متفرقه
2 دقیقه پیش | با زخم های زندگی چه کنیم؟در این سلسله مطالب مباحثی درباره زندگی معنای زندگی روابط و احساسات و ... توسط دکتر شیری ارائه خواهد شد. صبح بخیر: ممکن است شما هم مانند بسیاری از افراد جامعه برای حل مشکلات ... |
2 دقیقه پیش | نظر آیتالله محقق داماد درمورد سید حسنآیت الله سید مصطفی محقق داماد، برادر حضرت آیت الله سید علی محقق داماد در پاسخ به سئوالی در خصوص اجتهاد آیت الله سید حسن خمینی، گفت: نظر بنده در مورد ایشان همان نظر اخوی ... |
اندر فضیلت تلاوت سوره «واقعه»
سوره «واقعه» چنان که از نامش پیدا است، از قیامت و ویژگی هاى آن سخن مى گوید، و این معنى در تمام آیات 96 گانه سوره، مسأله اصلى است .
محتواى سوره واقعه
در «تاریخ القرآن» از «ابن ندیم» نقل شده: سوره «واقعه» چهل و چهارمین سوره اى است که بر پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) نازل شد، قبل از آن سوره «طه»، و بعد از آن «شعراء» بوده است.
این سوره، همان گونه که از لحن آن پیدا است، و مفسران نیز تصریح کرده اند، در «مکّه» نازل شده است، هر چند بعضى گفته اند آیات 81 و 82 در «مدینه» نازل گردیده، ولى، دلیلى براى این گفته در دست نیست، و نشانه اى در آیات مزبور بر این ادعا وجود ندارد.
سوره «واقعه» چنان که از نامش پیدا است، از قیامت و ویژگی هاى آن سخن مى گوید، و این معنى در تمام آیات 96 گانه سوره، مسأله اصلى است، اما از یک نظر مى توان محتواى سوره را در هشت بخش خلاصه کرد:
1 ـ آغاز ظهور قیامت و حوادث سخت و وحشتناک مقارن آن.
2 ـ گروه بندى انسانها در آن روز، و تقسیمشان به «اصحاب الیمین» و «اصحاب الشمال» و «مقرّبین».
3 ـ بحث مشروحى از «مقامات مقربین» و انواع پاداشهاى آنها در بهشت.
4- بحث مشروحى درباره گروه دوم، یعنى «اصحاب الیمین» و انواع مواهب الهى بر آنها.
5 ـ بحث قابل ملاحظه اى درباره «اصحاب الشمال» و مجازاتهاى دردناک آنها در دوزخ.
6 ـ ذکر دلائل مختلفى پیرامون مسأله معاد از طریق بیان قدرت خداوند، و خلقت انسان از نطفه ناچیز، و تجلّى حیات در گیاهان، و نزول باران، و فروغ آتش، که در ضمن نشانه هائى از توحید نیز محسوب مى شود.
7 ـ ترسیمى از حالت احتضار و انتقال از این جهان به جهان دیگر که، آن خود نیز از مقدمات رستاخیز است.
8 ـ نظر اجمالى دیگرى روى پاداش و کیفر مۆمنان و کافران، و سرانجام سوره را با نام پروردگار عظیم پایان مى دهد.(تفسیر نمونه، ج 23، ص 205)
فضیلت تلاوت سوره واقعه
در فضیلت تلاوت سوره واقعه، روایات زیادى در منابع اسلامى ذکر شده است، از جمله در حدیثى از رسول خدا(علیه السلام) مى خوانیم: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ الْواقِعَةِ کُتِبَ لَیْسَ مِنَ الْغافِلِیْنَ: «کسى که سوره واقعه را بخواند، نوشته مى شود که این فرد از غافلان نیست».
چرا که آیات سوره، آنقدر تکان دهنده و بیدارکننده است که، جائى براى غفلت انسان باقى نمى گذارد.
به همین دلیل در حدیث دیگرى از پیامبر(صلى الله علیه وآله)مى خوانیم: وقتى از آن حضرت سۆال کردند: چرا با این سرعت آثار پیرى در چهره مبارک شما ظاهر شده است؟
در پاسخ فرمود: شَیَّبَتْنِی هُودُ، وَ الْواقِعَةُ، وَ الْمُرْسَلاتُ، وَ عَمَّ یَتَسائَلُونَ: «سوره هاى هود، و واقعه، و مرسلات و عمّ مرا پیر کرد»! (;چرا که در این سوره ها اخبار تکان دهنده اى از قیامت و رستاخیز و حوادث هولناک و مجازات مجرمان آمده، همچنین داستانهاى تکان دهنده اى از سرگذشت اقوام پیشین و بلاهائى که بر آنها نازل شد و نیز دستور به استقامت و پایدارى).
