آقای کفاشیان! نخند! خون گریه کن

مشرق: لطفا اهالی فوتبال، مسئولانی که غیرت مسئولیت دارند، کسانی که دلشان به حال این فوتبال و این علاقه‌مندان فوتبال و ورزش می‌سوزد، این داستان را که برای همه غیرتمندان و آدم‌های باشرافت ورزش «یکی داستان است پر از آب چشم» و هفته پیش با سه تن از چهره‌های نام‌آشنا که از عصاره‌های فوتبال مملکت ما به حساب می‌آیند، مطرح شده بود، بخوانند:

«یک داستان برایتان تعریف کنم: یک روز یک نفر به من زنگ زد و گفت می‌خواهم برای مربیگری تیم امید، شما را ببینم. دم یک همبرگرفروشی قرار گذاشتیم. گفتم برویم داخل مغازه که قبول نکرد و گفت بد است که مردم ما را ببینند! ساندویچ را بگیر و در ماشین می‌خوریم!‌ ساندویچ را در ماشین می‌خوردیم که به من گفت: ما شما را مربی تیم امید می‌کنیم. من اصلا این آقا را ندیده بودم- البته ببخشید باید بگویم ایشان یک نفر از اهالی رسانه بود!

- گفتم: شما چکاره هستید که می‌خواهید این شغل را به من بدهید؟ گفت ما این کار را می‌کنیم اما به یک شرط!

گفتم: بفرمایید. گفت: فلان فرد، کمک شما بشود- فردی که قبلا سابقه مربیگری! در تیم امید داشت- گفتم:‌من قبول نمی‌کنم اما اگر قبول کنم، لابد بعدش می‌گویی از آن 25 نفر بازیکن، 5 نفرشان این افراد باشند، بعدش هم می‌گویی از آن 11 نفر که می‌خواهند بازی کنند، 2 نفرشان اینها باشند! در ماشین را باز کردم و گفتم برو پایین ...

من الان 4 تا نوه دارم، به جان آنها قسم می‌خورم که این حرف‌ها را، آن شخص به من گفت ...»

خواندید؟‌ این‌ها حرف‌های ابراهیم قاسمپور، بازیکن بزرگ و نامدار فوتبال ایران بود که به گواه کارشناسان و رسانه‌های وقت، از اعجوبه‌های فوتبال ما محسوب می‌شد. می‌پرسیم قاسمپور و امثال او کجا هستند؟ پاسخ این است در منزل، با نوه‌ها مشغول است و روزنامه‌ می‌خواند. آن هم نه روزنامه‌ورزشی، چون از اخبار دروغ آنها بدش می‌آید و روزنامه‌ سیاسی می‌خواند. به چه جرم و گناهی او در فوتبال به بازی گرفته نمی‌شود؟ پاسخ را در داستان بالا که از زبان قاسمپور نقل شد، پیدا کنید. او کنار نشسته و امثال او کنج انزوا گزیده‌اند، برای اینکه تکلیف «این فوتبال» را «آن افراد» جلوی «همبرگرفروشی» تعیین می‌کنند.

آنها هستند که برای امیدهای فوتبال این مملکت تصمیم می‌گیرند. آن هم تصمیم با شرط! شرطشان هم این است که یک آدم مجهول‌الهویه، بی‌شخصیت، بی‌سروپا حتما باید روی نیمکت تیم امید دستیار امثال قاسمپوری باشند که عصاره این فوتبال و جزو افتخارات این ورزش به حساب می‌آیند.

