عوامل موثر در کاهش شنوایی افراد بالغ

عوامل موثر در کاهش شنوایی افراد بالغ
کاهش شنوایی به انواع انتقالی یا حسی- عصبی طبقه‌بندی می‌شود. کاهش شنوایی انتقالی معمولا ناشی از مشکلاتی در گوش خارجی یا میانی است که با هدایت صوت و تبدیل آن به ارتعاشات مکانیکی تداخل می‌کنند. کاهش شنوایی انتقالی اغلب باعث تشدید کاهش شنوایی مرتبط با سن می‌شود. شایع‌ترین علت، تجمع سرومن است که می‌تواند باعث تشدید کاهش شنوایی در 30% از افراد مسن گردد.

حدود پنج تا شش میلیون نفر در ایران (20 تا 25 میلیون نفر در ایالات متحده آمریکا) در جاتی از كاهش شنوائی دارند. اغلب كاهش شنوائی ها در بالغین اتفاق می افتد. تنها یك میلیون از این افراد زیر 18 سال هستند.كاهش شنوائی می تواند خفیف، متوسط، شدید یا كامل باشد. این حالت می تواند نشانه آسیب به گوش خارجی، میانی، داخلی یا عصب شنوائی باشد.

 

گوش خارجی شامل گوش قابل مشاهده و كانال گوش است. گوش میانی یك حفره پر از هواست كه شامل سه استخوانچه می باشد. گوش میانی توسط پرده گوش از كانال گوش جدا می شود. بعضی از انواع كاهش شنوائی ناشی از ممانعت از انتقال امواج صوتی در طول گوش خارجی و میانی است. این نوع كاهش شنوائی معمولاً با دارو یا جراحی می تواند تصحیح شود.

 

بعضی ازعوامل که مانع انتقال امواج صوتی در گوش خارجی و میانی می شوند عبارتند از:
·  تجمع جرم یا جسم خارجی در گوش
· پرده گوش سوراخ
· استخوانچه های به هم چسبیده یا از هم جدا شده
· عفونت
· ضربه به سر
· كیست یا تومور
·  بد شكلی ها

 

شایعترین علت كاهش شنوائی در بالغین، آسیب ساختمانهای گوش داخلی یا آسیب به عصب شنوائی است كه ایمپالس ها را از گوش داخلی به مغز می رساند. این حالت معمولاً برگشت پذیر نیست اما به وسیله سمعك ها می توان به بیمار كمك كرد.

بعضی علل آن عبارتند از:
● ضربه
● سروصدا
● عفونت یا بیماری
● داروها
● کهولت سن

كاهش شنوائی می تواند تدریجی یا ناگهانی باشد. روند طبیعی پیری نیز می تواند منجر به كاهش شنوائی شود. از آنجا كه كاهش شنوائی اغلب تدریجی است، خیلی از بالغین از وجودش آگاه نیستند. آنها تنها ممكن است احساس كنند كه افراد واضح صحبت نمی كنند. مواجهه با سروصدا اغلب عامل كاهش شنوائی بخصوص در جمعیت مردان است. بیماری منییر سومین علت شایع اختلال شنوائی در بالغین است. علائم شامل كاهش شنوائی متناوب، وزوز گوش و مشكلات تعادلی است.
اگر شما احساس كاهش شنوائی می كنید، با پزشک خود جهت انجام یك تست شنوائی تماس بگیرید. تست شنوائی می تواند درجه و نوع كاهش شنوائی را تعیین كند.

گوش چگونه كار می كند؟
گوش سه قسمت اصلی  دارد: خارجی، میانی و داخلی. گوش خارجی (قسمتی که شما می توانید ببینید) به كانال گوش باز می شود. پرده گوش كانال گوش را از گوش میانی جدا می كند. استخوانچه های گوش میانی انتقال صدا به گوش داخلی را به عهده دارند. گوش داخلی حاوی عصب شنوائی است كه به مغز منتهی می شود.

هرگونه منبع صوتی، ارتعاشات یا امواج صوتی را به هوا انتقال می دهد. این امواج از ورودی گوش عبور كرده و از طریق مجرای گوش به پرده گوش برخود می كنند وسبب ارتعاش آن می شوند. ارتعاشات به نوبه خود به استخوانچه های گوش میانی منتقل می شود كه این استخوانچه ها ارتعاش را به عصب شنوائی در گوش داخلی منتقل می كنند. در اینجا ارتعاشات تبدیل به ایمپالس های عصبی می شود و مستقیماً به مغز می روند؛ جائیكه ایمپالس ها به عنوان صدا تفسیر می شود. (موزیك، صدا، بوق ماشین و…)
منبع : hidoctor.ir

ویدیو مرتبط :
شناسایی عوامل موثر بر مدیریت منابع انسانی در مهار پیشگیری کاهش اثرات مقابله ب

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

عوامل موثر در کاهش میل جنسی

عوامل موثر در کاهش میل جنسی
رابطه‌ی جنسی تاثیر بسیار زیادی در زندگی زناشویی شما دارد به همین دلیل کشف دلایل کاهش میل جنسی می‌تواند قدم بزرگی در رفع مشکلات زندگی به حساب بیاید.
دلایل زیادی وجود دارد که میل جنسی شما را کاهش می‌دهد که برخی از آنها آشکار نیستند.

