چهار راه برای کاهش عوارض دخالت‌های اطرافیان در روابط همسران

شما که نمی توانید مادر همسر خود را که 50 ، 60 سال با این روش زندگی کرده، هر چند غلط از نظر شما، تغییر دهید، اما این به معنای آن نیست که در مقابل دخالت ها باید سوخت و ساخت، بلکه می توانید با کسب مهارت عوارض این دخالت ها را کم کنید.

دخالت خانواده همسر
دخالت دیگران در زندگی زناشویی شکایتی شایع بین زوج‌های جوان است. این‌ که والدین آنها و یا دیگر نزدیکان به خود اجازه می‌دهند در مورد زندگی مشترک آنها اظهارنظر و یا دخالت کنند.متاسفانه خانواده های ما دو کلمه ی دخالت و حمایت را با هم اشتباه می گیرند و به بهانه ی حمایت از فرزندانشان، در زندگی آنها دخالت می کنند.

واژه ی زیبای حمایت که همه ی فرزندان تا آخر عمر به آن احتیاج دارند، در صورت در خواست کمک و راهنمایی فرزندان از والدین به کار می رود ، اما اگر والدین بدون خواست و رضایت فرزندان، بخواهند که حرف خودشان را به کرسی بنشانند، در اینجا کارشناسان کلمه ی دخالت را به کار می برند.

واقعیت این است که در عمل نمی توان همیشه میزان دخالت ها را به صفر نزدیک کرد. چرا که بخشی از ماجرا به ویژگی های شخصیتی والدین باز می گردد، که البته همسران توانایی تغییر دادن آن ها را ندارند. شما که نمی توانید مادر همسر خود را که 50 ، 60 سال با این روش زندگی کرده، هر چند غلط از نظر شما، تغییر دهید، اما این به معنای آن نیست که در مقابل دخالت ها باید سوخت و ساخت. بلکه می توانید با کسب مهارت و راهکارهایی عوارض این دخالت ها را به ویژه در روابط همسران کم کنید.

1-با دید مثبت به موضوعات بنگرید و خودتان را جای آنها بگذارید: در همه ی موضوعات زندگی می توان جور دیگر دید،مادر همسر شما که می گوید " اینقدر پولتان را خرج نکنید، چرا هر هفته به رستوران می روید؟" چرا بدترین برداشت را می کنید؟ چرا می گویید او نمی خواهد که من با همسرم شاد باشم، راحت باشم؟

چشمانتان را بشویید، او دلش به حال فرزندش و شما می سوزد که این جمله را می گوید، دوست دارد که شما پولتان را پس انداز کنید، خانه بخرید و ... اگر شما خود را جای او بگذارید، آیا دوست ندارید که فرزندتان پیشرفت کند، پس انداز کند، خانه بخرد و ...

گاهی اوقات دخالت اطرافیان باعث می شود روابط همسران تحت تأثیر قرار بگیرد و دعوا و کشمکش ایجاد شود. این موقعیت به ویژه زمانی ایجاد می شود که همسران همدیگر را مسئول دخالت های خانواده ها تلقی می کنند و در نتیجه هر دلخوری و ناراحتی ای که از خانواده ی همسر خود پیدا می کنند از چشم او می بینند و واکنش نشان می دهند

2- بعضی وقت ها چشم ها را ببندید، چیزی هم نشنوید: شاید این راه چندان جوان پسندانه نباشد، اصلاً اگر به بعضی از جوانان بگویید بهتر است برخی چیزها را بشنوید، اما به روی خودتان نیاورید به آنان بر می خورد که یعنی من ادا در بیاورم که ناشنوا هستم و چیزی نمی شنوم! یا مگر من نابینا هستم؟ به تصور این افراد هر چه به اصطلاح تیزتر باشند و مچ اطرافیان را بهتر بگیرند، نشان دهنده ی زرنگی آنان است، اما اگر همین افراد کمی با خود روراست باشند، می بینند این به اصطلاح تیز و زرنگ بودن چه دردسرهایی که تا به حال برای شان نداشته است. البته قرار نیست به صورت افراطی و همیشه از این روش استفاده کنیم. بلکه استفاده ی مناسب و گاهگاهی از این روش می تواند هم به آرامش ما کمک کند و هم باعث شود احترام مان حفظ شود.

