هفت خوان مهم در انتخاب همسر

 

دنبال همسر مناسب هستید؟ آرزو دارید شریک زندگی تان را پیدا کنید و کسی در شان و مرتبه خودتان همدم بقیه عمرتان شود؟ برای این کار باید قبل از هر چیز از هفت خوان بگذرید!

 

هفت خوان ازدواج

1) قدم اول این است که خودتان را درست بشناسید و مطمین باشید که واقعا تصمیم دارید ازدواج کنید یا نه و اگر پاسخ مثبت است به چه دلیل؟ بخاطر پول؟ ظاهر طرف مقابل؟ شخصیتش؟ یا صرفا برای اینکه از خانه پدری فرار کنید؟ کسی که خودشناسی می کند، برای زندگی خودش هدف قایل می شود، برنامه ریزی می کند، آرزوهایش را روی کاغذ می آورد و جاهای خالی زندگی اش را شناسایی می کند.

 

کسی که خودش را خوب می شناسد، کمتر تحت تاثیر حرف دیگران مسیر زندگی اش را تغییر می دهد و دوست دارد خودش بداند با زندگی اش چه کار می کند. به عنوان مثال، یک دختر 17 ساله دوست دارد در سن 30 سالگی جراح زنان و زایمان باشد، در شیراز زندگی کند ویک بچه داشته باشد.

 

اولا این که کسی که می خواهد پزشک متخصص بشود، باید همسری انتخاب کند که شرایط بخصوص شغلی او را درک کرده و بتواند او را حمایت کند. از سوی دیگر شاید لازم نباشد او هم جراح باشد اما باید از تحصیلات دانشگاهی برخوردار باشد. در ضمن، برای چنین دختری که زودتر از 30 سالگی نمی خواهد بچه دار بشود، ازدواج زودرس یا حاملگی زودرس مزیت خاصی ندارد. در ضمن اینکه دوست دارد در شیراز زندگی کند، تا حدی تکلیف خواستگاری که می خواهد او را به تبریز یا کانادا ببرد را مشخص می کند. با خودتان رو راست باشید، و در تصمیمتان راسخ باشید.

 

2) مرحله دوم این است که همسر آینده تان را بر اساس خواسته ها و موقعیت فعلی خود تصور کنید. تصور کردن همسر ایده آل با توجه به آرزوهایتان نسبتا راحت است. همیشه از خودتان این سوا ل را بپرسید: آیا من برای شخصی که به عنوان همسر ایده آل خودم تصور کرده ام، همسر ایده آلی هستم؟ خیلی ساده است. هر ترازویی دو کفه دارد. اگر می خواهید کفه طرف مقابلتان سنگین باشد، ابتدا باید کفه طرف خودتان را سنگین کنید. کسی که می خواهد با یک فرد تحصیل کرده هنردوست ازدواج کند، بهتر است خود نیز تحصیل کرده و هنر دوست باشد.

 

3) در مرحله سوم باید یکسری معیارهای غربالگری اولیه برای همسریابی انتخاب کرده و آنها را آزمایش کنید. رایجترین معیارهایی که برای این منظور به کار می روند عبارتند از: تفاوت سن، تفاوت قد، تفاوت ظاهر، تفاوت تحصیلات، تفاوت طبقاتی، تفاوت قومی، تفاوت زبانی و در نهایت تفاوت دینی. نکته مهم این است: این شما هستید که تعیین می کنید یک ویژگی برایتان مهم است یا خیر.

 

مثلا برای یک نفر ممکن است ازدواج درون قومی خیلی مهم باشد ولی برای کس دیگر اصلا اهمیت نداشته باشد. نکته دیگر این است که تفاوت آدمها در یک قالب نسبی مطرح می شود تا مطلق. مثلا به نظر یک نفر قد 170 کوتاه است و به نظر شخص دیگری ایده آل است. پژوهش ها نشان دادند که کسانی که حرف مردم برایشان مهم است بیشتر به ظاهر طرف مقابلشان اهمیت می دهند.

