با اعتماد به نفس‌ ها این شكلی اند!

با اعتماد به نفس‌ ها مثبت‌گرا هستند و همیشه مسائل را مثبت و خوب می‌بینند و افكارشان را باصدای بلند بیان می‌كنند، آنها به نكات منفی توجه دارند ولی هیچ‌گاه درباره این موضوعات حرفی نمی‌زنند.

داشتن و نداشتن اعتماد به نفس در زندگی روزمره هر آدمی بسیار تاثیرگذار است. فكر كنید در یك كلاس درس حضور دارید و آن درس را به خوبی بلد هستید. استاد سوالی را می‌پرسد، شما اگر اعتماد به نفس داشته باشید دست خود را بالا برده و پاسخ را بلند و شفاف می گویید اما اگر فردی بدون اعتماد به نفس باشید با توجه به اینكه پاسخ را می‌دانید ترجیح می‌دهید سكوت كنید.

پاسخ ندادن در جمع برای شما مهم‌تر از آن است كه نمره خوبی از آن درس بگیرید. بدین ترتیب بی‌اعتماد به نفس بودن یعنی عقب ماندن از خیلی فرصت‌ها در زندگی. در این مطلب به كمك پویا ودایع سخنران و مدرس زبان بدن، زبان بدن افراد با اعتماد به نفس را بررسی می‌كنیم.

با اعتماد به نفس‌ها مثبت‌گرا هستند
این افراد مثبت‌گرا هستند و همیشه مسائل را مثبت و خوب می‌بینند و افكارشان را باصدای بلند بیان می‌كنند، آنها به نكات منفی توجه دارند ولی هیچ‌گاه درباره این موضوعات حرفی نمی‌زنند. از دست‌های خود زیاد استفاده می‌كنند و در تمام توضیحات كلامی دست‌ها را همراه می‌سازند. در واقع دست‌ها را ابزاری برای بیان احساسات خود می‌دانند. استفاده از حركات كه قاطعیت و اصالت را نشان دهد جزء دستور كار آنهاست. دست‌های دیگران را لمس می‌كنند و دست‌های خود را همچون یك جمله رقصان در هوا به حركت درمی‌آورند. آنان دست‌ها را جزء دارایی‌های ارزشمند برای بیان كلمات و جملات خود می‌دانند.

تمام قد و استوار
قدم‌های آدم با اعتماد به نفس گاه تند و همراه با استواری است. این قدم‌های تند نشان‌دهنده عجله و شتاب نیست بلكه نشانه یك نوع تفاوت ظاهری و اطمینان از حركت درست در مسیر است. معمولا موقع ایستادن سینه خود را ستبر می‌كنند و جلوی شخص مورد نظر می‌ایستند تا دیگران آنها را تمام قد و از تمام زوایا ببینند. این‌كار یك نوع فخرفروشی نیست بلكه این افراد از دیده شدن لذت می‌برند و خود را در معرض نقد دیگران قرار می‌دهند چون از گفت‌وگوی دیگران در مورد خود لذت می‌برند. این افراد به‌طور معمولا پاهای خود را اندازه عرض شانه باز می‌كنند و نوك انگشتان پاها را رو به جلو قرار می‌دهند تا استوار‌تر بایستند.

خنده‌های بلند
خنده این افراد با صدای بلند و رسا همراه است. از خندیدن با صدای بلند در جمع لذت می‌برند، دوست دارند بر دیگران تاثیر بگذارند و دیگران از خنده آنها مطلع شوند. از خندیدن با صدای بلند به عنوان یك ابزار برای دیده شدن استفاده می‌كنند. علاوه بر این در تلاش هستند تا همیشه دندان‌های تمیز و سفیدشان را به همه نشان دهند.

سكوت‌های معنا‌دار
افراد دارای اعتماد به نفس معمولا یك مشخصه یكسان دارند و آن سكوت‌های معنی‌دار آنهاست كه در میان جملات دیگران و جملات خودشان از این سكوت‌ها استفاده می‌كنند. این سكوت‌ها برای جلب ‌توجه و گرفتن زمان برای فكر كردن درباره جملات دیگران است. آنها می‌دانند كجا ساكت شوند و چه وقت سر خود را به طرفین تكان دهند.

