تیم منتخب تاریخ یوونتوس - میلان

طرفداری: دو تیم یوونتوس و میلان، امشب در دیدار برگشت سری آ به مصاف یکدیگر خواهند رفت. به همین مناسبت وب سایت بین المللی گل اقدام به انتخاب تیم منتخبی با تلفیقی از بازیکنان دو تیم نموده است، که در زیر مشاهده می نمایید:

دروازه بان - جیان لوییجی بوفون (یوونتوس ؟-2001): گرانقیمت ترین دروازه بان تاریخ، یکی از بهترین های این پست نیز در تاریخ است. این دروازه بان در سن 17 سالگی با پیراهن پارما مقابل میلان درخشید و 20 سال بعد هنوز هم محکم و استوار است. او موفق به کسب هفت اسکودتو شده است.


مدافع میانی - فرانکو بارسی (میلان 97-1977): بارسی یک رهبر و بازیخوان درخشان و فوق العاده در قلب خط دفاعی میلان بود و در دوران اوجش بی نظیر بود. او کاپیتان میلان بی نظیر اواخر دهه 80 و اوایل دهه 90 بود و طی یک نظرسنجی به عنوان بهترین بازیکن ایتالیا در قرن بیستم انتخاب شد. او تنها در میلان بازی کرد و با این تیم شش اسکودتو و سه جام باشگاه های اروپا کسب کرد. زمانی که او از دنیای فوتبال خداحافظی کرد، پیراهن شماره 6 وی به عنوان سمبل باشگاه با خود وی بازنشست شد.


مدافع میانی - گائتانو شیرآ (یوونتوس 88-1974): یکی از بزرگترین لیبروهای تاریخ فوتبال در کنار فرانتس بکن باوئر و فرانکو بارسی. شیرآ یک مدافع شیک و برازنده با درک تاکتیکی کامل بود. او توپ را به عنوان یک مدافع می گرفت و جرقه حمله تیم خود را می زد. او با یوونتوس تقریبا به تمامی افتخارات بزرگ دست یافت , 7 اسکودتو و یک جام باشگاه های اروپا کسب کرد و طی یک حادثه غم انگیز رانندگی در سال 1989 درگذشت.


مدافع راست - کلودیو جنتیله (یوونتوس 84-1973): یکی از خشنترین و سرسخت ترین مدافعان در تاریخ فوتبال، جنتیله به دلیل یارگیری من تو من با دیه گو مارادونا در جام جهانی 1982 بسیار مشهور شد. جنتیله شش اسکودتو کسب کرد و در زمان جیووانی تراپاتونی موفق شد قهرمان جام باشگاه های اروپا شود.


مدافع چپ - پائولو مالدینی (میلان 2009-1984): یک اسطوره دفاعی دیگر. مالدینی به مدت یک چهارم قرن در سطح اول فوتبال اروپا بازی کرد. او اولین بازی خود را برای میلان در ژانویه 1985 انجام داد و رکورددار بازی در میلان و همچنین سری آ شد. او هفت اسکودتو و پنج جام باشگاه های اروپا با میلان کسب کرد.


هافبک دفاعی - فرانک ریکارد (میلان 93-1988): یک هافبک دفاعی فوق العاده که به عنوان یک مدافع سطح جهانی نیز بازی می کرد. ریکارد به همراه دو هموطنش مثلث مخوف هلندی میلان را تشکیل می دادند. او موفق به کسب دو اسکودتو و دو جام باشگاه های اروپا با گلزنی در فینال 1990 مقابل بنفیکا شد.


هافبک بازیساز - آندرا پیرلو (میلان 11-2001 و یوونتوس ؟-2011): زمانی که او بازنشسته شود، قطعا از وی به عنوان بهترین هافبک میانی تاریخ ایتالیا یاد خواهد شد. او به مدت 10 سال با خلاقیت و ضربات ایستگاهی اش شادی را به اردوی روسونری آورد. پیرلو موفق به کسب دو اسکودتو و دو لیگ قهرمانان با میلان شد و سپس به یوونتوس پیوست. وی یکی از مهره های کلیدی در تولد دوباره یوونتوس و کسب سه اسکودتوی متوالی بود.