در حدیث دیگرى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم: مَنْ قَرَأَ فِی کُلِّ لَیلَةِ جُمْعَة الْواقِعَةَ أَحَبَّهُ اللّهُ، وَ أَحَبَّهُ إِلَى النّاسِ أَجْمَعِیْنَ، وَ لَمْ یَرَ فِى الدُّنْیا بُۆْساً أَبَداً، وَ لافَقْراً وَ لافاقَةً وَ لاآفَةً مِنْ آفاتِ الدُّنْیا، وَ کانَ مِنْ رُفَقاءِ أَمِیْرِ الْمُۆْمِنِینَ(علیه السلام):
هر کس سوره واقعه را در هر شب جمعه بخواند، خداوند او را دوست دارد، و نزد همه مردم محبوبش مى کند، هرگز در دنیا ناراحتى نمى بیند، فقر و فاقه و آفتى از آفات دنیا دامنگیرش نمى شود، و از دوستان امیر مۆمنان على(علیه السلام) خواهد بود».
در حدیث دیگرى آمده است: «عثمان بن عفان» به عنوان عیادت وارد بر «عبد الله بن مسعود» شد، ـ در همان بیمارى که با آن از دنیا رفت ـ
پرسید: از چه ناراحتى؟
گفت: از «گناهانم».
گفت: چه میل دارى؟
گفت: رحمت پروردگارم!
گفت: اگر موافق باشى طبیب براى تو بیاوریم؟
گفت: طبیب بیمارم کرده.
گفت: اگر مایل باشى، دستور دهم عطاى تو را از بیت المال بیاورند.
گفت: آن روز که نیازمند بودم به من ندادى و امروز که بى نیازم به من مى دهى؟!
گفت: مانعى ندارد براى دخترانت باشد.
گفت: آنها هم نیازى ندارند; چرا که من سفارش کردم سوره «واقعه» را بخوانند، من از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) شنیدم مى فرمود: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ الْواقِعَةِ کُلَّ لَیْلة لَمْ تُصِبْهُ فاقَةٌ أَبَداً: «هر کس سوره واقعه را هر شب بخواند، هرگز فقیر نخواهد شد».
و به همین دلیل، در روایت دیگرى سوره «واقعه» سوره «غنى» نامیده شده است.
روشن است، تنها نمى توان با لقلقه زبان، این همه برکات را در اختیار گرفت، بلکه باید به دنبال تلاوت، فکر و اندیشه، و به دنبال آن، حرکت و عمل باشد.( تفسیر نمونه، جلد 23، صفحه 206)
قیامت و سوره واقعه از رسول گرامی اسلام صلی الله علیه وآله وسلم روایت شده: هر كس این سوره را قرائت نماید نوشته می شود كه او از گروه غافلان نیست.
از امام باقر علیه السلام روایت شده: هر كس هر شب پیش از خواب سوره واقعه را قرائت كند در حالی خداوند را دیدار می كند كه چهره اش مانند ماه شب چهاردهم می درخشد. امام صادق علیه السلام فرمودند: هر كس به بهشت و ویژگی های آن مشتاق است سوره واقعه را قرائت كند.
امام صادق علیه السلام فرمودند: هر كس در هر شب جمعه سوره واقعه را بخواند خداوند وی را دوست بدارد و نیز دوستی او را در دل همه مردم اندازد و در طول عمرش در این دنیا بدبختی و تنگ دستی نبیند و آسیبی از آسیبهای دنیا به او نرسد و از همدمان امیرالمۆمنین علیه السلام باشد و این سوره خصوصیتی نسبت به امیرالمۆمنین علیه السلام دارد كه دیگران با وی در آن شریك نیستند.
منابع :
سایت حوزه
سایت مطهر
ویدیو مرتبط :
فضیلت و ویژگی های سوره مبارکه واقعه
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
فضیلت تلاوت سوره "واقعه"
سورهی مبارکه واقعه پنجاه و ششمین سوره قرآن است که پس از سورهی الرحمن و قبل از سورهی حدید در قرآن کریم قرار دارد.
