قلعه نویی، بزرگ ترین رقیب قلعه نویی...

 

اخبار ورزشی - به بهانه ناکامی های اخیر سرمربی استقلال
قلعه نویی، بزرگ ترین رقیب قلعه نویی...

هر آدمی در زندگی اش روزهایی دارد که « نمی شود»! در به روی پاشنه نمی چرخد. از آسمان اگر آش ببارد روی سر او دیگ خالی سقوط می کند. یک وقت هایی هیچ چیز جور در نمی آید. کلید در قفل می شکند. یک وقت هایی ...

این شاید تلخ ترین آذرماه زندگی امیر قلعه نویی باشد. مردی که هر چه موفق تر شد ابروهایش بیشتر در هم گره خورد. عبوس و تند مزاج و کم حوصله شد. درست مثل علی دایی. از روزی که روی نیمکت استقلال نشست تا این پاییز تلخ او هیچگاه این همه نفس تند و تب آلود برخی از هواداران استقلال را روی صورتش حس نکرده بود.

 او داربی را تلخ باخت. از جام حذفی کنار رفت و  حالا بهار منتقدین اش از راه رسیده است. آنها که به خاطر زبان گزنده وبرخوردهای مغرورانه از او دل چرکین بودند.

 آنها که روزهای طولانی در انتظار زمین خوردن اش کمین کردند و  سر انجام پای مردی که هواداران اش او را «ژنرال» فریاد می زدند هم روی پوست موز رفت.

امیر قلعه نویی این روزها چنان محکم زمین خورده است که انگار تمام آن مدال های اهدایی هواداران روی زمین پهن شده اند. برخی از همان ها که تا دیروز او را بی همتا می دانستند حالا خیلی راحت می گویند: معلوم شد گروهبان هم نیست چه رسد به ژنرال!

قلعه نویی اولین مربی یی نیست که با چنین چالشی روبرو شده است. لوئیس فن خال سرمربی جدید منچستر یونایتد بعد از تساوی تازه با این تیم در لیگ برتر جزیره و آغاز انتقادات گفت: «تا چند هفته قبل من در منچستر یک فرشته بودم حالا دیو شده ام. این فوتبال است». قلعه نویی اما نمی تواند این همه خونسرد و فیلسوفانه حرف بزند.

او احتمالاً در رختکن سر بازیکنانش فریاد کشیده و چنان که می گویند در اینستاگرام اش نوشته است: « این صفحه تا اطلاع ثانوی فعالیتی ندارد. مردم بی فرهنگ و قدرنشناس را که توهین کردند به خدا واگذار می کنم. بروید دنبال مربی یی که سه بار قهرمانتان کند. عزت و ذلت دست خداست.»

روزنامه های ورزشی که بعد از پیروزی درخشان استقلال مقابل پیکان با هیجان تیتر زدند: «امیر صدرنویی»، «حساب استقلال با رحمتی صاف شد»، ، «صدرنشینی دربست»، «دربست با پیکان تا صدر جدول»، «امیر صدرنویی». «آره بابا اس اس ته» ... حالا ساعت شنی را برای رفتن قلعه نویی وارونه کرده اند. همه چیز در ورزش هیجان انگیز قرن می تواند تا این اندازه الاکلنگی باشد.

بازنشستگی به موقع، مثل مرگ به موقع عزت و احترام می آورد. لزوماً نباید به هر قیمتی در میدان ماند تا هر طفل نی سواری به آدم سنگ بزند. دفاع با چنگ و دندان از هر آرمانی هم ممکن است چند سال بعد مضحک به نظر برسد و آدم به خودش بگوید اصلاً می ارزید؟! در چنین مواقعی آدم هایی که با چنگ و دندان ادامه داده اند و شکست خورده اند خودشان را با این حرف توجیه می کنند که «حتماً می ارزید»! این را روزنامه نگاری ورزشی به شکل دیگری می نویسد: آدم ها در ایران به سرعت شبیه هم می شوند.

سرنوشت اكثر "ما"ها یكی است. مایلی كهن و دایی، خاتمی و روحانی، مه آفرید خسروی و فاضل خداداد و قاضی مرتضوی و ...؟! حالا هم عجیب سرنوشت قلعه نویی و پروین شبیه هم شده است. اصرار بر بودن. خودبزرگ بینی. دشمنی با همه. جنگیدن با دشمن فرضی. غرق شدن در تشویق سكوها ...

همه ما دورانی داریم كه "یك روز" تمام می شود. اغلب ما ایرانی ها، هنر به موقع بلند شدن از میز را بلد نیستیم. مثل پروین، قلعه نویی ... شاید هاشمی رفسنجانی الگویی مناسب باشد البته!

