عیار گرم بودن زناشویی چیست؟

اینکه چقدر باهم حرف می زنید ، یعنی چقدر همدیگه رو دوست دارید؟ اگه آدم کم حرفی هستید پس همسرتان را دوست ندارید!!!!!!

درتحلیل های مربوط به حوزه مشاوره و خانواده که در رسانه ها بازتاب داردگاهی به عباراتی بر می خوریم گه به نظر نمی رسد چندان عمیق باشد یکی از این تحلیل ها که در سال های گذشته چندین بار به تناوبدر رسانه ها بازتاب داشته ،قضاوت در باره تعداد کلمات رد و بدل شده زوج ها در طول روز است.

مطلب در این باره است که گفته می شود به واسطه حاکم شدن سبک زندگی مدرن و ماشینی، تعداد کلمات رد و بدل شده از سوی زوج ها در کلانشهرها مثلا به چند ده کلمه یا چند صد کلمه در طول روز رسیده است و از این بابت احساس نگرانی می شود. گذشته از این که مطابق معمول، سندیت این آمارهای ارائه شده معلوم نیست و ظاهرا هرکسی در رسانه های ما می تواند نقش یک سازمان آماری را ایفا کند بدون آن که موظف باشد بگوید از کجا به چنین آماری رسیده است حتی اگر فرض کنیم که چنین آماری هم درست باشد باز خدشه هایی در این گونه تحلیل ها وجود دارد.

پرسش این است که آیا تعداد کلمات رد و بدل شده زوج ها می تواند عیار و خط کش خوبی برای این نتیجه گیری باشد که رابطه زوج ها با همدیگر خوب یا بد  است؟ مشکل این گونه اظهارنظرها درباره زوج ها این است که بسیار مکانیکال، کلی و فله ای به رابطه زوج ها نگاه می کند. آیا به واقع تعداد کلمات زوج ها می تواند نشان دهنده یک رابطه سالم و خوب باشد؟ آیا کمیت کلمات رد و بدل شده می توان چنین تضمینی را به ما بدهد؟ مثلا فرض کنید زن و مرد هر روز در جریان مشاجره های لفظی قرار می گیرند و در جریان آن مشاجره ها  ده ها و صدها کلمه بین آن ها رد و بدل می شود آیا  تعداد کلمات رد و بدل شده یک مشاجره حاکی از گرم و عاطفی بودن رابطه زن و شوهری است؟

چتری که عاطفه است بی هیچ کلمه ای
واقعیت آن است که تعداد کلمات رد و بدل شده نمی تواند محک روشنی برای گرم یا سرد بودن یک رابطه باشد. فرض کنید زن و شوهری که هر دو عادت های درونگرایانه دارند و کم تر تمایلی به پرگویی نشان می دهند اما در عوض رابطه خوبی با هم دارند آیا می توان گفت آن مرد و زن رابطه گرم و  پیش برنده ای با هم ندارند؟ مرد و زنی با هم مسافرت می روند و  مثلا دقایق طولانی در ساحل یک دریا به یک افق چشم می دوزند، به امواج خیره می شوند و از بازی دریا با شن های ساحل لذت می برند و به هم لبخند می زنند بدون آن که کلمه ای با هم مبادله کرده باشند. زن با دقت در چشم های مرد خیره می شود و مرد هم همین طور، بعد هر دو به هم لبخند می زنند. یا فرض کنید باران می آید. مرد چتر را به گونه ای می گیرد که بیشترین حجم چتر به سمت زنش باشد و به گونه ای وانمود کند که همه چیز در طرف خودش خوب و مرتب است. همه این ابراز محبت ها و ترجیح دادن دیگری به جای خود بدون رد و بدل کردن کلمه ای صورت می گیرد اما شیرازه حرکت بر محبت است.

اما ممکن است زوجی در کنار همان ساحل دریا بروند و 1000 کلمه با هم حرف بزنند و  در این میان به خاطر کلماتی که زن یا مرد بر زبان رانده ناگهان اختلافی پیش بیاید. البته استدلال این مطلب این نیست که زوج ها برای آن که اختلافی پیش نیاید حرف نزنند یا کم تر حرف بزنند - گرچه گزیده حرف زدن و پرهیز از حرافی های بی مورد یک عمل اخلاقی و توصیه شده بزرگان دینی ماست -  بلکه می خواهد بگوید صرفا بسنده کردن به تعداد کلمات نمی تواند عیار قابل دفاعی برای گرم یا سرد بودن یک رابطه باشد.

