وقتی این قـوز بلای جان‌تان می‌شود

شاید وقتی اسم جراحی زیبایی به میان می‌آید، ذهن قریب به اتفاق آدم‌ها به سمت جراحی‌های ناحیه صورت چرخ بخورد در حالی‌که جراحی زیبایی می‌تواند حتی تا به انگشتان پا هم برسد و در این حد گسترده باشد!

مجله سیب سبز: شاید وقتی اسم جراحی زیبایی به میان می‌آید، ذهن قریب به اتفاق آدم‌ها به سمت جراحی‌های ناحیه صورت چرخ بخورد در حالی‌که جراحی زیبایی می‌تواند حتی تا به انگشتان پا هم برسد و در این حد گسترده باشد! البته همه جراحی‌هایی که عنوان زیبایی را با خود یدک می‌کشند صرفا از سر دلخوشی نیستند و گاهی بروز درد و مشكل فرد را به صرافت حل و فصل قضیه می‌اندازد و در نهایت قصه جراحی آغاز می‌شود. جراحی قوز پا هم یکی از همین جراحی‌هاست. شاید به نظر برسد که این عمل یک نوع جراحی زیبایی برای تغییر شکل پا و بازگرداندن آن به حالت طبیعی است اما درواقع وقتی چنین عملی توسط پزشک توصیه می‌شود بیشتر جنبه درمانی قضیه مد نظر است تا زیبایی. با این وصف می‌توان این عمل را نوعی جراحی درمانی زیبایی محسوب کرد. اگر شما هم با این انحراف استخوانی درگیر شده‌اید و قصد دارید از شر آن خلاص شوید این مطلب را تا انتها دنبال کنید. دکتر حسین فراهینی، ارتوپد، درباره علل بروز هالوکس والگوس، مشکلات و درمان و جراحی آن توضیح می‌دهد.

هالوکس والگوس چطور ایجاد می‌شود

اسم علمی قوز پا هالوکس والگوس است. این تغییری است که در شست پا و به‌دلایل مختلف بروز می‌كند. افرادی كه این قوز را كنار انگشت شست‌ پای‌ خود دارند، می‌دانند كه این قوز با انحراف اولین استخوان کف پا به سمت داخل و منحرف شدن اولین بند انگشت شست به سمت خارج ایجاد می‌شود. در این حالت قسمت پایینی شست پا زاویه‌دار می‌شود و در نهایت استخوانی کمی پایین‌تر از شست پای فرد بیرون می‌زند که به قوز پا معروف است. با بروز این قوز و تغییر شكل ظاهر پا فرد به مرور در انتخاب كفش دچار مشكل می‌شود، گهگاه درد احساس می‌كند و از طرفی نگران از بین رفتن زیبایی پایش هم می‌شود.

آیا ابتلا به این قوز ارثی است؟

بروز این قوز می‌تواند به صورت مادرزادی باشد که در چنین حالتی جنبه ارثی پیدا می‌کند و به طور طبیعی خودش را نشان می‌دهد. در این شرایط نوزاد ممکن است با همین وضعیت و در حالی‌که قوز پایش مشخص است، متولد شود. در عین حال این احتمال هم وجود دارد که قوز پا یا همان هالوکس والگوس به دلایل مختلف بیرونی ایجاد شود. در حالت اکتسابی این قضیه یعنی بیرون زدن قوز پا ارتباط مستقیمی با بالا رفتن سن ، وزن و پهن شدن قسمت جلوی پا خواهد داشت.

