دولت روحانی «دانشجو» ها را ستاره دار کرد!

هرچقدر «دانشجو»ها در دولت دهم، پست های کلیدی و حساس را از ان خود کردند، اما با خروج سومین برادر خانواده دانشجو از دولت یازدهم، پرونده حضور دانشجوها در کابینه روحانی بسته شد.

مجله مهر: هرچقدر «دانشجو»ها در دولت دهم، پست های کلیدی و حساس را از ان خود کردند، اما با خروج سومین برادر خانواده دانشجو از دولت یازدهم، پرونده حضور دانشجوها در کابینه روحانی بسته شد.

با پایان روزگار شیرین «خسرو» و «فرهاد». 30 شهریورماه، خبر خروج سومین پسر خانواده دانشجو هم منتشر شد. خانواده ای که ابتدا نام خانوادگی «کسائیان» در شناسنامه شان ثبت شده بود و بعدها به «دانشجو» تغییر نام دادند و درکابینه نهم و دهم،  مدیر و رئیس و وزیر شدند. اما جایی در کابینه یازدهم نداشتند.

 حالا و با تغییرهایی که در مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی رخ داده است، برادران دانشجو هم مثل برادر وزیرشان، اتاق ریاست را ترک کرده اند تا پایان داستان کامران و فرهاد و خسرو، با تغییر دولت، پایان شیرینی نداشته باشد.

با استعفای «خسرو دانشجو» به نظر می رسد دوران کامیابی دانشجوها با شروع دولت یازدهم پایان یافته باشد. دورانی که با دولت نهم شروع شد و با دولت دهم به اوج رسید. حالا اما همان طور که پیش بینی می شد، ستاره بخت برادران دانشجو در دولت یازدهم کم سو شده و آنها یکی یکی صندلی های مدیریت را ترک کردند.

شروع شیرین با خسرو

انتخابات دوره دوم شورای شهر و لیست «آبادگران»، اولین دانشجو را به شورای اسلامی شهر تهران برد. «خسرو دانشجو» که تحصیلاتش را در رشته معماری تا مقطع دکترا به پایان رسانیده است، در شورای شهر دوم و سوم، عضویت داشت. او سخنگوی شورای شهر هم بود. خسرو دانشجو از جمله حامیان احمدی نزاد در انتخابات شورای شهر و ریاست جمهوری بود که البته بعدها به یکی از منتقدان او تبدیل شد. او در این سالها حتی به عضویت هیات مدیره باشگاه «استقلال» هم درآمد.

 گفته می شود نقش او در انتخاب برادرش «کامران» برای وزارت علوم کابینه دهم هم پررنگ بوده است. خسرو دانشجو در انتخابات چهارمین دوره شوراها در تهران، نفر چهل و دوم شد و به جمع 31 نفره شورا راه نیافت.، او پس از ماجراهای خبرساز تغییر مدیریت دانشگاه آزاد و انتصاب برادرش «فرهاد» به ریاست دانشگاه آزاد، با حکم برادرش در اسفندماه سال 90 به ریاست واحد علوم و تحقیقات این دانشگاه هم منصوب شد. انتصابی که البته با استعفای او که خودش می گوید به دلیل «خستگی» بوده و همزمان با برکناری برادرش از ریاست دانشگاه، به حضور برادران دانشجو در دانشگاه آزاد پایان داد.

کامروایی با کامران

انتخابات ریاست جمهوری سال 88، شاید برای برادران دانشجو یک خاطره ماندگار باشد. نقش پررنگ «کامران دانشجو»  که از استانداری تهران به ریاست ستاد انتخابات کشور رسیده بود و برگزاری انتخابات 88 ، سبب شد تا برادر بزرگتر خانواده دانشجو که سابقه جانشینی معاونت دانشجویی وزارت علوم را هم در کارنامه داشت، لباس «وزارت» دولت دهم را  برتن کند و به ساختمان وزارت علوم، تحقیقات و فناوری برود.

کامران دانشجو که خودش می گوید سابقه رفاقت دیرینه با احمدی نژاد دارد و چندجایی هم خاطراتی راجع به «گل کوچک» بازی کردن در تیم احمدی نژاد نقل کرده، جزو معدود وزرای  کابینه احمدی نژاد بود که تغییر نکرد و تنها پس از روی کار آمدن دولت روحانی، جایش را به «جعفر توفیقی» داد تا پس از 3 سال استانداری تهران، حدود 6 ماه ریاست ستاد انتخابات کشور و 4 سال وزارت علوم، دولت را ترک کند.