این سوره از نظر ترتیب نزول چهلوششمین سوره قرآن کریم است که پس از سورهی طه و قبل از سورهی شعرا در مکه بر پیامبر اسلام در سال سوم بعثت و به یکباره نازل شده است.
سوره مبارکه واقعه 96 آیه، 378 کلمه، 1703 حرف دارد. این سوره مبارکه از نظر حجم در شمار سورههای مفصلات و از گروه طوال محسوب میشود.
سورههای مفصلات به سورههایی گفته میشود که به واسطهی حجم کم با عبارت بسمالله الرحمن الرحیم از یکدیگر جدا میشوند.
سوره واقعه در جزء بیستوهفتم قرآن کریم قرار دارد و قسمت کوچکی از اواخر این جزء را در برگرفته است. واقعه تنها نام این سورهی مبارکه است این کلمه در نخستین آیه این سوره مبارکه آمده است.
مقصود از واقعه حادثهی وقوع رستاخیز است که وقوع آن حتمی و قطعی است هر چند برخی معتقدند که واقعه کلی از نامهای روز قیامت است. این کلمه به همراه دیگر مشتقات 24 مرتبه در قرآن کریم آمده است.
برخی از ویژگیهای سوره مبارکه واقعه عبارتند از: بیان برخی از ویژگیها و رخدادهای مهم روز قیامت و احوال مجرمان و مؤمنان پس از مرگ، در آیه 75 این سوره به جایگاه ستارگان سوگند یاد شده است.
در سورهی مبارکه واقعه دو بار با عبارت فسبح بسمک ربک العظیم به حمد و تسبیح پروردگار به صورت خاص امر شده است. در این سوره مبارکه براهینی در خصوص توحید و وحدانیت پروردگار و قدرت مطلق حضرتش آمده است.
اشاره به برخی از حوادث وقوع روز قیامت، تصریح به این حقیقت که در روز قیامت انسانها در یکی از سه گروه اصحاب یمین، شمال و سابقون قرار دارند، ارائه استدلالهای توحیدی به صورت پرسش و پاسخ این مباحث روح آدمی به حقیقت قدرت مطلق پروردگار آگاه میسازد.
امام جعفر صادق (علیهالسلام) در برهان آمده که هر کس شبهای جمعه سوره (اذا وقعت الواقعه) را قرائت کند، خدا و خلق او را دوست میدارند، و در دنیا تنگی و گدایی نبیند و آفتی از آفات دنیا به وی نرسد و در آخرت از رفقای حضرت امیر المومنین علی بن ابیطالب (علیهالسلام) باشد
اشاره به مباحث دیگری در خصوص معاد و روز رستاخیز فرمان به تسبیح تقدیس ذات پروردگار از مهمترین موضوع اصلی طرح شده در سورهی مبارکه واقعه است.
محور اصلی این سوره مسئله رستاخیز است. در ابتدای سورهی نشانههای رستاخیز بیان شده است در اواسط سوره نیز شبهاتی در مورد معاد مطرح شده که در آیه 60 به آن اشاره شده است. در ادامهی سوره نیز مسئله عظمت قرآن و مراتب فهم و درک آن در آیات 72 به بعد مطرح شده است.
دیگر محور اساسی این سوره بیان سرگذشت سه گروه است یعنی در حقیقت خداوند مردم را در این سوره به سه دسته تقسیم میکند در آیات آغازین این سوره آمده که شما سه گروه هستید اولین اصحاب گروه میمون و بابرکت هستند که سرنوشت آنها به بهشت ختم میشود.
دومین گروه کسانی هستند که سرنوشت شوم دارند روی سعادت را نمیبینند این افراد به اصحاب شمال معروف هستند. سومین گروه آنهایی هستند که از دو گروه قبلی بالاترند کسانی که در ایمان از دیگران سبقت گرفتهاند در حقیقت قرآن در سوره واقعه با بیان سرگذشت زندگی این افراد درس بزرگی را به مردم میدهند.
در فضیلت تلاوت همراه با تدبر و تفکر سورهی مبارکه واقعه از پیامبر (صلی الله علیه و آ له)
روایت است هر کس در هر شب سورهی واقعه را تلاوت کند هرگز فقر و تنگدستی او را در برنخواهد گرفت.