هافبک هجومی - میشل پلاتینی (یوونتوس 87-1982): هافبک افسانه ای و فرانسوی یوونتوس، گل قهرمانی یوونتوس در فینال جام باشگاه های اروپا در مقابل لیورپول را به ثمر رساند، بازی که فاجعه هیسل در آن رخ داد. وی موفق به کسب دو اسکودتو با یوونتوس شد و سه سال متوالی بهترین بازیکن سال اروپا شد. شاید بتوان گفت وی بهترین پاسور ورزشی باشد که تاکنون دیده اید.


مهاجم - روبرتو باجو (یوونتوس 95-1990 و میلان 97-1995): از نظر بسیاری بهترین بازیکن تاریخ ایتالیاست. باجو بازیکن کلیدی در ترکیب یوونتوس در اوایل دهه 90 بود. دریبل های باورنکردنی و خلاقیت وی، در کنار گلزنی و ضربات آزاد دیدنی، موجب شد در 201 بازی با پیراهن بیانکونری 115 گل به ثمر رساند و ضمن کسب جام یوفا در سال 1993 بهترین بازیکن سال اروپا شود. او در سال 1995 پس از کسب اسکودتو و کوپا ایتالیا به همراه یوونتوس راهی میلان شد و به همراه این تیم نیز یک اسکودتو کسب نمود.


مهاجم - خوزه آلتافینی (میلان 65-1958 و یوونتوس 76-1972): بسیاری از آلتافینی تصویرش با پله را به خاطر می آورند. بدون شک آلتافینی بهترین بازیکن برزیلی تاریخ سری آ است. او 168 گل در 248 بازی با پیراهن روسونری به ثمر رساند و موفق به کسب جوایز زیادی از جمله دو اسکودتو شد. او دو گل برای میلان در فینال جام باشگاه های اروپا 1963 در مقابل بنفیکا به ثمر رساند و موفق به شکست اوزه بیو شد. در اواخر دوران فوتبالش به یوونتوس پیوست و دو اسکودتوی دیگر با این تیم کسب کرد و الهام بخش این تیم در راهیابی به اولین فینال اروپایی بود.


مهاجم - مارکو فان باستن (میلان 93-1987): یکی از کامل ترین مهاجمان تاریخ. فان باستن قطعه نهایی مثلث معروف هلندی میلان شامل فرانک ریکارد و رود گولیت بود. او با میلان سه اسکودتو کسب کرد و سه بار نیز بهترین بازیکن سال اروپا شد. دو بار قهرمان جام باشگاه های اروپا شد و 108 گل در 168 بازی به ثمر رساند. متاسفانه او در 29 سالگی به دلیل مصدومیت بازنشسته شد.

خبرآنلاین: در تاریخ لیگ برتر ایران بازیکنان عراقی زیادی بازی کرده اند.

از اولین دوره لیگ برتر ایران، بازیکنان عراقی در اکثر ادوار برگزاری این مسابقات حضور داشته اند و بعد از یک فصل که لیگ برتر بدون حضور بازیکنان عراقی برگزار شد، جاسم کرار به استقلال بازگشته است تا راه را برای حضور دیگر عراقی ها در لیگ برتر  هموار کند. سایت خبرآنلاین به بهانه حضور مجدد عراقی ها در لیگ برتر، تیم منتخبی از بهترین بازیکنان عراقی شاغل در لیگ برتر ایران را انتخاب کرده است:

دروازه بان: نور صبری(مس کرمان)

نور صبری عباس تنها دروازه بان عراقی است که در تاریخ لیگ برتر به میدان رفته است. او در فصل 85 و اولین حضور مس کرمان در لیگ برتر به این تیم پیوست اما فرصت زیادی برای بازی نداشت. نور صبری در بازی های ابتدای فصل نیمکت نشین عباس محمدی بود، اما وقتی فرصت بازی هم به او رسید به بهانه حضور در اردوی تیم ملی، مس را ترک می کرد و همین باعث شد فقط 4 بازی برای مس به میدان برود.

مدافع راست: سامال سعید(فولاد خوزستان)

سامال سعید در فصل 90-91 مدافع راست ثابت تیم فولاد بود و بازی های خوبی را نیز برای این تیم به نمایش گذاشت. او همزمان در تیم ملی عراق نیز بازیکن ثابت بود و در جام ملت های 2011 نیز مقابل ایران بازی کرد. سامال بازیکن مورد علاقه مجید جلالی بود و در 24 بازی لیگ برتر برای فولاد به میدان رفت و یک گل نیز به نفت آبادان زد، اما در اواخر فصل قرارداد خود را فسخ و به عراق بازگشت.

