دستتو نشون بده تا بگم چِته

دکترها فالگیر نیستند ولی با نگاه کردن به دستتان می توانند بگویند که جسمتان در چه وضعیتی است و آینده تان به کجا ختم می شود.

ماهنامه همشهری تندرستی: دکترها فالگیر نیستند ولی با نگاه کردن به دستتان می توانند بگویند که جسمتان در چه وضعیتی است و آینده تان به کجا ختم می شود.

1- لرزش دست

اگر دست هایتان می لرزد و این لرزش از کنترل شما خارج است، در وهله اول آرامشتان را حفظ کنید! یک توضیح بسیار ساده برای لرزش دست ها می تواند مصرف بیش از حد کافئین و نوشیدنی های کافئین دار باشد. البته مصرف یک سری داروهای خاص از جمله داروهای ضدآسم یا ضدافسردگی هم به عنوان یکی دیگر از دلایل لرزش دست مطرح می شود؛ اما اگر هیچ کدام از این دلایل در مورد شما صدق نمی کند یا اگر لرزش دستتان به مرور بیشتر شده است، حتما به پزشک مراجعه کنید.

یکی از علل نادر اما مهم لرزش دست، ابتلا به بیماری پارکینسون است که متاسفانه این روزها آمار مبتلایانش هم در حال افزایش است. پارکینسون نوعی اختلال سیستم عصبی است. قبلا تصور می شد که پارکینسون فقط سراغ سالمندان می رود، ولی امروز متخصصان در خصوص ابتلای جوانان به این بیماری هشدار می دهند.

 لرزش دست و پا در شرایط استراحت یکی از چهار علامت اصلی این بیماری است. یادتان باشد لرزش دست ناشی از پارکینسون در مراحل اولیه معمولا یک طرفه و ملایم است و نیازی به درمان حس نمی شود، ولی به مرور که بیماری پیشرفت می کند، فرد مجبور است مدام وسیله ای را توی دستش نگه دارد تا بتواند این ارتعاش ها را کنترل کند. گاهی اوقات شدت لرزش به قدری است که اصلا کنترل آن ها از اختیار فرد خارج می شود.

2- ناخن های رنگ پریده یا سفید

این نوع تغییر رنگ ناخن ها می تواند نشانه کم خونی باشد و معنایش این است که بدن شما نمی تواند گلبول های قرمز کافی برای انتقال اکسیژن به بافت های مختلف بسازد. این کمبود اکسیژن هم خودش را با رنگ پریدگی یا سفیدشدن پوست و ناخن ها نشان می دهد. برای اینکه بدانید کم خون هستید یا نه، لازم نیست خیلی خودتان را به دردسر بیندازید. یک آزمایش خون ساده هم می تواند احتمال وجود این بیماری را تایید یا رد کند. اگر کم خون باشید، با مصرف مکمل آهن وضعیتتان بهبود پیدا می کند، ولی تجویز دوز مناسب و نوع مکمل به عهده پزشک معالج است، پس خوددرمانی نکنید!

3- خشکی و خارش پوست دست

اگر پوستتان دائما خشک است و می خارد و هیچ کرم یا لوسیونی هم نتوانسته شما را از این وضعیت نجات دهد، احتمالا دچار اگزما شده اید. اگزما نوعی بیماری پوستی است که با خارش، خشکی و بروز راش(؟) یا جوش های قرمزرنگ همراه می شود، پس خوددرمانی نکنید و برای درمان بجا و مناسب با لوسیون های موضعی از یک متخصص پوست کمک بگیرید. البته ممکن است پوست شما خشک باشد، اما علامت های ذکرشده را نداشته باشید یا پزشک تشخیص دهد که دچار اگزما نشده اید.

در این وضعیت احتیاج دارید از مرطوب کننده هایی استفاده کنید که حاوی ویتامین آ هستند. شست و شوی مکرر پوست، تماس زیاد با کاغذ و... از جمله دلایلی هستند که پوست را خشک می کنند، بنابراین شب ها به دستتان کرم هایی بزنید که ویتامین «ای» دارند تا لایه های شاخی سطح پوست را از بین ببرد. یادتان باشد که این کار را حتما قبل از خواب انجام دهید، چون طی شب دست هایتان را نمی شویید و این یعنی مواد مغذی داخل کرم فرصت کافی دارند که به پوست شما نفوذ کنند.

