با این روش ها بیشتر پز بدید

 

 

 

متاسفانه امروزه ، در كشورمان شاهد ارزشمند شدن  ضد ارزش ها هستیم . اموری  در جامعه از جمله نوع پوشش ، نوع آرایش مردان و زنان ، و کم رنگ شدن رفتارهای اجتماعی كه روزی در جامعه اسلامی مان  ارزش بود ولی الان ارزش ندارد و یا  مسایل  و افعالی را می بینیم ، كه صرفا متعلق به گروه و قشر خاصی از جامعه می باشد و برای آن ها ارزش تلقی می شود ، ولی برای همه افراد جامعه ارزشمند نیست . از جمله این موارد می توان ، آوردن سگ در خیابان ، پوشیدن لباس های نامتعارف در مجامع عمومی توسط دختران و پسران ، زینت و آرایش كردن مردان و ....نام برد.

 

می توان برای این رفتارهای اجتماعی تجدد طلبانه عوامل زیادی را نام برد از جمله : خوش گذرانی ها ی گذرا و بی مایه ، چشم و هم چشمی ها ، تجدد طلبی ،  دوستی های نادرست  ، ارتباطات اجتماعی نا آگاهانه ، تظاهر به مد گرایی های اجتماعی ، ازبین رفتن آگاهی های دینی و ملی  ، زیاد شدن بی اعتقادی ها ، عقده های شخصی و روانی و ....

 

به طور خلاصه ، جواب این عقده اجتماعی را مولانا داده است كه :

 

خلق را تقلیدشان برباد داد                                   ای دو صد لعنت براین تقلید باد

 

ما در كجا گم شده ایم كه نمی توانیم خود را پیدا كنیم ؟!

 

بسیاری از این رفتارهای اجتماعی از فرهنگ غربی به ایران وارد شده است ، اما این فرهنگهای  وارداتی ، در خود غرب هم معناهای خاصی دارد ، كه به هیچ نوع  معانی آن مثبت نمی باشد . مثلا آرایش كردن پسرها مثل رنگ كردن مو  ، استفاده  از زیور آلات زنانه توسط مردان و غیره ، در فرهنگ غرب مختص گروهی از نوجوانان و جوانانی است كه جزء اقلیت ها می باشند كه اغلب به فرهنگ جامعه خود ، اعتراض و دهن كجی دارند و یا گروه هایی هستند كه از مشكلات و بیماری های جنسی ، روانی رنج می برند . آنها خود را به شكل و شمایلی در می آورند كه با همه فرق دارند و از نمادهایی استفاده می كنند كه ویژه گروه آنهاست .

 

آرایش كردن پسرها مثل رنگ كردن مو  ، استفاده  از زیور آلات زنانه توسط مردان و غیره ، در فرهنگ غرب مختص گروهی از نوجوانان و جوانانی است كه جزء اقلیت ها می باشند كه اغلب به فرهنگ جامعه خود ، اعتراض و دهن كجی دارند و یا گروه هایی هستند كه از مشكلات و بیماری های جنسی ، روانی رنج می برند .

 

با كمال تاسف در بین بسیاری از جوانان و نوجوانان ما نیز این نمادها مد شده است . مثلا در كشورهای غربی ، افراد مبتلا به ایدز ، به ماشین های خود به عنوان نماد، لكه خونی را به صورت برچسب می زنند . ما در تهران هم می بینیم بسیاری از افراد همین برچسب را به ماشین های خود می زنند ، بدون این كه از فلسفه آن آگاه باشند .

 

ویا این رفتارهای ضد ارزش در كشورهای غربی ، مربوط به گروه های اوباش می باشد ، كه دارای دار و دسته ها وگنگ هایی می باشند كه اغلب از نظر اجتماعی نابهنجار و مطرودند .  آنها در گروه ها وارد می شوند ، تا مورد پذیرش قرار گیرند و رفتارهای خود را مورد تایید قرار  دهند و نمادهایی را برای خود باب می كنند كه  سمبل كجروی های آنهاست . مثلا نمادهایی از شیطان پرستان از جمله این سمبل هاست .

 

از طرف دیگر ، داشتن سگ در فرهنگ غربی دارای معنای متفاوتی است . بسیاری از افراد تنها كه فرزندی ندارند و یا فرزندانشان تركشان كرده اند از حیوانات ، خصوصا از سگ و گربه نگهداری می كنند . اغلب رشد جمعیت در این كشورها صفر یا نزدیك به صفر است . پس كاملا یك امر فرهنگی است  كه از حیوانات با وفا جهت پر كردن تنهایی خود استفاده می كنند .