3- بگو چشم و کار خودت را بکن: گاهی اوقات اطرافیان صحبت خود را به صورتی مطرح می کنند که امکان نادیده گرفتن آن به هیچ صورتی وجود ندارد، از طرفی آنان اصرار دارند حرف شان عملی شود، در این شرایط ، می توان حرف خانواده ها را در جلو آنان عملی کرد، اما بعداً مطابق نظر خود عمل کنیم. شاید بگویید این کار چندان مودبانه نیست و اصلاً این کار به نوعی نفاق است. اما توجه داشته باشید شما بین بد و بدتر دارید دست به انتخاب می زنید، می توانید حرف والدین خود یا همسرتان را عملی نکنید و تنش و  دلخوری ایجاد کنید یا می توانید به صورت آزمایشی نظر آنان را اجرا کنید تا در صورتی که نپسندید، بعداً نظر خود را اعمال کنید.

4- همسرتان را مسئول رفتار اقوامش ندانید: گاهی اوقات دخالت اطرافیان باعث می شود روابط همسران تحت تأثیر قرار بگیرد و دعوا و کشمکش ایجاد شود. این موقعیت به ویژه زمانی ایجاد می شود که همسران همدیگر را مسئول دخالت های خانواده ها تلقی می کنند و در نتیجه هر دلخوری و ناراحتی ای که از خانواده ی همسر خود پیدا می کنند از چشم او می بینند و واکنش نشان می دهند.

اما این اشتباه چرا پیش می آید؟ بسیاری از همسران این موضوع را شنیده اند که در زمان دخالت خانواده های هر کدام از طرفین، همان فرد باید با خانواده اش صحبت کند. به عنوان مثال اگر خانواده ی عروس دخالت نابه جا می کنند، عروس مسئول صحبت با آنان است. اما گاهی این مسئولیت باعث برداشتی نادرست می شود، به این معنا که افراد تصور می کنند اگر همسرشان مسئول صحبت با خانواده اش باشد، پس مسئول صحبت های آنان نیز هست!

 برای جلوگیری از ایجاد عوارض بیشتر در روابط شما و همسرتان سعی کنید، رفتار خانواده اش را به پای او ننویسید.
منبع:با نگاهی به نشریه سپیده دانایی

 

ویدیو مرتبط :
سلامت روابط همسران

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

نقش تغذیه در کاهش عوارض دوران بارداری

 

 

 

بسیاری از ناراحتی ها و عوارض دوران بارداری به این مسئله برمی گردد که شما چه چیزی می خورید و از حالتتهوع تا عوارض جدی نظیر افزایش فشارخون را در برمی گیرد.


حالت تهوع

بعضی از افراد حالت تهوع‌ خفیفی در دوران بارداری دارند و برخی دیگر دچار استفراغ مداوم می‌شوند. علت آن احتمالاً ناشی از تغییرات عدیده ای است که در بدن فرد رخ می‌دهد، مانند افزایش میزان برخی هورمون ها. در صورت بروز این مشکل مادر باید صبور باشد و بداند که این دوران زودگذر است.

چه باید کرد :

* در برنامه غذایی خود از مواد غذایی کم چرب و کم آب مانند پنیر، نان برشته، مربا، تخم مرغ پخته شده و سیب زمینی استفاده کنید.

* از خوردن غذاهای سرخ کرده بپرهیزید.

* قبل از بلندشدن از رختخواب مقداری نان خشک یا بیسکوییت مصرف کنید.

* از بوهای مشمئز کننده و نامطبوع دوری نمایید.

* غذاها و نوشیدنی های کاهش دهنده تهوع را بیابید و آنها را مصرف نمایید. حتی اگر این مواد غذایی، نوشابه های گازدار و چیپس هم باشد، خوردن آن بهتر از هیچ نخوردن است.