4- آبی شدن نوک انگشت ها

تغییر رنگ ناخن ها از سفید به آبی و سپس قرمز می تواند علامت سندرم رینود (Reynod) باشد. این سندرم باعث سردی نوک انگشتان دست و پا شده و به مرور احساس درد، بی حسی و سوزن سوزن شدن در دست ها ایجاد می شود. متخصصان معتقدند که این سندرم به دلیل اسپاسم یا گرفتگی عروق خونی و کاهش جریان خون ایجاد می شود، اما علت دقیق آن هنوز ناشناخته است. بهترین درمان در این حالت این است که دستکش و جوراب بپوشید، استرس نداشته باشید، در معرض هوای سرد قرار نگیرید و در صورت لزوم با نظر پزشک دارو مصرف کنید.

یادتان باشد که علائم سندرم رینود در همان مراحل اولیه باید جدی گرفته شود، وگرنه باعث عفونت های مزمن اطراف ناخن ها می شود. یکی دیگر از نکات مهم برای پیشگیری و درمان این بیماری خداحافظی همیشگی با سیگار و دود است. رینود در غیرسیگاری ها نادر است اما سیگار کشیدن یا حتی قرار گرفتن در معرض دود دست دوم (دودی که ناشی از سیگارکشیدن دیگران بوده و شما فقط در معرض آن هستید) بیماری را فعال می کند.

5- لکه های تیره روی ناخن

اگر روی بستر ناخنتان لکه تیره ای ایجاد شده است، فورا به پزشک مراجعه کنید چون این علامت می تواند جزو نشانه های اولیه ملاتوم یا سرطان پوست باشد. البته این نوع سرطان در بستر ناخن خیلی شایع نیست و فقط یک تا سه درصد از ملاتوم ها ممکن است در این موضع ایجاد شوند، با این حال لازم است که توسط پزشک متخصص معاینه شوید و حتما قبل از معاینه ناخن هایتان را کاملا پاک کنید تا پزشک بهتر بتواند شما را معاینه کند.

6- ناخن های ضعیف و شکننده

اگر ناخن هایتان از یک جام بلوری نازک تر است، پس احتمالا دچار کمبود «روی» شده اید. روی از جمله مواد معدنی است که به رشد و دوباره سازی سلول های پوستی کمک می کند. اگر می خواهید این نقص هرچه زودتر برطرف شود، به فکر غنی کردن رژیمتان با منابع حاوی روی باشید. شما به راحتی می توانید این عنصر را در جگر گوساله، گوشت گاو، عدس، نان سبوس دار یا نان کامل، زرده تخم مرغ، جوی دوسر، ماهی و... پیدا کنید. علاوه بر این، جوانه گندم و آجیل هم جزو منابع خوب روی در برنامه غذایی روزانه هستید.

7- لکه های قهوه ای

این لکه های قهوه ای که به مرور زمان روی دست ایجاد می شوند، ناشی از بالا رفتن سن یا اختلال در عملکرد کبد هستند. اگرچه قرار گرفتن در معرض اشعه مستقیم خورشید نیز در بلندمدت می تواند زمینه ساز بروز این لکه ها باشد. یکی از شرایطی که می تواند باعث تشدید این لکه ها شود، رانندگی در شرایطی است که دستکش نداشته یا ضدآفتاب به پوستتان نمالیده باشید. از آنجا که هنگام رانندگی تماس نور خورشید با پوست طولانی است، حتما از ضدآفتاب استفاده با اس.پی.اف بالاتر استفاده کنید تا دستتان زود پیر نشود و از قیافه نیفتد!

8- نرم شدن ناخن ها

ناخن های نرمی که به راحتی خم می شوند، یکی از نشانه های مهم کمبود کلسیم بدن هستند. هر چند که کمبود پروتئین هم می تواند این علامت را در بدن ایجاد کند. در شرایطی که کمبود کلسیم وجود داشته باشد، پوست و مو نیز خشک و شکننده می شوند و کمبود پروتئین نیز می تواند شیارهای عمودی را روی ناخن شما ایجاد کند. رعایت رژیم غذایی غنی از لبنیات به ویژه نوع کم چرب آن، گنجاندن ساردین و اسفناج در برنامه غذایی روزانه و... می تواند نیاز شما را به این دو ماده مغذی رفع کند و در نتیجه استحکام ناخن هایتان را به حد مطلوبی برساند.

این فیلم ها را به كی نشون می دید؟

مستندسازان از دو روز سپری شده جشنواره ی سینما «حقیقت» گفتند.با سپری شدن دو روز از جشنواره سینما حقیقت،تعدادی از مستندسازانی كه در این جشنواره فیلم دارند،نقطه نظراتشان را از روند برگزاری جشنواره مطرح كردند.