 

سگ گردانی-بد حجابی

 

اما داشتن سگ در كشور ما كه یك كشور اسلامی است  ، برای نوجوانان و جوانان رواج یافته است كه بیشتر نمادی از تجدد طلبی می باشد . می بینیم كه سگ های گران قیمت و تزیینی را در خیابان ها می چرخانند و بیشتر پسرها و دخترها ، برای چشم و هم چشمی  در مقابل همدیگر و به نوعی به اصطلاح عامه پز دادن به یكدیگر و جلب توجه به سگ گردی می پردازند .

 

همانطور كه می بینید این رفتارها ، معانی دیگری در كشورمان  دارد . در كشورما ، بیشتر این رفتارها ناشی از مشکلات شخصیتی ، مواجه شدن با پدیده های نو و تازه به صورت ناگهانی ، خود كم بینی ها ، فقدان عزت نفس  ، جلب توجه و غیره است . این گونه از رفتارهای اجتماعی ، در تمام سطح جامعه نیز پذیرفته شدنی نیست و مختص قشر خاصی می باشد كه تازه به اصطلاح دست از آستین در آورده اند و چون از قبل ریشه ای نداشته اند با این رفتارها سعی می كنند كه خود را مطرح كنند وجلوه دهند و گرنه كسی كه با فرهنگ های مختلف آشنا باشد ، شخصیت خود را به ثمن بخس نمی فروشد .

 

درد دیگری كه باعث رشد این گونه  از  رفتارها ، پوشش ها ، تزیینات و آرایش ها  می شود این است كه ما فرهنگ خود را فراموش كرده ایم . اگر از اغلب این افراد پرسیده شود كه حافظ شیراز كه بوده و یا در چه قرنی میزیسته نمی دانند اما جای حسرت دارد ، كه آنان شماره كفش پای فلان بازیگر سینمای  هالیوود را می دانند و بیوگرافی آنان را خوب مطالعه کرده اند .

 

سگ های گران قیمت و تزیینی را در خیابان ها می چرخانند و بیشتر پسرها و دخترها ، برای چشم و هم چشمی  در مقابل همدیگر و به نوعی به اصطلاح عامه پز دادن به یكدیگر و جلب توجه به سگ گردی می پردازند .

 

درد بیشتر این جاست كه فرهنگ داخلی به خوبی حمایت نمی شود ، در جامعه ما ، فرهنگ داخلی و تاریخچه اندیشمندان و زندگینامه ها ، فرهنگ اسلامی و غیره به خوبی تبلیغ نمی شود و یا اگر هم گفته شود جذابیت كاملی  ندارد . به همین دلیل ، فرهنگ بیگانه فرصت تبلیغ و اشاعه می یابد و می بینیم ، كه آژانس های غربی ، استعمار و جنگ نرم هم آرام نمی نشیند و از این شكاف عمیق ، كمال سوء استفاده كرده و از آب گل آلود ماهی می گیرند.

 

در  كشور ما بودجه های هنگفتی ، صرف فعالیت هایی می شود كه  فایده ای در ظاهر و باطن ندارد . به جای این هزینه  ها بهتر است ،  فكری به حال فرهنگ داخلی شود و از همه مهمتر به فرهنگ نسل نوجوان و جوان توجه شود . بهتر است فرهنگ سازی شود و به این نسل  ، باورانده شود كه  زمانی كه غرب و غربی ها هیچ فرهنگ انسانی نداشتند ، ایران و ایرانی در اوج فرهنگ قرار داشتند تا خودكم بینی جوان ایرانی ازبین رفته و خود راباور كند .

منبع: تبیان

ویدیو مرتبط :
روش جدید برای آب پز کردن تخم مرغ

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

چند روش پخت و پز ساده در سفر

 

 

اگر در یک سفر طبیعت گردی مجبور به آشپزی شوید چه می کنید؟ مسلما اینجا دیگر خبری از اجاق گاز و تنور و پلوپز نیست.بنابراین مجبورید با گل و ذغال و آتش دست به کار آشپزی شوید و تیم تان را از گرسنگی نجات دهید.

 

ما چند روش پخت و پز ساده در طبیعت را به شما پیشنهاد می کنیم که می توانند در حساس ترین مواقع به کارتان بیایند.

 

ساخت یک فر طبیعی

یکی از روش های پخت گوشت در طبیعت این است که آن را با چربی خودش داخل یک ظرف دردار بپزیم. پختن با حرارت کم و ملایم گوشت را لذیذتر می کند. این روش طبخ برای سبزیجات ریشه دار هم ایده آل است.