 

قدم اول این است که خودتان را درست بشناسید و مطمین باشید که واقعا تصمیم دارید ازدواج کنید یا نه و اگر پاسخ مثبت است به چه دلیل؟ بخاطر پول؟ ظاهر طرف مقابل؟ شخصیتش؟ یا صرفا برای اینکه از خانه پدری فرار کنید؟

 

4) مرحله چهارم عبارتست از دیدن و دیده شدن برای ایجاد جاذبه اولیه. در کشورهایی که محیط های مختلط کمتر است، پسرها ممکن است به کمک مادر و خواهرانشان برای پیدا کردن همسر مناسب متوسل شوند. ولی متاسفانه چنین امکانی برای اکثر خانمهای جوان کمتر وجود دارد. به همین دلیل توصیه من این است که محیط کار، تحصیل یا تفریح خود را به گونه ای انتخاب کنید که حداکثر احتمال ممکن را برای دیده شدن توسط همسر احتمالی آینده تان به شما بدهد. به عنوان مثال کسی که می خواهد با یک موسیقیدان ازدواج کند، یا در کلاسهای متعدد موسیقی شرکت می کند یا عضو انجمنی می شود که موسیقی دانان معمولا عضو آن می شوند. کار دیگری که می توانید بکنید این است که چند خصوصیت اصلی که برای همسر آینده تان در نظر دارید به نزدیکان و دوستان بگویید ممکن است آن ها فردی را با این مشخصات بشناسند و یا در آینده اگر با چنین کسی برخورد کنند بلافاصله به یاد شما می افتند و می توانند نقش معرف را داشته باشند.

 

5) مرحله بعد یا دوست شدن با کسی است که فکر می کنید ممکن است با او ازدواج کنید یا خواستگاری کردن از این فرد است. در بسیاری از جوامع (چه شرقی و چه غربی) معمولا خواستگاری توسط جنس مرد صورت می گیرد و معمولا یک زن نمی تواند از یک مرد تقاضای دوستی و یا ازدواج بکند وگرنه به سبکی متهم می شود. به هر حال، فراموش نکنید وقتی با کسی به قصد ازدواج دوست شدید یا از او خواستگاری کردید، فکرتان فقط مشغول ظواهر امر (مانند کافی شاپ رفتن و کادوهای رمانتیک دادن یا نحوه چای آوردن عروس خانم موقع خواستگاری و مراسم عروسی) نباشد. به اصل موضوع دقت کنید.

6) مرحله ششم که به نظر من مهمترین مرحله انتخاب همسر است، بردن نهایت استفاده از فرصتها برای شناخت بهتر همسر احتمالی تان از طریق برقراری ارتباط کلامی یا غیر کلامی می باشد. امروزه حتی خانواده های نسبتا سنتی و مذهبی با حرف زدن و معاشرت زوجهای آینده در طول دوران نامزدی شان مخالفت چندانی ندارند. در طول این جلسات، از طرف مقابل خود باید سوال بپرسید. سوالهای تعیین کننده. این سوالها از هر فرد به فرد دیگر فرق می کند اما به عنوان نمونه چهار تا پنج مورد از آنها را برایتان می گوییم:

 

الف) می توانید بپرسید: هدف شما در زندگی چیست؟ سه تا از بزرگترین آرزوهای زندگی تان را بگویید .

 

ب) مثلا: هدف شما از ازدواج چیه؟ چرا می خواهید با من ازدواج کنید؟

 

پ) من شغلم ایجاب می کند که در خارج از منزل کار بکنم. می خواستم بدانم راجع به این موضوع چی فکر می کنی؟

 

ت) در خانه پدر و مادری شما تقسیم کارهای منزل به چه صورت بوده؟ دوست دارید در زندگی ما چطور باشد؟

 

پرسیدن این سوال ها کمک کننده است، اما فراموش نکنید که ما در دنیای ایده آل زندگی نمی کنیم، بنابراین اگر تصمیمتان بر این شد که با فردی ازدواج کنید (بخصوص برای خانم ها) فراموش نکنید حتما شرایطی را که برایتان مهم است سر عقد مطرح کرده و تعهد لازم را از همسر آینده تان بگیرید. این تنها سندی است که می تواند در صورت عدم سازش همسرتان در موارد یاد شده از شما حمایت کند.

 

از سوال مهم تر، ارتباطات غیر کلامی است. مثلا اینکه آیا رفتارش طوری که می خواهید با مهربانی و عاطفه هست یا نه؟ آیا آداب اجتماعی را در حدی که برای شما مهم است بلد هست اگر نه، آیا در این حد با او احساس صمیمیت می کنید که این مورد را با او در میان بگذارید؟

 

علاوه بر آن باید از خودتان بپرسید: از هم صحبتی با او خسته شدید یا لذت بردید؟ اینکه اگر اختلاف نظری پیش آمد می توانید با صحبت کردن مسیله را حل کنید و یا بر سرش به تفاهم برسید؟ آیا می ترسید مسیله ای را با او در میان بگذارید؟ از عکس العمل هایش در مقابل حرف ها و رفتار شما نگران می شوید؟ آن چیزهایی را که شنیدید یا دیدید وقتی به خانه برگشتید، روی کاغذ بیاورید، زیرا برای مرحله آخر یا هفتم باید از آنها استفاده کنید.