* تهوع و استفراغ موجب کاهش حجم مایعات بدن می‌گردد. برای جبران آن، به اندازه کافی مایعات بنوشید.

* بیش از حد گرسنه نمانید. بسیاری از خانم ها اگر معده خود را با خوراکی‌های سبک پر نگه دارند تا حدودی از حالت تهوع جلوگیری می‌کنند.

 

سوزش سردل

این عارضه هیچ ارتباطی با قلب شما ندارد، بلکه مربوط به مری و معده است. این حالت ناخوشایند و ترش کردن ناشی از افزایش اسید معده و برگشت آن به مری است.همچنان که حاملگی پیش می‌رود، اندازه بچه و حجم رحم افزایش پیدا می‌کند . با افزایش حجم رحم به معده مادر فشار وارد می‌شود و باعث رانده شدن اسید معده به مری می‌گردد.

چه باید کرد :

* بلافاصله بعد از خوردن غذا دراز نکشید؛ چرا که این کار می‌تواند ترش کردگی یا سوزش سردل را بدتر کند.

* طوری بخوابید که سر شما بالاتر از تنه قرار گیرد تا برگشت اسید معده کاهش یابد.

* سعی کنید مکرراً غذا، آن هم غذاهای سبک میل نمایید، مخصوصاً در سه ماهه دوم بارداری .

* از مصرف تحریک کننده هایی مانند (قهوه و کافئین )، شکلات و غذاهای پرادویه و هر غذای دیگری که شما را اذیت می‌کند، بپرهیزید.

* نظر پزشک خود را در خصوص مصرف داروهای آنتی اسید معده جویا شوید.

* غذا را به آرامی‌و در محیط آرام ( 6 بار در روز ) مصرف کنید.

* از خوردن غذاهای نفخ آور خودداری کنید.

* از خوردن غذاهای حجیم قبل از خواب خودداری نمایید.

* از خوابیدن به پشت خودداری کنید.

 

 

 

یبوست

از دیگر عارضه های دوران بارداری، یبوست است . حاملگی، حرکت موادغذایی را در طول دستگاه گوارش شما آهسته می‌سازد .علاوه بر این، یبوست یکی از عوارض جانبی مصرف مکمل های آهن می‌باشد. مصرف ناکافی فیبر و مایعات و انجام ناکافی تمرینات بدنی نیز می‌تواند از علل دیگر یبوست باشد.

چه باید کرد:

* به مصرف مکمل های تجویز شده ادامه دهید.

* غذاهایی که فیبر زیادی دارند را مصرف کنید.

* روزانه حداقل 8 لیوان مایعات فاقد کافئین بنوشید تا اثرات ملین فیبر را افزایش دهد.

* انجام فعالیت منظم ورزشی باعث تحریک دستگاه گوارش می‌شود و حرکات منظم روده را افزایش می‌دهد.

* از گلابی، آلو ، انجیر ، انگور ، زردآلو و ... استفاده نمایید.

* نان سبوس دار مثل( نان سنگک ) مصرف کنید.

* از روغن زیتون در سالاد استفاده کنید.

* استراحت و خواب کافی داشته باشید.

* میوه ها مخصوصاً میوه های خشک مانند انجیر خشک، قیسی، آلوی خیسانده و ... و سبزیجاتی مانند کاهو، خیار و نخود سبز پخته را بیشتر مصرف نمایید.

 

 

 

بواسیر

بواسیر به گشاد شدن و تورم سیاهرگ های اطراف راست روده اطلاق می‌گردد که موجب خارش و گاهی درد شدید می‌شود.هنگامی‌که یبوست دارید و برای اجابت مزاج به خود فشار می‌آورید و یا موقع زایمان، متحمل فشار می‌شوید بواسیر ایجاد می‌شود.

چه باید کرد :

* موارد مربوط به یبوست را رعایت نمایید.

