اخبار
2 دقیقه پیش | عکس: استهلال ماه مبارک رمضانهمزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ... |
2 دقیقه پیش | تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریموزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که میتواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام میشود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ... |
جایزه صلح نوبل 2014 به دو نفر رسید
"ملاله یوسف زی" و "کایلاش ساتیارتی" (Kailash Satyarthi) به صورت مشترک به عنوان برنده جایزه صلح نوبل امسال (2014) اعلام شدند.
شبکه اسکای نیوز عربی گزارش داد؛ رئیس کمیته نروژی نوبل اعلام کرد که ملاله یوسف زی پاکستانی به دلیل تلاشهایش برای ارتقاء سطح تحصیل بانوان در پاکستان برای این جایزه برگزیده شده است.
با اهدای جایزه نوبل به ملاله ١٧ ساله، او جوانترین فردی است که برنده جایزه نوبل شده است.
ساتیارتی نیز از فعالان حقوق کودکان در هند و از افراد پیشرو در مبارزه با کار کودکان محسوب میشود و تاکنون سازمانش 80 هزار کودک را از کار اجباری خلاص کرده و به بازپروری و تحصیل آنها کمک کرده است.
کمیته صلح نوبل از این دو به خاطر "مبارزهشان علیه سرکوب کودکان و جوانان و مبارزه برای حق تحصیل همه کودکان" تقدیر کرده است.
ملاله یوسفزی
از ملاله به عنوان مظهری از آموزش برای دختران پاکستانی و نمادی برای ترغیب زنان این کشور برای مقابله با اقدامات وحشیانه یاد میشود اما نام ملاله یوسفزی زمانی بر سر زبانها افتاد که شروع کرد به نوشتن یادداشتهای روزانهاش در وبسایت بی.بی.سی. وی درباره زندگی زنان دره سوات پاکستان مینوشت؛ منطقهای که زندگی مردم، به ویژه کودکان و دخترانش، زیر سایه سنگین آزار و خشونت طالبان است.
ملاله زمانی که یازده سال بیشتر نداشت، فعالیتاش را آغاز کرد اما خشم طالبان خیلی زود متوجه ملاله شد.
نهم اکتبر سال ۲۰۱۲ میلادی زمانی که ملاله با بقیه بچهها در اتوبوس مدرسه نشسته بود، گروهی از مردان طالبان اتوبوس را متوقف میکنند و بالا میآیند. مردی فریاد میزند: «بگویید کدامتان ملالهاید، اگر دهانتان را باز نکنید، همه را میکشم» ملاله شناسایی میشود و مردان به سرش شلیک میکنند. او به شدت زخمی میشود، اما زنده میماند و برای درمان به انگلیس منتقل میشود.
اولین نشانههای قدرت و نفوذ طالبان در پاکستان بعد از حادثه یازده سپتامبر در سال ۲۰۰۱ میلادی پدیدار شد. نیروهای ائتلاف به رهبری آمریکا به افغانستان حمله کردند و در سراسر پاکستان یک حس ضد غربی متولد شد.
شورشیان طالبان و تندروها در سالهای بعد سعی کردند در مناطق قبایلی پاکستان و همچنین دره سوات نفوذ و قدرت پیدا کنند. این وضع آنقدر پیش رفت که در سال ۲۰۰۷ طالبان در پیام رادیویی مردم را تهدید میکرد که اگر به سنتها عمل نکنند مجازات خواهند شد.
در سال ۲۰۰۸ رهبر محلی طالبان ملا فضلالله تهدید کرد که اگر مدارس دخترانه ظرف یکماه بسته نشود عواقبش را خواهند دید.
ضیاء الدین یوسف زی، پدر ملاله که صاحب مدرسه ملاله هم بود از این تهدیدها ترسید. از ارتش پاکستان تقاضای کمک کرد. آنها به او اطمینان دادند که امنیت را برقرار میکنند و از او خواستند مدرسه را نبندد.
اما این اطمینان ارتش پاسخی به ترسهای ملاله نبود. او در خوابهایش سایه سیاه طالبان را میدید که روی زندگیاش گسترده میشد. خاطرات روزمره مدرسه رفتنش و اینکه دوستانش چطور یکی یکی مجبور میشدند دره سوات را ترک کنند را در یک وبلاگ مینوشت.
وبلاگی که سرویس اردوی بی بی سی آن را بدون ذکر نام ملاله منتشر میکرد؛ وبلاگ یادداشتهای دختر مدرسهای پاکستانی.
