ملی‎پوشی که میوه‎فروش شد

بوکسور جوان و سابق تیم ملی با این رشته ورزشی وداع کرده و برای گذران زندگی به میوه‎فروشی روی آورده است.

محمد نوری‎پور با ابراز نارضایتی از وضعیت موجود در بوکس کشور، افزود: متأسفانه مشتزنان حمایت نمی‎شوند و مظلوم واقع شده‎اند. سقف قرارداد بوکسورها در تیم‎های لیگ برتری اندازه پول آرایشگاه فوتبالیست‎هاست.

وی ادامه داد: حدود یک‎سال است که ازدواج کرده‎ام. از آن‎زمان به بعد، قید ورزش و دنیای قهرمانی را زده‎ام، برای این‎که بتوانم هم ورزش را ادامه دهم و هم مخارج زندگی را تأمین کنم، خیلی سراغ کار گشتم اما بی‎فایده بود.

نوری‎پور خاطرنشان کرد: مغازه‎ی میوه‎فروشی دارم و از ساعت 4 صبح تا 8 شب کار می‎کنم که با این شرایط وقتی برای ورزش نمی‎ماند. خیلی سخت بود که در عین جوانی بوکس را کنار بگذارم اما برای امرار معاش، چاره‎ای نداشتم.

دارنده مدال برنز بزرگسالان آسیا در سال 2012، یادآور شد: این مدال را در خردادماه سال گذشته کسب کردم و بعد از آن مسابقات متوجه شدم این مقام برای هیچ‎کس مهم نیست و کسی از ما تجلیل نکرد. نمی‎توانستم شرایط را تحمل کنم و صلاح دیدم بوکس را کنار بگذارم؛ چون کسی از مسئولان پیگیر رفع مشکلات ما نیست.

این مشتزن لرستانی با بیان این‎که یکسال می‎شود که از بوکس خبری ندارم، اضافه کرد: متأسفانه من و علی مظاهری هم‎وزن بودیم که خیلی به او توجه می‎کردند و بار آخری که از تیم ملی خط خوردم به خاطر ایشان بود. الان هم شنیده‎ام رضا مرادخانی دیگر بوکسور لرستانی وزن 91 کیلوگرم همین مشکل را دارد و در بازی‌‎های انتخابی ظاهراً داورها به نفع مظاهری سوت زده‎اند. تا وقتی که او باشد فرقی ندارد آماده هست یا نیست، چون دیگر به کسی احتیاجی ندارند!

نوری‎پور در پاسخ به سوال ایسنا که امکان دارد به بوکس برگردید؟ گفت: تنها در صورتی برمی‎گردم که بتوانم خرج خانواده‎ام را درآورم. مخارج زندگی زیاد است و بدون منبع درآمد نمی‎توانم بوکس را ادامه دهم. انتظارم این بود که یک‎ کار دولتی داشته باشم تا برای حضور در اردوها مشکلی نداشته باشم اما الان اگر یک‎ روز کار نکنم، ضرر می‎کنم.

وی در ادامه صحبت‎هایش به انتقاد از هیأت بوکس لرستان پرداخت و افزود: مسوولان هیئت هر چندماه یک‎بار عوض می‎شوند و هرگز استمرار نداشته‎اند که بتوانند برنامه‎ها را اجرا کنند. لرستان مشتزنان خوبی دارد که می‎تواند در لیگ برتر تیم داشته باشد اما چون "بی‎کس" هستیم و هیأت در جذب اسپانسر عاجز است، از تیم‎داری در لیگ محروم هستیم.

نوری‎پور به خانه بوکس خرم‎آباد اشاره و تصریح کرد: این سالن هیچ‎گونه امکاناتی ندارد و مسئولان، مدیون خانواده‎هایی هستند که فرزندا‎نشان پول می‎دهند و در آن‎جا تمرین می‎کنند در حالی که گرفتن این پول حرام است.

وی در پایان با اشاره به این‎که در یکسال گذشته کسی سراغی از من نگرفته، اظهار کرد: بنده خیلی راحت و در سن 25 سالگی ورزش قهرمانی را کنار گذاشتم اما امیدوارم دیگر کسی در عین جوانی بی‎خیال ورزش نشود.

