تاریخچه ورزش هندبال

در قرن های شانزدهم و هفدهم میلادی، زنان دربار و شوالیه ها به این بازی که تغییر مختصری یافته بود می پرداختند و شاعران وقت، آن را اولین بازی تابستانی نام نهاده بودند.

در سال 1890، کنرادکخ که یک معلم ورزش آلمانی بود، هندبال را به صورت جدیدتری با نام «رافابال اشپیل» معرفی کرد که آن را به صورت هندبال یازده نفری بازی می کردند که شباهت زیادی به یکی از بازی های محلی چکسلواکی به نام «هازنا» داشت.

پس از جنگ جهانی اول، «هرمان» رئیس فدراسیون هندبال آلمان برای گسترش و تحکیم این ورزش تلاش فراوانی کرد. دکتر «کارل شلنز» استاد دانشسرای عالی تربیت بدنی و ورزش برلین که او را پدر هندبال نامیده اند، در سال 1920 مقررات این ورزش را تدوین کرد و آن را در کلاسهای خود به اجرا درآورد. پس از او شاگردانش موجبات گسترش این ورزش را در سراسر آلمان فراهم آوردند.

در کشورهای شمال اروپا به دلیل سردی هوا، برای اجرای این ورزش در سالن، شکل تازه ای به آن داده شد که این امر باعث پیدایش هندبال هفت نفره امروزی شد. این ورزش بین سال های 1904 تا 1920 تحت تأثیر بعضی قوانین فوتبال بود و در این دوران توسعه فراوانی در اروپا یافت. تا سال 1928 از نظر تشکیلات بین المللی، هندبال جزو فدراسیون بین المللی دوومیدانی محسوب می شد اما به دلیل اهمیت هندبال، این فدراسیون در هشتمین کنگره خود که در سال 1926 برگزار شد، کمیسیونی برای مستقل کردن آن به وجود آورد.

سرانجام در ماه اوت 1928 فدراسیون بین المللی هندبال با عضویت یازده کشور در آمستردام تشکیل شد. در همان سال اولین بازی نمایشی هندبال در آمستردام انجام شد و در سال 1931 کمیته بین المللی المپیک اجازه داد که هندبال به جمع بازیهای المپیک بپیوندد. در خلال سالهای 1928 تا 1934 فدراسیون بین المللی هندبال گسترش بسیاری یافت و توانست بیش از 25 کشور را به عضویت بپذیرد.

سرانجام اولین بازیهای بزرگ و رسمی هندبال در المپیک 1936 برلین در رشته هندبال یازده نفره مردان انجام یافت که کشورهای آلمان، اتریش و سوئیس به ترتیب مقام های اول تا سوم را به دست آوردند. در سال 1938 به مناسبت دهمین سال تأسیس فدراسیون بین المللی هندبال، اولین دوره مسابقات قهرمانی جهان در رشته های هندبال یازده نفره و هفت نفره با شرکت کشورهای آلمان، دانمارک، هلند، مجارستان، لوکزامبورگ، لهستان، سوئد، سوئیس و چکسلواکی در کشور آلمان انجام شد که در هر دو رشته آلمان به مقام قهرمانی رسید.

با وقوع جنگ جهانی دوم فدراسیون قدیمی هندبال منحل شد تا اینکه در ماه ژوئیه 1946 با پیگیری کشورهای فرانسه و سوئد و با شرکت کشورهای دانمارک، فنلاند، هلند، نروژ، لهستان و سوئیس کنگره ای در کپنهاک تشکیل گردید که به ایجاد فدراسیون بین المللی هندبال انجامید. در سال 1950 محل این فدراسیون به سوئیس منتقل شد.

در سال 1952 دومین دوره مسابقات جهانی هندبال یازده نفره در سوئیس برگزار شد که کشورهای آلمان، سوئد، سوئیس، اتریش، دانمارک، هلند، فرانسه و اسپانیا به ترتیب مقام های اول تا هشتم را کسب کردند. در سال 1954 مسابقات جهانی هندبال هفت نفره در سوئد برگزار شد و کشور میزبان به مقام قهرمانی رسید و آلمان شرقی و چکسلواکی در رده های دوم و سوم قرار گرفتند.

در سال 1956 مسابقات جهانی هندبال یازده نفره بانوان در آلمان برگزار شد که کشورهای رومانی، آلمان و مجارستان به مقام های اول تا سوم دست یافتند. سال بعد، این مسابقات در رشته هندبال هفت نفره در یوگسلاوی برگزار شد و کشورهای سوئد، چکسلواکی و آلمان شرقی مقام های اول تا سوم را کسب نمودند. مسابقات هندبال سالنی (هفت نفره) از سال 1972 بار دیگر در جمع رقابت های بازیهای المپیک قرار گرفت.

ویدیو مرتبط :
جلسه هماهنگی فدراسیون هندبال با هیئت هندبال استان تهران

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

تاریخچه وقوانین ورزش پینگ پنگ

 

 

پینگ پنگ، ورزشی انفرادی و بی‌نظیر است که در سطوح قهرمانی به توانایی‌های بالا و دقیق تکنیکی، ظرفیت خوب هوازی، توان بی‌هوازی، عمل و عکس‌العمل‌های سریع، قدرت و سرعت، هماهنگی، انعطاف‌پذیری و چابکی نیاز دارد و با توجه به این عوامل و اندازه‌گیری آنها، می‌توان ب نقاط قوت و ضعف افراد پی‌برد و برای رفع آنها تمریناتی مناسب انتخاب کرد.