آقای دکتر گودرزی، این است وضعیت فوتبال ما! آقای علی کفاشیان! نخند! خون گریه کن به حال این فوتبال که شما آن را اداره و مدیریت می‌کنی ... این افراد کی هستند، از کجا آمده‌اند، با کدام صلاحیت علمی، ورزشی، انقلابی، دینی، اخلاقی، اجتماعی و ... این چنین در فوتبال شلتاق می‌کنند، رسانه‌ها را اجیر می‌کنند و از سر و کول تلویزیون این مملکت بالا می‌روند ...؟ آقای کفاشیان پاسخ بده! آقای رسانه به ویژه تو آقای تلویزیون جواب بده! تا کی بحث‌های انحرافی؟ تا کی علت‌ها را ندیدن و به معلول‌ها چسبیدن؟

دارید چه بلایی سر این فوتبال و علاقه‌مندان آن می‌آورید؟ جوانان و امیدهای آینده را به دست چه ناکسانی می‌سپارید و چرا اجازه می‌دهید هر نااهل منفعت‌جو و جویای نام و نانی، فوتبال و سرتا پای آن را مضحکه خود قرار داده و از آن وسیله‌ای بسازد برای تامین منافع نامشروع خودش؟

خبرگزاری فارس: در پی انتشار نامه ای از سوی صادق زیباکلام خطاب به علی اصغر زارعی نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی که طی آن زیباکلام از گریستن زارعی پیرو رخدادهای روز 21 مهرماه مجلس شورای اسلامی انتقاد کرده و ضمن چاه ویل خواندن صنعت هسته‌ای، خواهان آن شده بود که زارعی برای سایر مشکلات کشور متاثر شود، زارعی طی نامه ای پاسخ صادق زیباکلام را داد.

متن کامل این نامه،‌به شرح زیر است:

بسمه تعالی

جناب آقای زیباکلام

سلام علیکم

نامه‌ای سرگشاده از سوی جنابعالی خطاب به خود را در رسانه‌ها مطالعه کردم که علی‌الظاهر پیرو رخدادهای روز 21 مهرماه مجلس شورای اسلامی نگاشته‌اید. اینجانب بنای پاسخگویی به این نامه را نداشتم اما از آنجائیکه ممکن بود مغلطه ها و نسبت های خلاف در نامه مذکور، مخاطبانش را از واقعیت امور دور سازد، در مقام پاسخ برآمدم.

محتوای نامه شما بر این پیش فرض استوار است که بنده در این روز به دلیل تصویب برجام در مجلس متاثر شده‌ام و بر همین مبنا، حقیر را مورد عنایت قرار داده اید. حقیقتا جای تاسف و تاثر مضاعف است که جنابعالی که ردای استادی علم سیاست در دانشگاه های این مملکت را به تن دارید، چونان افراد ناآگاه و کم اطلاع، تصورتان بر این است که «مجلس برجام را تصویب کرده است». ظاهرا توجه نداشته‌اید که مجلس طرحی را با عنوان «اقدام متناسب ایران در اجرای برنامه جامع اقدام مشترک» تصویب کرده و شروطی را برای برجام در نظر گرفته است، ‌نه اینکه برجام را بررسی و تصویب کرده باشد؛ و تاثر اینجانب نیز نه از تصویب برجام! که به دلیل روند اشتباه طی شده در بررسی و تصویب طرح مذکور بوده است. اینجانب متالم شدم چرا که آئین نامه داخلی مجلس زیرپاگذاشته شد، حقوق نمایندگان ملت در اظهار نظر و پیشنهاد نادیده گرفته شد، از شخصیت های محترم نظام هزینه شد و با ایجاد یک فضای روانی، یک طرح خاص به تصویب رسید.

البته این نخستین بار نیست که جنابعالی در نامه‌نگاری‌های خود با نمایندگان مجلس، ‌شخصیت های سیاسی،‌ مذهبی و مسئولین کشور، نشان می دهید که از ابتدایی ترین بدیهیات عالم سیاست، بی اطلاعید. سوئد را با نروژ اشتباه می گیرید و به سفارت سوئد که ربطی به جایزه نوبل ندارد، نامه می زنید که به فلان نماینده مجلس جایزه صلح نوبل بدهد. معاون ستاد کل نیروهای مسلح را که درجه سرتیپی دارد، با عنوان سرلشکر و معاون فرهنگی سپاه مورد خطاب قرار می دهید و نامه تحلیلی-تفسیری برای ایشان می‌نگارید. عبارتی را که مرحوم بازرگان درباره ملت ایران به کار برده و فردی در نامه‌ای خطاب به شما، عینا نقل قول آقای بازرگان را با تمام جزئیات آورده، می پندارید ناسزایی است که نویسنده نامه خطاب به شما گفته و بر همین مبنا، او را به باد ناسزا می گیرید...

