تقویم تاریخ -3 آذر

این شورش پنج سال پس از قتل فجیع بابك به دست المعتصم (خلیفه وقت) كه در سامرا صورت گرفته بود، روی داده بود. المعتصم مازیار و افشین دو سردار ایرانی دیگر را هم كه در دست او گرفتار بودند، متعاقب قتل بابك كشته بود. معتصم به افشین هم كه با او از در مسالمت وارد شده بود رحم نكرده بود.

1313ش:به گزارش نشریات وقت، ادبیان و زبان شناسان كشور كه سرگرم یافتن واژه های پارسی و ریشه آنها برای قراردادن در جای واژه های خارجی بودند در جلسه دوم آذر 1313 چند واژه دیگر را ریشه یابی كردند از جمله واژه «آذر» به معنای آتش.

این زبانشناسان گفته بودند كه آذر، « آدر» تلفظ می شده و هنوز در روستاهای كرمان و سیستان (ایران و افغانستان امروز) به بوته های مورد استفاده برای گیراندن آتش «آدورAdoor» می گویند كه با آذر از یك ریشه اند. در آن زمان زبانشناسان ایران دسترسی به منطقه فرارود و تاجیکستان نداشتند تا واژه های پارسی را بیابند و جایگزین کنند زیرا که دولت شوروی چنین اجازه ای را به آسانی نمی داد. مقامات شوروی که جهان وطنی را تبلیغ می کردند مناسبات حسنه با ملی گرانی نداشتند.

 

1328ش:خبر چشمگیر این زمان روزنامه های تهران در سال 1328 (1949 )، درمان كامل بیماری گلو و حنجره بانو دلكش خواننده وقت بود. این روزنامه ها نوشته بودند كه دكتر منصور پرتوی بیماری خواننده "حنجره طلایی" را كه چیزی جز تورم لوزه ها نبود درمان و دوستداران صدای او را شاد و از نگرانی خارج ساخته و به این مناسبت چند مجلس جشن و سرور برپا شده است.

بانو دلكش، خود نیز در اعلامیه ای كه در روزنامه اطلاعات چاپ شده بود از دكتر پرتوی سپاسگزاری كرده بود.

محبوبیت بانو دلكش در میان مردم تا آن اندازه بود كه در انتخابات اوایل دهه 1340 در حوزه رای گیری جنوب شرقی تهران (محله امامزاده حسن و خزانه) بیشترین آراء را به نام او به صندوق ریخته بودند، حال آن كه وی نامزد انتخابات نبود و در آن زمان زنان هنوز حق شركت در انتخابات را به دست نیاورده بودند.

اواخر دهه 1330 ، مجید دوامی در مطلبی در اطلاعات هفتگی بانو دلكش را با یك خواننده دیگر مقایسه كرده بود كه هواداران وی پس از انتشار مجله به ساختمان موسسه اطلاعات هجوم بردند و می خواستند آن را ویران سازند.

 

 

1331ش:اشل تازه دریافتی ماهانه قضات ایران در این روز در سال 1331 (دوران حکومت دکتر مصدق که خود استاد حقوق بود) از سوی دولت وقت اعلام شد. طبق این اشل، دریافتی ماهانه دارنده پایه یك قضایی (لیسانس از دانشكده حقوق با یك تا سه سابقه كار) 300 تومان و دارنده پایه 11 قضایی (بالاترین پایه با تجربه حداكثر 35 سال) یك هزار و 650 تومان. توقف در پایه های یك تا 5 سه سال و پس از آن تا پایه 11 چهار سال بود.

1332ش:سوم آذر 1332 (24 نوامبر 1953) سه ماه و شش روز پس از براندازی 28 مرداد، «دنیس رایت» دیپلمات انگلیسی برای باز گشودن سفارت این كشور در تهران با 14 دیپلمات و كارمند وارد پایتخت میهن ما شد و یازده روز بعد اعلامیه دو دولت مبنی بر تجدید مناسبات سیاسی انتشار یافت و همان روز ژنرال زاهدی، اصطلاحا نخست وزیر دولت كودتا، در یك نطق رادیویی تجدید مناسبات ایران و انگلستان را امری ضروری و لازم! اعلام كرد. این، درحالی بود كه محاكمه دكتر مصدق در محكمه نظامی تهران ادامه داشت و همچنین اعلام شده بود كه 18 آذر ریچارد نیكسون معاون آیزنهاور رئیس جمهوری آمریكا برای مذاكره با شاه به تهران خواهد آمد. این اخبار و به ویژه ورود هیات دیپلماتیك انگلستان به تهران خشم مردم را برانگیخته بود كه نطق زاهدی آن را به اوج خود رسانید.