 

پینگ پنگ مانند بسیاری ورزش های دیگر احتمالا برای اولین بار با وسایل و تجهیزات ابتدایی و سر هم بندی شده به عنوان یک سرگر می اجتماعی ساده در اواخر قرن نوزدهم در انگلستان بازی می شده است.این بازی که بر گرفته از بازی تنیس قرون وسطایی است با همین نام امروزی ونام های مختلف تجاری همچون گسیما(gosshima,1891) و ویف واف(whiff-waff) همراه با بازی بدمینتون و تنیس روی چمن در اواخر قرن نوزدهم بسیار محبوب بودند و بعد از این که عنوان پینگ پنگ(با پیروی از صدای ایجاد شده از برخورد توپ با میز و راکت با پوست بره تو خالی که در آن زمان متداول بود)توسط می جکس و پسرانش در سال1900 به ثبت رسید این بازی با شور و شوق بسیاری رایج شد.

 

گزارشی که در سال 1903 منتشر شد الزامات جدیدی را در مورد پوشیدن لباس مناسب و پیراهن رسمی برای مردان و زنان چگونگی گرفتن راکت به شیوه ی قلمی(pen holder)و نکات مختصری پیرامون جنس رویه های عاج دار و تاکتیک های مختلف اعلام کرده بود.این بازی به سرعت به ایالات متحده وارد شد و احتمالا اولین وسایل بازی ساخته شده در سال 1887 در آنجا تولید گردید.این بازی در سال های 10-1905 در اروپای مرکزی محبوب بود و قبل از هر تغییر و اصلاحی با تفسیر و شرح ویژه ای به ژاپن معرفی شد که بعد ها از ژاپن به چین و کره گسترش یافت.

 

در طول شصت سال آتی پینگ پنگ به ورزش جهان شمول تبدیل شده و احتمالا چهل میلیون بازیکن رقابتی این بازی را تمرین می کردند و میلیون ها بار به صورت غیر جدی بازی شد.با وجود این خود بازی در اصل روز های ابتدایی آن تغییر چندانی نکرده است اگر چه سریع تر ماهرانه تر و دشوار تر از تنها بیست سال پیش است.

 

 

 

قوانین و مقررات پینگ پنگ

 

تنيس روي ميز از ورزشهاي با راكت است و به طور معمول در مكانهاي سرپوشيده بازي ميشود . اين ورزش به سرعت عمل زياد ، دقت ، چابكي ، و واكنش سريع نياز دارد و مي بايد هماهنگي كاملي بين مغز و عضلات برقرار باشد و چشم بتواند با تيزبيني بسيار مسيز توپ و شدت ضربه را تعقيب و محاسبه كند . به همين دلايل رشته ورزشي تنيس روي ميز از جمله رشته هاي مورد علاقه جوانان به شمار ميرود . بعضي ورزشكاران ساير رشته ها هم براي فع خستگي و كسب آرامش خاطر به آن مي پردازند و لذت مي برند .

 

 

وسايل بازي :

ميز : ميز پينگ پنگ به شكل مستطيل به طول 74/2 متر و عرض 52/1 متر است كه از سطح زمين 76 سانتي متر ارتفاع دارد .اين ميز با يك تور به ارتفاع 25/15 سانتي متر و طول 183 سانتي متر از وسط به دو نيمه تقسيم مي شود .سطح ميز بايد از هر نظر مسطح و صاف باشد و رنگ سبز آن با خطوط سفيد خط كشي مي شود .

 

 

توپ : توپ مخصوص تنيس روي ميز از جنس سلولوئيد به وزن 5/2 گرم است .

 

راكت : از چوب است كه رويه آن را با اسفنج ، لاستيك و يا ورقه اي نازك از چوب پنبه مي پوشانند .

 

 

لباس : به طور معمول لباس پينگ پنگ عبارت است از شلوار كوتاه ، پيراهن آستين كوتاه ، كفش و جوراب راحت .

 

 

مقررات بازي :

بازي با سرويس آغاز مي شود و هر يك از دو حريف اجازه دارد تا 5 بار سرويس كند . سرويس ها در هر 5 امتياز تعويض مي شود مگر آنكه دو حريف در امتياز 20 مساوي شونند كه در آن صورت در هر امتياز سرويس تعويض مي شود .

 

بازي در امتياز 21 به پايان مي رسد . اما اگر دو حريف در امتياز 20 برابر شوند بازي تا زماني ادامه مي يابد كه يكي از آنها بتواند 2 امتياز از ديگري پيش افتد .هنگام سرويس زدن حتما بايد توپ در هوا و در وضعيتي آزاد باشد . به همين دليل كسي كه سرويس مي كند بايد توپ را به هوا بياندازد و آنگاه بزند .

 

برخورد توپ با تور هنگام سرويس خطا محسوب شده نت گفته مي شود . طي بازي توپ نبايد بيش از يك بار با سطح هر يك از دو طرف ميز تماس حاصل كند و پس از برخورد توپ با ميز بايد حتما به زمين حريف برگردانده شود .در بازيهاي دو نفري سرويس همواره از نيمه راست ميز خود به طرف نيمه راست ميز حريف زده مي شود و دو بازيكن بايد در هر تغيير سرويس ، تغيير جا بدهند .

 

 

اگر يكي از بازيكنان مرتكب يكي از خطاهاي زير شود يك امتياز از دست مي دهد :

ـ اگر در سرويس زدن اشتباه كند .

ـ اگر نتواند توپ را پيش از آنگه بار ديگر به ميز برخورد كند، برگرداند .

ـ اگر دست آزاد خود را به روي ميز تكيه دهد .

ـ اگر قبل از آنكه توپ يك بار به ميز برخورد كند ، آن را بزند .