از بالشتک تا فاصله‌انداز انگشتان

 بیمارانی که بابت این مشکل درد زیادی را متحمل می‌شوند باید به پزشک مراجعه کنند و با استفاده از بالشتک روی برجستگی استخوانی درد را به حداقل برسانند. گاهی اوقات پزشکان برای بیمارانی که به چنین مشکلی مبتلا شده‌اند فاصله انداز بین انگشتان یا همان اسپیسر را پیشنهاد می‌کنند. در صورت تجویز فاصله انداز توسط پزشک این اسپیسر در فاصله بین انگشت اول و دوم بیمار مورد استفاده قرار می‌گیرد.همه این قضایا در واقع یک پروسه معالجه است كه طول درمان چندان كوتاهی هم ندارد. اگر درمان طبی آن‌طور که باید و شاید موثر واقع نشود و بیمار همچنان با همان مشکلات درگیر باشد، جراحی توصیه‌ای است که پیش روی آنها قرار می‌گیرد.

در مردان شایع‌تر است یا زنان؟

این مشکل معمولا در خانم‌ها بیشتر به وجود می‌آید اما مردانی هم هستند كه این مشكل را دارند. از جدی‌ترین عوامل ابتلا به این مشکل استفاده از کفش‌های جلو باریک و نوك تیز است. البته پوشیدن كفش‌های نوك تیز و پاشنه‌های بلند در خانم‌ها یكی از شایع‌ترین فاكتورهای ابتلا به این قوز است. با این وصف بیمارانی که به دلیل این مشکل به پزشک مراجعه می‌کنند اصولا باید از کفش‌های نامناسب استفاده کرده باشند و البته برجستگی نامتعارف موجود در انگشت شست پا آنها را آنقدر عذاب داده باشد که در نهایت برای معاینه نزد دکتر بروند. البته یک نکته را هم نباید فراموش کرد آن هم اینکه اگرچه قوز پا در موارد اکتسابی معمولا بدون درد ظهور می‌کند اما گاهی این امکان وجود دارد که همراه درد بیرون بزند و بیمار را کلافه کند. در چنین حالتی چون فضا برای انگشت دوم تنگ شده است، اصلا غیر طبیعی نیست اگر بیمار مشاهده کند که علاوه بر بیرون زدن قوز پا ، انگشت دوم وی هم برجسته شده است.

استخوانی که بریده می‌شود!

در عمل جراحی این انحراف استخوانی اصلاح خواهد شد. در واقع با برش استخوانی سطح برجسته صاف می‌شود و البته تاندون‌ها نیز بالانس خواهند شد و به این ترتیب است که اصلاح قوز پا انجام می‌گیرد. با این اوصاف انحراف استخوانی که این روزها بین مردم به خصوص خانم‌ها بسیار شایع شده، رفع و رجوع می‌شود.
البته بیشتر کسانی که در ابتدا برای این مشکل به پزشک مراجعه می‌کنند به دلیل نافرم بودن شکل پا مراجعه به پزشک را در دستور کار خود قرار می‌دهند هرچند اگر این مشکل تحت درمان قرار نگیرد اصلا بعید نیست در مراحل بعدی دردهای شدیدی را هم به همراه داشته باشد.

دوران نقاهت

 البته بعد از عمل هم احتمال اینکه بیمار دردی را متحمل شود، کاملا وجود دارد. به هر حال برش استخوانی انجام شده و اصلا بعید نیست فردی که مورد عمل جراحی قرار گرفته تا 2 الی 3 ماه آینده حین راه رفتن دردی را در ناحیه‌ای که عمل روی آن انجام شده است، احساس کند اما در نهایت بهبودی بیمار به مرور حاصل می‌شود و بعد از گذراندن همان دوره 2 الی 3 ماهه درد هم قطع شده و بیمار در شرایط طبیعی قرار می‌گیرد.

گاهی امکان بازگشت وجود دارد

باید به این نکته هم توجه داشت که اگر این انحراف استخوانی به طور دقیق و صحیحی اصلاح نشود یا اینکه به زبان ساده‌تر عمل جراحی به خوبی که باید روی بیمار انجام نشود، با توجه به شرایط خاص بیمار احتمال بازگشت انحراف استخوانی یا همان قوز پا وجود دارد اما این احتمال کم است و نباید در این باره نگرانی زیادی وجود داشته باشد.

