگذار است. در حالیکه هنوز هم به عنوان مسجد از آن استفاده می شود، یکی از محبوب ترین جاذبه های توریستی در استانبول است. این مسجد بین سال های 1609 و 1616 ساخته شد و مانند بسیاری از مسجدهای دیگر، مقبره سازنده اش در داخل آن قرار دارد. در داخل، سقف بلند آن با 20 هزار کاشی آبی و با طرح های گوناگون تزئین شده است که وجه تسمیه این مسجد به خاطر رنگ های آبی زیبای کاشی های آن است.
8. کتابخانه سلسوس
ویرانه های اِفِسوس یکی از محبوب ترین جاذبه های گردشگری در ساحل غربی ترکیه هستند. شهر افسوس به خاطر معبد آرتمیس، یکی از عجایب هفتگانه عهد باستان معروف بود، که توسط یک شورشی و به دستور اسقف اعظم قسطنطنیه در سال 401 بعد از میلاد تخریب شد. هنوز هم بعضی از قسمت های ساختمان آن را می توان دید، از جمله تئاتر بزرگ و کتابخانه سلسوس. این کتابخانه حدود سال 125 بعد از میلاد ساخته شد و 12 هزار طومار در آن نگهداری می شد و همچنین مقبره سلسوس، فرماندار آسیا بود. نمای این کتابخانه در دهه هفتاد به دقت بازسازی شد و از ویرانه های اولیه به حالت شکوهمند امروزی رسید.
9. دودکش های پریان گورمه
کاپادوکیا به خاطر صخره های طبیعی عجیب و شگفت انگیز و میراث تاریخی منحصر بفرد خود معروف است. یکی از بهترین مکان ها برای دیدن این صخره های عجیب، روستای گورمه است که در میان مخروط های خاکسترهای آتشفشانی واقع شده است که به این مخروط ها، دودکش های پریان اطلاق می شود. این دودکش ها به علت فرسایش بادی و آبی دو لایه آتشفشانی مختلف به وجود آمده اند: یک لایه کلفت از سنگ توف (خاکستر آتشفشانی جامد) با لایه ای نازکتر از بازالت که نسبت به فرسایش مقاومتر است. چون کنده کاری در سنگ توف آسان است، بسیاری از این دودکش ها در کاپادوکیا در طی قرن ها توخالی شده اند. زیرا در داخل آنها خانه، کلیسا و انبار ساخته می شد.
10. ایاصوفیه
ایاصوفیه واقع در استانبول در اصل یک کاخ پادشاهی بوده است که در قرن ششم برای امپراتور روم شرقی، جاستینیان اول، ساخته شد. این شاهکار مهندسی رومی، با گنبد عظیمش (به قطر 31 متر یا 102 فوت) فضایی را می پوشاند که تا بیش از 1000 سال بزرگترین فضای بسته دنیا بود. این کلیسا در سال 1204 در جنگ صلیبی چهارم به تاراج رفت و در قرن پانزدهم وقتیکه عثمانی ها شهر را فتح کردند، تبدیل به مسجد شد. ایاصوفیه در سال 1935 تبدیل به موزه شد و حالا یکی از جاذبه های اصلی ترکیه است.
آمفی تئاتر Aspendos یکی از حفاظت شده ترین تئاترهای باستانی عهد باستان است. این آمفی تئاتر در سال 155 بعد از میلاد و در عصر حکمرانی امپراتور رومی، مارکوس اورلیوس ساخته شد و ظرفیت تماشگران آن 15000 تا 20000 نفر است. چون بعدها از این تئاتر به عنوان کاروانسرا استفاده شد، مرتباً مرمت و حفاظت شد. بنابراین آمفی تئاتر آسپندوس بدون از دست دادن ویژگی های اصلی اش، تا به امروز باقی مانده است.
2. ساحل پاتارا
این ساحل یکی از طولانی ترین سواحل شنی مدیترانه است که هیچ ساختمانی به جز یک کافی شاپ در امتداد آن دیده نمی شود. یک گونه در حال انقراض لاک پشت سرگنده در این منطقه تولیدمثل می کند. دهکده مجاور پاتارا زادگاه سنت نیکولاس، اسقف بیزانسی قرن چهاردهم بود که بعدها به افسانه بابانوئل بدل شد.
3. پاموک کاله
پاموک کاله که در زبان ترکی به معنای قصر پنبه ای است، چشم اندازی غیرواقعی در غرب ترکیه است که به خاطر شیب های پلکانی سفیدش معروف است. این شیب های پلکانی از ماده تراورتن هستند. تراورتن یک سنگ رسوبی است که از آب های معدنی چشمه های آب داغ رسوب می کند. انسان ها طی هزاران سال گذشته در این آب ها شنا کرده اند. شهر باستانی یونانی هیراپولیس توسط پادشاهان پرگامون بر روی چشمه های آب داغ ساخته شده است. ویرانه های حمام ها، معابد و بناهای تاریخی را می توان در این مکان مشاهده کرد.