اما برادر گرامی!

اگر روند نامناسب تصویب طرح «اقدام متناسب ایران در اجرای برنامه جامع اقدام مشترک» برای اینجانب مایه تاثر بود، حاکم شدن افکار افرادی چون حضرتعالی که تقلیل گرایانه،‌ ساده اندیشانه و بعضا با پیش فرض های صد در صد غلط به مسائل می نگرند و قصد اداره امور کشور بر مبنای این اوهام را دارند، گریه خون می طلبد.

ما برای صنعت هسته‌ای کشور همان قدر دغدغه داریم که برای معیشت و صنعت و کشاورزی و درمان مردم نگرانیم. عجیب است که جنابعالی از دغدغه برای دارو و درمان مردم سخن می‌گوئید، توامان آرزو می‌کنید صنعت هسته‌ای کشور از بیخ و بن نابود شود. ظاهرا چون سایر موارد فوق الذکر،‌ بی اطلاعید که بیش از یک میلیون بیمار در کشور نیازمند رادیوداروهایی هستند که برای تولید آنها نیازمند اورانیوم با غنای 20 درصد هستیم و دشمنان این ملت که جنابعالی خود را عاشق آنها خوانده‌اید، این سوخت را از ما دریغ کردند و اما به اراده جوانان همین مردم، در داخل موفق به تولید آن و رفع نیاز بیماران شدیم. سری به آمارها بزنید و دریابید که فقط و فقط شرکت الکتریسیته فرانسه (EDF)‌ که 84 درصد سوخت خود را از انرژی هسته‌ای تامین می‌کند، صرفا در سال 2014، بالغ بر 81 میلیارد دلار یعنی چند برابر درآمد نفتی ایران در سال 1393، درآمد داشته است.

اما شما و همفکرانتان هیچ ابایی ندارید از اینکه گلو صاف کنید و با ژستی کاملا روشنفکر مآبانه بگوئید ایران باید نفت بفروشد و صنعت و تکنولوژی و دارو که هیچ، «گندم و جو» را هم وارد کند. همفکران شما در مجلس ششم بودند که به تصریح سخنگوی دولت یازدهم، در مقابل طرح‌ها و برنامه‌هایی که برای اصلاح وضع معیشت مردم پیشنهاد می‌شد، می‌گفتند رها کنید این کارهای سخت را! راه های آسان‌تری هم برای جلب رضایت مردم هست. «شما» نگران زندگی مردم هستید؟!

مشکلات کشور نتیجه حاکم بودن بالغ بر 16 سال تفکر فاسد و ناکارآمد کارگزاران و اصلاح طلبانی است که جنابعالی به گریبان چاک نمودن برای آنها شهره‌اید. حتی در دولت سابق نیز جنابعالی علم حمایت از افرادی را برافراشته بودید که ما حضور آنها در دولت و عملکردشان را خلاف منافع ملت می‌دیدیم و به مقابله با آنها برخاسته بودیم. از جنابعالی که در کارنامه خود حمایت از مه آفرید امیرخسروی عامل فساد 3 هزار میلیاردی را نیز دارید و وی را فردی «خودساخته» خوانده‌اید، چگونه می‌توان پذیرفت که دغدغه محرومان و مستضعفان و بیماران را داشته باشید؟

تاریخ سرشار است از خسارات زیانبار و بعضا جبران ناپذیری که صاحبان افکاری چون تفکرات جنابعالی، به اندوخته و سرمایه و سرنوشت ملت خود وارد کرده‌اند و در میانه کف و سوت جماعتی فریب خورده از دروغ و نیرنگ، بر خاکستر آنچه سوخته‌اند،‌ رقصیده‌اند.

والسلام علی من اتبع الهدی

علی اصغر زارعی

نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی