قانقاریا چیست/ علائم، نشانه ها و درمان بیماری قانقاریا

قانقاریا می تواند در هر نقطه ای از بدن رخ دهد

 

بیماری قانقاریا

قانقاریا چیست؟

قانقاریا به معنی بافت مرده است. قانقاریا وقتی ایجاد می شود كه زخم عفونت پیدا كند یا بافت در اثر وارد آمدن آسیب دچار تخریب شود. قانقاریا می تواند در هر نقطه ای از بدن رخ دهد، اما شایع ترین جاهایی که قانقاریا ممکن است رخ دهد عبارتند از پا، انگشتان پا و ساق پا، انگشتان دست، دست، و ساعد. خطرناك ترین جایی که ممکن است دچار قانقاریا شود احشای شكمی است.

 

علائم قانقاریا عبارتند از: 

• سیاه شدن پوست همراه با مردن عضلات و استخوان زیر آن از علائم قانقاریا هستند.

• از نشانه های بیماری قانقاریا، ترق و تروق كردن پوست است در این حالت انگار كه روی حباب های هوا در زیر پوست فشار آورده می شود.

• تورم از دیگر علایم قانقاریا است.

• درد یا بی حس شدن ناحیه نیز از نشانه های شایع قانقاریا می باشد.

• از علائم شایع بیماری قانقاریا، ترشحات بدبو از زخم های موجود در بافت های مرده است.

• تب خفیف تا 3/38 درجه سانتیگراد نیز از علائم بیماری قانقاریا است.

 

علل بیماری قانقاریا

قانقاریا وقتی رخ می دهد كه جریان خون به یك قسمت از بدن متوقف شود یا به شدت كاهش یابد. جریان خون می تواند در موارد زیر متوقف و در نتیجه قانقاریا ایجاد شود:

·عفونت با باكتری كلستریدیوم پرفرنژانس می تواند منجر به بیماری قانقاریا شود.

·از دیگر علل ایجاد بیماری قانقاریا تشكیل لخته خون در یك سرخرگ است.

·آسیب بافتی در اثر حوادث، جراحی، یا زخم های سوراخ كننده عمقی می تواند باعث ایجاد بیماری قانقاریا شود.

·له شدگی كه باعث قطع جریان خون شود می تواند سبب بیماری قانقاریا شود.

·از دیگر علل بیماری قانقاریا تصلب شرایین (سفت و انعطاف ناپذیر شدن سرخرگ ها) است.

·سرمازدگی طولانی مدت می تواند منجر به بیماری قانقاریا شود.

 

عوامل افزایش دهنده خطر ابتلا به قانقاریا
* دیابت شیرین از عوامل موثر در ایجاد بیماری قانقاریا است.

* جریان خون كم در یك بافت خاص می تواند باعث ایجاد بیماری قانقاریا شود.

* سن بالا، از عوامل تاثیر گذار بر ابتلا به بیماری قانقاریا است.

* سیگار كشیدن، از عوامل موثر در ایجاد بیماری قانقاریا است زیرا باعث اختلال در خونرسانی می شود.

* سوء مصرف الكل، كه در كار رگ های خونی اختلال ایجاد می كند می تواند منجر به  قانقاریا شود.

 

انواع بیماری قانقاریا

 

قانقاریا وقتی رخ می دهد كه جریان خون به یك قسمت از بدن متوقف شود

 

دو نوع مهم بیماری قانقاریا عبارتند از قانقاریای خشک و قانقاریای تر. بسیاری از علل بیماری قانقاریای خشک، عفونی (میکروبی) نیست. ولی همه انواع قانقاریای تر، عفونی می باشند، یعنی در اثر باکتری به وجود می آیند. محل شایع بروز هر دو نوع قانقاریا، شامل انگشتان دست و پا، بازوها و ساق پاها می باشد.

 

- قانقاریای تر

قانقاریای تر که نام مرطوب نیز خوانده می شود، یکی از خطرناک ترین انواع قانقاریا می باشد. اگر این نوع از قانقاریا درمان نشود، معمولا بیمار دچار عفونت خون (سپسیس) می شود و بعد از چند ساعت و یا چند روز می میرد.