4. بدروم
این شهر با سواحل شنی و خیابان های پر از فروشگاه و رستوران های با کلاسش، سالهاست که گردشگاه محبوب توریست ها در ترکیه است. نام باستانی آن هالی کارناسوس است و یکی از عجایب هفت گانه عهد باستان بوده است. متأسفانه چند زلزله موجب تخریب بناهای تاریخی آن شدند، ولی جاذبه های تاریخی دیگر آن مثل قلعه بدروم که توسط مبارزین جنگ های صلیبی در قرن پانزدهم ساخته شده بود، هنوز در این شهر دیده می شود. این قلعه به روی لنگرگاه داخلی بدروم اشراف دارد که با قایق های میلیون دلاری پر شده است.
5. کوه نمرود
این کوه 2134 متر ارتفاع دارد و در جنوب شرقی ترکیه و در نزدیکی شهر آدی یامان واقع شده است. در سال 62 قبل از میلاد، شاه آنتیوکوس اول، یک مقبره با مجسمه های عظیمی از خود، دو شیر، دو عقاب و خدایان یونانی و ایرانی مختلف در قله این کوه ساخت. از زمان ساخت این مقبره، سر این مجسمه ها از بالای کوه به پایین غلتیده و در این مکان پراکنده شده اند. قله کوه نمرود نمای زیبایی از کوه های اطراف می دهد. جاذبه اصلی این مکان، تماشای طلوع خورشید از سمت شرقی کوه است که به سر این مجسمه ها سایه رنگ نارنجی می دهد و به حس اسرارآمیز این مکان می افزاید.
6. اولودنیز
دهکده توریستی اولودنیز در ساحل جنوب غربی دریای اژه واقع شده است. در دهانه این شهر که یک تالاب آبی رنگ است، خلیج شنی دنجی وجود دارد. این ساحل به خاطر رنگ های آبی آن معروف است و یکی از مناسب ترین ساحل های مدیترانه برای عکاسی است. اولودنیز به خاطر چشم اندازهای پانورامیک منحصر بفردش برای پاراگلایدر در دنیا معروف شده است.
مسجد آبی یا مسجد سلطان احمد در استانبول با شش مناره و معماری کاملش از نمای بیرونی بسیار تأثیرگذار است. در حالیکه هنوز هم به عنوان مسجد از آن استفاده می شود، یکی از محبوب ترین جاذبه های توریستی در استانبول است. این مسجد بین سال های 1609 و 1616 ساخته شد و مانند بسیاری از مسجدهای دیگر، مقبره سازنده اش در داخل آن قرار دارد. در داخل، سقف بلند آن با 20 هزار کاشی آبی و با طرح های گوناگون تزئین شده است که وجه تسمیه این مسجد به خاطر رنگ های آبی زیبای کاشی های آن است.
8. کتابخانه سلسوس
ویرانه های اِفِسوس یکی از محبوب ترین جاذبه های گردشگری در ساحل غربی ترکیه هستند. شهر افسوس به خاطر معبد آرتمیس، یکی از عجایب هفتگانه عهد باستان معروف بود، که توسط یک شورشی و به دستور اسقف اعظم قسطنطنیه در سال 401 بعد از میلاد تخریب شد. هنوز هم بعضی از قسمت های ساختمان آن را می توان دید، از جمله تئاتر بزرگ و کتابخانه سلسوس. این کتابخانه حدود سال 125 بعد از میلاد ساخته شد و 12 هزار طومار در آن نگهداری می شد و همچنین مقبره سلسوس، فرماندار آسیا بود. نمای این کتابخانه در دهه هفتاد به دقت بازسازی شد و از ویرانه های اولیه به حالت شکوهمند امروزی رسید.
9. دودکش های پریان گورمه
کاپادوکیا به خاطر صخره های طبیعی عجیب و شگفت انگیز و میراث تاریخی منحصر بفرد خود معروف است. یکی از بهترین مکان ها برای دیدن این صخره های عجیب، روستای گورمه است که در میان مخروط های خاکسترهای آتشفشانی واقع شده است که به این مخروط ها، دودکش های پریان اطلاق می شود. این دودکش ها به علت فرسایش بادی و آبی دو لایه آتشفشانی مختلف به وجود آمده اند: یک لایه کلفت از سنگ توف (خاکستر آتشفشانی جامد) با لایه ای نازکتر از بازالت که نسبت به فرسایش مقاومتر است. چون کنده کاری در سنگ توف آسان است، بسیاری از این دودکش ها در کاپادوکیا در طی قرن ها توخالی شده اند. زیرا در داخل آنها خانه، کلیسا و انبار ساخته می شد.
10. ایاصوفیه
ایاصوفیه واقع در استانبول در اصل یک کاخ پادشاهی بوده است که در قرن ششم برای امپراتور روم شرقی، جاستینیان اول، ساخته شد. این شاهکار مهندسی رومی، با گنبد عظیمش (به قطر 31 متر یا 102 فوت) فضایی را می پوشاند که تا بیش از 1000 سال بزرگترین فضای بسته دنیا بود. این کلیسا در سال 1204 در جنگ صلیبی چهارم به تاراج رفت و در قرن پانزدهم وقتیکه عثمانی ها شهر را فتح کردند، تبدیل به مسجد شد. ایاصوفیه در سال 1935 تبدیل به موزه شد و حالا یکی از جاذبه های اصلی ترکیه است.