 

7) مرحله آخر جمع بندی وضعیت و گرفتن تصمیم مناسب است. در زندگی هر کسی حداقل یک فرد معتمد وجود دارد. نسبت آن شخص مهم نیست. عقل و تجربه اش مهم است. باهم صحبت کنید و مجموع شرایط را برایش بگویید و بخواهید وضعیت را از دید خودش ارزیابی کند. سعی کنید در ارایه مشاهدات و شنیده هایتان منصف باشید و به اصطلاح سانسور نکنید. بعد با خودتان خلوت کنید. تمام نظرات و تفکرات را کنار هم بچینید و جنبه های مثبت و منفی ازدواج با این فرد را کنار هم مقایسه کنید. آیا جنبه های مثبت به جنبه های منفی می چربند؟ آیا چیزی در نکات منفی هست که خیلی برا یتان مهم باشد و بخاطرش بخواهید از طرف بگذرید؟ ممکن است چیزهایی را که شنیدید قبول نداشته باشید که ایرادی ندارد. هرکسی نظر خودش را دارد، ولی در نهایت این زندگی شماست. تصمیم آخر را خودتان بگیرید و آن را به پدر و مادرتان اعلام کنید.

 

می توانید وقتی نتیجه تصمیمتان را به پدر و مادرتان می گویید دلایل خودتان را هم بگویید که بدانند این تصمیم را عاقلانه گرفتید و جوانب آن را سنجیده اید.

 

مراحل بالا توصیف یک فرایند عقلانی و منطقی بود. ازدواج در زندگی فرد یک تصمیم خیلی مهم است. ازدواج موفق می تواند تمام توانایی های بالقوه فرد را شکوفا کند و ازدواج نا موفق می تواند منابع غنی درون وجود یک نفر را به صفر برساند. هستند کسانی که فقط از روی احساسشان ازدواج کردند و خوشبخت شدند ولی تعداد کسانی که خوشبختند و این تصمیم را با چشم های باز و با در نظر گرفتن همه جوانب گرفتند بیشتر است.

منبع: ایران ناز

 

ویدیو مرتبط :
سه راز مهم در انتخاب همسر

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

14نکته مهم درباره انتخاب کیف دستی خانم‌ها!

 

اگر می‌خواهید کیف‌دستی تازه‌ای برای خودتان بخرید، این راهنما را از دست ندهید.

 

 

 

 

نتایج یک تحقیق در انگلستان نشان می‌دهد ارزش وسایل کیف دستی خانم‌ها به طور متوسط، 848 یورو است؛ از این میزان، 72 یورو پول نقد و لوازم آرایشی به همین ارزش است، عینک آفتابی به ارزش تقریبی 73 یورو، عطر در حدود 58 یورو و یک برس کوچک به قیمت تقریبی 5 یورو. در کیف زنان انگلیسی، دستگاه موبایل به ارزش تقریبی 292 یورو رایج‌ترین چیز گران‌قیمت است. فکر می‌کنید نتایج یک تحقیق مشابه درباره کیف خانم‌های ایرانی چه باشد؟ ...

 

از میان 1200 زنی که در تحقیق فوق‌الذکر که به سفارش یک شرکت بیمه انجام شده بود شرکت کرده‌اند، اغلب آنها ارزش محتویات کیف‌شان را کمتر از 200 یورو حدس می‌زده‌اند. از محتویات کیف دستی خانم‌ها که بگذریم؛ می‌بینیم خود کیف دستی آنها هم گاهی حسابی گران است. این مقدمه را داشته باشید تا وارد بحث کیف‌دستی زنانه بشویم.

 

اگر می‌خواهید کیف‌دستی تازه‌ای برای خودتان بخرید، این راهنما را از دست ندهید.

 

1- اگر کیفی می‌خواهید که بتوانید هر روز از آن استفاده کنید و می‌خواهید با همه لباس‌های شما- صرف‌نظر از رنگ‌شان- هماهنگ بشود، بهترین کار، انتخاب رنگ خنثی است.

 

 

2- اگر شما لباس‌های چندرنگ یا لباسی با بافت‌های رنگی گوناگون می‌پوشید، باید یک کیف تک‌رنگ خنثی انتخاب کنید تا توجه دیگران به لباس شما جلب بشود.

 

 

3- اگر شما به پوشیدن لباس‌های تنگ مشکی و قهوه‌ای علاقه دارید، در این صورت باید کیف‌هایی را بخرید که رنگی است یا تکه‌های رنگی دارد. یک کیف آبی، زرد یا قرمز بخرید که با بیشتر لباس‌های شما هماهنگ است.