پاشنه بلند و نوک تیز ممنوع

کفش راحت ، با سر پهن و به طور کلی کفش‌های مناسب بهترین راه پیشگیری از بروز قوز پا به طور اکتسابی است. خانم‌ها و البته خانم‌های سن‌دار باید از پوشیدن کفش‌های نوك تیز و پاشنه بلند به طور مرتب پرهیز کنند به‌خصوص اگر دچار چنین مشکلی شده‌اند چون اصرار بر استفاده از چنین کفش‌هایی بیماری آنها را تشدید می‌کند. در عین حال اگر این انحراف استخوانی در پای آنها ایجاد شده بهتر است مواقعی که در منزل هستند حتما از اسپیسر یا همان فاصله‌انداز بین انگشتان استفاده کنند اگرچه معمولا درمان‌های طبی، جوابی را که انتظار می‌رود نخواهند داد و در نهایت عمل جراحی گزینه‌ای است که پیش روی بیمار قرار می‌گیرد.

ویدیو مرتبط :
بلای بی کیفیتی به جان صادرات

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

بوق آفریقایی و توپ اروپایی بلای جان بلاتر

 

 

با داغ شدن بازار تساوی در رقابت‌های جام‌جهانی 2010، بازیکنان و سرمربیان تیم‌های حاضر انگشت اتهام را به توپ جدید آدیداس و شیپورهای گوش‌خراش تماشاگران آفریقایی نشانه رفته‌اند.

هرچند شیپور وو-وو-زلا واقعا اعصاب‌خردکن است، اما توپ جابولانی هیچ مشکلی ندارد و تقصیر از بازیکنانی است که به اندازه کافی با این توپ تمرین نکرده‌اند.

این روزها بازار تساوی در رقابت‌های جام‌جهانی 2010 داغ شده و همه، از بازیکن و سرمربی گرفته تا بقال سرکوچه، توپ جدید بازی‌ها را مقصر اصلی این اوضاع می‌دانند. می‌گویند توپ جدید در اثر ضربه شتاب بیشتری می‌گیرد و با سرعت بیشتر و حرکت عجیب‌وغریب‌تری پرواز می‌کند. به همین دلیل هم اغلب توپ‌ها گل نمی‌شود!

جالب است که از سال 1976 / 1355 تاکنون که در هر دوره از بازی‌های جام جهانی از توپ جدید آدیداس استفاده شده، آغاز رقابت‌ها با شکایت بازیکنان و بخصوص دروازه‌بان‌ها از رفتار عجیب توپ همراه بوده است. در هر دوره، توپ جدیدتر با آیرودینامیک بهتر طراحی می‌شد و تغییر شیوه حرکت توپ در هوا، بازیکنان و دروازه‌بانانی را که به توپ جدید عادت نداشتند، دچار مشکل می‌کرد.

تازه‌ترین توپ آدیداس هم که جابولانی نام دارد، از این امر مستثنی نیست. دروازه‌بانان می‌گویند که این توپ، سریع‌تر حرکت می‌کند و ضربه آن نیز شدیدتر است (که در نتیجه سرعت بیشتر توپ اتفاق می‌افتد) و از آن بدتر این‌که در طول حرکت، مسیر غیرمتعارفی را می‌پیماید. شایعاتی هم پخش شده که این توپ سبک‌تر از توپ‌های دیگر است، یا در سطح آن لایه‌های خاصی استفاده شده که انرزی ضربه را با اتلاف کمتری منتقل می‌کند.