با آنکه نام ملاله در وبلاگش نبود او از اینکه در مورد حق دختران از تحصیل بگوید و بنویسد ترسی نداشت. در سال ۲۰۰۹ در یک برنامه مشهور تلویزیونی که دوربینهایش را به دره سوات آورده بود صحبت کرد و از حق دختران و برای تحصیل گفت.
ملاله به مدرسه میرفت و مینوشت و با نگرانی روزگار میگذراند تا آنکه اتفاق بعد از ظهر پاییز سال ۲۰۱۲ افتاد و وقتی ملاله چشمانش را باز کرد خودش را در جهان دیگری یافت.
از زمانی که به سر ملاله شلیک شد او هوشیاریاش را برای روزها از دست داد. یک هلی کوپتر ملاله را از دره سوات به یک بیمارستان نظامی در پیشاور منتقل کرد؛ آغاز سفری که نه تنها ملاله را از دره سوات که از پاکستان دور کرد.
بیمارستان ارتش در پیشاور، دارای پیشرفته ترین تجهیزات در آن منطقه است و پرسنل ارتش و خانواده شان را درمان میکند.
قسمتی از مغز ملاله آسیب دیده بود که تکلم و حرکت دست و پای راست را کنترل می کند. به گفته دکتر جنید خان که مسئول درمان ملاله بود، وضعیت او ریسک خیلی بالایی داشت.
در نهایت ملاله را عمل کردند و بخشی از جمجمه را برداشتند تا فشاری که روی مغز بود کم شود.
همزمان با این اتفاقات، افسران بیمارستان میزبان یک گروه از پزشکان انگلیسی بودند که از بیرمنگام به پاکستان آمده بودند تا به پزشکان ارتش مشاوره بدهند.
در پانزده اکتبر سال ۲۰۱۲ ملاله به بیمارستان کویین الیزابت بیرمنگام منتقل شد و مراحل بهبود را خیلی خوب گذراند. آنطور که پزشکان میگویند علاوه بر کیفیت و نوع مراقبت روح مقاوم و اراده خودش خیلی کمک کننده بود.
کایلاش ساتیارتی
ساتیارتی 60 ساله از دنبالهروهای ماهتما گاندی و جنبش اعتراضات بدون خشونت وی است که تلاشهای خود را از 1980 بر حقوق کودکان و مبارزه با کار اجباری آنها قرار داده است.
وی از پیشروان نهضت جهانی خاتمه دادن به بردگی کودکان است و تاکنون دهها هزار کودک را از شرایط بد خارج کرده و امکان تحصیل آنها را فراهم کرده است.
ویدیو مرتبط :
جایزه صلح نوبل به دو نفر تعلق گرفت
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
چرا جایزه صلح نوبل به تونس رسید؟
برنده جایزه صلح نوبل 2015 سرانجام مشخص شد و 4 تشکل غیردولتی - صنفی تونس معروف به "کمیته چهارجانبه" که میانجی برگزاری گفتگوهای ملی میان احزاب سیاسی این کشور بودند به عنوان برنده این جایزه معرفی شدند. این در حالی است که در میان کاندیداهای احتمالی این جایزه و گمانه زنی های مختلف نامی از تونس دیده نمی شد.
جان کری و محمدجواد ظریف وزیران خارجه وزیران خارجه آمریکا و ایران برای توافق هسته ای، آنگلا مرکل صدراعظم آلمان برای پذیرش شمار زیادی از مهاجران، پاپ فرانسیس و یک روزنامه نگار مخالف در روسیه از جمله مهمترین کاندیداهای احتمالی دریافت جایزه نوبل صلح 2015 بودند که نام آنها به عنوان گزینه احتمالی در میان رسانه ها و تحلیلگران بارها مطرح شد اما در نهایت کمیته اعطای جایزه صلح نوبل 2015 این جایزه را به 4 تشکل غیردولتی - صنفی تونس میانجی گفتگوهای ملی این کشور اختصاص داد.
اما چرا تونس؟
4 تشکل صنفی - غیردولتی تونس که برنده جایزه نوبل صلح شدند شامل "اتحادیه سراسری کار تونس"، "اتحادیه صنایع، بازرگانی و صنایع سنتی تونس"، "انجمن دفاع از حقوق بشر تونس" و "کانون ملی وکلای تونس" هستند. آنها در سال 2013 میانجی گفتگوهای ملی تونس برای خروج این کشور از بحران سیاسی بودند.