آنها می‌دانند سكوت برای انجام كارها چه قدرتی دارد. افرادی كه اعتماد به نفس دارند فاصله ایستادن خود را با دیگران معین و سعی می‌كنند اندازه یك جلو نظام كه در مدارس‌ آموختیم با دیگران فاصله داشته باشند. آنها با ایجاد فاصله حریم خود را مشخص می‌كنند. دست در جیب گذاشتن و ایستادن یكی دیگر از نشانه‌های افراد با اعتماد به نفس بالاست. آنها یك دست خود را در جیب قرار می‌دهند و با دست دیگر حركات غیر كلامی را بیان می‌كنند. با گذاشتن یكی از دست‌ها در جیب نشان می‌دهند كه قدرت استدلال و تفكر خوبی دارند.

ازمقایسه دست بردارید
هیچ‌وقت خود را با دیگران مقایسه نكنید. یكی از بهترین روش‌ها برای افزایش اعتماد به نفس این است كه از مقایسه خود با دیگران دست‌ برداریم. مشكل اینجاست كه شما فقط قسمت كوچكی از شخصیت فردی را كه در حال مقایسه‌اش با خودتان هستید، می‌بینید. هر شخصی به صورت متفاوت فكر، درك و احساس می‌كند و یاد می‌گیرد.

شما تنها فرد این جهان هستید كه قابلیتی خاص دارید. منظور من توانایی‌های خارق‌العاده نیست بلكه منظور روش و راهی است كه شما برای حل یك مسئله از آن استفاده می‌كنید. یادتان باشد هیچ دو اثر انگشتی یكسان نیست. وقتی شما خود را با فرد دیگری مقایسه می‌كنید، در ذهن‌تان او را در تمام مسائل بهتر از خود می‌بینید. این كار به هیچ‌وجه روش خوبی برای ارزیابی خودتان نیست. به جای این كار بهتر است نگران این باشید كه چقدر خودتان را دوست دارید. احتمالا وقتی ببینید افرادی كه خود را دوست دارند چقدر شاد‌تر از افرادی هستند كه خود را دوست ندارند به‌طور حتم شگفت‌زده می‌شوید.

شیوه نشستن پشت میز و صندلی
تكیه كردن به صندلی و دست گذاشتن روی میز از دیگر نشانه‌های این افراد است. آنها انگشتان خود را روی میز قرار می‌دهند، انگار كه مالك میز و صندلی زیر دست خود هستند. خیلی محکم و صاف می‌نشینند، انگار کسی قرار است صندلی را از زیر آنها بگیرد. آنها مراقب جایی که می‌نشینند هستند و حواس‌شان به‌اطراف است. آنها خود را دوست دارند، برای بدن خود احترام قائل هستند و سعی می‌كنند همیشه و همه جا خوش بگذرانند، مثلا كمتر از وسایل و خوراكی‌های مضر استفاده می‌كنند چون می‌خواهند همیشه بدنی سالم داشته باشند.

هر عملی عكس‌العملی دارد
از دیگران تعریف كنید و مثبت‌اندیش باشید؛ این كار به شما اجازه می‌دهد نقاط قوت دیگران را ببینید و از آنها تعریف كنید. شاید بپرسید این چه ربطی به اعتماد به نفس دارد؟ وقتی شما از دیگران تعریف می‌كنید به‌طور حتم آنها هم همین‌گونه با شما رفتار می‌كنند و از نقاط قوت شما می‌گویند. روایتی وجود دارد  كه می‌گوید «اگر خواستید چیزی به دست بیاورید اول باید آن را به دیگران ببخشید.» وقتی دیگران نقاط قوت شما را بیان می‌كنند مانند ذره‌بینی عمل می‌كنند كه رفتار‌های مثبت شما را بهتر نشان می‌دهند و این موجب پیشرفت و افزایش اعتماد به نفس‌تان می‌شود.

با ترس‌های‌تان روبه‌رو شوید و از آنها فرار نكنیم
ترسیدن یكی از دلایل نداشتن اعتمادبه‌نفس در میان بیشتر مردم دنیاست. ترس‌های ما با احساسی كه ما از خودمان داریم رابطه مستقیمی دارد. وقتی از چیزی می‌ترسیم، حس می‌كنیم كه در آن زمینه ناتوان هستیم و این موجب كاهش اعتماد به نفس می‌شود. برای رفع این مشكل باید با ترس‌های‌تان روبه‌رو شوید. از ترس‌های‌تان وحشت نكنید. بهترین راه این است كه بفهمید چرا این ترس‌ها در شما به وجود آمده‌اند. یاد بگیرید هیچ‌گاه از شكست نترسید. هر شخصی بارها در زندگی شكست می‌خورد؛ شكست‌های شما زندگی‌تان را تعریف نمی‌كند.