فرجام ناخوش فرهاد

بازهم یک رخداد خبرساز دیگر در کشور و بازهم نقش برادران دانشجو در این رخداد، این بار نام «فرهاد دانشجو» را مطرح کرد. دولت احمدی نژاد که از ابتدای روی کارآمدن در سال 84، تلاش می کرد تا ریاست دانشگاه آزاد اسلامی را از جاسبی بگیرد، بالاخره 27 دی ماه سال 90 به خواسته خود رسید و با  تصمیم اعضای هیات امنای دانشگاه آزاد اسلامی، «فرهاد دانشجو» به جای عبداله جاسبی بر صندلی ریاست این دانشگاه نشست.

فرهاد دانشجو که تحصیلاتش را در رشته مهندسی زلزله تا بالاترین سطح ادامه داده و به «پروفسور»ی رسیده است، حدود یک سال و نیم رئیس دانشگاه آزاد اسلامی بود و البته همان طور که پیش بینی می شد با تغییر دولت و روی کارآمدن نزدیکان آیت الله هاشمی رفسنجانی، ریاست دانشگاه آزاد را ترک کرد تا این دانشگاه دوباره توسط نزدیکان آیت الله اداره شود و البته عصر مدیریت «دانشجو» ها برکشور نیز با خروج سومین برادر از بدنه مدیریتی کشور تمام شود.

اثبات وجود دانشجویان ستاره‌دار به دانشجو

اثبات وجود دانشجویان ستاره‌دار به دانشجو

دانشجو در گفت‌وگو با نسیم ، با تاکید بر اینکه «مدعیان اخراج سیاسی دانشجویان مصداق بیاورند»  می‌گوید: «هیچ دانشجویی در دوران وزارت بنده به‌خاطر مسایل سیاسی از دانشگاه اخراج نشده است و اگر کسی ادعایی در این زمینه دارد، برای حرف خود مصداق بیاورد.»

نکته تعجب‌برانگیز سخنان کامران دانشجو، آنجایی است که بر اساس یافته‌های یک بررسی دانشجویی از سوی تعدادی از دانشجویان «محروم از تحصیل» در حال حاضر حدود یک‌هزار دانشجوی «محروم از تحصیل» یا «ستاره‌دار» وجود دارد که 768نفر از آنان طی هشت‌سال اخیر «ستاره‌دار» و 250نفر دیگر از دانشگاه اخراج شده‌اند.

البته این آمار هنوز به تایید هیچ نهاد رسمی‌ای نرسیده است و برخی مسوولان از تعداد بالای این دانشجویان و برخی دیگر از تعداد کم این دانشجویان خبر می‌دهند.

دانشجو در این‌باره در پاسخ به سوالی درخصوص دانشجویان «ستاره‌دار» و اینکه گفته می‌شود با روی‌کارآمدن دولت جدید بار دیگر بحث دانشجویان «ستاره‌دار» مطرح شده است و چه تعدادی از این دانشجویان به دانشگاه‌ها برخواهند گشت؟ تصریح کرد: «دانشجویان «ستاره‌دار» یک تاریخ مصرف دارند و تاریخ مصرف آن مربوط به زمان انتخابات است و این به‌عنوان یک ابزار تبلیغاتی است و مصرفش هم به دوره انتخابات برمی‌گردد.»

وزیر علوم دولت دهم ادامه داد: «دانشجوی «ستاره‌دار»شدن یعنی اینکه پرونده‌اش تکمیل نیست. یعنی اینکه دانشجویی که پرونده‌اش بر اساس مصوبه شورایعالی انقلاب فرهنگی به دلیل نقص پرونده از ارگان‌های مختلف استعلام می‌شود و این مراجع اگر جواب مثبت بدهند که مشکلی ندارد و اگر جواب مثبتی ندهند باید به‌دنبال تکمیل پرونده‌اش برود.»