تونس در سال 2011 شاهد انقلاب مردمی بود که منجر به کناره گیری "زین العابدین بن علی" بعد از 23 سال ریاست جمهوری از قدرت شد. در سال 2013 نیز تونس پس از وقوع چند ترور سیاسی، موجی از بحران سیاسی و اعتراضات ضددولتی این کشور را فراگرفت.
در این وضعیت بحرانی، این 4 تشکل غیردولتی - صنفی در تونس وارد میدان شدند. آنها از مهمترین احزاب سیاسی و سیاستمداران حاضر در قدرت این کشور (رئیس جمهور، نخست وزیر و رئیس پارلمان) خواستند همه دور یک میز گردهم آیند و برای خروج از بحران، گفت وگو و مذاکره را در پیش بگیرند.
نمایندگان کمیته چهارجانبه (متشکل از 4 تشکل صنفی - غیردولتی) برگزار کننده گفتگوهای ملی تونس در سال 2013
این 4 تشکل معروف به کمیته چهارجانبه علاوه بر پیشنهاد مذاکره، نقشه راهی را نیز برای این گفت وگوها پیشنهاد کردند تا گام به گام مطالبات مردمی، محقق و راه حل سیاسی متبلور شود. این نقشه راه شامل موارد متعدد بود که از جمله می توان به استعفای کابینه وقت ، تشکیل کابینه جدید متشکل از نیروهای تکنوکرات اشاره کرد.
این گفت و گوها با موفقیت انجام شد؛ نقشه راه، عملی و تونس از بحران سیاسی خارج شد. دولت جدید برسر کار آمد و احزاب سیاسی توانستند در وضعیت مسالمت آمیز قدرت و مناصب سیاسی - حکومتی را در میان خود بازتوزیع کنند.
اگر این اتفاق نمیافتاد و احزاب سیاسی این کشور بر سر حل بحران سیاسی و آینده سیاسی این کشور به توافق نمیرسیدند چه بسا تونس وارد مرحله تاریکی از نزاعات سیاسی و چه بسا درگیری های مسلحانه میشد.
در واقع تشکل های غیردولتی - صنفی تونس در حدی از قدرت بودند که توانستند احزاب سیاسی و شخصیت های سیاسی حاضر در قدرت این کشور را به حضور در گفت و گوهایی به میزبانی خود راضی کنند و نقشه راهی ارائه کنند که مورد توافق آنها قرار بگیرند.
جایزه صلح نوبل 2015 در واقع به جامعه مدنی تونس تعلق گرفت. این جایزه به بلوغ و عقلانیت ملت تونس قرار گرفت. ملتی که از طریق تشکل های غیردولتی - صنفی واقعی توانست از بحران های مختلف عبور کند و در یکی از مهمترین بحران ها یعنی بحران سیاسی 2013 نیز احزاب سیاسی را به گفت و گو و توافق بر سر راه حل جدید مجاب کنند.
همین فعالیت تشکل های "غیردولتی - صنفی" واقعی و نه دولت ساخته یا جعلی به عنوان نمایندگان واقعی بخش های مهمی از ملت تونس سبب شد این کشور در مقایسه با دیگر کشورهای میزبان بهار عربی بهترین عملکرد را داشته باشد و این کشور کوچک در شمال آفریقا از مراحل مختلف به سلامت عبور کند.
اعتراضات در تونس به صورت مسالمت آمیز آغاز شد و مسالمتآمیز و البته با موفقیت به پایان رسید و به خشونت کشیده نشد. زین العابدین بن علی رئیس جمهور تونس نیز به سرعت قدرت را ترک کرد. کشور وارد جنگ داخلی و چنددستگی نشد و در مراحل بعدی هم به دور از دخالت ارتش (مانند مصر و کودتای ارتش علیه حکومت محمد مرسی)، یا سرکوب سنگین معترضین به وسیله ارتش و نیروهای مسلح (مانند لیبی و قذافی) روند سیاسی این کشور روبه جلو رفت.
جایزه نوبل 2015 در واقع به جامعه مدنی تونس تعلق گرفت که توانست از سال 2011 تاکنون این کشور را به دور از خشونت و درگیریهای مسلحانه و بروز هرج و مرج و نقش آفرینی گروههای تروریستی، کودتای نظامی، جنگ داخلی و دخالت نظامی خارجی، راه خود را بر مبنای گفت و گو ادامه دهد.
اخبار بین الملل - عصرایران