استرس، مشکلات عاطفی در رابطه، مشروبات الکی، کم خوابی، بچه‌دار شدن، مصرف برخی از داروها، نارضایتی از ظاهر، اختلال نعوظ، سطح پایین هورمون تستوسترون، افسردگی، یائسگی و عدم صمیمیت از دلایل مهم و بارز کاهش میل جنسی به شمار می‌روند.

 

برخی از افراد هرچند که استرس داشته باشند، می‌توانند کارهایی را به خوبی انجام دهند ولی برقراری رابطه‌ی جنسی شامل این موارد نمی‌شود. استرس در محل کار، خانه و یا در رابطه می‌تواند برای هر کسی اتفاق بیافتد. ولی اینکه چگونه قادر باشید استرس خود را کنترل کنید می‌تواند کمک بزرگی باشد. شما خودتان می‌توانید نقش مهمی را در این فرایند ایفا کنید و یا از یک مشاور یا پزشک کمک بگیرید.

وجود مشکل با همسر جزء مهمترین دلایل برای کاهش میل جنسی است. برای خانم‌ها، احساس صمیمت و نزدیکی بخش مهمی از احساس نیاز جنسی محسوب می‌شود. برای هر دو گروه خانم‌ها و آقایان مشاجره، ارتباط ضعیف، احساس خیانت و یا موضوعات دیگری که به اعتماد مربوط است، دلایلی برای کاهش میل جنسی به حساب می‌آید.
هرچند که تصور می‌شود مشروبات الکی می‌تواند در ابتدا میل شما را افزایش دهد، ولی مصرف آن نتیجه‌ی عکس خواهد داشت؛ مست بودن شما همسرتان را دلسرد خواهد کرد.

اگر شور و شوق جنسی شما از بین رفته شاید به خاطر این است که دچار کم خوابی شده‌اید. آیا خیلی دیر وقت می‌خوابید و یا خیلی زود از خواب بیدار می‌شوید؟ هر مشکلی که خواب کافی و مناسب شما را مختل کند می‌تواند تاثیری منفی در روابط جنسی داشته باشد. سعی کنید روی عادات خواب خود کار کنید و اگر حل نشدند حتما با یک پزشک مشورت کنید.

شما به محض اینکه بچه‌دار می‌شوید میل خود را از دست نمی‌دهید بلکه واقعیت این است که زمان کمی برای نزدیکی دارید. سعی کنید زمان خود را مدیریت کنید و اگر امکانش برای شما وجود دارد از کسی کمک بگیرید که در نگهداری نوزادتان شما را یاری کند.

بعضی از داروها وجود دارند که میل جنسی شما را به شدت کاهش می‌دهند. برخی از این داروها شامل موارد زیر می‌شود:
-داروهای ضد افسردگی
-داروهای مخصوص فشار خون
-داروهای ضد بارداری
-شیمی درمانی
-داروهای ضد HIV

زمانی که شما از ظاهر خود راضی هستید، میل جنسی بالاتری هم خواهید داشت. روی تصور خود از فیزیکتان کار کنید و سعی کنید آن را همانطور که هست بپذیرید. داشتن احساس خوب در مورد خودتان خلق و خوی شما را مثبت می‌کند و میل جنسی‌تان را افزایش می‌دهد. اگر همسر شما هم اعتماد به نفس کمی دارد سعی کنید به او اطمینان بدهید که برای شما جذاب است.

 

 

مردانی با اختلال نعوظ اغلب اوقات نگران عملکرد خود در حین برقراری رابطه‌ی جنسی هستند. اختلال نعوظ قابل درمان است و زوج‌ها باید مراقب باشند این مشکل تاثیری منفی به روی رابطه‌ی آنها نداشته باشد.

هورمون تستوسترون سوخت میل جنسی به حساب می‌آید. به مرور که سن آقایان بالا می‌رود، سطح این هورمون در آنها کمی کاهش می‌یابد ولی همه‌ی آنها میل جنسی خود را از دست نمی‌دهند.موارد بسیار دیگری -از رابطه تا وزن- می‌تواند در میزان میل جنسی و سطح تستوسترون موثر باشد.

 

افسرده بودن، می‌تواند شور و شوق را در هر موردی مثل رابطه‌ی جنسی از بین ببرد. برای حل این مشکل حتما باید از متخصصین کمک گرفت. اگر فرایند درمان شما شامل مصرف دارو می‌شود، حتما در مورد سطح میل خود با پزشکتان صحبت کنید به این دلیل که اکثر داروهای مخصوص افسردگی سطح میل به برقراری رابطه‌ی جنسی را کاهش می‌دهد.

 

برای بسیاری از خانم‌ها، میل جنسی نزدیک یائسگی و در حین آن به مرور کاهش می‌یابد. بخشی از دلیل این موضوع می‌تواند در مورد نشانه‌هایی نظیر خشکی واژن و درد در حین برقراری رابطه‌ی جنسی باشد. ولی هر زنی متفاوت است و ممکن است کسی با وجود رابطه‌ی خوب، اعتماد به نفس بالا و سلامت جسمی و روحی مناسب، رابطه‌ی جنسی خیلی خوبی بعد از یائسگی خود داشته باشد.

رابطه‌ی جنسی بدون احساس صمیمیت می‌تواند میل را به شدت کاهش دهد و در واقع صمیمیت بیشتر از خود رابطه‌ی جنسی مهم است. سعی کنید زمان بیشتری را به صمیمیت و باهم بودن اختصاص دهید. راه‌هایی را بیابید که بتوانید عشق خود را به هم ابراز کنید، به هم نزدیکتر شوید و میل جنسی خود را افزایش دهید.

منبع:salamatnews.com