 

اگر قسمتی از بدن دچار عفونت شود و عفونت آن درمان نگردد، به علت ورم بافت در آن محل، خون کافی به آنجا نمی رسد و گاز و مواد سمی باکتریایی تولید می شوند و در نهایت همه این عوامل باعث ایجاد قانقاریای مرطوب می شوند. همچنین کاهش جریان خون به علت بریدگی و یا آسیب عروقی نیز می تواند قانقاریای مرطوب را ایجاد کند. قانقاریای مرطوب دارای ترشحات آبکی و یا چرکی در محل ضایعه می باشد، به همین خاطر به نام مرطوب خوانده می شود.

 

- قانقاریای خشک

اگر قانقاریای خشک عفونی نشود، باعث مرگ بیمار نمی شود. به هر حال؛ این نوع از قانقاریا در اثر مرگ بافت بوجود می آید. معمولا قانقاریای خشک به کندی یشرفت می کند و روزها تا ماه ها طول می کشد. بسیاری از بیماری ها منجر به قانقاریای خشک می شوند، این بیماری ها عبارتند از: دیابت، آترواسکلروز (تصلب شرایین)، اعتیاد به دخانیات و سیگار کشیدن.

 

هنگامی که رگ های خونی بسته می شوند و جریان خون به قسمتی از بدن قطع می شود، در عرض چند ساعت تا چند روز قانقاریای خشک رخ می دهد. اغلب قانقاریای خشک، ضایعه ای سرد، خشک و بی رنگ و بدون ترشحات آبکی و یا چرکی است و به همین دلیل به نام خشک معروف است.

 

علائم قانقاریای خشک

- بی حسی و سردی بافت از علائم قانقاریای خشک است

 - تغییر رنگ بافت مبتلا به قانقاریا (از قرمز به قهوه ای و در نهایت سیاه می شود)

 - بافت مبتلا به قانقاریا، خشک و مومیایی می شود و ممکن است پوسته خارجی آن بیفتد.

 

علائم قانقاریای مرطوب

◊ ورم و درد شدید در منطقه درگیر از نشانه های قانقاریای مرطوب است.

◊ ترشحات بد بو از بافت، از دیگر علایم قانقاریای مرطوب است.

◊ در قانقاریای تر ظاهر بافت مرده، مرطوب و سیاه می شود.

◊ داشتن تب و علائم عفونت خون از دیگر نشانه های قانقاریای مرطوب است.

◊ از نشانه های قانقاریای تر، قرمز شدن بافت و خروج ترشحات آبکی و یا چرکی از آن است.

 

قانقاریا چگونه تشخیص داده می شود

 

بسیاری از علل بیماری قانقاریای خشک، عفونی (میکروبی) نیست

 

- معاینه بدنی بیمار توسط پزشک

- آرتریوگرام: اشعه ایکس مخصوصی که  انسداد در رگ های خونی را مشخص می کند.

- آزمایش خون: در بیماری قانقاریا تعداد گلبول های سفید خون ممکن است خیلی زیاد شوند.

- انجام سی تی اسکن در بیماری قانقاریا به منظور بررسی اعضای داخلی بدن

- کشت بافت مبتلا به قانقاریا و یا ترشح زخم برای شناسایی عفونت باکتریایی

- بررسی بافت مشکوک به قانقاریا، زیر میکروسکوپ برای دیدن اینکه سلول ها مرده اند یا نه.

- جراحی برای یافتن و برداشتن بافت های مرده

- تشخیص قانقاریا از طریق عکس‌برداری با اشعه ایکس

 

درمان قانقاریا

 

یکی از راههای درمان قانقاریا قطع عضو مبتلا به قانقاریا است

 

در بیماری قانقاریا برای سالم ماندن سایر بافت ها و جلوگیری از عفونت های بعدی، باید بافت مرده یا فاسد را برداشت. اگر درمان قانقاریا با تاخیر صورت گیرد، موجب گسترش قانقاریا در بدن می گردد. درمان بیماری قانقاریا بستگی به منطقه درگیر، شرایط بیمار و علت قانقاریا دارد و شامل موارد زیر است:
♦ قطع عضو مبتلا به قانقاریا
♦ جراحی برای برداشتن بافت مرده و مبتلا به بیماری قانقاریا
♦ عمل جراحی برای بهبود جریان خون در قسمت مبتلا به قانقاریا
♦ تجویز آنتی بیوتیک برای درمان قانقاریا
♦ جراحی مکرر برای برداشتن بافت مرده و مبتلا به قانقاریا

 

پیشگیری از قانقاریا

برای پیشگیری از ابتلا قانقاریا حتما لازم است در صورتی که مبتلا به دیابت هستید، دستورات درمانی را به دقت رعایت كنید. پای خود را مرتباً از لحاظ علایم ناشی از بافت بیمار كنترل كنید. ناخن های خود را همیشه كوتاه نگاه دارید. كفش های راحت و اندازه پایتان بپوشید. سعی كنید آسیبی به بدنتان وارد نشود.