آیت الله كاشانی نیز در همین روز تجدید مناسبات با انگلستان را یك ننگ تاریخی خواند و چنین روزی را روز عزای ملی اعلام كرد.

 

 

1632م:بیست و چهارم نوامبر زادروز باروخ اسپینوزا (Baruch Espinoza) فیلسوف هلندی است كه در سال 1632 به دنیا آمد و بسال 1677 از بیماری سل درگذشت. خانواده او از یهودیان اسپانیا ــ پرتغال بودند كه از آنجا اخراج و ساكن هلند شده بودند. اسپینوزا به دلیل داشتن تفكر مستقل، در سال 1656 از سلك یهودیان اخراج شده بود.

تاریخ فلسفه و علوم سیاسی از اسپینوزا به عنوان پدر لیبرال دمكراسی (اصطلاحا دمكراسی غرب) نام می برد. او می گوید كه انسان اگر از چارچوب نظم ملكوتی بیرون نرود آزاد است. وی انسان را سزاوار آزاد بودن، آزاد اندیشیدن و آزادانه ابراز عقیده

كردن می داند كه نباید این آزادی ها به هیچوجه محدود شوند. اسپینوزا تكامل انسان را در آزادی او می بیند. وی شدیدا با زندگی كردن انسان در سایه ترس مخالف است و ارعاب دولتی را بزرگترین دستگاه تولید ترس خوانده است.

اسپینوزا كه از فلاسفه رشنالیست بشمار می رود می گوید كه رشد یك جامعه و به كمال رسیدن آن و تامین آزادیهای فرد و محافظت از انسان در برابر ترس و ارعاب و تامین رفاه و رعایت حقوق او نسبت مستقیم با كیفیت مدیران آن جامعه دارد. وی در عین حال در یك جامعه، دولت را مقدم بر كلیسا می داند.

مفسران نظرات اسپینوزا می گویند كه از دید وی، امر «انتخاب كردن» یك مسئولیت اجتماعی بزرگ است و بر این پایه به مردم تاكید می كنند كه اگر هنگام انتخاب نماینده و مدیر چشم و گوش خود را باز نكنند و انتخابشان دقیق نباشد كل جامعه آسیب خواهد دید و باید پاسخگو و احیانا آماده پرداخت بهای اشتباه خود باشند.

 

 

2004م:پروفسور «آنسل كیز Ancel Keys » استاد دانشگاه مینه سوتا كه صد سال عمر و تا نود و هفت سالگی تدریس كرد و كتاب نوشت 20 نوامبر 2004 درگذشت. وی در طول عمر پژوهشهای فیزیولوژیك متعدد انجام داد. دكتر كیز با توجه به پایین بودن در صد بیماری های قلب و عروق در كشورهای منطقه مدیترانه و ژاپن ثابت كرد كه مصرف روغن زیتون و خوردن میوه ، سبزی ، ماهی، نان خالص و 8 تا 9 ساعت خواب خوب و عادت به پیاده رفتن و فرار از استرس باعث می شود كه یك فرد، كمتر دچار بیماریهای قلبی و عروق شود و عمری طولانی داشته باشد. وی همچنین خواص متعدد حبوب را كشف و توصیه كرد كه در مواردی جایگزین گوشت شوند.

