تنیس روی میز تا المپیک 2016 چه باید بکند؟

حضور نخستین زن و اولین پیروزی در تاریخ المپیک برای تنیس روی میز ایران، نمایندگان این رشته را سربلند به خانه بازگرداند. این موفقیت تا آنجا در مردم توقع ایجاد کرد که همه از سومین بازی نوشاد عالمیان ستاره تنیس روی میز ایران از او مدال المپیک می خواستند.

 تماشا : المپیک 2012 لندن برای تنیس روی میز ایران با موفقیت همراه بود.حضور نخستین زن و اولین پیروزی در تاریخ المپیک برای تنیس روی میز ایران، نمایندگان این رشته را سربلند به خانه بازگرداند. این موفقیت تا آنجا در مردم توقع ایجاد کرد که همه از سومین بازی نوشاد عالمیان ستاره تنیس روی میز ایران از او مدال المپیک می خواستند، کاری که حتی تصورش هم شوخی خنده دار است.

تاثیر عملکرد نوشاد عالمیان در المپیک لندن بر جامعه غیرورزشی آنقدر زیاد بود که بعد از پیروزی او مقابل تانگ پنگ هنگ کنگی سیل پیام های تبریک نوجوانان و جوانان غیرورزشی از اقصی نقاط دنیا و علاقه مندی نوجوانان و جوانان زیادی در کشور برای پرداختن به این رشته ورزشی غیرقابل پیش بینی بود. از این فرصت طلایی به وجود آمده باید استفاده کرد تا شاید در المپیک 2020 ایران یکی از مدعیان کسب مقام باشد، در غیر این صورت شاید دیگر این فرصت که از طلای المپیک نیز برای تنیس روی میز با ارزش تر است پیش نیاید.

نوشاد عالمیان که بعد از المپیک لندن موفق شد رنکینگ جهانی خود را تا رتبه 64 بالا بکشد حالا خود را به عنوان یکی از مدعیان کسب مدال در المپیک 2016 برزیل معرفی کرده است اما پیشرفت بسیار سخت است و برنامه ریزی قوی و دقیقی را می طلبد. ایران می تواند در المپیک بعدی دو نماینده داشته باشد. قطعا با یک برنامه ریزی مدون و اصولی می توان نوشاد را به واسطه رنکینگ بالایش مستقیما راهی المپیک 2016 ریودوژانیرو برزیل کرد تا راه برای نماینده دوم ایران در آسیای میانه باز شود. هر چند باید ماند و منتظر بود تا قوانین جدید برای انتخاب سهمیه های المپیک بعدی مشخص شود.

برای حضور موفق نوشاد عالمیان در المپیک 2016 دو راه اصلی وجود دارد؛ ابتدا اینکه او در ایران بماند و بازیکنان و مربیان خوب خارجی برای تمرین با او به ایران بیایند یا اینکه او به باشگاه های اروپایی برود و در آنجا به تمرین و مسابقه با حریفان قدر اروپا بپردازد که البته حضور بازیکنان و مربی خوب خارجی در ایران به رشد دیگر بازیکنان نیز کمک خواهد کرد، کاری که در سال های نه چندان دور توسط بازیکنان و مربیان کره شمالی در ایران انجام شده است.

بعد از انتخاب یکی از این دو راه، برنامه ریزی اختصاصی چهارساله تا المپیک 2016 برای نوشاد عالمیان بایستی تدوین شود، حضور در اردوهای آمادگی خارجی، شرکت در مسابقات مهم بین المللی، تامین منابع مالی و امکاناتی بازیکن و برنامه ریزی سالیانه برای او در 365 روز سال. برنامه ریزی های قبلی با مشکلات اساسی همراه بوده و این برنامه ها فقط برای حضور نوشاد در المپیک انجام شده ولی حالا دیگر بحث حضور نیست و او می خواهد یک مدعی جدی برای صبح بخیری جهان باشد خصوصا کشورهای شرق آسیا که خوشبختانه عالمیان نشان داده می تواند آنها را شکست دهد.