در صورت بروز علایم عفونت (گرمی، تورم، قرمزی، درد یا حساس بودن به لمس ) در یك آسیب پوستی، به پزشك مراجعه كنید.

 

عوارض بیماری قانقاریا

 

  در بیماری قانقاریا، ممکن است نیاز به جراحی ترمیمی وجود داشته باشد

 

عوارض قانقاریا بستگی به علت و محل بروز قانقاریا، وسعت آن و شرایط کلی فرد دارد و شامل موارد زیر است:

ο از کار افتادگی عضو در اثر قطع و یا برداشتن بافت مرده از عوارض بیماری قانقاریا می باشد.

ο در بیماری قانقاریا ممکن است مدت زمان زیادی طول بکشد تا زخم التیام یابد.

ο ممکن است در بیماری قانقاریا، نیاز به جراحی ترمیمی وجود داشته باشد، برای مثال پیوند پوست.

 

گردآوری: بخش سلامت صبح بخیر

منابع:
tebyan.net
extera1.blogfa.com

ویدیو مرتبط :
علائم و نشانه های بیماری تیروئید

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

بیماری واژینیسموس‌ ،علائم و درمان

 

واژینیسموس‌ عبارت‌ است‌ از اسپاسم‌ عضلات‌ اطراف‌ مدخل‌ مهبل‌؛ اگر شدید باشد، ممكن‌ است‌ مانع‌ از مقاربت‌ گردد. می‌تواند زنان‌ را در تمامی‌ سنین‌ مبتلا كند.

علایم‌ شایع‌
انقباض‌ غیرارادی‌ عضلات‌ اطراف‌ مهبل‌ و مقعد. مهبل‌ چنان‌ محكم‌ بسته‌ می‌شود كه‌ آلت‌ تناسلی‌ مرد نمی‌تواند برای‌ مقاربت‌ جنسی‌ وارد آن‌ شود. از گذاشتن‌ هرگونه‌ شی‌ء مثل‌ تامپون‌، دیافراگم‌ یا اسپكولوم‌ (برای‌ معاینه‌ پزشكی‌ استفاده‌ می‌شود) نیز جلوگیری‌ می‌كند.

علل‌
تمایل‌ ناخودآگاه‌ برای‌ جلوگیری‌ از ورود آلت‌ تناسلی‌ مرد به‌ خاطر عوامل‌ عاطفی‌ یا روانی‌. این‌ عوامل‌ ممكن‌ است‌ شامل‌ ترس‌، اضطراب‌، خصومت‌، عصبانیت‌ یا تنفر از فعالیت‌ جنسی‌ باشند.
حساس‌ نبودن‌ همسر، ناكافی‌ بودن‌ یا ماهرانه‌ نبودن‌ اعمال‌ جنسی‌ مقدماتی‌ یا ناكافی‌ بودن‌ میزان‌ نرم‌ كردن‌ مهبل‌ قبل‌ از تلاش‌ برای‌ دخول‌ اختلالات‌ فیزیكی‌ (نادر) مثل‌ عفونت‌ها، واكنش‌های‌ آلرژیك‌ یا پرده‌ بكارت‌ سفت‌ و سوراخ‌ نشده‌

عفونت‌ مهبل‌
عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر
اولین‌ تجربه‌های‌ جنسی‌
سابقه‌ صدمات‌ و آسیب‌ جنسی‌ (زنا با محارم‌، تجاوز، سوءاستفاده‌ جنسی‌)
استرس‌

پیشگیری‌
معاینه‌ لگن‌ به‌ وسیله‌ یك‌ پزشك‌ و مشاوره‌ قبل‌ از شروع‌ فعالیت‌ جنسی‌

عواقب‌ مورد انتظار
در صورتی‌ كه‌ علت‌ زمینه‌ای‌ را بتوان‌ علاج‌ كرد یا از طریق‌ درمان‌ طبی‌ یا مشاوره‌ روانی‌ بتوان‌ یك‌ روش‌ برای‌ كنار آمدن‌ ابداع‌ كرد، قابل‌ علاج‌ است‌.