آزمایش‌هایی که فیزیک‌دانان، چه در دانشگاه لاف‌برا در انگلیس (که توپ در آن جا طراحی شد) و چه دانشگاه‌های دیگری که این توپ را آزمایش کرده‌اند، نشان می‌دهد که این توپ به هیچ وجه سبک‌تر از دیگر توپ‌های فوتبالی نیست که پیش از این ساخته شده بود و بنابراین در اثر ضربه ،شتابش تفاوت خاصی ندارد، اما ویژگی‌های خاص آن که این توپ را به کروی‌ترین توپ ساخته‌شده تاکنون تبدیل کرده، موجب تفاوت حرکت آن در هوا می‌شود.
توپ جابولانی فقط از 8 قطعه تشکیل شده که به کمک حرارت به یکدیگر چسبیده‌اند؛ تازه هر یک از این قطعات نیز به صورت کروی قالب‌گیری شده‌اند تا کروی‌ترین توپ کل دوران بازی‌های جام جهانی باشد. چسباندن لایه‌ها به یکدیگر هرچند مشکلی مانند نفوذ رطوبت را برطرف می‌کرد، اما باعث افت ثبات پرواز توپ می‌شد. به همین دلیل، استادان هوافضای دانشگاه لاف‌برا پیشنهاد کردند شیارهای هوایی در سطح توپ ایجاد شود تا علاوه بر تامین ثبات پرواز، از نیروی مقاومت هوا کاسته شود. علاوه بر این، توپ جابولانی لایه برجسته‌ای در سطح خود دارد که میزان تماس توپ با کفش بازیکن را افزایش می‌دهد.

وقتی سطح تماس ضربه بیشتر باشد و تغییر شکل ظاهری توپ هم کمتر باشد، اتلاف انرژی ضربه هم کمتر خواهد بود و بنابراین، جابولانی با همان ضربه، سریع‌تر حرکت می‌کند. از سوی دیگر، کاهش نیروی مقاومت هوا بدان معنی است که توپی که بازیکن از فاصله 20 متری شوت می‌کند، افت سرعت کمتری دارد. وقتی دو عامل فوق را با هم ترکیب کنید، بدان معنی است که هم سرعت اولیه توپ بیشتر است و هم افت سرعت آن کمتر است؛ بنابراین، سرعت متوسط بیشتر خواهد بود و توپ، هم سریع‌تر از انتظار دروازه‌بان به دروازه می‌رسد و هم ضربه‌اش شدیدتر خواهد بود.

از سوی دیگر، عامل ارتفاع را هم نباید فراموش کرد. اختلاف ارتفاع در ورزشگاه‌های برگزاری رقابت‌ها به 1700 متر می‌رسد و اختلاف فشار هوا در ورزشگاه‌های مرتفع، هم باعث افت مقاومت هوا می‌شود و هم سرعت توپ را افزایش می‌دهد.

چرا وو-وو-زلا این‌قدر گوشخراش است؟

مساله دیگری که در بازی‌های امسال بسیار دردسرساز شده، استفاده تماشاگران آفریقای جنوبی از بوق‌هایی است که وو-وو-زلا نامیده می‌شوند. البته بازیکنان تیم ملی آفریقای جنوبی این بوق‌ها را عضو دوازدهم تیم خود می‌دانند،‌ اما دیگر تیم‌های شرکت‌کننده در جام، آن‌ها را آزاردهنده‌ترین بخش بازی خوانده‌اند.

وو-وو-زلا، یک ساز بادی مانند یک شیپور بلند ساده است که نوازنده آن‌را با لرزش لب‌ها و دمیدن هوا به درون محوطه میانی مخروطی‌شکل آن می‌نوازد. لرزش لب‌ها که حدود 235 بار در ثانیه است، علاوه بر این باعث پیچیدن صدا در هوای دمیده‌شده در این مخروط می‌شود. اگر وو-وو-زلا صحیح و توسط یک نوازنده چیره‌دست نواخته شود، صدای آن یادآور شیپورهای شکار خواهد بود، اما زمانی که توسط فوتبال‌دوستان هیجان‌زده‌ای نواخته می‌شود که سررشته چندانی هم از موسیقی ندارند، تحمل آن به مراتب سخت‌تر خواهد بود. یک تازه‌کار نمی‌تواند بسامد صدا را ثابت نگه دارد یا حرکات لب‌ها را یکنواخت حفظ کند و نتیجه چنین شرایطی، صدایی شبیه به صدای یک فیل خواهد بود.

