دلایل کاهش میل جنسی زنان

اختلال میل جنسی در خانم ها خیلی پیچیده تر از آقایان است اما بسیاری از آنها به راحتی و اغلب بدون مداخله های درمانی و صرفا با دادن اطلاعاتی قابل حل هستند.

هفته نامه سلامت - دکترمحمدرضا صفری نژاد: اختلال میل جنسی در خانم ها خیلی پیچیده تر از آقایان است اما بسیاری از آنها به راحتی و اغلب بدون مداخله های درمانی و صرفا با دادن اطلاعاتی قابل حل هستند. تمایلات جنسی در زنان بیشتر ریشه در عوامل بیولوژیکی و روانی دارد. وقتی خانمی با مشکل کاهش میل جنسی به کلینیک مراجعه می کند، علاوه بر تمام جنبه های جسمی باید به عوامل روانی، بیولوژیک، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، طرز فکر، اعتقادها و دیدگاه هایش نسبت به روابط زناشویی نیز توجه شود. اما این عوامل بیولوژیکی و روانی کدامند؟ در «سلامت جنسی» این هفته، پاسخ این پرسش و پرسش هایی از این قبیل را خواهید گرفت.

به طور کلی زنانی که دچار اختلال های هورمونی اند، به هر دلیلی از درد مزمن رنج می برند، مبتلا به دیابت یا بیماری های روان همچون افسردگی و اضطراب هستند، به علت بیماری های بدخیم، شیمی درمانی یا پرتودرمانی می شوند، دچار بیماری های قلبی- عروقی هستند، داروی خاصی مصرف می کنند، تجربه ناخوشایندی از رابطه زناشویی با همسرشان دارند، رابطه عاطفی خوبی با همسر ندارند یا مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفته اند، اعتماد به نفس پایینی دارند، مثلا فکر می کنند سطح اجتماعی شان خیلی پایین تر از همسر است، تصویر ذهنی بدی از اندام خود دارند و در نهایت انسانی پرمشغله، گرفتار و از نظر اجتماعی و خانوادگی تحت فشارند، بیشتر دچار کاهش میل جنسی می شوند.

تشخیص اختلال جنسی در زنان کمی دشوار است

اختلال میل جنسی در زنان به راحتی قابل تشخیص نیست چون ممکن است اختلال های دیگری مثلا اختلال در برانگیختگی و ارضا و احساس درد هنگام رابطه زناشویی، خشکی واژن و حتی نداشتن رابطه عاطفی با همسر باعث اختلال در میل  جنسی زن شود. این نوع اختلال های ثانویه اختلالی است که از ابتدا وجود نداشته و بعدها به وجود آمده ولی در اختلال میل جنسی اولیه بیمار از شروع اولین رابطه زناشویی دچار این مشکل بوده است.

کاهش میل جنسی 2 نوع است

حدود یک سوم از زنانی که رابطه زناشویی دارند، دچار کاهش میل جنسی هستند.

وقتی خانم، همیشه دچار کاهش میل جنسی است، کاهش میل جنسی از نوع عمومی است. در نوع دوم زن واقعا کاهش میل جنسی ندارد ولی به علت دوست نداشتن همسر (مثل عقد اجباری) در مواجهه با او دچار کاهش میل جنسی می شود. این نوع کاهش، موقعیتی و روانی است. کاهش میل جنسی از نظر شدت به 3 نوع تقسیم می شود. اگر کاهش میل جنسی خفیف باشد، اختلال چندانی در روابط زناشویی ایجاد نمی شود و همسر نیز معمولا مطلع نخواهدشد. خانم هایی که به طور متوسط دچار این مشکل هستند، اغلب به عنوان یک وظیفه و بدون رضایت باطنی رابطه زناشویی برقرار می کنند اما در موارد شدید خانم اصلا حاضر به برقراری رابطه نیست و این عمل ممکن است باعث از هم پاشیدگی زندگی زناشویی شود.

