دو قدم مانده به ازدواج چیکار کنیم؟

می‌گویند ابوریحان بیرونی در بستر مرگش سؤالی علمی از یک بابایی پرسید و در جواب «نچ‌نچ»های حضار، نگاه عاقل اندر سفیهی به آنها کرد که «جواب این مسئله را بدانم و بمیرم بهتر است یا نادان بمیرم؟».

البته به‌نظر نگارندگان، این دو وضعیت هیچ كدام رجحان واضحی بر آن یكی ندارد، منتها دلیلی ندارد كه شما هم با ما هم‌عقیده باشید. بنابراین اگر فكر می‌كنید ابوریحان بیرونی خیلی دانشمند بزرگی بوده و كارش هم درست است، پس به تحقیق درباره انتخاب همسر هم باید اهمیت بدهید و تا می‌توانید و می‌شود و جان در بدن دارید، درباره طرف‌تان اطلاعات جمع بكنید. ازدواج، گاهی وقت‌ها، خیلی با وضعیت آقای ابوریحان در آن قصه فرق معناداری ندارد. بنابراین الان نگاه نكنید حرف‌هایی به شوخی و جدی اینجا می‌گوییم ولی باور كنید همه‌‌چیزهایی كه نوشته‌ایم همه‌شان ریشه علمی دارند و باید موبه مو آنها را عملی كنید تا به نتیجه دلخواهتان برسید.

چرا بپرسیم؟
درست است كه شما در زمینه كشف استعدادهای دیگران صاحب سبك هستید و با دستگاه اشعه ایكسِ قلبتان نیات واقعی هر كسی را می‌فهمید و اصلا نتیجه نگرفتن منچستریونایتد در فصل پیش هم به‌خاطر عدم‌استفاده از شما در مقام استعدادیاب باشگاه بوده اما ممكن است همان كسی كه شما در نگاه اول فكر می‌كنید دقیقا همسر ایده‌آل‌تان است در نگاه دوم اینطوری به‌نظر نرسد. نظر به اینكه در زمینه ازدواج، تمام مردها ادعای علامگی دهر دارند، بهتر است بعد از دیدن و پسندیدن و یك دل نه صد دل عاشق شدن، یك مهلتی هم به خانواده بدهید تا بهتان بگویند این كفشی كه شما با خودتان برداشته‌اید آورده‌اید خانه، اصلا مال سیندرلاست یا مال خواهرهای حسودش. فوقش بعدا كه تحقیق كردند و نظرشان با نتیجه مطلوب شما یكی از آب درنیامد، می‌توانید با گیر دادن به نحوه محاسبات و شاخص‌های آماری كه هیچ‌كس درست ازشان سردرنمی‌آورد، نتیجه پژوهش‌شان را زیر سؤال ببرید و یك تیم تحقیقاتی جدید به محل اعزام كنید. بعد این چرخه استخدام پژوهشگر، انتشار گزارش تحقیقاتی و زیر سؤال بردن آمارهای به‌دست آمده را آنقدر ادامه دهید تا بالاخره یك تیم تحقیقاتی مناسب به پست‌تان بخورد. اینكه دیگر اینقدر عصبانیت و خشونت و بربریت و سنگكیت ندارد!

از كجا بپرسیم؟
قدیم‌ترها موقع تحقیق می‌رفتند سراغ 7 همسایه این طرف و 7همسایه آن طرف و بعد با 40-30 زونكن پر از اطلاعات بومی برمی‌گشتند كه همان‌ها چندماهی سرگرمشان می‌كرد. الان با وجود اینكه امكان اضافه كردن 7همسایه در جهت عمودی هم به‌دست آمده است، مشكلی كه در قبال این افزایش امكانات تحقیقی عارض شده، نداشتن دیتای مناسب توسط همسایه‌هاست. این است كه برای تحقیق، محل كار و گروه دوستان را پیشنهاد می‌دهند كه طبیعتا هر دوی این موارد به شنیدن محاسن و مزایای كیس مورد نظر ختم می‌شود. پیشنهاد این است كه با یك جور جیمزباند بازی و مثلا از روی اكانت طرف در شبكه‌های اجتماعی، روزی را كه با دوستانش قرار نمایشگاه كتاب گذاشته بفهمید و آنجا در یك محیط صد درصد فرهنگی از طریق یك آدم مطمئن ایشان را تعقیب و تفحص كنید. از محاسن این كار یكی این است كه هم از محیط، بخارات فرهنگی متصاعد می‌شود كه چانه آدم را گرم می‌كند و هم اینكه به نسبت 10ساعت فرصتی كه برای نیل به عمقی‌ترین لایه‌های شخصیتی او دارید، خیلی ارزان است. ضمنا اینقدر توی پروفایل طرف نگردید. آن عكس‌ها همگی فوتوشاپی است.