وی با بیان اینکه «دانشجوی «ستاره‌دار» متعلق به چهار وزیر قبلی است»، گفت: «وزارت علوم همیشه دنبال این بوده است که مشکلات را حل کند و در این بین ممکن است مشکلات عده‌ای حل شود و عده‌ای نیز حل نشود و این مصوبه شورایعالی انقلاب فرهنگی است. ما هم زمانی که در وزارت بودیم، هرچقدر که مشکلات دانشجویان بیشتر حل می‌شد خوشحال‌تر می‌شدیم.»

 دانشجو در پاسخ به این سوال که گفته می‌شود مشکل دانشجویان ستاره‌دار به‌دلیل فعالیت‌های سیاسی آنها در دوره‌های گذشته است و با روی‌کارآمدن دولت احمدی‌نژاد سختگیری‌های زیاد‌تری صورت گرفته است، خاطرنشان کرد: «ما هیچ‌وقت دانشجو اخراج نکردیم، اصلا وزارت علوم نمی‌تواند دانشجو اخراج کند. اگر کسی به‌عنوان مساله سیاسی از دانشگاه اخراج شده است، باید مصداقی بیان کند و الا این می‌شود شعار.»

مصداقی برای کامران دانشجو
با این حال روشن‌ترین مصداق برای کامران دانشجو، برای یادآوری «محروم از تحصیل»کردن بخش زیادی از دانشجویان به دلایل سیاسی و سلیقه‌ای، نامه‌هایی است که از سوی دانشگاه‌ها و وزارتخانه تحت مدیریت او برای اخراج دانشجویان صادر شده است.

شش مورد از دانشجویان که هرکدام به‌ترتیب از دانشگاه تهران، امیرکبیر، علامه طباطبایی، هیات گزینش سازمان سنجش آموزش کشور و کمیته مرکزی انضباطی وزارت علوم در زمان مدیریت او صادر شده است در تصاویر این گزارش قابل رویت است؛ کسانی که مصادیق اندک از بخش زیادی از دانشجویان محروم از تحصیل و اخراج‌شده از دانشگاه‌ها هستند.

446 دانشجوی اخراج‌شده و محروم از تحصیل در زمان دانشجو
نتایج یک بررسی دانشجویی نشان می‌دهد، از سال 1388 تا سال 1391 بیش از 446 دانشجو محروم از تحصیل یا اخراج شده‌اند که اسامی، نام دانشگاه و شماره دانشجویی همه این دانشجویان در تحریریه «شرق» وجود دارد و می‌تواند مصداق مهمی برای کامران دانشجو باشد.

اقدام کامران دانشجو و همکاران در دولت نهم و دهم در رابطه با ستاره‌دارکردن و محروم‌کردن بخش زیادی از دانشجویان از تحصیل در حالی است که محروم‌کردن دانشجویان از حق ادامه تحصیل نقض اصول متعدد قانون اساسی جمهوری اسلامی نظیر بندهای 3، 9 و 14 اصل سوم و اصول 19، 20، 22، 30، 36، 37 و به‌ویژه اصل 23 این قانون است که صراحتا می‌گوید: «تفتیش عقاید ممنوع است و هیچ‌کس را نمی‌توان به صرف داشتن عقیده‌ای مورد تعرض و مواخذه قرار داد.»

علاوه بر مفاد بند 3 اصل سوم و اصل سی‌ام قانون اساسی ایران که دولت را به تسهیل و تعمیم آموزش‌عالی و همچنین گسترش وسایل تحصیلات عالی رایگان برای «عموم ملت» موظف کرده است،

مستفاد از بندهای 9 و 14 اصل سوم و نیز اصول 20، 22، 30، 36 و 37 قانون اساسی، دولت ملزم است فارغ از نوع مذهب، مسلک و مرام سیاسی ضمن رفع تبعیضات ناروا، امکانات عادلانه را برای آحاد ملت ایجاد کرده و آنان را از همه حقوق انسانی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی برخوردار کند.

همچنین اصل نهم قانون اساسی نیز به‌صراحت بیان می‌دارد: «در جمهوری‌اسلامی‌ایران آزادی و استقلال و وحدت و تمامیت ارضی کشور از یکدیگر تفکیک‌ناپذیرند و حفظ آنها وظیفه دولت و آحاد ملت است... هیچ مقامی حق ندارد به نام حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور، آزادی‌های مشروع را، هرچند با وضع قوانین و مقررات، سلب کند.»

/ روزنامه شرق