یائسگی و کاهش میل جنسی

برای اینکه میل جنسی در زن ایجاد شود، سیستم های هورمونی، عصبی- عضلانی، عروقی و نهایتا روانی باید هماهنگ عمل کنند. اختلال در این مسیر باعث اختلال در میل جنسی می شود. شایع ترین علت کاهش میل جنسی یائسگی است چون میل جنسی رابطه بسیار نزدیکی با سطح هورمون های زنانه و حتی هورمون های مردانه دارد زیرا در بدن همه زنان مقداری هورمون مردانه وجود دارد.

در زنانی که به علت بیماری تخمدان ها خارج می شوند، ترشح هر دو هورمون قطع می شود ولی در بدن زنان با یائسگی طبیعی، مقداری هورمون مردانه باقی می ماند ولی ترشح دو هورمون کاهش می یابد. افسردگی و بیماری ام اس دو علت شایع بعد از یائسگی هستند که بیماران را به دلیل کاهش میل جنسی به مطب پزشک می کشانند.

اول تشخیص علت، بعد درمان ریشه ای

زنانی که با شکایت کاهش میل جنسی مراجعه می کنند، در سه گروه سنی قرار دارند. خانم های جوان، خانم های حول و حوش یائسگی و خانم های یائسه. برای بررسی علت کاهش میل جنسی ابتدا این 3 عامل خیلی مدنظر قرار می گیرد. هر بیمار باید از نظر تمام علل گفته شده بررسی شود چون در خیلی از موارد اصلا بیمار کاهش میل جنسی ندارد و عاملی دیگر باعث شده این مشکل به وجود آید. به هر حال کاهش میل جنسی مشهود در زنان مشکل مهمی است و باید درمان شود. توصیه اکید این است زنان کاهش میل جنسی را جدی بگیرند و درصدد رفع آن برآیند. زنانی که به علت کاهش میل جنسی از همسرشان جدا شده اند، نباید دوباره ازدواج کنند مگر اینکه مشکلشان حل شده باشد. درمان موفق منوط به تشخیص درست نوع اختلال و علت آن است.

7 نکته درباره کاهش میل جنسی زنان

7 نکته درباره کاهش میل جنسی زنان
شایع‌ترین شکایت جنسی زنانی كه با دفتر من تماس می‌گیرند، با این جمله شروع می‌شود: «دیگر علاقه‌ای به رابطه‌‌زناشویی ندارم.» حتی زنان جوان این شکایت را بیان می‌کنند. نتایج یک بررسی جدید نشان می‌دهد 40 میلیون نفر از زنان آمریکایی چنین شکایتی دارند اما مشکل چیست؟ آیا این زنان این مشکل را با شوهرانشان مطرح کرده‌اند؟...
اولین‌باری که این شکایت را از یکی از مراجعانم شنیدم، حیرت‌زده شدم. صدای گوینده طنینی بسیار نومیدانه داشت، گویی آن زن به مشکلی دائمی گرفتار شده بود. اما تجربه من در درمان هزاران زوج نشان داده است که می‌توان علت کاهش میل‌جنسی زنان را شناخت و به زن و شوهرها کمک کرد بر این مشکل غلبه کنند.

اولین گام در درمان کاهش میل‌جنسی این است که ریشه آن را بشناسیم. آیا کاهش میل زن علتی درونی دارد؟ آیا به اشکال تصویر ذهنی‌اش از خودش (خودانگاره‌اش) مربوط می‌شود؟ یا اینکه ریشه مشکل را باید در سابقه روابط‌زناشویی زوج جستجو کرد؟

