راهنمای مصرف قرص‌های پیشگیری از بارداری

 

بیش از نیم قرن پیش با تولید اولین قرص پیشگیری، زنان توانستند چرخه قاعدگی خود را مهار کنند. ضمن معرفی روش‌هایی مانند  IUD، تزریق، برچسب و کاندوم زنانه، هنوز مصرف قرص‌های پیشگیری اولین و مطمئن‌ترین روش بارداری هستند اما امروزه قرص‌های پیشگیری مقدار استروژن کمتری نسبت به نسل اول خود دارند و خبر خوب این که عوارض این قرص‌ها هم به مراتب کمتر شده در حالی‌که هنوز اثرات دقیق خود را دارند.

 

قرص‌های پیشگیری ۲ نوع اصلی دارند: قرص‌های ترکیبی که محتوی استروژن و پروژسترون هستند و قرص‌های مینی که فقط پروژسترون دارند. البته یک نوع دیگر قرص‌های پیشگیری قرص اضطراری است که باید بعد از رابطه حفاظت نشده، مصرف شود. در ادامه برای‌تان عملکرد هر یک از قرص‌ها را توضیح می‌دهم.

۱. قرص‌های ترکیبی
قرص‌های ترکیبی پرمصرف‌ترین قرص‌های پیشگیری هستند که حاوی ترکیبی از هورمون‌های استروژن و پروژسترون هستند. تخمک‌گذاری زمانی رخ می‌دهد که مقدار هورمون استروژن در بدن به حداکثر می‌رسد. این قرص‌ها با جلوگیری از رسیدن مقدار هورمون استروژن بدن به حداکثر، از تخمک‌گذاری پیشگیری می‌کنند و همچنین سبب ضخامت موکوس گردن رحم و ممانعت از رسیدن اسپرم به تخمک می‌شوند. به علاوه این قرص‌ها به سلول تخم تشکیل شونده اجازه نمی‌دهند در دیوار رحم لانه‌گزینی کند.

 

در تمام قرص‌های ترکیبی از یک نوع استروژن استفاده شده اما پروژسترون‌های آن‌ها متفاوت است. اکثر قرص‌های ترکیبی در بسته‌های ۲۱ تا ۲۸ تایی عرضه می‌شوند. بسته‌های ۲۱ عددی قرص حاوی ۲۱ قرص فعال هستند و در ۷ روز آخر قاعدگی خانم لازم نیست قرصی بخورد و باید خودش به خاطر بسپارد که مصرف قرص‌ها را در چرخه بعدی دوباره آغاز کند. در بسته‌های ۲۸ تایی، ۲۱ عدد قرص فعال و ۷ قرص غیرفعال وجود دارد. قرص‌های ترکیبی ۳ نوعند: قرص‌های تک فازی، ۲ فازی و قرص‌های ۳ فازی. این ۳ نوع قرص به ترتیب ۱، ۲ و ۳ دوز استروژن دارند.

مزایای قرص‌های ترکیبی:
•   اگر هر روز مصرف شوند ۹۹ درصد موثرند. البته درصد خطای آن‌ها به طور کلی بین ۳تا ۸ درصد است.

•    حجم خونریزی را خفیف‌تر و قاعدگی را منظم‌تر و کم درد‌تر می‌کنند.

•   علائم ناخوشایند قبل از قاعدگی را کاهش می‌دهند.

•  خطر سرطان‌های سینه، تخمدان و رحم را کاهش می‌دهند.

•  آکنه را کم می‌کنند.

•   احتمال حاملگی خارج رحمی را کاهش می‌دهند.

عوارض قرص‌های ترکیبی:

از جمله عوارض قرص‌های تركیبی تهوع، استفراغ، سردرد، درد و تورم پستان، کاهش میل جنسی، سرگیجه، خونریزی‌های نامنظم به خصوص در ۲ ماه اول استفاده است. در موارد نادر این قرص‌ها همچنین خطر افزایش فشار خون، حمله قلبی، لخته خون و تومور کبدی را افزایش می‌دهند و زنانی که سابقه لخته خون، فشار خون بالا، میگرن، بیماری قلبی و کبدی دارند، نباید آن‌ها را استفاده کنند.

۲. قرص‌های مینی
قرص‌های مینی فقط پروژسترون دارند و برای زنان شیرده تولید می‌شوند. استروژن تولید شیر را کاهش می‌دهد. زنانی که به هر دلیلی نباید استروژن مصرف کنند هم می‌توانند از این قرص‌ها بخورند مثلا زنانی که سابقه لخته خون دارند، قرص‌های مینی یا یکی از هورمون‌های موثر در تخمک‌گذاری را غیرفعال می‌کنند یا مخاط دهانه رحم را ضخیم می‌كنند و از رسیدن اسپرم به تخمک جلوگیری می‌کنند. این قرص‌ها در بسته‌بندی‌های ۲۸ تایی عرضه می‌شوند و هر ۲۸ تای آن‌ها فعال هستند. قرص‌های مینی اگرچه می‌توانند موثر واقع شوند اما باید در مصرف آن‌ها بسیار دقیق باشید زیرا در طول ۲۴ ساعت اثر آن‌ها به سختی باقی می‌ماند و باید حتما هر روز در ساعتی مشخص مصرف شوند.