دكتر كیز در پژوهشی دیگر تاثیر گرسنگی بر جسم و مغز را كشف كرد. وی كه دهها سال « بهداشت عمومی » تدریس می كرد و رئیس آزمایشگاه تحقیقات بهداشتی مینه سوتا بود اصرار فراوان داشت كه افراد در مصرف چربی حیوانی امساك كنند و اعلام كرد مرگهای زودرس فنلاندی ها در این است كه بیش از حد كره و پنیر چرب می خورند و بیماری های قلبی و عروق میان آنان بیش از ملل دیگر است. فنلاندیها كره را بر پنیر اضافه می كنند و می خورند. كشف دیگر دكتر آنسل یافتن رابطه «خوب باقی ماندن» با خوب (درست) خوردن و خوب خوابیدن و ناراحتی خیال نداشتن ( روش زندگانی ) بود. وی رابطه مستقیم طول عمر با انتخاب شغل مورد علاقه و متناسب با استعداد و همسر متناسب را هم كشف كرد، و ترافیك بد و مشكلات در شهرهای بزرگ و كشورهای صنعتی را هم از عوامل چند نوع بیماری صعب العلاج و كوتاهی عمر اعلام داشت. دكتر آنسل كه چندین كتاب بهداشتی نوشته است یك فیزیولوژلست بود.

 

 

2004م:24 نوامبر2004 اعلام كناره گیری «دن راذرDan Rather» روزنامه نگار برادكستینگ معروف آمریكا از اجرای اخبار شبكه تلویزیونی سی بی اس، در میان جامعه روزنامه نگاران تعجب فراوان ایجاد كرده بود. وی كه 24 سال این سمت را برعهده داشته دو ماه پس از پخش گزارشی كه نشان می داد جورج دبلیو بوش در اوایل دهه 1970 با هدف گریز از جنگ ویتنام، با توصیه بازی پدرش، در گارد ملی تگزاس ثبت نام كرده بود اعلام كناره گیری كرد. حزب جمهوریخواه آمریكا و سخنگوی كاخ سفید این گزارش مصور را ضربه ای تعمدی به جورج بوش كه سرگرم مبارزات انتخاباتی بود تلقی كرده بودند. طبق معمول، یك هیات بی طرف حرفه ای از سوی فدراسیون اتحادیه های روزنامه نگاران آمریكا مامور رسیدگی به این قضیه شده بود كه «راذر» ترجیح داد كناره گیری خود را اعلام دارد. وی گفته است كه به كار روزنامه نگاری اینوستیگیتیو ادامه خواهد داد، ولی گمان نمی رود كه تا پایان دوره جاری حكومت جورج بوش كار موثر و چشمگیری انجام دهد.

در همان زمان هم مقاله نگاران روزنامه های آمریكا عموما نوشته بودند كه از زمان پیروز شدن جورج بوش در انتخابات دوم نوامبر2004، كناره گیری «دن راذر» دست كم در طول زمامداری وی قابل پیش بینی بود. این مقاله نگاران «دن راذر» متولد 1931 را یك روزنامه نگار كه به اصول ژورنالیسم وفاداری كامل دارد و از حقیقت نگاری و رعایت بی طرفی و انصاف عدول نمی كند توصیف كرده و تنها عیب او را احساساتی بودنش در امور دیگر (خارج از كار حرفه ای) ذكر كرده بودند.

 

2004م:20 نوامبر 2004 «پیتر كاكس Peter W. COX » روزنامه نگار آمریكایی پس از دهها سال تلاش برای قبولاندن نظر خود كه برخی روزنامه ها باید تك موضوعی شوند تا مردم تكلیف خود را بدانند در 67 سالگی درگذشت.

كاكس كه قبلا سردبیر یك روزنامه بزرگ بود به این نتیجه رسیده بود كه روزنامه های تك موضوعی (تخصصی) بهتر می توانند در رشته خود به جامعه خدمت كنند، مثلا روزنامه های ورزشی به ورزش، روزنامه های آموزش و پرورشی به بهبود كیفیت مدارس و روزنامه های پزشكی به پیشبرد این علم و آشنا كردن مردم با علائم امراض و پیشگیری از ابتلاء به بیماری، و مخاطبان ضمن خرید یك روزنامه عمومی (حرفه ای ـ جامع)، برحسب علاقه به موضوع خاص، روزنامه و یا نشریات مربوط را هم خریداری خواهند كرد كه وسیعا درباره یك موضوع مطلب می نویسند. كاكس می گفت كه روزنامه های تك موضوعی هم حق دارند مطالب دیگر را بنویسند، اما به اختصار. وی اعانات دولت و موسسات دیگر را تنها حق نشریات تخصصی و دارای موضوعهای محدود و مشخص می دانست كه كمك به آموزش عمومی و رفع نیاز اعضای جامعه می كنند. كاكس در اجرای نظر خود از سردبیری روزنامه عمومی دست كشید و یك روزنامه مختص به اخبار و مطالب محیط زیست تاسیس كرد. روزنامه او، «مین تایمز»، از سال 1978 منتشر شد و دارای مطالب فراوان درباره زندگی در محیط زیست از خانه و غذا تا آب و دارو و رانندگی و ... بوده است.