آیا روابط‌زناشویی زن و شوهر قربانی «جنگ قدرت» میان آنها شده است؟ آیا مشکلی فیزیولوژیک باعث درد و خشکی دستگاه تناسلی زن شده است؟ یا مشکلی عمیق‌تر در ناخودآگاه زن را درگیر کرده است که ناشی از شرم یا آسیب‌های روانی یا محیط خانواد‌ه‌ای است که زن در آن تربیت ‌شده است؟
معمولا یکی دو جلسه درمانی نخست به تعیین زمان شروع کاهش میل‌جنسی و یافتن علت آن می‌گذرد. آشنایی با سوال‌هایی که من در این جلسه‌ها می‌پرسم، به شما نیز کمک خواهدکرد تا اگر مشکل مشابهی دارید، موقعیت خود را تجزیه و تحلیل كنید: هریک از این پرسش‌ها به یک حوزه معین مربوط به اختلال جنسی می‌پردازد. در بسیاری از زنان ممکن است در چند حوزه اختلال وجود داشته باشد.
1. اوج
آیا به ارگاسم (اوج لذت جنسی) می‌رسید؟ برای خانمی که تجربه ارگاسم ندارد یا به اصطلاح دچار «آنورگاسمی» است، بر اهمیت این موضوع تاکید بسیاری می‌شود.

روابط‌زناشویی به لذت، احساس، اشتیاق و رهایی نیاز دارد. یقینا زنان از رابطه‌زناشویی فقط رسیدن به اوج‌لذت یا ارگاسم را نمی‌خواهند اما بدون رسیدن به چنین اوجی، میل‌جنسی‌شان کاهش می‌یابد و روند تحریک‌ شدنشان کندتر خواهدشد زیرا بدن «عاقل» است. بدن می‌گوید: «چرا خودم را برای صعود به کوهی به زحمت بیندازم که در قله‌اش برای من چیزی وجود ندارد؟»
پزشک متخصص به زوج یاد می‌دهد چقدر طول می‌کشد تا زنی که ارگاسم را تجربه نکرده است، به این اوج برسد و چه کارهایی برای رسیدن به این اوج باید انجام داد و از چه وسایلی استفاده كرد.
2. درد
آیا هنگام انجام روابط‌زناشویی احساس درد می‌کنید؟ خشکی، درد هنگام آمیزش، گرفتگی عضلات واژن، درد هنگام تحریک‌شدن، درد کلیتوریس و دردهای پس از درمان سرطان می‌توانند رابطه‌زناشویی را مختل کنند. در طول سال‌های کارم از مشاهده زنان فراوانی که می‌گفتند هنگام رابطه زناشویی‌شان از شدت درد دندان‌هایشان را به هم می‌فشارند، شگفت‌زده شده‌ام.

در اغلب موارد یک علت فیزیولوژیک برای احساس درد وجود دارد و زن باید تحت‌نظر متخصص زنان یا گاهی فیزیوتراپیست درمان شود. پس از درمان علت فیزیولوژیک درد، درمانگر جنسی به همسران کمک خواهد کرد دوباره چرخ روابط جنسی را به حرکت درآورند.
اگر علت درد هنگام برقراری روابط‌زناشویی علایم یائسگی باشد، می‌توان با هورمون‌ها یا درمان‌های طبیعی آنها را برطرف کرد و مانع قطع روابط جنسی زوج شد.
شایع‌ترین تشخیص‌هایی که در این موارد داده می‌شوند عبارتند از: واژینیسموس (گرفتگی عضلات مجرای بیرونی واژن)، وستیبولیت (درد در ورودی واژن و اغلب در قوس کفی آن)، دیس‌پارونیا (درد هنگام روابط‌زناشویی)، تقریبا همه این مشكلات قابل‌حل یا ‌بهبود هستند. لازم نیست حتی یک روز دیگر به تحمل درد ادامه دهید. به پزشک متخصص دردهای لگنی و درمانگر جنسی مراجعه کنید.
3. تخیل
در «یک ماه» چند‌بار به روابط‌زناشویی‌تان فکر می‌کنید؟ افکار زنان درباره روابط‌زناشویی ممکن است از لذت ساده در آغوش‌گرفتن صبحگاهی شوهر پیش از رفتن به سر کار تا شنیدن یک ترانه عاشقانه که احساسات مثبت یا حتی احساسات قبلی‌شان را در آنها برانگیزد، متفاوت باشد.
برای زنانی که دچار کمبود میل‌جنسی هستند، همه این انواع احساسات مثبت سودمند است. حتی اگر كسی در پاسخ به پرسش اول این بخش، پاسخ بدهد «دو‌ بار در ماه»، به حل مشکل زن امیدوار می‌شوم و می‌دانم که می‌توانم روابط‌زناشویی زوج را به مسیر طبیعی بازگردانم.