مزایای قرص‌های مینی:
مصرف در دوران شیردهی، مصرف برای کسانی که نمی‌توانند استروژن مصرف کنند مثل زنان سیگاری یا بالای ۳۵ سال و زنان مبتلا به فشار خون و میگرن.

معایب قرص‌های مینی
به اثربخشی قرص‌های ترکیبی نیستند، باید هر روز سر ساعت مشخص مصرف شوند، می‌توانند سبب خونریزی‌های نامنظم و عقب افتادن قاعدگی شوند، می‌توانند عوارضی مانند درد شکمی، انقباضات، خستگی، گرگرفتگی، کاهش میل جنسی، سردرد، تهوع، استفراغ و اختلال خواب را ایجاد کنند.

۳. قرص‌های مصرف مداوم یا فزون دوره
این قرص‌های تقریبا جدید، برای زنانی که قاعدگی دردناک دارند یا از خونریزی‌های ماهانه معذب هستند، انتخابی مناسبند. قرص‌های فزون دوره هم هر دو هورمون استروژن و پروژسترون را دارند و با داشتن دوره مصرف طولانی‌تر هورمون‌های فعال‌تری را به بدن می‌رسانند و قسمت اعظم قاعدگی را از بین می‌برند. تعداد قرص مصرفی یا تعدد قاعدگی به نوع قرص مصرف مداوم بستگی دارد:

A. نوع اول: بسته قرص حاوی ۸۱ قرص فعال است و در ادامه با ۷ قرص غیرفعال تمام می‌شود. یعنی با مصرف این قرص‌ها هر ۳ ماه یک بار عادت ماهانه می‌شوید.

B.  نوع دوم: بسته قرص حاوی ۸۴ قرص فعال است و در ادامه با ۷ قرص با دوز استروژن ناچیز تمام می‌شود. با مصرف این قرص‌ها هر سال ۴ بار عادت ماهانه می‌شوید.

C. نوع سوم: بسته این قرص‌ها فقط حاوی قرص‌های فعال است و باید در طول ۳۶۵ روز سال مصرف شوند نتیجه فقدان کامل عادت ماهانه‌هاست.

۴. قرص‌های پیشگیری اضطراری
این قرص‌ها برای افرادی که به هر دلیلی رابطه حفاظت نشده داشته‌اند و آمادگی بارداری را ندارند تولید شده‌اند و باید بسته به نوع قرص ظرف  ۱۲ تا ۷۲ ساعت بعد از رابطه مصرف شوند.
 
خطا‌ها و راه‌حل‌ها (ترجمه)
۱.  اگر یك قرص فعال را فراموش کردید یا بسته را یک روز دیر شروع کردید:

به محض به یاد آوردن مصرف قرص آن را بخورید و سپس از روز بعد دوباره قرص را طبق برنامه بخورید. در این حالت روش پیشگیری اضافی (کاندوم یا قرص اضطراری) نیاز نیست.

۲.    اگر ۲ روز قرص فعال را فراموش کردید یا بسته قرص را ۲ روز دیر شروع کردید:
به محض به خاطر آوردن ۲ قرص فعال را بخورید. سپس مصرف روزانه قرص را ادامه دهید. همچنین تا ۷ روز آینده ضمن مصرف قرص‌های فعال طبق برنامه یا از کاندوم استفاده کنید یا از رابطه خودداری کنید .

۳.   اگر در هفته سوم مصرف قرص‌های فعال، قرص یا قرص‌هایی را فراموش کردید:

مصرف قرص‌ها را طبق برنامه بسته ادامه دهید و بعد از اتمام دوره بسته قرص (۲۱ تایی) را با قرص‌های فراموش شده دور بیندازید و از روز بعد بسته جدیدی را شروع کنید. یادتان باشد اگر قرص‌های‌تان ۲۸ تایی است نباید بعد از ۲۱ روز قرص‌های غیرفعال آن را بخورید.

۴.  اگر در طول هفته اول چند قرص را فراموش کردید و رابطه حفاظت نشده داشتید باید به جای قرص آن روزتان از قرص‌های اضطراری استفاده کنید.

 اگر قرص‌های غیر فعال فراموش شدند:
طبق برنامه پیش بروید و در پایان روز ۲۸ بسته را با قرص‌های فراموش شده دور بیندازید.