نظریه كاكس در وطن ما تا حدی زیاد به اثبات رسیده است. «همشهری» متعلق به شهرداری تهران که در اصل یك روزنامه تخصصی (غیرسیاسی) و محلی است در مدتی کوتاه از نظر تیراژ در صدر روزنامه های دیگر قرارگرفت.

در وطن ما، حسین انتظامی (مدیركل اسبق مطبوعات داخلی، نماینده انتخابی مدیران جراید در هیات نظارت و روزنامه نگار) سالهاست كه تلاش می كند متقاضیان نشریات، داشتن نشریه تخصصی را كه كمك بزرگی به ارتقاء معلومات عمومی است مد نظر بگیرند، ولی محصول این تلاش تاكنون جزیی و محدود بوده است. در این زمینه عیب از قانون مطبوعات است كه انواع نشریات را تعریف نكرده است (نه از مجریان قانون). روزنامه ارگان حزب، یك نشریه تخصصی است ولی در كشور ما، روزنامه های حزبی درست بمانند یك روزنامه حرفه ای و جامع عمل کرده اند، هرگونه مطلبی را نوشته اند ازجمله مطالب خانواده و كودك، سینما و تئاتر و جدول برنامه های تلویزیونی و .... چرا چنین است؟. برای این كه قانون مطبوعات روزنامه حزب را تعریف نكرده است. اگر در سراسر جهان بگردید، یك روزنامه حزبی بمانند روزنامه های حزبی ما نخواهید یافت كه هر مطلبی را بنویسند. جای هر مطلب در این روزنامه ها نیست. این روزنامه ها سخنگو و مبلّغ حزب خود هستند و اشتباهات دولت (هر سه قوه، به علاوه قوه چهارم كه مطبوعاتند) را باید بنویسند و تذكر دهند. در قانون مطبوعات جدید (قانون جاری ـ مصوب 1364) همانند قوانین قدیمی تر از جمله قانون مصوب سال 1334 از مطالب روزنامه ها به اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و ... یاد كرده است. این تعاریف خیلی قدیمی شده است. امروز، وقتی صحبت از «اجتماعی» می شود یعنی آنچه كه مربوط به زندگانی افراد جامعه است كه اخبار (نظر و رویداد) از همه رقم ازجمله سیاسی (حكومتی) در دل آن است، پس باید عبارت «اجتماعی نویسی» را در این قانون، دقیقا روشن ساخت. یك مورد دیگر، مطالب «فرهنگی»: اطلاع رسانی و نشر انواع خبر از جمله اخبار و تفسیرهای سیاسی و اقتصادی در این طبقه قرار می گیرند. بنابراین، تا این قانون توسط اصحاب حرفه و استادان مربوط تكمیل نشود، تلاش حسین انتظامی و دیگران برای اصلاح مطبوعات ما به جایی نخواهد رسید. این قانون باید شرایط متقاضی را هم تكمیل كند. داشتن مدرك لیسانس، نصاب سن و نداشتن پیشینه بد كافی نیست، برای انتشار نشریه عمومی و حرفه ای (نه تخصصی و حزبی) تجربه و حرفه ای بودن لازم است و در اختیار داشتن همكار باتجربه و نیز سرمایه به میزان معین. حرفه ای بودن یعنی اینکه روزنامه نگاری را پیشه مادام العمر قرادادن و نداشتن شغلی دیگر جز تدریس و تالیف.

 

1615م:«تاریخ» در 24 نوامبر سال 1615 رویداد یك ازدواج سیاسی را ثبت كرده است كه نظایر بسیار داشته، اما این ازدواج میان دو 14كودك ساله صورت گرفت.