البته نباید از دیگر بازیکنان مستعد و توسعه تنیس روی میز در کشور غافل بود، کارهای انجام نشده فراوانی وجود دارد که بایستی تدوین و انجام شود و برنامه های در دست اقدام نیز باید اصلاح گردد. کارهایی که باید به جد پیگیری و به انجام برسد عبارتند از: برنامه ریزی منظم و دقیق چند ساله برای کل تنیس روی میز کشور، برگزاری اردوهای منظم برای تمام رده های مختلف سنی، حضور با برنامه در مسابقات برون مرزی، برگزاری لیگ باشگاهی پویا، اهمیت دادن به باشگاه ها، نظارت و تقویت استان های بازیکن ساز و قطب این رشته در کشور، تزریق منابع مالی و امکانات استاندارد بین المللی به استان ها، ایجاد همدلی در جامعه تنیس روی میز کشور، استفاده از مربیان برجسته داخلی برای تیم های مختلف ملی، پایان دادن به وضعیت نابسامان آموزش و اهمیت به مربیان نخبه، استانداردسازی بین المللی در برگزاری مسابقات داخلی، برنامه ریزی حداقل دو ساله برای حضور در مسابقات جهانی و آسیایی، تشکیل کمیته فنی قوی و مسلط بر همه ابعاد این رشته، تدوین قوانین برای حضور بازیکنان در رنکینگ جهانی، کنار گذاشتن نظرات و دیدگاه های شخصی و استفاده صحیح از سرمایه های موجود تنیس روی میز کشور و ... اینها گوشه هایی از اقداماتی است که باید برای کسب موفقیت در تنیس روی میز ایران در آسیا، جهان و المپیک انجام داد. به امید کسب مدال در المپیک 2016.

آشنایی با ورزش تنیس روی میز(پینگ پنگ)

شکل کوچکی از تنیس را ارائه کردند که روی میز انجام می شد و به تنیس روی میز یا پینگ پنگ معروف شد.

پیشینه

زادگاه این ورزش انگلستان است. در سال های 1890-1880 شاهزادگان انگلیسی برای فرار از آفتاب سوزان، به فکر انجام ورزشی افتادند که علاوه بر تحرک بتوان آن را در زیر سقف اجرا کرد. بنابراین شکل کوچکی از تنیس را ارائه کردند که روی میز انجام می شد و به تنیس روی میز یا پینگ پنگ معروف شد.

چگونگی بازی

فرد آغاز کننده، با استفاده از راکت باید به گونه ای به توپ ضربه بزند که ابتدا توپ به نیمه ی زمین خود و پس از عبور از روی تور، به نیمه ی زمین فرد مقابل برخورد کند. در ضربه های بعدی توپ باید فقط در نیمه ی زمین طرف مقابل به زمین بخورد.

ترتیب بازی

این ورزش می تواند به صورت انفرادی ( تک به تک ) یا گروهی ( دو به دو ) انجام شود. در بازی های انفرادی، زننده سرویس، یک سرویس صحیح را اجرا می کند. سپس گیرنده ی سرویس یک برگشت صحیح را اجرا می کند و به همین ترتیب زننده و گیرنده به طور متناوب به توپ ضربه می زنند.

در بازی های دو نفره، ابتدا زننده سرویس، یک سرویس صحیح را اجرا می کند. سپس گیرنده ی سرویس توپ را برگشت داده، بعد، هم بازی زننده ی سرویس یک برگشت صحیح انجام می دهد. پس از آن نفر دوم گیرنده ی سرویس، توپ را بر می گرداند. به این ترتیب هر بازیکن به نوبت و به طور متوالی به توپ ضربه می زند تا یک نفر خطا کرده، طرف مقابل امتیاز کسب کند.

سرویس درست

در آغاز یک سرویس، توپ باید بدون حرکت روی کف دست آزاد زننده سرویس قرار داشته باشد. دست بازی، دستی است که راکت را می گیرد و دست آزاد، دستی است که راکت نمی گیرد. سپس زننده سرویس توپ را تقریباً با حالت عمودی و به سمت بالا بدون چرخش پرتاب خواهد کرد؛ به صورتی که توپ پس از رها شدن حداقل 16 سانتی متر بالا بیاید.

زمانی که توپ پایین آمد، زننده سرویس به نحوی ضربه می زند که توپ ابتدا با زمین خود و سپس بعد از عبور از روی تور مستقیماً با زمین حریف برخورد کند.

توپ باید کروی شکل و قطر آن 40 میلی متر باشد. وزن توپ 2/7 گرم است. جنس توپ از سلولوئید یا مواد پلاستیکی مشابه و رنگ آن سفید مات یا نارنجی مات و بدون انعکاس نور است.

در بازی های دو نفره ابتدا توپ باید به نیمه سمت راست زمین زننده سرویس و گیرنده ی سرویس برخورد کند. بازیکن باید طوری سرویس بزند که داور یک کمک او قادر به مشاهده ی رعایت مقررات صحیح از جانب او باشند.

هر مسابقه ی تنیس روی میز یک داور و یک کمک داور دارد که کمک داور در زمان تصمیم گیری های ویژه به داور کمک می کند.

گیم

بازی از پنج گیم یازده امتیازی تشکیل می شود. هر بازیکن یا زوجی که زودتر به امتیاز 11 دست یابد، برنده گیم خواهد بود، مگر آن که به امتیاز مساوی 10 دست یابند. در این صورت برنده، بازیکن یا زوجی خواهد بود که دو امتیاز پی در پی بیش تر از حریف خود کسب کند.

امتیاز

در موارد زیر بازیکن یک امتیاز کسب می کند:

- اگر حریف او نتواند یک سرویس صحیح اجرا کند.

- اگر حریف او نتواند یک برگشت صحیح اجرا کند.

- اگر حریف مانعی غیر از راکت بر سر راه توپ ایجاد کند.

- اگر حریف دو مرتبه ی متوالی به توپ ضربه بزند.

- اگر بدن بازیکن به میز ( سطح بازی ) بر خورد کند؛ به طوری که میز را حرکت دهد.

- اگر بدن بازیکن با تور برخورد کند.

- اگر دست آزاد بازیکن به میز ( سطح بازی ) برخورد کند.

- در مسابقه های دو نفره اگر بازی کنان خارج از نوبتی که اولین زننده ی توپ و اولین گیرنده ی توپ تعیین شده است به توپ ضربه وارد کنند.

میز

سطح روی میز که سطح بازی نامیده می شود، باید به صورت مستطیل بوده، طول آن 2/74 متر و عرض آن 1/52 متر باشد. ارتفاع پایه های میز باید 76 سانتی متر باشد. سطح بازی باید دارای رنگی یک نواخت و به صورت تیره و مات و بدون بازتاب نور باشد. خط سفید کناره ی میز به عرض 2 سانتی متر موازی با طول میز و خط سفید انتهایی به عرض 2 سانتی متر موازی عرض میز کشیده می شود. سطح بازی با یک تور عمودی به دو قسمت مساوی تقسیم می شود. هر زمین با یک خط میانی سفید به عرض 3 میلی متر، به دو قسمت مساوی به نام « نیم زمین » تقسیم می شود.

مجموعه ی تور

مجموعه ی تور شامل تور، ضمائم آن، پایه ها و گیرنده هایی است که مجموعه ای تور به میز متصل می کند. تور باید با طنابی که طرفین آن به دو پایه ی عمودی به ارتفاع 15/25 سانتی متر بسته شده متصل شود. ارتفاع تور از سطح میز باید 15/25 سانتی متر باشد.

توپ

توپ باید کروی شکل و قطر آن 40 میلی متر باشد. وزن توپ 2/7 گرم است. جنس توپ از سلولوئید یا مواد پلاستیکی مشابه و رنگ آن سفید مات یا نارنجی مات و بدون انعکاس نور است.

راکت

راکت نمی تواند به هر شکل، اندازه و وزن مورد استفاده قرار بگیرد. تیغه و سطح آن باید صاف و محکم باشد. چوب راکت ( تیغه ) باید از چوب طبیعی باشد. برای استحکام تیغه ی راکت از موادی مانند الیاف کربن، الیاف شیشه یا کاغذ فشرده استفاده می کنند. سطح راکت باید یک نواخت بوده و دارای ضخامت یکسانی باشد. یک طرف راکت به رنگ قرمز روشن و مات و طرف دیگر آن سیاه و بدون انعکاس نور باشد. هر طرف تیغه یا چوب راکت که برای ضربه زدن به توپ مورد استفاده قرار می گیرد باید از جنس لاستیک معمولی آج دار باشد. لاستیک آج دار معمولی عبارت است از یک لاستیک بدون منفذ از نوع طبیعی یا مصنوعی که آج های آن به طور یکنواخت قرار گرفته اند.

منبع:  تبیان