بودن شبانه مرد بیرون از خانه چقدر قابل دفاع است؟
فرض کنید یک مرد به خاطر مشکلات اقتصادی مجبور است دو شیفته یا سه شیفته کار کند. آیا از چنین مردی می توان انتظار داشت شب که به خانه می رسد به هر ضرب و زوری شده تعداد کلمات رد و بدل شده با همسرش را بالاتر ببرد تا در مظان اتهام قرار نگیرد؟ و اصلا آیا توسل به تعداد کلمات بالا خنده دار نخواهد بود؟ در  واقع این جا یک مرد علاقه و عشق خود به خانواده را با عدم حضورش در خانه نشان می دهد. او اگرچه بیرون از خانه است اما هدف او از این بیرون بودن تأمین هزینه خانواده است. البته اگر خانواده واقعا در تنگنای مالی نیست و در رفاه نسبی به سر می برد شاید واقعا نیاز نباشد مرد تا 12 شب بیرون از خانه باشد. چه بسا بسیاری از این بیرون از خانه بودن ها اول به بهانه تأمین معاش انجام می شود اما آرام آرام به یک عادت تبدیل می شود. یعنی در اول ضرورت های مالی خانواده و زوج این بیرون از خانه بودن ها را توجیه می کرده اما بعدها صورت دیگری به خود می گیرد و مرد ممکن است درگیر حاشیه های دیگر – حرص و ولع برای اندوختن مال، روابط عاطفی شدن بیرون از خانه -  باشد  در آن صورت دیگر نمی توان از  این بیرون خانه ماندن ها دفاع کرد، البته آنجا می توان پرسید و نگران بود که چرا مرد کم تر در خانه حضور دارد و چرا تعداد کلمات به کار رفته از سوی زوج ها کم است.

گاهی محبت در فراسوی کلمات است
در واقع این جا می توان گفت این شکل و جهت گیری یک زندگی است که می تواند مهم باشد، نه تعداد کلمات به کار رفته. همچنان که ما مثلا وقتی در جاده  به سمت یک مقصد حرکت می کنیم ممکن است بارها به سمت چپ یا راست بپیچیم اما در واقع آن پیچیدن ها، از سرعت کاستن ها و به سرعت افزودن ها به خاطر شرایط جاده - زندگی - است و از منطق جاده پیروی می کند. بنابراین نمی شود یک نسخه واحد برای زوج ها پیچید و گفت همه زوج ها به این تعداد از کلمات در روز برسند. گاهی یک نگاه گرم زن به صورت مردی که دیر از کار برگشته  می تواند کار هزار کلمه را بکند و در این عبارت هیچ اغراقی نیست. گاهی نگاه ها با هم می توانند حرف بزنند در فراسوی کلمات.
منبع:تبیان

ویدیو مرتبط :
دفاع تمام عیار مادر از فرزند ( دمش گرم داره بخدا )

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

6 راه برای گرم کردن رابطه زناشویی تان

 

6 راه برای گرم کردن رابطه زناشویی تان

ارتباط نزدیک زن و شوهر با یکدیگر فراتر از حرف زدن و گوش دادن است . این ارتباط شامل قدرت هم حسی و همدلی با طرف مقابل است

 

اصول شش ماده ای پس انداز در حساب بانک عاطفی

این حساب تنها حسابی است که تنها با پول پر نمی شود و شما باید برای پر کردن آن به طریق دیگری عمل کنید.

 1 - درک فرد مقابل

از مهم ترین پس اندازهایی که زن و شوهر می توانند در این بانک داشته باشند این است که واقعا در این جست وجو باشند که طرف مقابل را درک کنند و ارتباطی صمیمانه داشته باشند. آن چه برای زن مهم است ، باید همان قدر برای شوهر هم مهم باشد و برعکس. زندگی یک قانون طلایی دارد که می گوید:" همان طور که با دیگران رفتار کنی ، با تو رفتار خواهند کرد ".یعنی همان طور که دوست داری همسرت تو را درک کند و حرف هایت را بفهمد ، تو هم او را درک و سعی کن مسائل را از دید او نگاه کنی.