سیاستمداران فرانسوی مصلحت كشورشان را در آن دیده بودند كه شاه 14 ساله فرانسه ــ لوئی 13 ــ با شاهزاده خانم اتریشی «آن» 14 ساله دختر امپراتور اتریش ازدواج كند تا از آن پس نه تنها اتریش خطری برای فرانسه باشد بلكه تا به سن رشد رسیدن پادشاه، در قبال خطر دیگران هم از داماد خود دفاع كند و فرزندی كه از این قرابت حاصل خواهد شد از خانواده امپراتوری اتریش هم به شمار خواهد رفت و اتحاد دو كشور ادامه خواهد یافت.

در آن روز، پس از برگزاری مراسم مذهبی و تشریفات رسمی نكاح، داماد كه كودكی بیش نبود حاضر به رفتن به حجله نمی شد. سرانجام مادر او با زور و تشر پسرش را به حجله برد و در را از پشت قفل كرد و معلم ویژه اورا كه قبلا موضوع ازدواج و زناشویی را به پادشاه تعلیم نداده بود به گوشه ای كشید و كتك زد و بركنار كرد!.

 

1642م:بیست و چهارم نوامبر سال 1642 «آبل تاسمانAbel Tasman» دریانورد هلندی و مامور كمپانی هند شرقی هلند (اندونزی امروز) در منتها الیه استرالیا به جزیره ای رسید كه امروز به نام وی «تاسمانیا - تاز می نیا» خوانده می شود. تا آن زمان پای هیچ اروپایی به این جزیره نرسیده بود و اروپاییان تا به این حد به قطب جنوب نزدیك نشده بودند. هلندی ها قبلا غرب استرالیا را دیدن كرده بودند و آن را قاره جنوبی خوانده بودند و با اعزام تاسمان در نظر داشتند كه سواحل دیگر و ابعاد كل استرالیا را به دست آورند و آن را به نام «هلند نو» مستعمره خود سازند كه بعدا با رقبای فرانسوی و انگلیسی رو به رو شدند و فاتح نهایی این منطقه بزرگ، انگلیسی ها بودند كه با فرستادند زندانیان و زنان خودفروش لندن، آنجا را به یک كلنی انگلیسی تبدیل كردند و با نابود ساختن بیشتر بومیان، خود را از شر آنان رهانیدند!، همان كاری را كه در آمریكای شمالی مرتكب شده بودند.

تاسمان سپس در جهت شرق به دریا نوردی ادامه داد و به نیوزیلند رسید. این نام را هم وی بر جزایر مائوری ها گذارده كه باقی مانده است( زیلند منطقه ای در هلند است). در نیوزیلند، مائوری ها چهار تن از ملوانان تاسمان را كشتند كه وی سریعا این جزایر را ترك كرد و با مشخص ساختن محل جزیره فیجی، از طریق آبهای شمال استرالیا به جاكارتای امروز بازگشت و نقشه تقریبی استرالیا را ترسیم كرد.

امپراتوری ژاپن در دهه 1940 در صدد اخراج مهاجران اروپایی و استعمار غرب از منطقه اقیانوس آرام و شرق و جنوب آسیا برآمد و بسیاری ازمستعمرات غرب از جمله هندوچین، مالزیا، اندونزی، هنگ کنگ، برمه و ... را تصرف کرد و بمباران اتمی بود که آن را مجبور به تسلیم کردد. اینك ترس غرب از این است كه در آینده، چین همین فكر را از راههای دیگر عملی سازد.

 

 

1963م:24 نوامبر 1963 و دو روز پس از قتل «جان اف كندی» رئیس جمهور وقت آمریكا در شهر دالاس تكزاس، قاتل او Lee Harvey Oswaldدر طبقه زیرین ساختمان پلیس این شهر بزرگ در حالی كه دستش به دست جیم لیویل كارآگاه پلیس (عكس بالا با كلاه تكزاسی) دستبند شده بود و در حال انتقال به زندان عمومی شهر بود، به گونه ای كه در عكس دیده می شود هدف گلوله قرار گرفت و كشته شد.