امیر قلعه نویی در سال های گذشته نشان داده است که می تواند از زیر فشارها خودش را نجات دهد و در قامت یک قهرمان برگردد، اما آیا او همان امیر قلعه نویی پیشین است که ولع پیروزی داشت؟ اینکه چه شد ژنرال آبی ها در روزگار «کلید» به «قفل» رسید را بسیاری حلاجی کرده اند اما در ورزش وقتی تمام توان تان را صرف حفظ رکوردها و میراث گذشته می کنید و ترس از «دست دادن» به جان تان می افتد آن وقت نیاز چندانی به رقیب ندارید.

قلعه نویی در این فصل تبدیل به بزرگترین رقیب خودش شده است.

اخبار ورزشی - عصرایران

 

ویدیو مرتبط :
قلعه نویی:اصالتم از قلعه نو نیشابور است

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

قلعه‌نویی: بزرگ‌ترین برد تغییر‌ذهنیت‌هوادارن بود

به گزارش تسنیم، امیر قلعه‌نویی پس از برتری 3 بر یک تراکتورسازی مقابل النصر که البته این نتیجه برای صعود تیمش به مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا کارساز نبود در نشست خبری حاضر شد و گفت: : به تیم النصر تبریک می‌گویم و از همه عزیزان به‌خصوص هوادارانی که به ورزشگاه آمدند، غیرت ایرانی را نشان دادند و یک فوتبال خوب را دیدند، تشکر می‌کنم و به آنها نیز تبریک می‌گویم. امروز عدالت فوتبال حاکم نبود و جای تأسف دارد که داور در دو بازی سه پنالتی را برای ما نگرفت. این فوتبال است و گاهی عدالت در آن رعایت نمی‌شود.

وی افزود: فوتبال یک زندگی است و برای ما درس دارد. فوتبال به ما یاد می‌دهد و باید از آن درس بگیریم. امروز با وجود تمام شایستگی‌ها و کسب پیروزی، نتوانستیم صعود کنیم و این خواست خدا بود که ما به مرحله بعدی نرویم. خداوند نخواست که ما به مرحله بعدی برویم.

سرمربی تیم فوتبال تراکتورسازی خاطرنشان کرد: باید از چند نفر از جمله اصحاب رسانه و مردم خوب تبریز تشکر کنم و از آنها حلالیت می‌طلبم. از همکارانم در کادر فنی و همچنین سعید عباسی و هیئت مدیره باشگاه تراکتورسازی هم تشکر می‌کنم که هر کاری توانستند برای ما انجام دادند. خدا را شکر می‌کنم که ذهنیت آذربایجان نسبت به من تغییر کرد و آنها متوجه شدند قضاوت اخیرشان درباره من ناعادلانه بوده است. شاید امروز روز تلخی برای ما بود، اما خدا نخواست که به مرحله بعدی برویم. از مدیران تراکتورسازی حلالیت می‌طلبم و از منصور عظیمی که نشان داد آدم بزرگی است. او قلبش برای مردم آذربایجان می‌تپد و با اینکه علیه او تبلیغات زیادی کردند، اما برای فوتبال آذربایجان تمام تلاشش را انجام داد.

قلعه‌نویی در واکنش به این مسئله که روز خوبی داشته و از سوی هواداران هم تشویق شده است، اما شاید اگر تراکتورسازی در 20 دقیقه اول بهتر کار می‌کرد می‌توانست به مرحله بعدی صعود کند، اظهار داشت: ما از شروع بازی حملات خوبی داشتیم و در همان 20 دقیقه اول ایجاد موقعیت کردیم، اما تمام تمرکزمان روی گل نخوردن بود که بر خلاف روند بازی روی یک توپ ساده گل خوردیم. بازیکن حریف یک در برابر چهار بود که موفق شد دروازه ما را باز کند. نمی‌خواهم بهانه بیاورم، اما باید بگویم نیم ساعت قبل از اعلام ترکیب خالد شفیعی نزد من آمد و گفت نمی‌تواند بازی کند. او می‌توانست بازی کند، اما این کار تمرکز را از تیم ما گرفت. با این حال این فوتبال است و خوشحالم که دید مردم تبریز نسبت به من عوض شد و این یک پیروزی بزرگ برای من است. این تیم در یاد همه می‌ماند، چون فوتبال بازی می‌کند و حتی سرمربی النصر گفت که تیم ما بسیار بزرگ است.

وی در خاتمه تصریح کرد: بزرگ‌ترین برد برای من تشویق شدنم از سوی مردم تبریز و تغییر ذهنیت آنها بود. حالا چه در تبریز بمانم و چه نمانم، ذهنیت مردم تبریز نسبت به من تغییر کرد. من نمی‌خواستم به تراکتورسازی بیایم، اما همسرم گفت که این یک مأموریت الهی است که به تو داده شده و بهتر است این کار را انجام بدهی که من هم به تبریز آمدم. خوشحالم که ذهینت مردم تبریز نسبت به من تغییر کرد.