با غذا و ورزش می‌توان اعتماد به نفس داشت
غذای خوب یعنی سوخت خوب برای بدن. ظاهر بد شما علت اصلی اعتماد به نفس پایین شماست. بهبود ظاهر شما می‌تواند به طرز شگفت‌انگیزی اعتماد به نفس‌تان را افزایش دهد. به نظر من بهترین راهی كه هم می‌توانید حس خوبی داشته باشید و هم اندامی مناسب، ورزش كردن است. هر ورزشی كه انجام دهید خوب است چون باعث ترشح آندورفین می‌شود؛ این ماده شیمیایی موجب احساس نشاط و بالا رفتن روحیه شما می‌شود. ورزش كردن به خودی خود اعتماد به نفس را بالا می‌برد و تناسب اندام را همراه دارد. در این صورت بیشتر لبخند می‌زنید و احساس خوبی خواهید داشت.

از نگاه كردن به دیگران نهراسیم
 ارتباط چشمی برقرار كنید. اكثر مردم نگران این هستند كه دیگران چگونه در مورد آنها فكر می‌كنند. با ایجاد ارتباط چشمی می‌توانید خود را یك فرد شایسته، نترس و با اعتماد به نفس نشان ‌دهید. یك ترفند كوچك وجود دارد و آن اینكه اگر شما از این ترس دارید كه مستقیم به چشم طرف نگاه كنید، به جای چشمان طرف، به فاصله میان دو ابروی او نگاه كنید. در این حالت نه شما مستقیم به فرد نگاه كرده‌اید و نه آن فرد متوجه این موضوع می‌شود. برای این كار باید مدتی تلاش كنید تا این كار به عادت شما تبدیل شود.

با اعتماد به نفس‌ها و ساعت‌شان
افرادی كه اعتماد به نفس بالا دارند لوازم و ملزومات خود را در دید افراد دیگر قرار می‌دهند، مثلا ساعتی كه به دست دارند را آشكار نشان می‌دهند و سعی می‌كنند همگان ساعت آنها را ببیننداگر كسی از آنها ساعت بپرسد دست خود را جوری بالا می‌آورند كه همگان مارك ساعت و نوع ساعت را تشخیص دهند. هیچ‌گاه به لباس و وسایل دیگران زل نمی‌زنند و سعی در تعریف آنها ندارند بلكه به صورت نامحسوس وسایل دیگران را مورد تحلیل قرار می‌دهند و هیچ وقت در جمع خود را با دیگران مقایسه نمی‌كنند. از اینكه در جمع با كسی صحبت كنند هیچ ترس و واهمه‌ای ندارند اما سعی می‌كنند در جمع با كسی بحث نكنند و دیگران را مورد انتقاد قرار ندهند.

با اعتماد به نفس‌ها چه شكلی هستند؟
وقتی با افراد سرشار از اعتماد به نفس صحبت می‌كنید با تكان دادن سر در جهات مختلف به شما نشان می‌دهند كه حرف‌های‌تان را می‌شنوند. آنها جوری می‌ایستند كه مخاطب‌شان سمت راست آنها قرار بگیرد و سر را به سمت طرف مقابل متمایل می‌كنند. این كار باعث می‌شود دید كلی افراد نسبت به بدن آنها تغییر نكند و حرف‌ها را راحت‌تر بشنوند. این افراد تعریف و تمجید دیگران نسبت به خودشان را به‌راحتی می‌پذیرند به طوری که می‌توان این موضوع را هنگام صحبت با آنها فهمید چون تایید سر و برق زدن چشم‌های‌شان نشان‌دهنده این ویژگی است.