قاتل او «جك روبیJack Ruby » صاحب یك بار شبانه بود كه هماندم دستگیر شد. جك روبی قبلا در شیكاگو با «ال كاپون» گانگستر معروف (یكی از سران مافیای آمریكا) كار می كرد كه بعدا به دالاس نقل مكان كرده و بار شبانه تاسیس كرده بود. با وجود این، وی درگیر مافیابازی و فعالیت های زیرزمینی بود و شهرت داشت كه با برخی از مقامات پلیس نیز رفت و آمد دارد. والدین جک روبی که نام اصلی اش Jacob Leon Rubenstein بوده است از مهاجران یهودی بودند كه از لهستان به آمریكا آمده بودند. جریان قتل اسوالد مستقیما از شبكه تلویزیونی پخش شد و میلیونها آمریكایی این رویداد را به چشم خود دیدند.

 

2003م:«ادوارد شواردنادزه» كه در اروپای غربی و آمریكا بیش از كشور خود دارای هوادار است و غرب كمك او به انحلال بلوك شرق و فروپاشی شوروی و پایان یافتن جنگ سرد را فراموش نخواهد كرد که راه را بر توسعه اروژا و "ناتو" باز کرد 23 نوامبر2003 به طور غیر منتظره از سمت ریاست جمهوری گرجستان كناره گیری كرد. شواردنادزه سالها وزیر امور خارجه گورباچف و مدت كوتاهی هم همكار یلتسین بود. گوشه نشینی گورباچف و شواردنادزه مشکل آنان را حل نکرده است زیرا گروهی در کمین نشسته و درانتظار روزی هستند که بتوانند آن دو را به محاكمه و مجازات بکشانند كه با نیرنگ و از راه فرصت طلبی وارد حزب كمونیست شدند و از طریق آن به رهبری راه یافتند و سپس آن را منحل ساختند.

در پی اعلام كناره گیری شواردنادزه از ریاست جمهوری گرجستان، بیش از پنجاه هزار گرجی در شهر تفلیس به خیابانها ریختند و بدون این كه مطمئن باشند كه آیا جانشینش «بهتر از او» خواهد بود به پایكوبی و آتشبازی پرداختند. افراد عادی که در تظاهرات شرکت کرده بودند در آن روزها نمی دانستند که پشت پرده چه می گذرد و برنامه از چه قرار است. در این زمان، تاریخ مصرف شواردنادزه برای غرب پایان یافته بود و برایش جانشینی که بهتر از او نقشه هایشان را به اجرا درآورد یافته بودند و برنامه تظاهرات و عصیان مقدمه روی کارآوردن همین "جانشین" بود.

 

 

2003م:در پی گرجستان، 23 نوامبر 2003 در لیتوانی یكی دیگر از 15 عضو سابق اتحاد جماهیر شوروی بر ضد «پاكساس» رئیس جمهور وقت این كشور تظاهرات مشابهی صورت گرفت و تظاهركنندگان "پاكساس" را متهم به داشتن ارتباط با یك بازرگان مرتبط با مافیا كرده و خواسته بودند كه كناره گیری كند.

رسانه های آمریكا در دهه سوم نوامبر 2003 ضمن تفسیر رویدادهای لیتوانی و گرجستان فاش كرده بودند كه این دولت در طول ده سال گذشته نزدیك به یك میلیارد دلار كمك مالی به دولت گرجستان کرده بود تا سیاست نزدیك بودن به آمریكا را از دست ندهد و گرجی هارا راضی نگهدارد، ولی بعضی از مقامات گرجستان از این پول سوء استفاده كرده و در حالی كه آنان بر مرسدس سوار می شوند درآمد متوسط گرجی ها از 50 دلار در ماه تجاوز نمی كند و بازنشستگان هرماه تنها معادل هفت دلار آمریكایی مستمری دریافت می دارند.

