علی انصاریان: سینما را با «قیصر» شناختم

سوره سینما:  علی انصاریان بازیکن سابق پرسپولیس همان قدر که اهل فوتبال است، دلبسته سینما است. او زمانی که با پیراهن پرسپولیس در فضای حرفهای فوتبال حضور داشت، صاحب اعتبار و هویت بود. جوانی عاصی که در زمین چمن محکم بازی میکرد و یک پرسپولیسی متعصب بود. حالا او در کلاسهای مربیگری شرکت و همزمان به سینما فکر میکند. حرفهایش را که بخوانید، علاقهاش به سینما و تصمیم جدیاش برای ادامه این مسیر را متوجه میشوید.


با فیلم «کلاف» به نظر می رسد که خیلی جدی تر از قبل وارد کار بازیگری و در کل سینما شدی. چه اتفاقی افتاد که تصمیم گرفتی به عنوان تهیه کننده با شهرام شاه حسینی همکاری کنی؟

من با شهرام از حدود سال 80 در سریال «زیر آسمان شهر» ارتباط داشتم و در دفتر حسین فرح بخش و عبدالله علیخانی که از دوستان پدری من هستند صحبتهایی شد و یک خط فیلمنامه را برای من تعریف کردند که جذابیت داشت و گره های بسیار

علاقه تو به سینما مربوط به چه دورانی می شود، خیلی ها از جمله من تصور می کنند که شما یک باره و از طریق فوتبال و روابط سمت این کار آمدید.

من از آن دسته از علاقمندان سینما هستم که در سینماهای لاله زار و میدان خراسان فیلمها را دنبال میکردم. فیلمهایی مثل «برزخی ها»، «دادا»، «دادشاه»، «فرار به سوی پیروزی»، «گذرگاه» و «بلمی به سوی ساحل» و «عروس» را در سینما تماشا کردم، عاشق سینما بودم و فوتبال را هم همان موقع در جنوب شهر دنبال میکردم.

به نظر می رسد فیلم های زیادی دیدی و سینما را خوب دنبال می کنی. این خلاف تصور من از علی انصاریان بود.

 دوستان فوتبالی من شاهد هستند که من هم خوب فیلم می بینم و اطلاعات قابل توجهی درباره سینما و فیلم ها دارم. خیلی بهتر و جلوتر از برخی دوستان فیلمهای روز هالیوود را تماشا میکنم.

به بازیگر خاصی در سینمای هالیوود علاقه داری؟

من عاشق بازی رابرت دنیرو و آل پاچینو هستم. واقعا بازیهای این دو را خیلی می پسندم.

اما معمولا عشق سینماها یکی از این دو بازیگر را بیشتر می پسندند.

خب، من هم نسبت به آل پاچینو علاقه بیشتری دارم و اگر یادت باشد زمانی در پرسپولیس به من «اسکارفیس»  لقب داده بودند.

در مورد بازیگران سینمای ایران و فیلم هایی که برای تو خاطره انگیز هستند و در ذهنت باقی مانده هم می توانی صحبت کنی؟

من سینما را با فردین و بهروز وثوقی شناختم.  در فیلم های سینمایی هم اولینهایی که در خاطرم مانده «قیصر» و «گوزنها» است. ورود فردین به سینما از بین ورزشیها بزرگترین اتفاقی بود که در سینمای ایران افتاد، فردین برای تماشاگر تداعی کننده تصویر یک قهرمان واقعی بود و در آثار سالمی بازی میکرد. پرویز پرستویی یکی از بهترینهای سینمای ایران است. با بازیهایش زندگی کردهام. با «دیار عاشقان»، «شکار»، «آژانس شیشهای» و همه فیلمهای خوبی که از او برای سینمای ایران یادگار مانده است.

اولین باری که مقابل دوربین قرار گرفتی در «زیر آسمان شهر» بود . سینما را با کدام فیلم شروع کردی؟

اولین بار در فیلم «پاداش سکوت» ساخته مازیار میری بازی کردم.