از كی بپرسیم؟
استادان فن گفته‌اند كه 7 منبع برای تحقیق قبل از ازدواج وجود دارد، 2منبع بستگان سببی و نسبی هستند كه باید بعد از جلسه خواستگاری بروید سراغشان و اگر قبل خواستگاری بروید، خیلی ضایع است و مجبور می‌شوید بحث را به آب و هوای استرالیا و گرمای بی‌سابقه زمین و سرعت آب شدن یخ‌های قطبی و «حالا خرس‌ها چه كار كنند» بكشانید كه طبیعتا خیلی به‌كار ازدواج نمی‌خورند. این است كه باید بروید سراغ 5منبع دیگر كه می‌شود قبل از خواستگاری هم رفت سراغشان. جز یك گروه كه شامل بقال محل به تنهایی است، در مورد اینكه 4منبع دیگر دقیقا چه منابعی هستند و گنجایش‌شان چند لیتر است، بین دانشمندان اختلاف است. منتها یادتان باشد كه حرف‌های هر كسی را به‌عنوان حقیقت غیرقابل تغییر نباید بپذیرید. الان نیم قرنی می‌شود كه آلبرت اینشتین نظریه نسبیت را اختراع كرده است. پس زحمت بكشید و هرچه كه شنیدید را نه از بیخ و بن لایك بدهید، نه منفی كامل حساب كنید. یادتان باشد هر كسی دوستی دارد كه تعریفش را می‌كند و دشمنی كه دوست دارد روی تن طرف به جای سر، یك كیلو سبزی پاك‌نشده قرار گرفته باشد. اول سعی كنید دوستان و دشمنان را از هم تشخیص بدهید، بعد بنشینید درست و حسابی و از سر دل سبزی پاك كنید.

چطوری بپرسیم؟
طبیعتا یكی از بهترین و مفرح‌ترین و البته كم‌خرج‌ترین سرگرمی‌های عالم، سر درآوردن از احساسات دیگران بدون بروز دادن احساسات خودمان است. منتها حواستان باشد كه بقیه هم این بازی را دوست دارند و تا جایی كه می‌توانند، سعی می‌كنند چیزی بروز ندهند. پس خیلی با طمانینه و آرامش و صبر و حوصله، مثل این كارآگاه بی‌عرضه‌های فیلم‌ها كه تا آخر فیلم بیننده همه‌اش دارد از دستشان حرص می‌خورد كه «این بابا چقدر دست و پا چلفتی است!»، اما آخر فیلم معلوم می‌شود طرف از آن جیزقول‌بلاها بوده و در تمام مدت داشته سرنخ جمع می‌كرده عمل كنید. سیاست گام به گام جز در جنگ ویتنام همه‌جا جواب داده است. سؤالی نپرسید كه جوابش یك كلمه‌ای (بله/ خیر) باشد. با طرف تحقیق 20سؤالی بازی نكنید. اگر طرف بقال محل است، ضمن اطلاعات گرفتن در مورد كیس موردنظر، قیمت چندتا چیز خیلی گران را هم طوری بپرسید كه طرف فكر كند همه‌شان را با هم می‌خواهید بخرید. البته وقتی كه هیچ كدامشان را نخریدید، دیگر فردا به همان بقالی نروید و یك سوپری دیگر را امتحان كنید.

