خار پاشنه پا چیست؟

 

 

 

خار پاشنه پا (Heel Spur) عبارت است از به وجود آمدن یک زایده استخوانی در پاشنه پا که باعث درد و مشکل در راه رفتن می شود. علت این بیماری می تواند وارد آمدن فشار یا آسیب به بافت پاشنه پا باشد، که منجر به التهاب و استخوانی شدن رباط های کف پا شود.

 

▪ علایم شایع

علایم این بیماری درد در کف پاشنه پا به صورت خود به خودی یا در اثر فشار آوردن به پاشنه و کف پاست. همچنین این بیماری می تواند گاها بدون هیچ گونه علامتی باشد.

 

▪ عوامل افزایش دهنده خطر

از عواملی که باعث پدید آمدن این بیماری می شود، می توان از دویدن یا ایستادن به مدت طولانی و چاقی را نام برد. این حالت در موارد معدودی هم در اثر راه رفتن زیاد به وجود می آید.

 

▪ پیشگیری

برای پیشگیری از به وجود آمدن این عارضه باید از انجام فعالیت هایی که باعث وارد آمدن فشار مداوم به پا می شوند، خودداری کنید. کفشی بپوشید که در قسمت پاشنه یک بالشتک پلاستیکی یا نمدی داشته باشد. همچنین می توانید از کفی های طبی مناسب در کف کفش خود استفاده نمایید. نهایتا هر چقدر که می توانید روی پاشنه پا فشار نیاورید، خصوصا در اوایل درمان بیماری.

 

▪ عواقب

خار پاشنه معمولا با درمان محافظه کارانه قابل معالجه است . درمان های موثری برای این بیماری موجود است که بهترین آنها استفاده از شوک ویوتراپی می باشد. شوک ویو با استفاده از امواج مافوق صوت (Ultra Sonic) درمان موثری را جهت رفع این عارضه ارایه می دهد. اگر درمان های محافظه کارانه موفقیت آمیز نبود، خار پاشنه را غالبا می توان با جراحی معالجه کرد. از عوارض این بیماری به وجود آمدن مشکلاتی در قسمت پایین کمر یا زانو به دلیل لنگیدن مداوم است.

 

▪ درمان

همان طور که گفته شد، بهترین راه درمان این عارضه استفاده از شوک ویو می باشد. از جمله راه های کاهش درد خار پاشنه این است که یک کفی مناسب در کفش خود بگذارید تا فشار روی پاشنه کم شود. از وسیله مناسب حفظ قوس کف پا یا قالب مناسب کف پای تان استفاده کنید. ندرتا جراحی برای در آوردن خار پاشنه ، به جز در مواردی که درد حاد وجود دارد، تجویز می شود. روی ناحیه دردناک کمپرس سرد یا کیسه یخ سه، چهار بار در روز هر بار به مدت ۱۵ ۱۰ دقیقه بگذارید. همچنین برای برطرف کردن درد خفیف ، می توان از داروهایی مثل استامینوفن یا آسپیرین استفاده کرد. تزریق استرویید به درون ناحیه ملتهب برای کاهش التهاب نیز گاها موثر می باشد.

 

▪ رژیم غذایی

جهت بهبود این عارضه رژیم غذایی خاصی توصیه نمی شود، مگر اینکه اضافه وزن داشته باشید. در این صورت ، باید وزن خود را کم کنید تا از فشار وارده به کف پا کم شود.

منبع:aftabir.com

ویدیو مرتبط :
درمان خار پاشنه ی پا

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

درد كف و پاشنه پا

 

 

شایعترین علت ایجاد كننده ی درد كف پا التهاب نوعی بافت همبند است كه در این ناحیه قرار گرفته است.

كف پای درناك مشكل شایعی است. درد در استخوان كنار انگشت شست ، پینه ها و میخچه ها ،‌ درد انگشتان پا ، التهاب مفاصل و آرتروز از علل شایع درد پا هستند. درد پشت پاشنه معمولا به علت التهاب تاندون آشیل و یا بورسیت (التهاب كیسه ای كه حاوی كمی مایع است و بین تاندون و استخوان قرار می گیرد) ایجاد می شود.
شایعترین علت ایجاد كننده ی درد كف پا التهاب نوعی بافت همبند است كه در این ناحیه قرار گرفته است و در اصطلاح آناتومی به آن فاشیا گفته می شود.

 

مكانیسم آسیب دیدگی چگونه است؟

- وارد شدن مكرر نیروی كششی و فشاری به قوس كف پا.

-اختلال آناتومی كف پا كه نیروی زیادی را به این ناحیه وارد كند مانند كف پای صاف.

- وجود دوره هایی از آسیب دیدگی و بهبود این ناحیه.

- سپس در اثر آسیب واسطه های شیمیایی التهابی آزاد می شوند كه درد ایجاد می كنند.

- در برخی موارد كف پای صاف ممكن است در مواردی در این ناحیه به صورت خودبخود دچار پارگی شود.

- در اثر التهاب بافت آسیب دیده به صورت بافت همبند (اسكار) ترمیم می شود و آهكی شدن بافتی (كلسیفیكاسیون) ایجاد می شود كه دردناك خواهد بود.