 مدافع میانی: احمد کاظم(پاس تهران و استقلال اهواز)

او یکی از بازیکنان با کیفیت و منظم عراقی حاضر در لیگ برتر بود. احمد کاظم همزمان با ورود دنیزلی به پاس به این تیم پیوست و در نیم فصل اول حضور دنیزلی مدافع ثابت پاس بود، اما در فصل 84 کمتر از سوی دنیزلی بازی داده شد. در فصل 85 مجید جلالی سرمربی پاس شد و دوباره به این مدافع عراقی میدان داد. او در مجموع 49 بازی برای پاس در لیگ برتر به میدان رفت. یک فصل در استیل آذین دسته اولی بازی کرد و فصل 87 نیز به استقلال اهواز رفت که فقط 4 بازی برای این تیم به میدان رفت.

مدافع میانی: حیدر عبید جاسم(ذوب آهن اصفهان)

در فصل 87-88 و در سن 29 سالگی به تیم ذوب آهن پیوست، اما خیلی مور توجه منصور ابراهیم زاده قرار نمی گرفت و فقط در زمان محرومیت یا مصدومیت مدافعان اصلی ذوب به میدان می رفت. او 12 بازی برای ذوب آهن در لیگ برتر به میدان رفت و در نایب قهرمانی لیگ برتر و همچنین قهرمانی جام حذفی با ذوب آهن شریک بود.

مدافع چپ: بسیم عباس(استقلال اهواز)

یکی از برترین مدافعان چپ فوتبال عراق در دهه گذشته بود که فقط مدت کوتاهی برای استقلال اهواز بازی کرد. او در سال 83 به این تیم پیوست و فقط در 5 بازی برای این تیم بازی کرد اما به دلیل مشکلات مالی با باشگاه استقلال اهواز ، به همراه دو عراقی دیگر این تیم را خیلی زود ترک کرد. بسیم عباس در جام ملت های 2007 و همچنین المپیک 2004 نیز عضو تیم ملی عراق بود و دو فصل نیز در سوپر لیگ ترکیه بازی کرد.

هافبک دفاعی: خلدون ابراهیم(مس کرمان و نفت تهران)

در فصل 85-86 و زمانی که 19 ساله بود به تیم مس کرمان پیوست. او در این تیم فقط 7 بازی انجام داد و پس از یک سال دوباره به عراق بازگشت. خلدون همزمان عضو تیم ملی جوانان و المپیک عراق بود و فرصت زیادی برای بازی در مس بدست نیاورد. او در فصل 89 به تیم تازه لیگ برتری شده نفت تهران پیوست و در همان فصل 22 بازی برای این تیم انجام داد و یک گل نیز مقابل تراکتورسازی زد. خلدون دوباره  پیراهن نفت تهران را بر تن کرد و در نیم فصل اول 13 بازی انجام داد و یک گل 3 امتیازی نیز به شاهین بوشهر زد. اما در میانه های فصل به دلیل مشکلات خانوادگی قراردادش را فسخ و به عراق بازگشت.

هافبک میانی: عبدالوهاب ابوالهیل(استقلال اهواز، سپاهان اصفهان و فولاد خوزستان)

یکی از باسابقه ترین بازیکنان عراقی حاضر در فوتبال ایران بود. او در سال 82 به استقلال اهواز آمد و طی 3 فصل، برای این تیم 72 بازی انجام داد و 3 گل زد. ابوالهیل 3 فصل بعدی را برای سپاهان بازی کرد و در 88 بازی لیگ برتر 9 گل برای این تیم زد. او 22 بازی نیز در لیگ قهرمانان آسیا برای سپاهان به میدان رفت و در جام باشگاههای جهان نیز مقابل نماینده نیوزیلند برای سپاهان موفق به گلزنی شد. ابوالهیل فصل آخر حضورش در ایران را برای فولاد بازی کرد، اما فقط 7 بازی بیشتر به میدان نرفت و مجید جلالی به دلیل عدم آمادگی جسمانی مناسب او را کنار گذاشت.