 

 

 

از یک جعبه بزرگ فلزی دردار که اهرمی روی آن باشد می توان به عنوان فر استفاده کرد. اگر دستگیره نداشته باشد باید رو به پایین باز شود. می توانید در قسمت جلوی فر محافظی برای نگه داشتن در فر قرار دهید ولی نباید آن را محکم ببندید زیرا فشار را در داخل آن بالا می برد.

 

اگر هیچ جعبه ای در دسترس نیست یک تنور گنبدی شکل از خاک رس درست کنید و قبل از شروع به پخت و پز آتش را داخل آن روشن کنید و یک روزنه کوچک در آن تعبیه کرده تا هنگام پخت و پز بتوانید آن را به راحتی ببندید.

 

جعبه را روی سنگ ها طوری قرار دهید که آتش در زیر آن روشن شود. اطراف آن را با سنگ و خاک بپوشانید و فضایی را در قسمت پشت جعبه در نظر بگیرید و دودکشی در قسمت بالای آن درست کنید که دود از فضای پشت جعبه خارج شود.

بخارپز کردن

این روش برای پختن ماهی و سبزیجات خیلی مناسب است. سوراخ هایی روی یک قوطی کنسرو ایجاد کرده و سپس آن را درون قوطی بزرگتری قرار دهید و چیزی مانند سنگ در ته قوطی بزرگتر بگذارید که قوطی درونی را بالاتر از آبی که داخل قوطی بزرگتر ریخته اید نگه دارد. قوطی بیرونی را بپوشانید ولی در آن را محکم نبندید زیرا در اثر بالا رفتن فشار منفجر می شود. به این روش پس از روشن کردن آتش زیر قوطی بزرگ محتویات قوطی کوچک بخار پز می شود.

سرخ کردن

اگر روغن در دسترس داشته باشید می توانید تنوعی به رژیم غذایی خود بدهید. هر فلزی که قابل خمیدن باشد برای سرخ کردن مناسب است. برگ برخی از درختان مانند موز به اندازه کافی روغن دارند و می توان تمام غذا را آماده کرد بدون اینکه روغن آن تمام شود! ابتدا برگ ها را کمی فشار دهید تا روغن بیرون بیاید و غذا را روی آتش ذغال سرخ کنید.

 

 

 

 

تنور گلی

این روش پختن غذا نیازی به قاشق و چنگال و وسایل آشپزخانه ندارد. مواد را در داخل گلوله ای از گل پخته شده قرار داده و آن را روی آتش ذغال بگذارید. به این ترتیب حرارت از طریق خاک منتقل می شود و از سوختن غذا جلوگیری می کند.

 

اگر شکار کرده بودید و مجبور بودید آن را تمیز کنید، کافیست تنها داخل شکم حیوان را خالی کرده و آن را بشویید. نگران پرها و پولک ها نباشید. چرا که در این روش وقتی خاک را از روی حیوان پاک می کنید پولک ها و پرها خودبخود جدا می شوند (البته برای پختن پرندگان بزرگتر ابتدا باید پر آنها را بکنید.)

 

پختن با سنگ

این نوع روش آشپزی هم نیازی به قاشق و چنگال و وسایل آشپزخانه ندارد. در این روش باید از خار و خاشاک و سنگ های گرد استفاده کنید. البته نباید از سنگ هایی که ممکن است خرد شوند استفاده کرد.

 

 

 

 

ابتدا یک چاله بیضی شکل به ابعاد 45-60 سانتی متر و به عمق حدودا 45-60 حفر کنید و سپس خار و خاشاک را در ته آن قرار دهید و در بالای حفره چوبهای مناسبی را در عرض آن قرار دهید و لایه دیگری را با تشکیل زاویه های درست در بین سنگ ها قرار دهید و به این ترتیب 5 یا 6 لایه متناوب یا بیشتر را روی هم سوار کرده و در بالاترین قسمت نیز سنگ بگذارید.

 

هنگامی که خار و خاشاک آتش گرفتند چوب ها هم می سوزند و سنگ های روی آنها گرم می شوند و در نهایت همه سنگ ها به داخل گودال می ریزند. ذغال ها و خاکستر های به جا مانده را برداشته و شکار را روی سنگ های داغ قرار دهید. بهتر است گوشت در وسط و سبزیجات در کنار گودال قرار گیرند.

 

بین غذا و کف زمین باید فاصله ای وجود داشته باشد. گودال را با خاک و شاخه و برگ بپوشانید و بعد از نیم ساعت روی آن را بردارید. از این اجاق می توانید برای جوشاندن آب جمع شده در کیسه ای که آب از آن نشت نمی کند استفاده کنید. کیسه آب را سربالا روی اجاق بگذارید بعد از یک ساعت و نیم آب جوش درست می شود.

 

منبع:بقا در طبیعت، ردپا