با تشویق زن به اینكه با همسرش بر حداقل یکی از این افکار مثبت متمرکز شوند و اجازه دهد میلی پذیرنده در او ایجاد شود که آغازگر رابطه باشد. سرانجام زمانی می‌رسد که مرد می‌تواند تمایل همسرش را احساس کند و به‌تدریج شمار این موارد افزایش می‌یابد و گرمای روابط‌زناشویی بازمی‌گردد.
اگر پاسخ زن «صفر» باشد، من بر احساس‌های منفی او درباره روابط‌زناشویی مانند اینکه «امیدوارم امشب خبری از رابطه‌زناشویی نباشد» متمرکز می‌شوم. وجود این احساسات منفی بیانگر آن است که فرد به موضوع آگاهی دارد. اگر زن اصولا اجازه ندهد افکار مربوط به روابط‌زناشویی به ذهنش راه یابد، لازم است عمیق‌تر به بررسی روانی او پرداخت تا علت بی‌میلی او را دریافت.
4. رابطه
آیا همسرتان به شما احترام می‌گذارد؟ به حرف‌های شما گوش می‌دهد؟ ‌بار امور زندگی به‌طور منصفانه‌ای بین شما تقسیم شده است؟
پرسیدن چنین سوال‌هایی از زن اطلاعات بیشتری در اختیار درمانگر می‌گذارد تا اینکه فقط از او سوال كند از ازدواجش راضی است یا نه و یک پاسخ ساده دفاعی بشنود.