 

عوامل خطر:

سن بالای 40 سال

اضافه وزن

بی تحرك بودن فرد

كاهش حركات رو به بالای مچ پا (دورسی فلكشن)

راه رفتن مكرر روی سطوح سخت

پوشیدن كفش تخت

شواهد كافی مبنی بر ارتباط شغل با التهاب بافت همبند كف پا (فاشئیت پلنتار) وجود ندارد و نمی توان آن را یك آسیب شغلی دانست.

 

علائم:

درد ممكن است در یك محل مشخص احساس نشود. ممكن است درد در زیر پاشنه ، پشت پا یا در مچ پا احساس گردد. اما اگر درد به قسمت جلوی پا ، پنجه ها و یا به ساق پا انتشار پیدا كند ممكن است آسیب نخاع كمری مطرح باشد. درد در اوایل صبح و با گذاشتن پا روی زمین بدتر می شده و پس از یك دوره استراحت بهتر می شود اما معمولا در طول روز و با حركت بیشتر پاها درد بهتر می شود. ماهیت درد حالت كششی و از هم گسیختگی دارد.
در معاینه خم كردن مچ پا به بالا (حركت دورسی فلكشن) به علت ایجاد كشش در بافت همبند كف پا (فاشیا) موجب ایجاد درد می شود. معمولا تورم وجود ندارد یا كم است.

 

تشخیصهای افتراقی:

اگرچه شایعترین علت درد پاشنه التهاب بافت همبندی كف پا (فاشیای پلنتار) است اما عوامل دیگری نیز می توانند عامل این مشكل باشند و به خصوص اگر مشكل بیمار به درمان جواب ندهد باید مد نظر قرار گیرند.

 

سندرم پاشنه ی كبود:

این مشكل در افراد مسن چاق یا افراد جوانتری كه ورزشكار هستند و روی سطوح سخت ورزش می كنند ممكن است روی دهد. درد معمولا عقبتر و در ناحیه خلفی تری است و زیر بالشتك چربی استخوان پاشنه احساس می شود. كفی های مخصوص ممكن است تجویز شوند و یا درمانهای دیگری صورت گیرند.

 

بورسیت زیر پاشنه:

بورسیت یا التهاب كیسه ای كه حاوی كمی مایع است و بین تاندون و استخوان قرار می گیرد.
ممكن است در ناحیه زیر استخوان پاشنه ایجاد شود كه بیشتر در افراد مسنی كه كفش جدیدی را پوشیده اند روی می دهد. ممكن است یك تورم حساس به لمس در زیر پاشنه ایجاد شود كه درد با خم كردن پنجه و حركت مچ پا تغییری نمی كند. درمان با بیرون كشیدن مایع ملتهب و یا تزریق دارویی ممكن است موثر باشد.

 

سندرم تونل تارس:

یكی از عصبهای پا از زیر عناصری عبور می كند كه برخی اوقات ممكن است تحت فشار عناصر اطراف خود قرار گیرد. در این صورت درد ، بی حسی و احساس سوزش در قسمت داخلی پا ، مچ یا حتی ساق پا روی می دهد. این علائم در یك محل خاص احساس نمی شود و شبها بدتر می شود. این مشكل ممكن است با دیابت ، كم كاری تیروئید ، التهاب مفاصل و اختلالات آناتومیك پا مانند كف پای صاف مرتبط باشد. تزریق استروئید در كنار درمان عامل زمینه ای می تواند كمكم كننده باشد.

 

علل دیگر:

در موارد نادری ممكن است درد پاشنه علت مهمتری داشته باشد به خصوص اگر درد علیرغم درمان 6-3 ماه طول بكشد.

نقرس در موارد نادری ممكن است با علائمی شبیه به التهاب بافت همبند كف پا بروز كند.
در موارد نادری مشكلات دیگری مثل فیبروساركوما ، متاستاز ، جسم خارجی ، اوستئومیلیت ، توبركلوزیس نیز می توانند علت این مشكل باشند.

 

 

تشخیص :

تشخیص معمولا بالینی و از طریق معاینه است اما ممكن است در مواردی نیاز به انجام رادیوگرافی ،‌آزمایش خون و یا آزمایشات هدایت عصبی باشد. اگر پس از سه ماه درمان مشكل برطرف نشود در مواردی سونوگرافی ویا ام.آر.آی ممكن است درخواست شوند.

 

درمان به شدت علائم بستگی دارد.

در موارد خفیف :

آموزش به منظور كاهش فشاری كه بر پاها وارد می شوند ، كاهش وزن و عدم فعالیت بر روی سطوح سخت ، كفی كفش طبی و مناسب ، تمرینات كششی غیر فعال ، استفاده از سرما و گرما ، ماساژ مالشی كف پا ، و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی توصیه می شوند.

در موارد درد با شدت متوسط :

در این موارد ممكن است فرد به سطوح تخصصی تر ارجاع داده شود. علاوه بر درمانهای فوق ، ‌فیزیوتراپی ، تزریق داروهای بی حس كننده و ضد التهاب ،‌ آتل شبانه از جنس سخت و آتل غیر ثابت هنگام راه رفتن.

در موارد شدید و یا مواردی كه به درمان پاسخ نمی دهند:
ارجاع به سطوح فوق تخصصی و ارزیابی مجدد برای بررسی عامل ایجاد كننده و در مواردی جراحی توصیه می شود.