* مقدار زیادی فیبر و مایعات را در رژیم غذایی خود بگنجانید تا مدفوع نرم بماند.

* در صورتی که دچار مشکل شدید، با پزشک خود مشورت کنید.

خانم های باردار در شرایط طبیعی باید از ماه اول بارداری تا پایان ماه ششم هر ماه یک بار و در ماه های هفتم و هشتم 15 روز یک بار و در ماه نهم هفته ای یک بار به مرکز بهداشت، ماما یا پزشک جهت معاینه مراجعه نمایند.

ورم کردن

آب اضافه ای است که در داخل و اطراف سلول های بدن نگه داشته شده است. در دوران بارداری حجم خون شما زیاد می‌شود و آب سلول ها نیز افزایش می‌یابد. البته برخی از ورم ها طبیعی هستند و برخی نیستند.

چه باید کرد :

* از ایستادن به مدت طولانی اجتناب کنید و گاهی پاهای خود را بالا نگه دارید.

* مصرف سدیم ( نمک ) را محدود کنید.

 

 

 

نفر از غذا

به طور کاملاً ناگهانی، مزه و بوی غذاهای خاصی را نمی‌توانید تحمل کنید. حتی ممکن است غذایی باشد که قبلاً آن را دوست داشتید و دائماً مصرف می‌کردید. علت این امر هنوز مشخص نشده و ممکن است به همان سرعتی که ایجاد شده از بین برود.

چه باید کرد :

* نگران نباشید. شما می‌توانید در یک گروه از مواد غذایی مثل لبنیات، بعضی را به جای بعضی دیگر مصرف کنید. مگر این که نتوانید کل یک گروه مواد غذایی را تحمل کنید.

* در صورت امکان به جاهایی که غذا را طبخ می‌کنند نزدیک نشوید.

* سعی کنید غذاهایی را که می‌خورید سرد و یا در حد درجه حرارت اتاق باشد؛ چرا که در این حالت بوی آن ها به حداقل می‌رسد.

* اگر پی بردید که نمی‌توانید انواع غذاها را مصرف نمایید با یک متخصص رژیم درمانی مشورت نمایید تا برای شما برنامه غذایی مناسب تنظیم کند.

 

فشار خون

فشار خون از اختلالات شایع دوران بارداری است که پیشرفت آن منجر به علائم مسمومیت حاملگی و مسمومیت های شدید حاملگی می‌شود. مسمومیت حاملگی پس از هفته بیستم بارداری بروز می‌کند و علامت آن افزایش فشار خون همراه با دفع پروتئین از ادرار ( به میزان 300 میلی گرم یا بیشتر در 24 ساعت ) و ورم دست و صورت است.در مسمومیت شدید حاملگی، فشار خون به 16 روی 10 یا بالاتر می‌رسد و میزان دفع پروتئین از ادرار در 24 ساعت به 5 گرم یا بیشتر می‌رسد. در این حالت زن باردار دچار تاری دید، سردرد و در حالت شدیدتر حملات غش در نزدیک زایمان می‌شود.

چه باید کرد :

* معمولاً استراحت مطلق در وضعیت خوابیده به پشت توصیه می‌شود.

* رژیم بدون نمک یا حداقل 4 تا 5 گرم سدیم در روز می‌تواند مفید باشد.

* کنترل دقیق فشار خون در طی بارداری و مراجعه منظم به پزشک لازم است.

توصیه های کلی :

*به محض این که از حاملگی خود مطلع شدید به یکی از مراکز بهداشتی- درمانی یا پزشک مراجعه نمایید.

*در صورتی که در دوران بارداری به خصوص سه ماه آخر به اندازه کافی وزن اضافه نکردید، می‌توانید از نان، برنج، ماکارونی، سیب‌زمینی و چربی ها استفاده نمایید.

*همه زنان باردار با هر شرایطی اعم از لاغری و چاقی، در دوران بارداری باید افزایش وزن داشته باشند، ولی میزان افزایش وزن آنان باید زیرنظر ماما یا پزشک باشد.