در روایت دیگری از آن حضرت آمده است که سورهی واقعه سورهی بینیازی است آن را بخوانید و به کودکان خود بیاموزید.
در روایت دیگری از پیامبر گرامی اسلام میخوانیم تلاوت کنندهی سوره واقعه در زمره غافلان محسوب نخواهد شد.
در روایتی نیز از امام صادق (علیهالسلام)، آمده است هر کس سورهی واقعه را در هر شب جمعه بخواند خداوند او را دوست دارد و نزد همه مردم محبوب میکند و هرگز در دنیا ناراحتی نمیبیند و فقر و آفتی از آفات دنیا دامن گیرش نشده از دوستان علی (علیهالسلام) خواهد بود.
امام جعفر صادق (علیهالسلام) در برهان آمده که هر کس شبهای جمعه سوره (اذا وقعت الواقعه) را قرائت کند، خدا و خلق او را دوست میدارند، و در دنیا تنگی و گدایی نبیند و آفتی از آفات دنیا به وی نرسد و در آخرت از رفقای حضرت امیر المومنین علی بن ابیطالب (علیهالسلام) باشد.
محور اصلی این سوره مسئله رستاخیز است. در ابتدای سورهی نشانههای رستاخیز بیان شده است در اواسط سوره نیز شبهاتی در مورد معاد مطرح شده که در آیه 60 به آن اشاره شده است. در ادامهی سوره نیز مسئله عظمت قرآن و مراتب فهم و درک آن در آیات 72 به بعد مطرح شده است.
ختم سوره اذا واقعه
جهت وسعت رزق ابتدا کند از شب جمعه و در شب جمعه دیگر ختم کند و در هر شب پنج مرتبه سوره اذا واقعه را بخواند و بعد از هر مرتبه این دعا را بخواند:
اللهمانی اَسْئَلُکَ رِزْقاً واسِعاً حَلالاً طَیَّباً به غیرِ کَدْوً اِسْتَجِبْ دُعائی به غیرِ رَدًّ وَ اَعُوذُ بِکَ مِنَ الْفَقْرِ وَ الدَّینِ وَ صَلَّی اللهُ عَلی مُحَمَّدً وَ آلِهِ الطّاهِرینَ
ختم بسیار مجرّب اذا واقعه
در هر ماهی که روز دوشنبه اولش باشد شروع کند. روز اول یک مرتبه و روز دوم دو مرتبه تا روز چهاردهم چهارده مرتبه خوانده شود. روز اول که ماه است هنگام شروع دو رکعت نماز حاجت بخواند و بعد از نماز تسبیح حضرت زهرا (سلام الله علیها) را بگوید و روزهای پنجشنبه بین این چهارده روز بعد از قرائت سوره اذا واقعه این دعا را یک مرتبه بخواند.
بِسم الله الرَّحْمنِ الرَّحیم
یا واجِدُ یا ماجِدُ یا جَوادُ یا حَلیمُ وَ یا حَنّانُ یا مَنّانُ یا کَریمُ اَسْئَلُکَ تُحْفَهً مِنْ تُحَفاتِکَ تَلُمَّ بِها شَعَثی وَ تُقْضی بِها دَیْنی وَ تُصْلِحُ بِها شَأنی بِرَحْمَتِکَ یا سَیّدی اَللّهُمَّ اِنْ کانَ رِزْقی فِی السَّماءِ فَأنْزِلْهُ وَ اِنْ کانَ فِی الأرْضِ فَاَخْرِجْهُ وَ اِنْ کانَ بَعیداً فَقَرّبْهُ وَ اِنْ کانَ قَریباً فَیَسَّرهُ وَ اِنْ کانَ قَلیلاً فَکَثَّرْهُ وَ اِنْ کانَ کَثیراً فَبارِکْ لی تَکُنْ فَکَوْنِهِ بِکَیْنُونِیَّنِکَ وَ وَحْدانِیَّنِکَ اَللّهُمَّ انْقَلِبْ اِلی حَیْثُ اَکُونُ وَ لا تَنْقُلُنی اِلَیْهِ حَیْثُ یَکُونُ اِنَّکَ عَلی کُلَّ شَیْءٍ قَدیرٍ یا رَحیمُ یا غَنیُّ وَ صَلَّ عَلی مُحَمَّدٍ اَتْمِمْ عَلَیْنا نَعْمَتِکَ وَ هَنَّئْنا کَرامِتِکَ بِرَحْمَتِک یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