 

 

4- اگر شما قدبلند هستید، سایز کیف چندان مهم نیست و می‌توانید هر نوع کیفی را که دوست دارید، انتخاب کنید. کیفی را بخرید که واقعا مناسب شما است. به طول بند کیف و تعداد دسته‌های کیف توجه کنید.

 

 

5- اگر ریز اندام هستید، باید کمی هوشیار باشید. باید کیفی که انتخاب می‌کنید، خیلی بزرگ نباشد. می‌توانید این نکته را در نظر داشته باشید که کیف در کوچک‌ترین قسمت اندام شما قرار بگیرد. در این صورت هنگام راه رفتن، از تمرکز به روی اندام کوچک شما جلوگیری می‌کند. علاوه بر این، سایز کیف بستگی دارد که چه مقدار چیزی می‌خواهید در کیف خود حمل کنید.

 

 

6 - شکل اندام خود را تعیین کنید و ضعف اندام خود را بشناسید. برای ایجاد تعادل اندام‌تان با یک کیف مناسب، شما باید از شکل و سایز اندام خود و ظاهر کلی‌تان آگاه باشید. باید کیفی انتخاب کنید که توجه را از قسمت‌های نامناسب اندام شما به قسمت‌های جذاب بدن‌تان جلب کند.

 

 

7- اگر می‌خواهید توجه به قسمت بالاتنه شما کم بشود، کیفی بخرید که در قسمت ران و پایین کمر شما قرار می‌گیرد، در نتیجه توجه به بازوهای درشت، بالاتنه، سینه یا شکم بزرگ کم می‌شود.

 

 

8 - اگر ران‌های بزرگی دارید، کیفی انتخاب کنید که زیر بازوی شما قرار می‌گیرد، هر کیفی که درست روی کمر شما قرا بگیرد، توجه را به قسمت پایینی اندام شما جلب می‌کند.

 

 

9 - از کیف‌های بسیار بزرگ برای افزودن حجم به اندام خود استفاده کنید. اگر شما بسیار بلند و لاغراندام هستید، یک کیف سایز بزرگ برای شما بسیار مناسب است. اگر درشت اندام و سنگین وزن هستید، از این نوع کیف‌ها خودداری کنید.

 

 

10- کیف‌های زیربغلی (کیف‌دستی‌هایی که کوچک‌ترند و خوب زیر بغل قرار می‌گیرند)، تازگی‌ها زیادتر استفاده می‌شوند.

 

 

11- کیف‌های بزرگ، قلنبه و حجیم، بیشتر برای دخترانی مناسب است که وسایل زیادی لازم دارند. دخترهای نوجوان معمولاً کیف‌های بزرگ حمل می‌کنند.

 

 

12- کیف دستی‌های مارک‌دار به دلیل قیمت‌های بالای‌شان کمتر استفاده می‌شوند. اینکه خانمی مدت‌ها پس‌انداز کند تا یک کیف مد روز بخرد، نشان می‌دهد که پشتکارش برای به دست آوردن چیزهایی که دوست دارد، زیاد است!

 

 

13- خانم‌هایی که کیف مستطیلی چمدانی شکل (چمدانک) به دست می‌گیرند، معمولا دوست دارند منحصر به فرد باشند و نظر و سلیقه خودشان را خیلی قبول دارند. اگر شما هم از همین گروهید، چمدانک، انتخاب خوبی است.

 

 

14- هر زنی بنا بر استفاده از کیف دستی باید آن را تهیه و مرتب کند. روزگاری کیف دستی خانم‌ها فقط برای تزیین به‌کار می رفت ولی در حال حاضر کیف یک همراه مناسب برای خیلی از مناسبات برای خانم‌ها است. به همین دلیل شما از پیشنهادهای ما برای مرتب کردن کیف خود استفاده کنید.

 

کیف خود را روی میز خالی کنید و به آنچه از درون کیف شما بیرون می‌آید، توجه کنید. چیزهایی را که به درد شما نمی‌خورد دور بریزید مانند یک فهرست خرید و یا جعبه آدامسی که تمام شده. بعد به سراغ کیف پول خود بروید، قبض‌هایی که از تاریخ آنها زمانی طولانی گذشته یا فیش‌های دستگاه‌های خودپرداز را از کیف خارج و پول‌های خودتان را مرتب کنید. چیزهایی که لازم است در کیف شما حتما باشد؛ این‌هاست: کیف پول، تلفن همراه و چند قطعه از لوازم آرایشی مانند رژ لب و یک سایه.