توکلی:با حماسه‌سرایی خزانه را خالی کردند و در روز مبادا دست‌مان خالی شد

توکلی:با حماسه‌سرایی خزانه را خالی کردند و در روز مبادا دست‌مان خالی شد +ندیمی: مساله ارز یک جنگ روانی است نه موضوع اقتصادی

عضو کمیسیون برنامه و بودجه نسبت به هرگونه برداشت بی‌رویه از صندوق توسعه ملی هشدار داد.

 

 

به گزارش خبرآنلاین، ادامه بررسی طرح حمایت از «سرمایه‌گذاری‌های عمرانی و تولید ملی و اصلاح قانون بودجه سال 91 کل کشور» در دستور کار امروز مجلس شورای اسلامی بود.

احمد توکلی نماینده تهران در بخش‌هایی از بررسی مواد مربوط به این طرح نسبت به هرگونه برداشت بی رویه از صندوق توسعه ملی هشدار داد و گفت: در منطق تاسیس صندوق توسعه ملی این هدف نهفته است که ارز نفتی به ریال تبدیل نشود. چرا که منجر به بالا رفتن تقاضا و افزایش نقدینگی در کشور خواهد شد.

وی با بیان اینکه تبدیل ارز به ریال به تورم دامن خواهد زد، تصریح کرد: در پیش گرفتن این روش رکود را سبب خواهد شد و همان بیماری هلندی اقتصاد که بارها هشدار داده‌ام، رخ خواهد داد. امروز هیچ اقتصاددانی در اصل وجود بیماری هلندی تردیدی ندارد و اگر اختلاف نظری هم هست در تجویز دارو است.

عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس ادامه داد: این صندوق تاسیس شد که درآمد نفت به صورت ارزی به واردات ماشین‌آلات برای کمک به توسعه بخش تولید و صنعت و کشاورزی، استفاده شود. اگر زمانی خزانه ملی را با حماسه‌سرایی خالی کردیم و امروز که روز مباداست دستمان خالیست اجازه ندهید که باز اینکار با صندوق توسعه ملی شود و در آینده انگشت حسرت به دندان بگیریم.توکلی با بیان اینکه تنها 10 درصد از منابع صندوق باید به صورت ریالی به بخش کشاورزی اختصاص یابد، خاطرنشان ساخت: قانون بودجه 91 در همین حد به ما اجازه داده است و اگر قرار باشد این به کل منابع صندوق تعمیم داده شود، در سال‌های بعد هم همین روال ادامه خواهد یافت و صندوق به مرور خالی خواهد شد.

وی تاکید کرد: اجازه ندهید منابع اقتصادی کشور و اقتصاد ملی به اسم تولید دچار تورم و رکود شود.

ایرج ندیمی نماینده لاهیجان نیز با ارائه پیشنهادی برای اصلاح این طرح، با بیان اینکه ‌ما هم اکنون در اقتصاد مقاومتی هستیم و باید تاکتیک خود را تغییر دهیم، گفت:موضوع ارز یک مسئله اقتصادی نیست بلکه یک جنگ سیاسی است.

ما در حال مدیریت اقتصاد مقاومتی هستیم، چرا اصرار می‌کنیم فقط به یک روش عمل کنیم؟ اگر می‌خواهیم از تولید حمایت کنیم باید اجازه دهیم مدیریت انعطاف ناپذیر داشته باشیم.

وی تصریح کرد: ما هر سدی را باید در راستای حمایت از کار و سرمایه ایرانی بشکنیم و مدیریت باید باز کننده گره‌ها باشد. بانک‌های ما در تراز و میزان پرداخت‌شان به دلیل انواع مسائل نمی‌توانند از تولید حمایت کنند. از این رو باید شرایط کنونی را از جهت حفظ ظرفیت تولیدکنندگان بر سرمایه در گردش آنان، حمایت کنیم و اهتمام داشته باشیم تا تولید رونق یابد./خبرآنلاین

 

ویدیو مرتبط :
شهر خالی ، جاده خالی ، کوچه خالی ، خانه خالی

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

حمله رسالت و کیهان به هاشمی و روحانی:چرا یک روز قبل از مذاکره از خزانه خالی و انبوه بدهکاری سخن گفتید?!اینکه هاشمی حتی توان نظارت بر سایتش راندارد

رسالت خطاب به رئیس جمهور: چرا یک روز قبل از مذاکره از خزانه خالی و انبوه بدهکاری سخن گفتید؟

 

روزنامه رسالت در سرمقاله خود نوشت:
"دولت با یک خزانه خالی و انبوه  بدهکاری روبه‌رو است." این جمله را دیروز رئیس جمهور در آستانه مذاکرات ژنو در جمع دانشگاهیان گفت. تعبیری که شبیه آن را در نیویورک در مقابل خبرنگاران آمریکایی عنوان کرده بود و گفته بود که اوضاع اقتصادی ایران بدتر از آن است که من تصور می کردم.

 

درست در شب مذاکره واریز یارانه ها به خاطر کسری هزار میلیاردی به تعویق افتاد.وزیر صنعت هم شب مذاکره نرخ واقعی ارز را 3000 تومان عنوان کرد. خالی کردن مشت کشور در شب مذاکره با 1+5 چه معنایی می تواند داشته باشد؟

 

بر اساس کدامیک از اصول مسلم تامین منافع ملی باید به طرف غربی تفهیم کرد که تحریم ها اثر گذار بوده است. مذاکره کنندگان امروز و فردا با چه پشتوانه ای قرار است، مذاکره کنند. مگر آمریکایی ها به دنبال این نبودند که به خیال خام خود ایران را با "زانوان خونین" پای میز مذاکره بکشانند پس چرا دولتمردان ما به جای تکیه بر اقتدار کشور مرتب دم از ضعف و مشکل می زنند؟

دیروز وزیر محترم خارجه در آستانه سفر پای منافع ملی را به میان کشید و خواسته بود کسی قضاوت زودرس نکند اما آیا این طریق درستی برای تحصیل منافع ملی است؟

 

در کدام کتاب روابط بین الملل جناب ظریف و دوستانشان خوانده اند که شب مذاکره باید مشت خودتان را خالی کنید و خود را بر خلاف واقعیت در موضع ضعف قرار دهید. اینطور که برخی شیفته برقراری رابطه با آمریکا شده اند این هراس در دل به وجود می آید نکند این شیفتگی به شیدایی بینجامد. مردم عادی هم در معاشرت های روزانه خود می دانند وقتی می خواهند جنسی را بخرند خود را زیاد طالب و خواهان نشان ندهند. وضعیت جیبشان را پیش هر کس و ناکس بازگو نکنند و ... .

....هنوز چند سال از پخش تلویزیونی اعترافات هاله اسفندیاری، کیان تاجبخش و رامین جهانبگلو نمی گذرد که باز رئیس جمهور در اظهاراتی عجیب از دستگاه امنیتی و اطلاعاتی کشور می خواهد راه های دیپلماسی علمی را باز کند. تعجب از این موضع بیشتر از این روست که دیپلماسی علمی امروز در جریان است و کنترل های محدودی نیز که صورت می گیرد بخشی از آن به خاطر حفظ جان دانشمندان ایرانی و بخش دیگر به این خاطر است که اساتید و یا دانشجویان در کنفرانس های علمی در دام سرویس های جاسوسی دشمن نیفتند.

....نبرد نرم امروز یک واقعیت غیر قابل انکار است و در این جنگ آشکار هیچ غفلتی را بنا به تساهل و یا تجاهل نمی توان گذاشت . البته ممکن است افراطهایی هم در محدود کردن برخی اساتید و دانشگاهیان رخ داده باشد که ان شاء الله درخواست دکتر روحانی نسبت به رفع این افراط ها باشد و الا اصل اینکه نهادهای اطلاعاتی و امنیتی باید حامی و پشتیبان جریان دانشگاهی در جامعه باشند و مجامع به اصطلاح علمی اما سیاسی را رصد کنند غیر قابل تردید است.

کیهان:اینکه هاشمی حتی توان نظارت بر سایتش راندارد سندی دیگر برتصمیم شورای نگهبان برای ردصلاحیتش است

کیهان در سرمقاله امروز خود نوشت:
برای دقایقی خودتان را جای رصدگران اطلاعاتی در آمریکا و غرب بگذارید. ناگهان می‌بینید در میان طیفی از مطبوعات ایران موجی درباره لزوم مذاکره با آمریکا راه می‌افتد. و می‌بینید که یک سیاستمدار شناخته شده در ایران، از نامه‌ای محرمانه خبر می‌دهد که 6-25 سال پیش برای آیت‌الله خمینی نوشته است. مضمون نامه این است که آمریکا قدرت برتر دنیاست و نمی‌توانیم به سبک فعلی که با آمریکا رابطه نداریم، ادامه بدهیم!

زشتی و نابه جایی این حرکت به حدی تابلو بود که گوینده آن سخنان (نویسنده نامه) روز گذشته به واسطه یک روزنامه حامی اعلام می‌کند اقدام دفتر و سایت وی بدون هماهنگی با او «اقدامی نادرست» بوده است.

 

آیا این چهره سیاسی طی 6-5 ماه گذشته در کشور نبود و لااقل صفحه اول روزنامه‌ها را نمی‌دید که متوجه شود بازنشر چند باره اظهارات وی در فاصله این 6-5 ماه از سوی نشریات زنجیره‌ای بودار است؟ این پرسش صرفا از سر خوش‌گمانی‌ مطرح می‌شود وگرنه معنی ندارد که سایت یک چهره سیاسی ساز خود را بزند و او حتی توان نظارت بر سایت خویش را نداشته باشد (این هم سندی دیگر بر درستی تصمیم چند ماه پیش شورای نگهبان است).

 

در واقع با توجه به تکرار ماجرا- به ویژه توسط نشریاتی که ارتباط ارگانیک با بستگان درجه اول چهره سیاسی مورد بحث دارند- به احتمال قریب به یقین می‌توان گفت که فرآیند جریان‌سازی یک سال گذشته با استفاده از چهره سیاسی مذکور با هماهنگی شخص وی بوده است.

 

 

البته در این میان می‌توان و باید میان کارگردانان زنجیره‌ای این سناریو و بازیگر به ظاهر نقش اول آن به لحاظ انگیزه و اهداف فاصله‌گذاری کرد. اما در نتایج ماجرا هیچ فرقی حاصل نمی‌شود و آن گلی است که سیاستمدار به ظاهر زیرک در بدترین زمان به دروازه دولت و ملت زده است. بدین ترتیب فعلا باید دولت و نظام تا مدت‌ها هزینه و انرژی صرف کنند تا آثار این گل یادگاری را از چهره اقتدار ملی پاک کنند!

بیایید فرض را بر این بگذاریم که این گل به خودی ندانسته صورت گرفته است. اکنون سوال مهم‌تر این است که چه کسانی پشت ماجرا بوده و تعمد داشته‌اند؟

 

 

اگر کسانی باید در میان سیاستمداران غرب این برداشت را داشته باشند که «ایران کم آورده چون یک سیاستمدار معروف کم آورده»!

 

 

کسانی هم هستند که در هماهنگی با داخل ایران این صحنه به ظاهر مستند را تدارک کرده‌اند. یک حلقه داخلی به علاوه یک جریان خارجی در اقدامی که خیلی هم پنهان نیست بنا دارند «کم آوردن ایران» را به نمایش بکشند تا از یک سو به دولتمردان غرب انرژی مثبت تهاجم بدهند و از دیگر سو انرژی منفی تسلیم‌طلبی و ترس و انفعال و ضعف را به افکار عمومی ایران پمپاژ کنند.

 

در حقیقت جریان خیانتکار فتنه و سازش پس از شکست در آشوب‌ افکنی سال 88 و ارزیابی دلایل آن به این جمع بندی رسید که باید به زندگی مردم فشار آورد تا جریان انگشت‌نما و منزوی سازش جرئت عرض اندام پیدا کند و بتواند پارسنگ کفه آمریکا و غرب در باج‌خواهی از ایران باشد.
/خبرآنلاین