عطر وسیله ضروری برای این افراد
طرفدار عطر و بوی خوش هستند و همیشه سعی می‌كنند یك عطر خوب در كیف و وسایل خود داشته باشند. آنها عطر را جزء وسایل ضروری خود می‌دانند و سعی می‌كنند همیشه بوی خوب بدهند و هرازگاهی هم عطر زدن را در روز تكرار می‌كنند. افراد دارای اعتماد به نفس صاف می‌نشینند یا از ژست‌های بسیار خاص زبان بدن برای ایجاد تفاوت با دیگران استفاده می‌كنند. آنها هنگام نشستن لباس خود را جمع می‌كنند تا كمترین تا خوردگی و چروك را داشته باشد.

چنین افرادی با اطمینان خاطر می‌نشینند، دسته‌های صندلی را همچون فرمانروایان لمس می‌كنند و دست‌های خود را روی دسته‌های صندلی قرار می‌دهند. همیشه سعی می‌كنند رو به سمت نفر مقابل بنشینند و دیگران را راحت‌تر ببینند. آنها سعی می‌كنند افراد مقابل را زیر نظر داشته باشند.

شیك لباس بپوشید
لباس گران لازم نیست، فقط خوب لباس بپوشید. شنیده‌اید كه می‌گویند «وقتی خوش‌تیپ باشید، احساس خوبی خواهید داشت؟» این جمله واقعا حقیقت دارد. وقتی شما شیك لباس بپوشید بر خودتان و دیگران تاثیر مثبت می‌گذارید. این گونه لباس پوشیدن احساس راحتی خاصی را در شما ایجاد می‌كند. شیك لباس پوشیدن یكی از ساده‌ترین راه‌ها برای افزایش اعتماد به نفس است.

منبع:مجله زندگی ایده آل

 

ویدیو مرتبط :
جلسه سوم رایگان عزت نفس و اعتماد به نفس: مسئولیت پذیری

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

چگونه اعتماد به نفس فرزندخودرا تقويت كنيم؟

ولي واقعيت اين است كه گر چه در زمينه اعتماد به نفس، بيش از صد سال مطالعه و تحقيق ‌شده است، اما هنوز نتيجه قطعي‌ به دست نيامده و متخصصان همچنان درباره ماهيت اعتماد به نفس و چگونگي تكامل آن بحث مي‌كنند. با وجود اين بيشتر پژوهشگران معتقدند پدر و مادر و خانواده در پي‌‌ريزي و تكامل شخصيت بچه‌ها نقشي اساسي‌ دارند.

اما به راستي اعتماد به نفس چيست؟ فرهنگ لغت و‌بستر آن را اين‌گونه تعريف مي‌كند: «اعتماد به نفس يعني احساس رضايت و اطمينان در وجود خود. يعني شما درباره خود چگونه فكر مي‌كنيد و چه احساسي از خودتان داريد؟»

خانواده‌ها و معلمان نيز معتقدند نوجوان براي داشتن اعتماد به نفس نخست بايد نسبت به خود احساس خوبي داشته باشد، ولي خود نوجوانان اعتماد به نفس را اين‌گونه معنا مي‌كنند: «ميزان پذيرش جمعي‌اي كه از بزرگسالان و يا همسالان خود به عنوان فردي ارزشمند دريافت مي‌كنند.»

خانواده‌هاي علاقه‌مند به پرورش اعتماد به نفس در بچه‌ها پيش از هر كاري بايد بياموزند بچه‏ها را بپذيرند، قبول داشته باشند و به آنها توجه كنند و اين چنين در طول زندگي، اعتماد به نفس را در كودكان بيافرينند و نهادينه كنند. پدر و مادرها اغلب احساس مي‌كنند اگر كودكان از آنها جدا باشند، احساس ناتواني و عجز خواهند كرد. از سوي ديگر، بچه‌هايي كه از كمبود اعتماد به نفس رنج مي‌برند، احساس مي‌كنند پدر و مادر و اطرافيان، آنها را قبول ندارند و نمي‌توانند احساس خوب و ارزشمند بودن و در نتيجه، اعتماد به نفس را در آنها بيدار كنند.

البته معيارهاي اعتماد به نفس نيز بسيار مهم و البته متفاوت است و اغلب خانواده‌ها و گروه‌هاي مختلف قومي و فرهنگي در تعيين معيار اعتماد به نفس، نقش اساسي دارند؛ مثلاً بعضي گروه‌ها ممكن است بر زيبايي و ويژگي‌هاي جسماني تأكيد كنند، و گروه‌هاي ديگر ممكن است پسرها و دخترها را با ارزش‌هاي متفاوتي بسنجند. در هر صورت، تبعيض جنسيتي، تعصب و نگاه تك بعدي به مسائل كودكان و نوجوانان، ممكن است به سلامت روحي و اعتماد به نفس آنها آسيب‌هاي جدي وارد سازد.