اما غوغای عجیب درون استادیوم‌های جام‌جهانی چندان شباهتی به صدای فیل‌ها یا ترومپت ندارد! زمانی که صدها وو-وو-زلا با هم نواخته می‌شوند، صدایی آزارنده و یک‌نواخت به گوش می‌رسد. این‌بار هر یک از افراد بسامد صدای متفاوتی را ایجاد خواهد کرد و هماهنگی زمانی چندانی هم میان لحظه‌های زدن وو-وو-زلا وجود ندارد. در نتیجه صدا مرتب کم می‌شود و اوج می‌گیرد و صدایی که به گوش می‌رسد بیشتر شبیه صدای حمله چندین‌هزار زنبور به ورزشگاه است!

اما چرا صدای وو-وو-زلا این‌قدر بلند است؟ دلیل این قدرت صدا شکل مخروطی باریک و قیف‌مانند وو-وو-زلا است. دانشمندان در کنار بسامد 235 هرتزی که متناظر با ریتم و آهنگ این بوق‌ها است، فرکانس‌های قوی‌تری مانند 470، 700، 940، 1171، 1400 و 1630 هرتز را نیز اندازه گرفته‌اند.

سازهای قیفی‌شکل می‌توانند بسامد بالاتری را نسبت به انواع استوانه‌ای ایجاد کنند و از سوی دیگر اغلب این فرکانس‌ها در محدوده‌ای از صوت قرار دارند که گوش‌های ما نسبت به آن حساس‌ترند. به همین دلیل صدای ساکسیوفون هم بلند‌تر از قره‌نی به گوش می‌رسد.

به گزارش بخش آسیب‌شناسی ارتباطات دانشگاه پریتوریا در آفریقای جنوبی، شدت صدای تولید‌شده توسط این بوق‌ها در فاصله یک متری 116 دسی‌بل است و بنابراین شنیدن این صدا در طولانی‌مدت می‌تواند به شنوایی فرد آسیب بزند. در واقع شنیدن این صدا برای 7 تا 22 ثانیه می‌تواند از محدوده صدای مجاز در محل کار تجاوز کند! صدای صدها وو-وو-زلا می‌تواند به مراتب بلند‌تر باشد، حتی نمونه‌هایی از آسیب‌های شنوایی موقت نیز در بین تماشاچیان مشاهده شده است.

اما به نظر نمی‌رسد که تمام آزار دهندگی وو-وو-زلا به دلیل شدت بالای صدای آن باشد. هرچند صدای بلند مانند نوعی هشدار برای سیستم شنوایی ما عمل می‌کند و نتیجه آن ترس یا نادیده‌گرفتن صدا است (البته در مورد وو-وو-زلا آن‌قدر صدا بلند است که انکار آن یا عادت کردن به صدا تقریبا غیرممکن باشد)؛ اما صدای وزوز یا همهمه نامفهوم این صدا می‌تواند آن‌را آزارنده‌تر جلوه دهد. این در مورد صداها به اثبات رسیده است. علاوه بر این نادیده گرفتن این صداها از صداهای پهن‌باند مانند خش‌خش رادیویی که درست تنظیم‌نشده به مراتب سخت‌تر است. شاید به این دلیل که تهدید‌ها مانند صدای یک شیر گرسنه هم حاوی مؤلفه‌های صدایی هستند که چندان برای ما مفهوم نیستند. البته این تنها یک فرض است.

جالب است بدانید که رسانه‌هایی مانند تلویزیون و رادیو برای کاهش تأثیرات این صدا کارهایی کرده‌اند. آن‌ها می‌توانند حجم صدای تماشاچیان را نسبت به صدای مفسر بازی کم یا زیاد کنند. اما ای کاش کار به همین سادگی بود. اگر صدای ورزشگاه بسیار ‌کم شود، فرد هنگام تماشای تلویزیون دیگر نمی‌تواند جو ورزشگاه را به خوبی حس کند و به همین دلیل حذف صدا از نظر خیلی‌ها گزینه خوبی نیست...../تحلیل:خبرآنلاین