چی بپرسیم؟
حالا لازم نیست همان دم حجله از بقال محل زهرچشم بگیرید كه «دختره از این آدم‌ها كه فرطی می‌زنند زیر گریه كه نیست!» به‌جایش یك سؤال‌هایی بكنید كه هم ملت جوابش را بدانند، هم اینكه دوزار اطلاعات از تویش بتوانید دربیاورید؛ مثلا اینكه طرف ماشین دارد یا ندارد، دقیقا به‌معنای این نیست كه سركار خانم مدیر و مدبر و كدبانو باشد. نه، ممكن است ماشینش را لیزینگی خریده باشد و قسط‌هایش بماند برای شما. در تمام مكتب‌ها، تشخص، مهربانی و صداقت برگ‌های برنده هستند و در مقابل، جیغ جیغو بودن و حسابگری مدل اسكروچی نقاط ضعف به ‌شمار می‌آیند. ضرر ندارد كه طرف همان‌قدر كه پول را خوب می‌فهمد، شریك زندگی‌اش را هم درك كند. البته لازم نیست حتما آدم‌ها را هم مثل سكه، از طریق فشردن زیر دندان‌ها امتحان كنند. توجه به قانون جهانی آشغال‌گذاشتن راس ساعت 9جلوی در هم از نكاتی است كه از اتاق فرمان اشاره می‌كنند حتما باید در این قسمت پرسیده شود. با تشكر از همكاران محترم، توجه شما را به ادامه برنامه‌ها جلب می‌كنم.

چی نپرسیم؟
این چه لذتی است كه شما از گول‌زدن دیگران، ازجمله خودتان می‌برید؟ شما كه مهم‌ترین سرگرمی‌های زندگی‌تان فكر كردن و حرف زدن است و همه‌اش دوست دارید توی خودتان باشید، دیگر چرا دختر مردم را (كه اسمش داد می‌زند من مخفف 4 كلمه درآمد و خرید و تفریح و رفاه هستم) می‌خواهید بدبخت كنید؟ شما اگر حال می‌كنید صبح تا شب فقط توی خانه بنشینید، چرا موقع تحقیق می‌پرسید «دختره كه از اینها نیست كه از فعالیت‌های اجتماعی بدش بیاید، ایشششش»؟ اصلا چرا راجع به سوابق عضویت ایشان در گروه‌های مردم‌نهاد (NGO سابق) تحقیق می‌كنید؟ شمایی كه خودتان دیپلمتان را هم به زور گرفته‌اید و به‌نظرتان درس‌خواندن خیلی هم كار لوس و بی‌مزه‌ای است، چرا توی فرم تحقیقاتی‌تان جلوی مقاطع مختلف تحصیلی جای تیك گذاشته‌اید؟ شما كه صبح تا شب توی «ساندویچی‌ها» غوطه می‌زنید و از مزه دیزی بدتان می‌آید، چرا درباره میزان روغنی كه طرف در قورمه‌سبزی مورد استفاده قرار می‌دهد تحقیق می‌كنید؟ هر سؤالی كه به ذهنتان می‌رسد را كه حتما نباید بپرسید. رسم نمودار هم یك قاعده و اصولی برای خودش دارد.

كجا حتما برویم؟
هنوز هم در محله‌های سنتی و مركزی شهر خانواده‌ها را از مساجد و معتمدین پرس‌و‌جو می‌كنند و اطلاعات دختر و پسر فلانی و فلان شخص با جزئیات شرایط اجتماعی و خانوادگی‌اش طوری در اختیار محققین قرار می‌گیرد كه ارزش و شخصیت خانواده عروس یا داماد محفوظ بماند. پس اگر برای تحقیق به چنین محله‌هایی می‌روید حتما سراغ افراد قدیمی یا روحانی یا خادم مسجد بروید تا ببینید آن فرد یا خانواده اهل منبر و حسینیه و اعتقادات مذهبی هستند یا نه. ضمن اینكه فكر كنید گروهی برای تحقیق درباره خواهر و برادر خودتان آمده‌اند؛ دوست دارید آنها چگونه پرس‌وجو بكند؟ طبیعتا تحقیق با پیكان جوانان مدل 60 با لباس جاهل‌های دستمال به‌دست در منطقه نیاوران و یا مازراتی مدل 2015 در منطقه كمتر توسعه یافته كمی حساسیت‌برانگیز است. برای همین سعی كنید براساس محله‌ای كه به تحقیق می‌روید خودتان را وفق بدهید و آداب و شئون تحقیق را رعایت كنید. همچنین این موضوع گوشه ذهنتان باشد كه هر چقدر برای شما و خانواده‌تان آبرو و این چیزها مهم است برای دختر یا پسر مورد تحقیق و خانواده‌اش هم‌ این موضوع‌ها اهمیت دارند.

