رئیس فدراسیون فوتبال برزیل به اتهام پولشویی بازجویی می‌شود

 

 

 

"مارسلو فریره" روز دوشنبه از پلیس فدرال برزیل خواست تا در خصوص پول هایی که رئیس فدراسیون فوتبال این کشور در دهه 90 از شراکت در بازاریابی فیفا وارد برزیل کرد، تحقیق و بررسی کند.

تکسیرا متهم است در فساد مالی فیفا نقش داشته اما اعضای فدراسیون بین المللی فوتبال و خود تکسیرا هرگونه تخلفی را انکار می کنند.

تکسیرا که از سال 1989 به ریاست فدراسیون فوتبال برزیل رسیده همواره از سوی رسانه های این کشور مورد انتقاد واقع شده است. هواداران فوتبال در برزیل هم رابطه خوبی با تکسیرا ندارند و در اعتراض به سیاست های وی تظاهراتی به راه انداخته اند.

رودریگو پایوا، سخنگوی فدراسیون فوتبال برزیل، گفت: اینجا همواره اتهاماتی متوجه تکسیرا بوده اما آنها هرگز قادر نیستند چیزی را اثبات کنند چراکه او اشتباهی مرتکب نشده است.

تکسیرا، رئیس کمیته برگزارکننده رقابت های جام جهانی 2014 برزیل هم هست. برزیل از سال 1950 برای نخستین بار است که میزبانی جام جهانی را بر عهده می گیرد.

ویدیو مرتبط :
نشست نائب رئیس فدراسیون فوتبال عراق با کفاشیان

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

آقای رئیس فدراسیون جایگاهت را بشناس! / شوخی مضحک علی کفاشیان با فوتبال برزیل

 

اخبار ورزشی - آقای رئیس فدراسیون جایگاهت را بشناس!
شوخی مضحک علی کفاشیان با فوتبال برزیل

به گزارش خبرنگار جام جم ورزشی، شکست سنگین هفت بر یک تیم ملی فوتبال برزیل در مرحله نیمه نهایی جام جهانی برای مردم این کشور تلخ و غم انگیز بود. این شکست به حدی بر ذهن آنها سنگینی کرده و خواهد کرد که حتما تا سال های سال توان کنار آمدن با آن را نخواهند داشت. ناراحتی و غمی که قطعا ریشه در گذشته پربار و پر فروغ آنها داشته و مردم سلسائو حق دارند تحمل چنین شکست مفتضحانه ای را نداشته باشند.

آنها باختند و برای این باخت گریستند. آنها در شبی که نیمار، تیاگو سیلوا و دنی آلوز را نداشتند به بدترین شکل ممکن به آلمان ها باختند. باختی بی سابقه در تاریخ جام جهانی که اتفاقا واکنش های طنز و جدی به آن هم در سطحی جهانی، شکل و جریان گرفت. همه از آن نوشتند و برزیل و فوتبالش را به سخره گرفتند. آنها در رسانه هایشان از این شکست نوشتند چون در دنیای واقعی باخت با اختلاف 6 گل تعریفی برای بزرگترین قطب فوتبالی جهان ندارد.

قافله واکنش ها بعد این شکست مربوط به مردم تنها یک کشور و یک سرزمین نبود. هنوز سوت پایان بازی به صدا در نیامده بود که بمباران استتوس های فیس بوکی، وایبری و سایر شبکه های اجتماعی فضای دنیا را گرفت. همه از آن نوشتند و با چنین واقعه عجیب و احتمالا تکرار نشدنی زندگی کردند.

اما در همین فضا مردم برزیل هم بودند که باید خوب یا بد با این شکست زندگی می کردند و نیاز داشتند آستانه تحملشان را بالا ببرند. آنها در شبی که غافلگیر شده بودند، بازی را در حالی به آلمان باختند که شاید اگر شروع خوبی می داشتند حالا باد به پرچمشان می وزید و در فینال باید مقابل آرژانتین صف آرایی می کردند.

امروز علی کفاشیان در گفت و گو با تسنیم در پاسخ به سوال خبرنگار این خبرگزاری در مورد احتمال بازی دوستانه ایران و برزیل با حالت تمسخرآمیزی گفته که « دیگر برزیل آن تیم سابق نیست و باید برای بازی با آنها فکر کنیم و بعد تصمیم بگیریم!» او مثل گذشته و به سبک شوخی های نه چندان دلچسبش چنین مساله ای را در شرایطی با یک رسانه در میان گذاشته که انگار متوجه نیست بر چه جایگاهی تکیه کرده است.

آقای رئیس فدراسیون که معمولا همه چیز را به سخره می گیرد و غالبا نمی توان فهمید کی شوخی می کند و کی جدی است، مشخص نیست با تکیه بر کدام افتخارش، فوتبال سرزمینی را زیر سوال می برد که پیش تر 5 بار کاپ قهرمانی جام جهانی را بالا برده است. البته او شاید در باد یک امتیاز تیم ملی در جام جهانی خوابیده یا عنوان چهارمی که در گروه چهار تیمی این مسابقات کسب کرده! او حتی شان خودش را حفظ نمی کند. علی کفاشیان حتی با خودش فکر هم نمی کند اگر مسئولی از فیفا یا مدیرانی از فدراسیون های دیگر کشورها این گفته او را بخوانند چه فکری درباره اش می کنند.

ای کاش کفاشیان این بخش نامه آن کودک برزیلی به داوید لوئیس کاپیتان تیم تحقیر شده میزبان را می خواند. «زندگی همین است، بعضی وقت ها مردم می بازند، بعضی وقت ها می برند اما به هر حال همه مردم نیاز دارند همیشه شاد و خوشحال باشند.»
اخبار ورزشی - جام جم ورزشی