چرا بیشتر ما با قد و بینی مان مشکل داریم؟!

خود کم بینی یکی از شایع ترین اختلال هاست؛ آن قدر که کسی آن را اختلال به حساب نمی آورد! اکثر ما علائمی از خود کم بینی را در خودمان سراغ داریم و آن طور که باید خودمان را دوست نداریم. شایع ترین خود کم بینی هم، خود کم بینی فیزیکی است. اکثر ما با بدنمان مشکل داریم، با قدمان، رنگ پوستمان، فرم بینی مان و مواردی از این قبیل و به علاوه بدون فلان عطر و ادکلن و فلان لباس و... جرأت از خانه بیرون آمدن نداریم.

ریشه ها

اینکه چرا در این دام می افتیم، چند جواب دارد؛ ترحم و توجه زیادی جلب می شود، بهانه مناسبی برای بدشانسی ها به ما می دهد و آدم های اطراف را قوی تر می بیند تا راحت بتواندن بهشان تکیه کند. ریشه بروز این مشکل هم برمی گردد به اینکه شناخت درستی از خودمان نداریم؛ شناختی که ما از خودمان به دست می آوریم، آمیزه ای است از تجربیات خودمان و نظر دیگران.

*دیگران: همه آدم ها در ابتدا خودشان را از نگاه دیگران می بینند. در درجه اول والدین تصاویری از فرزندانشان را به آنها نشان می دهند. در درجه بعدی، اقوام و دوستان در شناخت ما از خودمان موثرترند. اگر والدین خیلی انتقادگر باشند، روی این تصاویر وب ازخوردها نمی شود حساب باز کرد به علاوه توقع به بارآمدن یک فرزند با عرضه از یک همچین پدر و مادری، بیهوده است. در نقطه مقابل اگر پدر و مادری دائم و زیادی فرزندشان را برای کارهایش تشویق کنند، این بچه کمال گرا می شود و در آینده تنها کارهایی را انجام می دهد که مطمئن است در آنها برنده است؛ این یعنی تشویق هم باید حساب و کتاب داشته باشد. باید اجازه اشتباه کردن را به هر کسی داد و به او کمک کرد تا باور «من خوب هستم» را جایگزین باور «من خوب نیستم» کند. البته تصاویری که والدین حمایتگر به بچه ها برای شناخت آنها از خودشان می دهند، تصاویر واقعی تری است.

*تجربه های خودمان: در کنار نظر دیگران، تجربیات خودمان هم در شناختی که ما از خودمان پیدا می کنیم، موثرند. اگر دم اهل تجربه ای هستید، این بخش بسیار پررنگ تر و موثرتر از نظر دیگران است، ولی اگر خیلی اهل تجربه نیستید، پس نظر دیگران را در آدم های مختلف بررسی کنید تا دستتان بیاید چقدر نظر هرکس قابل توجه و بررسی است. آدم های یک جامعه خود کم بین، مثلا در مهمان نوازی افراط می کند. زمانی که مهمانی می دهد، آنچنان خودش را به زحمت می اندازد تا آخر شب بگوید: «آخیش! از خجالتشان درآمدیم» همه ما باید بلد باشیم تا جایی که می توانیم از مهمان هایمان پذیرایی کنیم اما نباید خودمان را به عذاب بیندازیم و از پذیرایی ساده دیگران هم ناراحت نشویم. حواسمان باشد که یک جامعه خود کم بین، شخصی که خود کم بینی ندارد را خودشیفته تصور می کند.

ویدیو مرتبط :
عمل زیبایی بینی با قد کوتاه (فاصله زیاد بینی و لب)

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

فرمول پیش بینی قد کودکان

 

 

 

با محاسبه  ساده  تاریخ تولد  و اندازه گیری  ابعاد بدن می توان طول قامت کودک  را در بزرگسالی پیش بینی کرد. 

 

بسیاری از پدر  و مادرها علاقه مندند میزان قد فرزند خود را در بزرگسالی بدانند. اکنون گروهی از محققان کانادایی و بلژیکی با یک معادله  ریاضی موفق  به حل این مشکل شده اند.

 

آن ها توانستند با افزودن قد کنونی کودک به مقداری که به قامت او اضافه خواهد شد، طول  قامت  پسران را با اختلاف ۴/۵  سانتی متر و دختران را با اختلاف  ۸/۶ سانتی متر  پیش بینی کنند. این شیوه فقط برای دختران ۸ تا ۱۶ ساله  و پسران  ۹ تا  ۱۸ ساله  و در  صورتی که طول قامت فرد در حالت نشسته و  ایستاده  به درستی اندازه گرفته شده  باشد، نتیجه بخش است.

 

سال هاست افراد از میانگین  قد والدین برای پیش بینی قد کودک  در بزرگسالی استفاده  می کنند. اما لورن شرر از دانشگاه ساسکاتچوان  در کانادا و دانشکده  علوم  توانبخشی و  علم حرکات بدن  بلژیک از شیوه  متفاوتی  استفاده  کردند. آن ها این  شیوه  را بر روی ۲۲۴  پسر و ۱۲۰ دختر ۸  تا ۱۶ ساله  آزمایش کردند. 

 

اولین گام،  محاسبه میزان بلوغ کودک  است.  یعنی  کودک  تا اوج بلوغ خود که ۹۲ درصد قد نهایی خود را به دست  آورده است چند  سال فاصله دارد. با استفاده از سن، جنسیت،  وزن،  قد کودک  در حالت  نشسته و  ایستاده  می توان  این عدد  را به دست آورد.

 

 

کودکان  براساس بلوغ به سه دسته  بلوغ  زودرس، دیررس،  یا معمولی تقسیم بندی می شوند.

گام بعدی، محاسبه  مقدار رشد باقی مانده تا زمانی که کودک  به قد بزرگسالی خود برسد است. 

 

بعد از آن،  قد دوران بزرگسالی با افزودن قد کودک در موقع  اندازه گیری به قد پیش بینی شده دوران بزرگسالی پیش  بینی  می شود.  محققان خاطر نشان  کردند از آن جا که این معادله  براساس جمعیت سفیدپوستان معمولی انجام شده  است در مورد دیگر  نژادها احتمال  یک درجه  خطا وجود دارد.

 

منبع:تهران مانیا