محسن رمضان زاده مستندسازی كه با فیلم «رادكان» در این جشنواره حضور دارد در گفت وگو با خبرنگار بخش سینمایی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در ارتباط با نحوه ی نمایش فیلمها در این جشنواره معتقد است: برایم بسیار عجیب است كه علی رغم اینكه در چهارمین دوره جشنواره ی سینما حقیقت قرار داریم، هنوز برنامه ی این جشنواره به طور منظمی ارائه نمی شود.

وی ادامه داد: معمولا برنامه های جشنواره ها از یك هفته قبل بر روی سایت های خبری قرار می گیرد، اما امسال اتفاقی كاملا متفاوت افتاده و این موضوع نیازمند توجه جدی است. علاوه بر این پخش فیلمها هم به انضباط بیشتری نیاز دارد، چرا كه اكنون علی رغم اینكه فیلمهای جشنواره طبقه بندی موضوعی شده است، در یك سانس فیلمهایی از چند موضوع متفاوت می بینیم، در حالی كه اگر این فیلمها در نمایش هم طبقه بندی می شدند قطعا مخاطبان راحت تر می توانستند فیلمهای مورد علاقه شان را تماشا كنند. این طبقه بندی در نمایش فیلمهای خانه سینما هم صورت گرفته بود.

وی با اشاره به نمایش محدود فیلمها در جشنواره ی سینما حقیقت،اذعان داشت:به نظرم یك نمایش برای هر فیلم در جشنواره عجیب ترین موضوعی است كه در جشنواره سینما حقیقت با آن مواجه هستیم. من به شخصه تاكنون در ۵۰ یا ۶۰ جشنواره ی داخلی حضور داشته ام و در بسیاری از آنها فیلمهایم به نمایش درآمده اند، اما هیچ جشنواره ای را به یاد نمی آورم كه فیلمهایش تنها یك نمایش داشته باشند.

حمیدرضا اكبری دیگر مستندسازی كه با فیلم « محصور» در این جشنواره حضور دارد، در ارزیابی اش از جشنواره سینما حقیقت امسال گفت: قرار بود فیلم من در روز اول جشنواره به نمایش درآید، اما در همان روز سه بار ساعت نمایش آن جابه جا شد و من نتوانستم هیچ یك از مهمانان خود را برای نمایش آن دعوت كنم.

وی در عین حال به نمایش یكباره ی فیلمها در این دوره جشنواره اشاره كرد و افزود: من در هیچ جشنواره ای ندیدم كه فیلمها تنها یك بار به نمایش درآیند، چرا كه یكی از خصوصیات جشنواره نمایش فیلم ها در دفعاتی بالاتر از دو مرتبه است. فیلم ها در مرتبه اول كه به نمایش درمی آیند، تازه توسط برخی از مخاطبان دیده می شوند و بر روی آنها تبلیغات زبانی صورت می گیرد و در كل می توان گفت كه یك فیلم در مرتبه دوم است كه مخاطب خود را پیدا می كند.

این مستندساز اذعان داشت: اكنون مسوولان این جشنواره می گویند كه به دلیل تعداد بالای فیلمها ناچاریم تنها یك نمایش برای هر فیلم بگذاریم. اما من نمی دانم اصلا چرا باید اینگونه باشد، همه ی جشنواره ها برایشان مهم است كه فیلمها نمایش اولشان را در آن جشنواره داشته باشد، حال نمایش این حجم فیلم كه بسیاری از آنها در جشنواره های قبلی هم نمایش داشته اند، چه ضرورتی می تواند داشته باشد؟!

اكبری در ادامه ی صحبتهای خود به كاتالوگ جشنواره سینما حقیقت اشاره كرد و با بیان اینكه حتی عكس او در این كاتالوگ اشتباه خورده اظهار كرد: نمی دانم چرا جشنواره ای كه به طور بین المللی برگزار می شود كاتالوگش تنها به زبان فارسی منتشر شده است.

وی همچنین از كم بودن تعداد مخاطبان جشنواره ی سینما حقیقت یاد كرد و گفت: متاسفانه در زمان نمایش بسیاری از فیلمها سالن ها بسیار خلوت هستند.

علاء محسنی دیگر مستندسازی كه امسال با فیلم « همه دانا» در این جشنواره حضور دارد، عنوان كرد: متاسفانه امسال دو سالن سینما «فلسطین» از سه سالن به نمایش فیلم می پردازد و چند روز هم جشنواره برنامه نداشت. سانس های نمایش دهنده ی فیلمها هم به یك سانس محدود شده است و در كل اینها مواردی است كه در شان یك جشنواره ی بین المللی به حساب نمی آید.

وی در عین حال اظهار امیدواری كرد:جشنواره ی سینما حقیقت حداقل فیلم های منتخب خود را مانند بسیاری از جشنواره های مطرح دنیا در روز پایان جشنواره یكبار دیگر به نمایش بگذارد.