چه‌كسی هندوانه مرا سوراخ كرد؟!
خب بله، ممكن است طرف مقابل هپاتیت داشته باشد، ایدز داشته باشد، جذام داشته باشد، سرطان داشته باشد، هزار جور مریضی داشته باشد. خب او كه مریض است، شما هم كه عاشقی هلاكتان كرده، خانم والده هم كه فقط به بیرون كردن شما فكر می‌كنند؛ نتیجه این می‌شود كه شما بعد از خوردن یك قاشق عسلِ روی زندگی كم‌كم به قسمت‌های زیرین ظرف می‌رسید و می‌بینید شده‌اید پرستار سر خانه و آن چندماهِ «یك لحظه غفلت» حسابی كار دست‌تان داده، مگر اینكه واقعاً عشقولانه‌تان همچنان پایدار بماند.

متأسفانه یا خوشبختانه جز آن تست اعتیاد و آزمایش خونی كه عموهای محضری به زور می‌فرستندتان سراغش، روش دیگری برای جلوگیری از فریب جوانان ساده‌لوح وجود ندارد. البته با همان 2تا تست هم خیلی چیزها معلوم می‌شود اما ‌ چیزهای دیگری هم هست كه باید از زیر ابر دربیایند و مثل خورشید بر آینده روابط شما پرتوافشانی كنند.

یك روش خوب برای این كار، خون‌دادن است. خوبی‌اش در این است كه مجانی درمی‌آید. شما می‌توانید با یك كم زبان ریختن، طرف مقابل‌تان را متوجه مزایای انسانی و خداپسندانه امر شریف اهدای خون كنید و بعد پس از نوش‌جان‌كردن آبمیوه اهدایی، منتظر بمانید تا معلوم بشود سركار آقا (یا خانم) بیماری خاصی دارند یا نه.

راه برای كشف سایر بیماری‌ها، به این كم‌‌خرجی نیست. شما باید یك مهمانی ترتیب بدهید و طرف را دعوت كنید خانه خودتان. از اینجا به بعد ساده است. 8-7 ساعت پیاپی شاه‌داماد یا خانم‌عروس را نگه می‌دارید ورِ دل خودتان و بلا‌انقطاع از قد و بالایش تعریف می‌كنید. مطمئن باشید كه دیگر خودش مُقُر خواهد آمد. مخفی نگه‌داشتن علائم بیماری یا اعتیاد برای چند ساعت یك‌نفس كار هر كسی نیست. فقط اگر طرف خواست به بهانه دستشویی، به شما ركب بزند، اول خوب بگردیدش قرصی، اسپری‌ای، سوزنی، چیزی با خودش نبرد آن تو.

اما از آنجا كه ممكن است طرف قبل از آن جلسه رمانتیك كذایی، قرص‌های اعصابش را خورده باشد، دوتایی رفتن پیش یك روانپزشك هم بد چیزی نیست. اسمش را هم می‌گذارید «مشاوره ازدواج» و تازه كلاس هم دارد. فقط حواستان باشد كه یك‌وقت آقای دكتر به‌خودتان گیر ندهد، دكترند دیگر (از دیگر اخلاق‌های بد دكترها یكی هم این است كه مریضی طرف مقابل را به شما نمی‌گویند حواسشان هست كه یك قسمی هم خورده‌اند).

تا اینجای قصه اگر جلو رفته‌اید، دیگر می‌توانید كمی به طرف مقابل اعتماد كنید و اگر او بعد از این‌همه بلایی كه سرش آورده‌اید راضی باشد با شما ازدواج كند، می‌شود به سایر مراحل هم فكر كرد. اما اگر در این قسمت از برنامه تازه با هم فامیل از آب درآمدید، دیگر لازم است یك تست و مشاوره ژنتیك هم بدهید تا حداقل بچه‌تان به این باهوشی نباشد.

منبع:همشهری آنلاین

 

ویدیو مرتبط :
دو قدم مانده به صبح

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

اولین قدم ازدواج چیست؟

برای شناخت خود، بهتر است از سؤالاتی در ابعاد مختلف شروع کنید و با پاسخ گویی به آن ها (ضمن کمک گرفتن از دیگران) در پی شناخت خصوصیات اخلاقی و شخصیتی خود باشید. مثلاً از خود بپرسید واجبات دینی، محرمات، مستحبات، برای من در چه درجه ی اهمیّتی هستند.

 

یادتان باشد، با وجود آنکه راه تکامل و رشد همواره به روی شما باز است و شما فرصت رفع معایب خود را دارید ولی شما با واقعیت های درونی تان چه از لحاظ خلق و خوی و چه از لحاظ عادات و اعتقادات زندگی می کنید بنابراین در خودشناسی با خودتان صادق باشید و جهت تعیین اولویت ها و معیارهای مدنظر تان در ازدواج ابتدا خود را واکاوی نمایید.

 

شما می توانید خود را در ابعاد مختلف شناسایی کنید و با طرح سؤالات و جواب به آنها در زمینه شناخت خود، گام بردارید.

 

پرسش از دیگران (پدر و مادر، دوستان همفکر و...) در مورد خودتان نیز می تواند در شناخت شما از خود راه گشا باشد. در اینجا نمونه ای از سؤالات خودشناسی آورده شده که می توانید آن ها را انتخاب کرده و پاسخ دهید.

 

ابعاد خودشناسی

 

بعد اعتقادی و مذهبی

 

1. نقش خدا در زندگی شما چیست؟

 

2. توسل به ائمه چه جایگاهی در زندگی شما دارد؟

 

3. خط قرمزهای اعتقادی و مذهبی شما چیست؟

 

4. چقدر به واجبات، محرمات و مستحبات دین مقید هستید؟

 

5. چقدر به قسمت و تقدیر معتقد هستید؟

 

بعد اخلاقی

 

خلق و خوهای خاص شما چیست؟ (زود رنج و حساس، کمی عصبی، مهربان و عاطفی و...)

 

- به طور مثال اگر با کوچک ترین مخالفتی با ایده ها و حرف هایتان به شدت می رنجید احتمال زود رنج بودن تان می رود.

 

- اگر صفات و خلق و خویی در شما وجود دارد که پسندیده نیست یا از داشتن آن ها احساس خوشایندی ندارید بهتر است با برنامه ریزی درصدد رفع تدریجی آن ها باشید.

 

- سعی کنید به دنبال فراگیری و ملکه کردن صفات نیک در وجودتان باشید به خصوص صفات و خلق و خوهایی که در زندگی آینده تان مؤثرند مثل (گذشت، مهرورزی و...)

اولین قدم ازدواج چیست؟

 

بعد فرهنگی

 

ارزش، هنجار، باور، اخلاقیات، عادات، آداب و رسوم، نحوه زندگی خانوادگی، مراسم و آیین ها، سلایق، الگوها، معاشرت ها، نحوه ی برقراری ارتباطات، اعتقادات و... همگی اجزای تشکیل دهنده ی فرهنگ هستند.

 

1. الگوی شما در زمینه های مختلف (مذهبی، اخلاقی، تحصیلی و...) کیست؟ الگوی خانواده تان چه طور؟

 

2. اخلاقیات خاص خانواده شما در برخورد با دیگران و با یکدیگر در جمع خانواده چگونه است؟

 

3. آیا شما ملزم به رعایت احترام به دیگران هستید یا خیر؟ خانواده تان چطور، آیا خود را ملزم می دانند؟

 

4. خود و خانواده تان را از لحاظ پایبندی به اعتقادات مذهبی چگونه ارزیابی می کنید؟

 

5. ویژگی اخلاقی حاکم بر خانواده ی شما چیست؟ (خانواده ای آرام، صبور، کاملاً رسمی، مقید به رعایت اصولی خاص، مهمان نواز، مؤدب و خونگرم و...)