 

مشاجرات همیشه از نبود درک متقابل و نبود صمیمیت ناشی می شود. مرد احساسات زن را محکوم می کند، تمسخر می کند و انتقاد می کند و زن هم با شکایت کردن ازمرد، در او احساس شکست ، سرخوردگی و بی لیاقتی ایجاد می کند. ارتباط نزدیک زن و شوهر با یکدیگر فراتر از حرف زدن و گوش دادن است . این ارتباط شامل قدرت هم حسی و همدلی با طرف مقابل است؛ بدین معنا که فرد خود را جای همسرش بگذارد و مسائل را از دید او بنگرد تا او را بهتر درک کند.

 

2 - توجه کردن به مسائل به ظاهر جزئی و بی اهمیت

گاهی اوقات رفتارهای حاکی از ادب و مهربانی هر چند کوچک، تاثیر شگرفی روی طرف مقابل می گذارد. برعکس این قضیه هم صادق است. نامهربانی، بی ادبی، بی احترامی یا بی ملاحظگی برداشت بسیار زیادی از حساب بانک عاطفی به حساب می آید. زن و شوهر باید متوجه باشند که کوچک ترین رفتارها و حرکات از دید طرف مقابل در ارتباط زن و شوهر پنهان نمی ماند و تاثیرات خود را در روح و روان او باقی می گذارد.

 

3 - وفای به عهد

در ارتباط زن و شوهر ، اگر دو طرف به قول و قرار خود پایبند باشند ،پس انداز عظیمی کرده اندو اگر زیر قول و قرار خود بزنند ، برداشتی کلان از حساب بانک عاطفی خود انجام داده اند. چون طرف مقابل با این کار، دیگر هیچ قول و تعهدی را قبول نخواهد کرد .

 

4 - آشکار کردن توقعات و خواسته ها

تقریبا علت بیشتر مشکلات ارتباطی بین زوجین ریشه در انتظارات مبهم درباره وظایف و اهداف دارد . توقعات مبهم به ناامیدی ، دلسردی و نداشتن تفاهم منجر می شود .زن و شوهر توقعاتی از هم دارند، اما این توقعات را واضح و صریح بیان نمی کنند و هیچ تلاشی هم برای روشن کردن انتظارات خود از یکدیگر نمی کنند . وقتی انتظارات زن و شوهر در ارتباط شان روشن و واضح نباشد و بیان نشود ، کم کم احساسات درگیر می شود و سوء تفاهمات کوچک و ساده باعث از بین رفتن روابط صمیمی می شود.

 

5 - نشان دادن قاطعیت وثبات شخصیت

قاطعیت و ثبات شخصیت موجب ایجاد اعتماد می شود.نداشتن ثبات شخصیت تقریبا هر گونه تلاشی را برای ایجاد اعتماد بالا از بین می برد .اگر زن یا شوهر ریاکار باشند، هرگز نمی توانند در ارتباط زن و شوهری اعتماد طرف مقابل را جلب کنند. قاطعیت به این معناست که زن و شوهر با همه افراد با اصول مشخص و واضحی رفتار کنند. اگر زن و شوهر در غیاب و حضور فامیل ، دوستان و همکاران رفتار یکسانی از خود نشان دهند،این رفتار باعث اطمینان بالا در همسر می شود و او احساس می کند که شریک زندگی اش ، نقاب به چهره نزده است و نقش دیگری را بازی نمی کند.

 

6 - عذر خواهی خالصانه برای برداشت از حساب

وقتی از حساب بانکی خود برداشت می کنید، باید از صمیم قلب از طرف مقابل عذر خواهی کنید. با عذر خواهی صمیمانه ، اعتماد بسیاری را به صورت پس انداز در ارتباط با همسرتان، به حساب خود ریخته اید، مانند: «من اشتباه کردم»، « نسبت به شما کم لطفی کردم»، «نسبت به شما بی احترامی کردم»، «شأن شما را نادیده گرفتم» ، «واقعا متاسفم» و ...این که از صمیم قلب و به دور از هر گونه چاپلوسی از کسی معذرت خواهی کنیم، نیاز به شخصیتی قوی دارد .افرادی که از امنیت درونی برخوردار نیستند ، نمی توانند عذر خواهی واقعی داشته باشند . آن ها احساس می کنند اگر معذرت خواهی کنند ، تحقیر می شوند و در هراسند مبادا دیگران از این ضعف آن ها سوء استفاده کنند. در واقع امنیت درونی آن ها بر اساس عقاید دیگران است و از این که دیگران چه فکری درباره آن ها می کنند، نگران هستند.

منبع :khorasannews.com