ملی‎پوشی که میوه‎فروش شد!

ملی‎پوشی که میوه‎فروش شد!

محمد نوری‎پور در گفت‎وگو با ایسنا، با ابراز نارضایتی از وضعیت موجود در بوکس کشور، افزود: متأسفانه مشتزنان حمایت نمی‎شوند و مظلوم واقع شده‎اند. سقف قرارداد بوکسورها در تیم‎های لیگ برتری اندازه پول آرایشگاه فوتبالیست‎هاست.

وی ادامه داد: حدود یک‎سال است که ازدواج کرده‎ام. از آن‎زمان به بعد، قید ورزش و دنیای قهرمانی را زده‎ام، برای این‎که بتوانم هم ورزش را ادامه دهم و هم مخارج زندگی را تأمین کنم، خیلی سراغ کار گشتم اما بی‎فایده بود.

نوری‎پور خاطرنشان کرد: مغازه‎ی میوه‎فروشی دارم و از ساعت 4 صبح تا 8 شب کار می‎کنم که با این شرایط وقتی برای ورزش نمی‎ماند. خیلی سخت بود که در عین جوانی بوکس را کنار بگذارم اما برای امرار معاش، چاره‎ای نداشتم.

دارنده مدال برنز بزرگسالان آسیا در سال 2012، یادآور شد: این مدال را در خردادماه سال گذشته کسب کردم و بعد از آن مسابقات متوجه شدم این مقام برای هیچ‎کس مهم نیست و کسی از ما تجلیل نکرد. نمی‎توانستم شرایط را تحمل کنم و صلاح دیدم بوکس را کنار بگذارم؛ چون کسی از مسئولان پیگیر رفع مشکلات ما نیست.

این مشتزن لرستانی با بیان این‎که یکسال می‎شود که از بوکس خبری ندارم، اضافه کرد: متأسفانه من و علی مظاهری هم‎وزن بودیم که خیلی به او توجه می‎کردند و بار آخری که از تیم ملی خط خوردم به خاطر ایشان بود. الان هم شنیده‎ام رضا مرادخانی دیگر بوکسور لرستانی وزن 91 کیلوگرم همین مشکل را دارد و در بازی‌‎های انتخابی ظاهراً داورها به نفع مظاهری سوت زده‎اند. تا وقتی که او باشد فرقی ندارد آماده هست یا نیست، چون دیگر به کسی احتیاجی ندارند!

نوری‎پور در پاسخ به سوال ایسنا که امکان دارد به بوکس برگردید؟ گفت: تنها در صورتی برمی‎گردم که بتوانم خرج خانواده‎ام را درآورم.

مخارج زندگی زیاد است و بدون منبع درآمد نمی‎توانم بوکس را ادامه دهم. انتظارم این بود که یک‎ کار دولتی داشته باشم تا برای حضور در اردوها مشکلی نداشته باشم اما الان اگر یک‎ روز کار نکنم، ضرر می‎کنم.

وی در ادامه صحبت‎هایش به انتقاد از هیأت بوکس لرستان پرداخت و افزود: مسوولان هیئت هر چندماه یک‎بار عوض می‎شوند و هرگز استمرار نداشته‎اند که بتوانند برنامه‎ها را اجرا کنند. لرستان مشتزنان خوبی دارد که می‎تواند در لیگ برتر تیم داشته باشد اما چون "بی‎کس" هستیم و هیأت در جذب اسپانسر عاجز است، از تیم‎داری در لیگ محروم هستیم.

نوری‎پور به خانه بوکس خرم‎آباد اشاره و تصریح کرد: این سالن هیچ‎گونه امکاناتی ندارد و مسئولان، مدیون خانواده‎هایی هستند که فرزندا‎نشان پول می‎دهند و در آن‎جا تمرین می‎کنند در حالی که گرفتن این پول حرام است.

وی در پایان با اشاره به این‎که در یکسال گذشته کسی سراغی از من نگرفته، اظهار کرد: بنده خیلی راحت و در سن 25 سالگی ورزش قهرمانی را کنار گذاشتم اما امیدوارم دیگر کسی در عین جوانی بی‎خیال ورزش نشود./ایسنا