 

6. مراسم شادی و عزا در خانواده شما به چه طریق برگزار می شود، آیا رسوم خاصی دارید که به آن ها پایبند باشید؟

 

7. چقدر مهمان نوازید و به معاشرت و رفت و آمد با دیگران تمایل دارید؟ خانواده تان چه طور؟

 

8. در معاشرت با دیگران آداب مهمان داری و پذیرایی شما چگونه است؟

 

9. خرافات در زندگی شما چه جایگاهی دارد؟

 

10. آیا در کل با فرهنگ خانواده خود همسو هستید یا خیر؟

 

بعد سلامتی

 

1. آیا بیماری خاص روحی یا جسمی دارید؟ در صورت داشتن، آیا درمان پذیر است؟

 

2. چقدر در مورد بیماری خود اطلاعات دارید؟

 

3. در صورت داشتن بیماری مزمن، با آن کنار آمده اید؟

 

4. آیا بیماری شما مانعی برای ازدواج محسوب می شود یا خیر؟ نظر پزشک در این مورد چیست؟

 

بعد خصلت های شخصیتی (درون گرا، برون گرا)

 

1. آیا حضور در جمع و برقراری ارتباطات اجتماعی شما را خرسند می کند؟

 

2. آیا توانایی و تمایل دارید که افکار و احساسات تان را به راحتی بیان کنید؟

 

اگر بیشتر دوست دارید تنها باشید، تمایل به حضور در بین افراد را ندارید، از حضور و اظهار نظر در میان جمع معذبید و مسائلی از این دست، این نشان می دهد که شما فردی درونگرا هستید و اگر از حضورتان در میان اجتماع احساس خوبی دارید، توانایی و علاقه صحبت در حضور دیگران را دارید و در ابراز احساسات مشکلی ندارید این نشان می دهد که شما برون گرا هستید.

 

بعد خانواده

 

1. اعضای خانواده شما چند نفرند؟ خلقیّات خاص هر کدام چیست؟

 

2. فوت پدر و مادر یا طلاق آن ها (در صورت وقوع) چه تأثیری روی شما داشته است؟ و برای بهبود اوضاع آیا اقدامی کرده اید؟

 

3. آیا خانواده شما با اعتیاد یا انواع بزه مواجه بوده است؟ واکنش شما و دیگر اعضا در این باره چگونه بوده است؟

اولین قدم ازدواج چیست؟

 

بعد اقتصادی

 

1. شاخصه های رفاه اقتصادی برای شما و خانواده تان چگونه تعریف می شود؟

 

2. آیا فعالیت های اقتصادی دارید؟

 

3. چقدر مقید به رزق حلال، پرداخت خمس و زکات مال، برکت رزق، انفاق، صدقه و... هستید؟

 

4. آیا با پس انداز کردن موافقید؟ آیا پس اندازی دارید؟

 

5. تعریف شما از صرفه جویی و ولخرجی چیست؟ خودتان صرفه جویید یا ولخرج؟

 

6. اگر در وضعیت اقتصادی بالایی قرار دارید آیا در خود قدرت تطبیق با شرایط مالی متوسط یا پایین را می بینید؟

 

اگر با کم شدن رفاه اقتصادی تان حس می کنید آرامش خود را از دست می دهید، خوب است بدانید که مسائل اقتصادی برای شما اهمیّت ویژه ای دارد.