عوارض‌ احتمالی‌
ترومای‌ روانی‌ به‌ خاطر احساس‌ گناه‌، اضطراب‌، كاهش‌ اعتماد به‌ نفس‌ و احساس‌ بی‌كفایتی‌ یا مشكلات‌ بین‌فردی‌ در نتیجه‌ این‌ اختلال‌

درمان‌
اصول‌ كلی‌
آزمون‌های‌ تشخیصی‌ می‌توانند شامل‌ معاینه‌ لگن‌ برای‌ رد كردن‌ اختلالات‌ فیزیكی‌ باشند (ممكن‌ است‌ برای‌ معاینه‌ دقیق‌ احتیاج‌ به‌ داروهای‌ خواب‌آور باشد). سابقه‌ جنسی‌ مهم‌ است‌ و شامل‌ تجارب‌ زودهنگام‌ در كودكی‌، پاسخ‌های‌ جنسی‌ قبلی‌ و فعلی‌، روش‌های‌ ضد بارداری‌، اهداف‌ تولیدمثلی‌، احساس‌ در قبال‌ همسر و مشخصاتی‌ در مورد دردی‌ كه‌ تجربه‌ می‌كنید، خواهد بود.
درمان‌ در ابتدا متوجه‌ هرگونه‌ مشكل‌ طبی‌ و سپس‌ كاهش‌ اسپاسم‌های‌ عضلانی‌ و مشكلات‌ روانی‌ خواهد بود.
برای‌ اسپاسم‌های‌ عضلانی‌، یك‌ نوع‌ درمان‌ شامل‌ گشاد كردن‌ ملایم‌ و تدریجی‌ مدخل‌ مهبل‌ با گشادكننده‌های‌ لاستیكی‌ یا شیشه‌ای‌ است‌. احتمالاً درمان‌ در مطب‌ 3 بار در هفته‌ لازم‌ خواهد بود و باید در منزل‌ حداقل‌ 2 بار در روز تمرین‌ كنید.
قبل‌ از اتساع‌ یا تلاش‌ برای‌ مقاربت‌، به‌ مدت‌ 15-10 دقیقه‌ در وان‌ آب‌ داغ‌ بنشینید. حمام‌ گرفتن‌ غالباً عضلات‌ را شل‌ می‌كند و ناراحتی‌ را تسكین‌ می‌دهد. هروقت‌ مفید باشد، حمام‌ را تكرار كنید.
علاوه‌ بر درمان‌ با گشاد كردن‌ یا در صورتی‌ كه‌ موفقیت‌آمیز نباشد، روان‌درمانی‌ یا مشاوره‌ توصیه‌ می‌گردد. این‌ امر می‌تواند شامل‌ تمركز حس‌ و بهبود روابط‌ با همسر، همراه‌ با درمان‌ برای‌ حل‌ هرگونه‌ تعارض‌ در زندگی‌ شما باشد.
قبل‌ از تلاش‌ برای‌ مقاربت‌، شما و همسرتان‌ باید از یك‌ نرم‌كننده‌ مثل‌ ژل‌ مهبلی‌ K-Y یا روغن‌ بچه‌ استفاده‌ كنید.

داروها
معمولاً برای‌ واژینیسموس‌ دارو لازم‌ نیست‌ ولی‌ خواب‌آورها یا آرام‌بخش‌های‌ خفیف‌ ممكن‌ است‌ به‌ مدت‌ كوتاه‌ تجویز شوند.

فعالیت‌
محدودیتی‌ وجود ندارد.

رژیم‌ غذایی‌
رژیم‌ غذایی‌ خاصی‌ ندارد.

در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمایید
اگر خود یا عضوی‌ از خانواده‌تان‌ علایم‌ واژینیسموس‌ را داشته‌ باشید.
اگر علی‌رغم‌ درمان‌ پس‌ از 3 هفته‌ علایم‌ بهبود نیابند.
اگر بعد از درمان‌ علایم‌ عود كنند

منبع:irteb.com