هافبک راست: هوار مولا محمد(پرسپولیس تهران، استقلال تهران و ذوب آهن اصفهان)

هوار مولا محمد بازیکن کُرد عراقی در فصل 88-89 به پرسپولیس پیوست، اما از زمان امضا قرارداد تا اولین بازی اش یک نیم فصل طول کشید! او یک بار نیز در میانه فصل به بهانه حضور در تیم ملی پرسپولیس را ترک کرد و بعد از چند هفته تاخیر به ایران بازگشت. هوار در لیگ برتر 17 بازی برای پرسپولیس انجام داد و 5 گل زد و در جام حذفی نیز 6 بازی انجام داد و یک گل زد و با این تیم قهرمانی جام حذفی را جشن گرفت. او یک سال بعد و در نقل و انتقالات نیم فصل به استقلال پیوست و در 10 بازی لیگ برتر برای این تیم یک گل زد. هوار در لیگ قهرمانان آسیا نیز 2 گل برای استقلال به ثمر رساند. سومین تیم ایرانی او نیز ذوب آهن بود که در مجموع 7 بازی برای این تیم انجام داد و به دلیل پرداخت نشدن به موقع حقوقش این تیم را ترک کرد و به عراق بازگشت.

هافبک چپ: جاسم کرار(تراکتورسازی تبریز، استقلال تهران و شاهین بوشهر)

یکی از پرحاشیه ترین عراقی های حاضر در لیگ برتر ایران بوده که با صعود تراکتورسازی به لیگ برتر به ایران آمد. کرار طی دو فصل حضور در تراکتورسازی و به خصوص دومین سال حضورش، بازی های خوبی برای این تیم انجام داد و در 47 بازی لیگ برتر 12 گل نیز زد. کرار در فصل 90-91 به عنوان یکی از بمب های فتح الله زاده به استقلال پیوست، اما درگیری او با مجتبی جباری در بازی جام حذفی به معنای خاتمه حضورش در جمع آبی پوشان بود. کرار در نیم فصل دوم به شاهین بوشهر رفت اما فقط یک بازی برای این تیم انجام داد و در بقیه اوقات خودش را به مصدومیت زد و در مرخصی بسر برد! او اکنون پس از 3 سال دوباره به استقلال بازگشته است.

مهاجم: محمد ناصر شکرون(برق شیراز، استقلال اهواز و شاهین بوشهر)

مهاجم مورد علاقه محمود یاوری، اولین بار در فصل 86-87 و زمانی که 24 ساله بود به تیم برق شیراز پیوست. شکرون در برق شیراز 19 بازی انجام داد و 9 گل زد و فصل بعد به همراه یاوری به استقلال اهواز رفت. اما یاوری قبل از آغاز فصل کناره گیری کرد و شکرون 16 بازی برای این تیم زیر نظر اکبر میثاقیان انجام داد و 5 گل هم زد. در فصل 88-89 محمود یاوری در هفته ششم سرمربی شاهین بوشهر شد و اولین اقدام او خرید ناصر شکرون بود. این مهاجم عراقی در شاهین دوران موفقی نداشت و در 16 بازی فقط 2 گل زد.

مهاجم: عماد رضا(فولاد خوزستان، سپاهان اصفهان و شاهین بوشهر)

بدون شک بهترین بازیکن عراقی حاضر در تاریخ فوتبال ایران، عماد رضا بوده است. او اولین بار در مسابقات جوانان آسیا در سال 2000 که در ورزشگاه شیرودی تهران برگزار می شد، درخشید. عماد 5 سال بعد از این مسابقات راهی لیگ برتر ایران شد و پیراهن فولاد خوزستان را بر تن کرد. او در 14 بازی برای این تیم 8 گل زد و فصل بعد راهی سپاهان شد. دوران طلایی عماد رضا در تیم سپاهان بود که طی 4 فصل بازی در این تیم 50 گل در لیگ برتر و 6 گل در آسیا زد و قهرمانی لیگ و جام حذفی و آقای گلی فصل 88-89 را بدست آورد. او یک گل نیز در جام باشگاههای جهان برای سپاهان زد. عماد سپس به الزمالک مصر رفت اما در این تیم موفق نبود و در نیم فصل دوم به شاهین بوشهر پیوست. او فصل 90-91 نیز دوباره به سپاهان بازگشت، اما در نیم فصل دوم از سوی کرانچار کنار گذاشته شد! عماد رضا در مجموع با زدن 70 گل برترین گلزن خارجی تاریخ لیگ برتر است.