 

بعد اجتماعی

 

1. چقدر با اجتماعات خارج از خانه در تعاملید؟

 

2. حضور یا عدم حضور در اجتماع چقدر برای شما اهمیّت دارد؟

 

3. آیا در خود علاقه و توانایی مسؤولیت پذیری در گروه های اجتماعی را می بینید؟

 

بعد ظاهری

 

1. از نظر ظاهری و اندام در چه وضعیتی قرار دارید؟

 

2. ظاهری زیبا یا معمولی دارید؟ آرایش می کنید یا خیر؟

 

خوب است بدانید وضعیت ظاهری عنایت خداست و ما نقشی در انتخاب آن نداشته ایم. اگر دارای حسن صورت هستید، مراقب باشید مغرور نشوید، این زیبایی پایدار نیست و اگر ظاهر جذابی ندارید حتماً خداوند صفات و ویژگی های مثبتی در شما قرار داده است، سعی کنید آن ها را تقویت کنید. داشتن سیرت زیبا مهم است نه صورت زیبا.(1)

 

3. چگونه پوششی را استفاده می کنید؟

 

4. آیا پوشش خود را متناسب با شرع و عرف عقلایی جامعه و... می دانید؟

 

5. نظرتان راجع به پوشش های مد روز چیست

 

6. به نظافت شخصی و آراستگی لباس چقدر اهمیّت می دهید؟

 

7. به نظر شما آیا لباس معرف شخصیت فرد است؟

 

بعد سیاسی

 

1. مسائل سیاسی چقدر برای شما مهم است؟

 

2. آیا سیاست با دین مرتبط است؟

 

3. اخبار کشور را دنبال می کنید یا نه؟

 

4. نظر شما راجع به رهبری جامعه چیست؟

 

5. آیا در راهپیمایی ها و انتخابات شرکت می کنید؟

 

6. شرکت در نماز جمعه چقدر برای شما اهمیّت دارد؟

 

7. آیا عضو حزب یا گروه سیاسی خاصی هستید؟

 

8. اگر کسی در مقابل نظرات سیاسی شما جبهه گیری کند واکنش شما چیست؟

 

بعد سلیقه

 

1. تفریحات شما چیست؟

 

2. در اوقات فراغت چه کارهایی انجام می دهید که از انجام آن ها لذّت می برید؟

 

3. از میان تفریحات و سرگرمی هایی که عموم مردم انجام می دهند، چه تفریحی شما را آزار می دهد؟ چه نوع سرگرمی هایی را دور از شأن خود می دانید؟

 

4. آیا در مورد نوع تغذیه، مسائل هنری (علاقه به رنگ خاص، موسیقی خاص و...) سلیقه مشخصی دارید؟

بعد استعداد تحصیلی

 

1. مدرک تحصیلی شما چیست؟

 

2. آیا از رشته ای که در ان درس خوانده اید راضی هستید؟

 

3. برنامه علمی آینده تان چیست؟ آیا قصد ادامه تحصیل دارید؟

 

4. سطح قوت و توان تحصیلی تان را در چه حد می دانید؟

 

5. آیا با توجه به استعداد و قوت تحصیلی تان، برای خود، آینده علمی، اقتصادی و... خاصی را پیش بینی کرده اید؟

 

بعد هوشی

 

سطح هوش خود را چگونه ارزیابی می کنید؟ میزان پذیرش و یادگیری شما در فهم و درک مطالب چقدر است؟

 

آیا مطالب و موضوعات را به سهولت فرا می گیرید یا به سختی؟

 

توافق با والدین

 

- بهتر است اقدام به ازدواج همراه با توافق نسبی با والدین باشد، تا از ایجاد مشکلات در آینده جلوگیری شود.

 

- اغلب ازدواج های بدون توافق با والدین از ابتدا دچار استرس و مشکل و معضل می شود.

 

- اگر احساس می کنید که زمان ازدواج شما فرا رسیده است اما خانواده چنین اعتقادی ندارند با صبر و حوصله و بیانی نرم و منطقی دلایل خود را جهت ازدواج برای آن ها شرح دهید تا نگران خام و احساساتی بودن تصمیم شما نباشند و در هر حال بدون توافق با آنان از اقدام خودسرانه بپرهیزید.

 

- اگر والدین تان دلایل شما را نمی پذیرند و به مخالفت خود ادامه می دهند، می توانید از یکی از بزرگان فامیل یا آشنایان که مورد اعتماد و احترام شما و خانواده تان است کمک بگیرید.

 

- بدانید که اگر دست به ازدواج بدون توافق با والدین تان بزنید حمایت آن ها را نیز از دست خواهید داد.

 

برگرفته از مجموعه کتاب‌های آیینه و شمعدان