چگونه مي‌توان به رشد طبيعي اعتماد به نفس در فرزندان ياري رساند؟

بنيان‌هاي اعتماد به نفس هر فرد در دوران كودكي و حتي نوزادي او ريشه دارد و درست در همين دوران، نقش مهم و اساسي خانواده در آينده كودك بسيار سرنوشت ساز است. وقتي پدر و مادر به گريه‌ها و خنده‌هاي كودكان، با حساسيت و همدلي پاسخ دهند، كودكان كم كم ياد مي‌گيرند احساس كنند انسان‌هاي ارزشمندي هستند و اطرافيان، آنها را دوست دارند. كودكان احساس دوست داشتن و دوست داشته شدن و احساس پذيرش و توانايي برقراري ارتباط سالم و مؤثر ب انسان‌ها را از الگوهاي رفتاري‏اي كه از خانواده و اطرافيان مي‌گيرند، مي‌آموزند.

تعلق به يك گروه و امكان بروز توانايي‌هاي اجرايي در گروه همسالان، احساس اعتماد به نفس را در كودكان تقويت مي‌كند. البته نكته ظريفي كه در اين ميان وجود دارد، اين است كه گاه پدر و مادرها به جاي تقويت احساس ارزشمندي در فرزند خود، به تمجيد و ستايش افراطي از او مي‌پردازند كه مسلماً راهكار مناسبي نيست و نه تنها اعتماد به نفس او را تقويت نمي‌كند، بلكه ممكن است سبب بروز اختلالاتي چون خود بزرگ‌بيني و كمال‌گرايي افراطي نيز بشود.

افرادي كه داراي اعتماد به نفس متعادل و سازنده هستند، احساس ‌ارزشمندي مي‏‌كنند و حسي دروني به آنها مي‌گويد توانايي پيروزي در برابر مشكلات زندگي را دارند و در نهايت راهكارهايي براي حل مسائل خود خواهند يافت. چنين افرادي، درك و نگرشي مثبت از خود و توانايي‌هايشان دارند، اما كساني ‌كه اعتماد به نفس ندارند، درك درستي از انتظارات خود ندارند، اين افراد اغلب خود‌كم‌بين هستند، قضاوت‌هاي خوبي درباره خودشان ندارند و به شدت به ديگران وابسته‌اند.

انتظارات و انتقادهاي بيش از اندازه والدين و يا بي‌توجهي آنها نسبت به فعاليت‌هاي مستقل فرزندانشان، سبب مي‌شود كودك احساس بي‌كفايتي و يا بي‌ارزشي بكند، اما هنگامي كه پدر و مادر محيطي پذيرا، مطبوع و طبيعي در خانواده فراهم كنند، كودك مي‌تواند به درك روشني از خود و احساساتش دست يابد.

كودكان در سن رشد نسبت به اصول و ارزش‌هاي افراد همانند خود حساس‌تر مي‌شوند، بنابراين والدين و معلم‌ها مي‌توانند به كودك كمك كنند تا ياد بگيرد چگونه با افراد هم جنس و غير همجنس خود ارتباطي سالم برقرار كند.

برقراري روابط موثر با گروه همسالان، در مدرسه يا هر محيط اجتماعي ديگري در پرورش اعتماد به نفس كودكان بسيار مؤثر است، ولي از سوي ديگر ممكن است اختلالاتي در شيوه‌هاي ارزش‏گذاري كودك و نوجوان ايجاد كند. مثلاً نوجوانان ممكن است ارزش‌هاي گروه همسالان را با ارزش‌هايي كه در منزل آموخته‌اند در تضاد ببيند. پدر و مادر آگاه، مي‌توانند فرزند خود را ياري دهند تا بتواند از يك سو ارزش‌هاي خود را با شفافيت و به روشني تعريف كند و از سوي ديگر، قوانين جامعه و اصول رفتار سازماني را نيز بشناسد.