کیفیت ارتباط میان دو همسر نقش مهمی در كاهش میل‌جنسی زن دارد. در بیشتر زنان «پیوند عاطفی»، اساس تداوم تمایل جنسی است بنابراین او و همسرش باید بیاموزند که چگونه رفتارهایشان را به شیوه‌ای تغییر دهند که رابطه‌‌زناشویی‌شان از بند «جنگ قدرت» رها شود.
سوال‌های دیگری که باید از زن پرسید اینهاست: آیا همسرش برایش جذابیت دارد و نظرش درباره جذابیت خودش برای همسرش چیست؟ آیا از همسرش می‌ترسد؛ آیا همسرش آدم بدخلقی است؟ از چه وقتی کاهش برانگیختگی جنسی‌اش شروع شد؟ پس از ماه‌عسل؟ پس از به دنیا آمدن بچه‌ها؟ پس از یائسگی یا بالا رفتن سن؟ آیا مشكل بی‌وفایی مطرح بوده است؟
5. فیزیولوژی
آیا مشکلات خلقی بر تمایل جنسی شما تاثیر می‌گذارد؟ افسرده یا مضطرب هستید؟ برای درمان اختلال‌های خلقی مانند افسردگی داروهایی مانند فلوکستین که ممکن است میل‌جنسی را مهار کنند، مصرف می‌کنید؟
آیا قرص ضدبارداری خوراکی مصرف می‌کنید؟ قرص‌های ضدبارداری خوراکی شهرت بدی در کاستن از میل‌جنسی و خشکی یا دردناکی واژن دارند.
آیا ‌بارداری و زایمان بر بدن و واژن شما اثر گذاشته است؟ دچار افسردگی پس از زایمان شده بودید؟ پس از بچه‌دار شدن هنوز به جذابیت خود توجه دارید؟ تمام توجه شما و شوهرتان به تامین نیازهای فرزندانشان متمرکز نشده است؟
آیا در سن یائسگی هستید؟ برای تغییرات جنسی‌ای که در این دوره رخ می‌دهد، درمان شده‌اید؟ بسیاری از زنان در سن یائسگی علایمی را تجربه می‌کنند که روابط‌زناشویی آنها را مختل می‌کند؛ تعریق شبانه که آنها را فرسوده می‌کند، کاهش تولید هورمون‌ تستوسترون (که در میل‌جنسی زنان هم نقش دارد) و کاهش استروژن که باعث تغییرات در احساس نیاز به رابطه‌زناشویی می‌شود، خشکی و تحلیل‌رفتگی واژن و... زنان در گروه سنی 45 تا 60 سال بیشتر از کاهش میل‌جنسی‌شان شكایت می‌کنند.
آیا به سرطان پستان یا سرطان زنانه دیگری مبتلا بوده‌‌اید؟ آیا به دلیل برداشتن پستان (که نماد زنانه بسیار آشکاری است) برای درمان سرطان، خودانگاره‌تان آسیب دیده است؟ آیا به شما گفته شده است که درمان‌های سرطان (شیمی‌درمانی، دارودرمانی، پرتودرمانی) ممکن است بر رابطه جنسی‌تان اثر بگذارد؟
آیا شوهرتان به سرطان پروستات مبتلا بوده است؟ او دچار اختلال‌های فیزیولوژیک مختل‌کننده کارکرد جنسی است؟
6. تحریک
آیا رابطه زناشویی برایتان جذابیت دارد؟ رابطه‌زناشویی برایتان مفرح است یا به کاری تکراری، روزمره و ملال‌آور تبدیل شده است؟ شما و همسرتان ایده‌هایی برای تنوع دادن به تجربه‌های جنسی‌تان دارید؟
رفتار همسرتان هنگام رابطه زناشویی چگونه است؟ رابطه‌‌تان چقدر طول می‌کشد؟ آیا روابط‌‌زناشویی‌‌تان با شوهرتان قبلا تحریک‌کننده‌تر بوده است؟ عملکرد همسرتان خوب نیست؟ تا چه حد درباره شیوه‌هایی که واقعا باعث تحریک شما و رسیدن به ارگاسم می‌شود، با همسرتان حرف زده‌اید؟ آیا شما و همسرتان هنگام صحبت درباره نیازهای‌ جنسی‌تان مهربان و موقع‌شناس هستید؟
7. تعداد
چند‌بار در هفته رابطه زناشویی دارید؟ چند‌بار در ماه؟ چند‌بار در سال؟ دانستن پاسخ این پرسش‌ها و پیوند عاطفی دو همسر بسیارمهم است و اینكه آیا پاسخ زن و مرد به این پرسش‌ها تفاوت دارد یا یكی است. یک زن دچار کمبود میل‌جنسی ممکن است بگوید هفته‌ای یک‌بار اما شوهرش پاسخ دهد: «نه، اون هفته‌ای که عادت‌ماهیانه بودی و 9 ماه قبل در هفته‌ای که مادرت به دیدن ما آمده بود» اگر زن و شوهر درباره دفعات برقراری رابطه زناشویی توافق نداشته باشند، یعنی رابطه‌شان مختل است.
در بسیاری از موارد زوج‌ها به من می‌گویند مساله فقط دفعات رابطه‌زناشویی نیست، بلكه مشاركت زن در رابطه‌ و تمایل او به آن است. گاهی همسر زن انتظارهای غیرمعقولی درباره دفعات برقراری رابطه‌ زناشویی دارد، در این موارد ممكن است به اشتباه میل‌جنسی زن به‌دلیل تطبیق نداشتن آن با میل‌جنسی شوهر، مختل شمرده شود.

نمی‌توان برای حل مشکل میل‌جنسی شدید یک طرف و میل‌جنسی کم طرف دیگر، به سادگی حد میانه را گرفت. هنگامی که مساله شمار فعالیت جنسی مطرح است، هر همسر باید به نیازهای همسر دیگر توجه و درک عمیقی از آن پیدا کند. با اینکه این پرسش‌ها همه ریشه‌های میل‌جنسی کم را در برنمی‌گیرند، اما اغلب نقطه‌ شروع خوبی برای شروع بحث و یافتن راهی هستند که حل مشکل ممکن است از آن شروع شود.

منبع:salamatiran.com