دکتر مریم تقوی صفا، متخصص زنان و زایمان
منبع:shahrzadpress.com

ویدیو مرتبط :
مصرف قرص اعصاب و جلوگیری از بارداری در مدت رژیم لاغری

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

آثار مصرف قرص ضد بارداری در دراز مدت

 

 

 

در روزگار ما، بسیاری از زنان طی 15 تا بیست سال، پشت سر هم قرص ضد بارداری می‌خورند. اما آیا این این شیوۀ پیشگیری  از بارداری، تأثیری در قدرت باروری دارد؟ آیا خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد؟

 

قرص های ضدبارداری و نظم سیکل های ماهانه

زمانی که یک خانم مصرف قرص های ضدبارداری را متوقف می‌کند تا حامله شود، سیکل ماهانه مرتب نخواهد بود. مدت کوتاهی زمان لازم است تا سیکل روند طبیعی خود را بازیابد. در واقع، قرص های ضدبارداری نقش بازدارنده بر روی تخمک ها بازی می‌کنند: با قطع قرص ها، سیکل به تدریج روند طبیعی خود را بازمی‌یابد.

 

اما باید بدانید که در 50% زنان، تخمک گذاری 2 تا 6 هفته بعد از قطع مصرف قرص اتفاق خواهد افتاد. طی 7 تا 12 ماه آینده بعد از قطع مصرف قرص ضدبارداری، زنان سیکل ماهانۀ مرتب شان را بازمی‌یابند، سیکلی که در هر زنی نسبت به دیگری متفاوت است و ضرورتاً فاصلۀ بین دو سیکل 28 روز نیست. بقیه سیکل شان نامرتب می‌ماند، اما نه به خاطر قرص های ضد بارداری بلکه به خاطر این که سیکل آنها به طور طبیعی نامنظم بوده است.

 

در تمام موراد، بعد از قطع مصرف قرص های ضد بارداری، هر زمانی امکان باردار شدن وجود دارد. بنابراین هیچ نیازی به عادت دادن بدن به استفاده از محافظ ها (کاندوم)، یا چیزهای دیگری که گفته می‌شود وجود ندارد ...

 

قرص های ضدبارداری و قدرت باروری

یک مطالعه که سال 2009 در مجلۀ "باروروی و پیشگیری" چاپ شد، ثابت می‌کند که 12 ماه بعد از قطع مصرف قرص های ضدبارداری، تعداد زنانی که بادار شده اند برابر است با همان تعداد از زنان که از روش های دیگر پیشگیری از بارداری استفاده کرده اند و باردار شده اند.

 

در مدت کوتاه تر، تعداد آنها به علت زمانی که برای تنظیم مجدد سیکل های ماهانه لازم، کمتر است. وانگهی، باید یادآوری کنیم که می‌بایست سن را نیز در محاسبات مان وارد کنیم: شانس باردار شدن در 25 سالگی بیشتر از 35 سالگی است. بنابراین وقتی باردار شدن زمان بیشتری می‌برد، فقط به علت مصرف قرص های ضدبارداری نیست... گذشت زمان هم به نوبۀ خود نقش دارد. به علاوه، باید بدانید که مصرف قرص های ضدبارداری بدون انقطاع، هیچ تأثیری بر قدرت بارداری ندارد. این شیوه کاملاً مجاز است، حتی به دلایل امنیت پیشگیری از بارداری توصیه هم می‌شود.  

 

قرص های ضدبارداری و خطر بیماری های قلبی عروقی

در دراز مدت، قرص های ضدبارداری خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را افزایش می‌دهند. این خطر برای زنان سیگاری بالای 35 سال، زنان بالای 40 سال یا بیمارانی که دیگر عوامل خطرزای بیماری های قلبی عروقی را مانند فشار خون بالا یا کلسترول بالا دارند، وجود دارد. قرص های ضدبارداری خطر آمبولی ریوی را نیز افزایش می‌دهد: بنابراین این قرص ها برای کسانی که سابقۀ التهاب وریدی یا آمبولی ریوی را دارند، خطرزاست.

 

یادآوری می‌کنیم که استروژن های موجود در قرص های استرو پروژسترون این خطرها را افزایش می‌دهند. بنابراین پیشگیری کننده های هورمونی (که پروژسترون انتشار می‌دهند) یا مینی قرص ها (که فقط حاوی پروژسترون هستند) خطری ندارند.

 

قرص های ضدبارداری و سرطان

از سوی دیگر، می‌دانیم که در دراز مدت، قرص های بارداری به میزان اندکی خطر ابتلا به سرطان سینه و یا سرطان رحم را افزایش می‌دهند. در عوض، همین قرص ها خطر ابتلا به سرطان تخمدان، سرطان آندومتر و یا سرطان روده را پایین می‌آورند. در حال حاضر، مجموعۀ تحقیقات انجام شده می‌گویند تمام سرطان هایی که ممکن است خانمی را که قرص ضدبارداری مصرف می‌کند تهدید کند، بیشتر از بقیۀ افراد نیست. و خطر ابتلا به سرطان برای آنها همان 3 تا 12% خواهد بود.

 

با این حال توصیه می‌شود تا زمانی که قرص ضد بارداری می‌خورید و 4 سال بعد از قطع  مصرف آن، هر سال برای انجام معاینات پزشکی به متخصص زنان یا پزشک خانوادگی تان مراجعه کنید.

 

میزان خطر سرطان سینه یا سرطان رحم که شما را تهدید می‌کند، با استفاده از تشخیص او مشخص خواهد شد.

 

منبع:seemorgh.com