نكته ظريف ديگري كه وجود دارد، اين است كه ميزان اعتماد به نفس بچه‌ها ممكن است در زمان‌ها و مكان‌هاي مختلف يكسان نباشد. يك كودك سالم ممكن است احساس اطمينان به خود يا پذيرفته شدن در ميان جمع را در خانه داشته باشد، اما در محيط‌هاي اجتماعي ديگر، مثلاً كلاس درس و يا جمع دوستان اين حس را از دست بدهد.

نوجوانان در ميان جمع ممكن است در يك لحظه احساس كنند كه شخصي را بسيار دوست دارند، ولي بعداً احساس متفاوتي نسبت به او نشان دهند. درك تمام اين ظرايف به شما كمك مي‌كند با بينش عميق‌تري با فرزند خود رفتار كرده و بهتر بتوانيد از او حمايت كنيد.

احتمالاً هنگامي كه بزرگسالان به علائق و احساسات كودك خود پاسخ مي‌دهند و در درك او مي‌كوشند،احساس او درباره لياقت‏هاي خودش عميق‏تر و گسترده‏تر مي‏شود. اگر فرزند شما در يك باغ‌وحش به حيواني علاقه نشان دهد، شما مي‌توانيد به او كمك كنيد اطلاعات بيشتري درباره حيوان مورد علاقه‌اش پيدا كند. به اين ترتيب شما با رفتاري مثبت، مؤثر و جدي به احساس و علاقه فرزند خود پاسخ داده‌ايد.

نوجوان در شرايطي است كه مي‌كوشد وارد ميدان زندگي شود، در نتيجه، شركت در فعاليت‌هايي كه تجربه واقعي آنها رعب‌انگيز است، برايش جذاب‌تر بوده و حتي مي‌تواند در اين شرايط نقش مؤثرتري ايفا كند.

موضوع‌هاي بي‌معني و يا مسائلي كه فقط جنبه تفريح و سرگرمي دارند، كم كم از حوزه علاقه و توجه نوجوان خارج مي‌شود. پدر و مادر آگاه مي‌كوشند به فرزند خود تجربه‌هاي عيني‌تر و ملموس‌تري از زندگي بدهند، مثلاً شما مي‌توانيد كودكتان را در كارهاي روزانه منزل شركت دهيد يا در مورد مسائل جاري با او مشورت كنيد تا به اين ترتيب فرزندتان بتواند توانايي‌هاي خود را در يابد و احساس كمال كند.

پاسداشت حرمت نيز نقش بسيار مهمي در پرورش اعتماد به نفس كودكان دارد. هنگامي كه والدين و ديگر اطرافيان به كودك و نوجوان احترام مي‌گذارند، اين پيام را به او منتقل مي‌كنند كه تو براي ما مهم هستي، و از همين راه اعتماد به نفس او را پرورش مي‌دهند. احترام به بچه‌ها به اين معني است كه با آنها مؤدب رفتار كنيد، به نظر و فكر آنها پاسخ دهيد، از آنها نظرخواهي كنيد و رابطه‌اي واقع بينانه و معني‌‌دار با آنها برقرار سازيد.

يكي ديگر از راه‏هاي حفظ و پرورش اعتماد به نفس در كودكان و نوجوانان اين است كه به آنها كمك كنيم تا بتوانند خود را با شكست‌ها و ناكامي‌هاي زندگي وفق دهند و بر قابليت انعطاف خود بيفزايند. تأكيد بيش از حد بر پيروزي مداوم و شادماني هميشگي، كار اشتباهي است.

بهتر است به كودك يا نوجوان خود اين اطمينان را بدهيم كه در دوره‌هاي نااميدي و بحران همچنان در كنارش هستيم و شكست و عدم موفقيت او چيزي از حمايت و مهر ما كم نمي‌كند. شما مي‌توانيد پس از برطرف شدن بحران به فرزند خود كمك كنيد تا چيزي را كه موجب اشتباه او شده بود، به خاطر آورد و درباره آن تأمل و نتيجه‌گيري كند اگر به اين طريق بحران ديگري رخ داد، مي‌تواند، از بينش و آگاهي‌اي كه اكنون به دست آورده است براي غلبه بر مشكل و مديريت خلاق بحران جديد بهره بگيرد. اين چنين است كه مي‌توانيم اعتماد به نفس تضعيف شده فرزند خود را دوباره بازسازي كنيم، البته اين به مفهوم ناديده گرفتن اشتباهات او نيست.