داریوش غریب زاده دیگر مستندسازی كه با فیلم « مدرسه كوچك، آرزوهای بزرگ» در این جشنواره حضور دارد، معتقد است: این جشنواره تنها با هدف بردن، آبروی فیلمسازان برگزار می شود.

وی كه قرار است امشب در سالن شماره یك سینما سپیده فیلمش به نمایش درآید درباره ی زمان نمایش فیلم خود به ایسنا گفت: من چندی پیش برای اطلاع یافتن از زمان نمایش فیلمم با مسوولان جشنواره تماس گرفتم و به من گفتن كه ساعت ۲۱ روز پنج شنبه در سالن شماره یك سینما فلسطین فیلم من به نمایش درخواهد آمد. من هم از آن زمان به اطلاع رسانی به دوستان پرداختم و به بسیاری از آشنایانم این موضوع را اطلاع دادم. علاوه بر این خودم هم برنامه ام را طوری تنظیم كردم كه برای دو روز آخر جشنواره به تهران بیایم. اما شب گذشته یكباره از طریق خبرگزاری ها متوجه شدم كه برنامه ی نمایش فیلمم تغییر كرده است. دیگر با این شرایط من واقعا حرفی برای گفتن ندارم اما به عنوان یك فیلمساز شهرستانی كه ۲۰ سال است، حرفه ام فیلمسازی است از مسئولان خواهش می كنم كه اگر واقعا با سینما و یا سینمای مستند مشكلی دارند آن را تعطیل كنند و ما را بیش از این بی احترام نكند.

وی ادامه داد: من نمی دانم آیا هیچگاه مسوولان این جشنواره با خود می اندیشند كه اگر من ۱۳۰۰ كیلومتر راه را طی كنم و به تهران بیایم و ببینم كه فیلمم ۲۴ ساعت قبل به نمایش درآمده چه به روز من می آید؟ آیا هیچ كس به فكر اعتبار حرفهای مان است و با خودش می اندیشد كه ما طبق اطلاع رسانی كه صورت گرفته مهمان دعوت كرده ایم؟

محمد علی فارسی هم كه با فیلم « رستاخیز» دراین جشنواره حضور دارد معتقد است: اكنون شرایط آشفته ای در این جشنواره وجود دارد و من نمی دانم كه چرا اینگونه است. معمولا برنامه ی جشنواره ها از قبل اعلام می شود و افراد می توانند مهمانانشان را دعوت كنند اما اكنون علاوه بر عدم انتشار برنامه در روزهای اول، ما فیلمسازان با تغییر مكرر سانسها هم مواجه بوده ایم و به همین دلیل در دعوت كردن از مهمانان مان با مشكلات متعدد مواجه شده ایم.

وی در عین حال به تعداد بالای فیلمهایی كه در این جشنواره به نمایش درمی آید، اشاره كرد و افزود: اكنون تعداد بخشها و فیلمها به گونه ای است كه تشخیص سره از ناسره بسیار مشكل شده است.

فارسی همچنین اظهار كرد: به هر حال اگر قرار باشد كه ۱۵۰ فیلم ظرف سه روز به نمایش درآید، قطعا سانس های فیلمها كم می شود و همه ی این موارد جزو ایرادات جشنواره ی امسال است.

این مستندساز در ارتباط با نمایش فیلم های با موضوعات متفاوت در یك سانس گفت:ظاهرا هیچ هماهنگی میان موضوع فیلمهایی كه در یك سانس به نمایش درمی آیند، وجود ندارد در حالی كه باید فیلمها حداقل یك ارتباط منطقی با همدیگر داشته باشند.

وی در بخش دیگری از صحبتهایش هم به نحوه ی طبقه بندی فیلمها اشاره كرد و گفت: من فیلمی درباره ی یك شخصیت فرهنگی ساخته ام و بعد آن را در بخش همت مضاعف قرار می دهند. چرا نمی آیند از خود ما بپرسند كه فیلممان باید در چه گروهی قرار بگیرد، مگر من برای این بخش فیلم ساخته بودم كه اكنون فیلم من را در این بخش قرار داده اند؟!

فارسی در پایان صحبتهای خود عنوان كرد: قطعا این حجم بالای فیلمها جشنواره را از اهداف اصلی خود دور خواهد كرد. لذا من امیدوارم كه حداقل برگزاری امسال این جشنواره باعث شود كه تجربه دوستان برای سال دیگر بیشتر شود .چرا كه به نظر می رسد امسال متولیان این جشنواره تجربه ی چندانی در زمینه ی برگزاری جشنواره ها ندارند.... / خبرگزارى ایسنا