2004م:پس از سه روز كه حمله رسانه های غرب به انتخابات اوكراین و تحریك اوكراینی های هوادار غرب به ادامه اعتراض و تظاهرات ادامه داشت، 24 نوامبر 2004 ولادیمیر پوتین رئیس جمهور وقت روسیه و الكساندر لوكاشنكو رئیس جمهور بلاروس و برخی از مقامات قزاقستان دست به ضد حمله شدید زدند. پوتین 23 نوامبر 2004 و در جریان دیدار از پرتغال در واكنش خود گفت: ما مدرس دمكراسی نمی خواهیم. انتقاد غرب از انتخابات ما بوی سلطه گری می دهد و برای ما قابل قبول نیست. ما زیر بار تحمیلات كسی نمی رویم. سخنگوی كاخ كرملین قبلا درباره انتخابات اوکراین گفته بود كه این انتخابات عادی بود و ایرادی نداشت و این سر و صداها در اجرای برنامه دیگران است. لوكاشنكو هم در مینسك گفته بود: ما نمی خواهیم كه غرب ارزشهای خود را به ما تحمیل كند. سران روسیه و بلاروس هر دو پیروزی یانوكوویچ را در انتخابات اوكراین به او تبریك گفته بودند. از سوی دیگر، رئیس پارلمان اوكراین خطاب به «لوگار» سناتور جمهوریخواه آمریكایی كه برای اعتراض به چگونگی انتخابات به «كی اف» رفته بود گفته بود: انتخابات ما دمكراتیك و به مراتب دقیقتر از انتخابات شما بود. ما كه به كشور شما نیامده بودیم تا وكیل آمریكاییان شویم و اعتراض كنیم.

روزنامه های کشورهای بی طرف عموما در تفسیرهای خود نوشته بودند: با این وضعیت ماه عسل 13 ساله پایان یافته و جنگ سرد شرق و غرب از اوكراین شروع شده و این سرزمین امپراتوری سابق روسیه میدان این نبرد است. پوتین منتظر آغاز این جنگ از سوی غرب بود كه این فرصت را به دست آورد. اگر هم بعدا مصالحه ای صورت گیرد مناسبات مسکو با غرب بمانند 13 سال گذشته نخواهد بود و با یكدیگر با زبانی تند و تیز سخن خواهند گفت.

اعتراض شدید غرب به چگونگی برگزاری انتخابات اوكراین و تحریك جماعتی از مردم این كشور به تظاهرات از همان زمان "انقلاب مخملی" عنوان گرفته که گفته شده است طرح چنین انقلابهایی در واشنگتن تهیه شده است. انتخابات اوكراین و اعتراض غرب به آن، همچنین یک نقطه بازگشت تلقی شده است كه فصل تازه ای را در تاریخ باز كرده است.

جهان سوم از برهم خوردن مناسبات روسیه با غرب ابراز خرسندی غیر مستقیم كرده و این موضوع از مقالات مطبوعات این ملل و ترتیب عرضه خبرهای آن به چشم می خورد. روزنامه های ملل دیگر نوشته اند كه از دیر باز انتظار آغاز معارضه ای تازه شبیه جنگ سرد سالهای 1945 ـ 1991 را داشتند.

اصحاب نظر گفته بودند كه با اعتراض روسها و غربی ها به یكدیگر، صدای پای تقسیم بندی دیگری در جهان می آید: اوراسیا ـ اروپای غربی و آمریكا.

این صاحبنظران افزوده بودند که پس از برخورد كوتاه لفظی روسیه و غرب برسر بمباران یوگوسلاوی، برخورد تازه بزرگترین معارضه ای است كه میان طرفین آغاز شده و كشورهای دیگر كه میدان را برای نفس كشیدن باز می بینند در خفا سرگرم تشویق روسیه به ادامه معارضه هستند زیرا كه جهان، مخصوصا در چهار سال پیش از این وضعیت، از یك قطبی بودن رنج فراوان برده است. این اصحاب نظر گفته بودند كه تقسیم بندی جهان اجتناب ناپذیر است.

 

 

2004م:جهان در سه روز منتهی به 24 نوامبر شاهد بزرگترین تعرض رسانه ای غرب بر ضد پیروزی «یانوكوویچ» در انتخابات اوكراین بود كه پس از جنگ سرد سابقه نداشت. در انتخابات یكشنبه 21 نوامبر 2004 اوكراین، «یانوكوویچ» كه از هواداران اتحاد تنگ تر با روسیه و بلاروس است 49 و 42 صدم درصد آراء را به دست آورد، حال آن كه رقیب هوادار غرب او 46 و هفت دهم درصد را.

در پی اعلام این نتایج بود که رسانه های غرب در قالب خبر و مصاحبه فریاد برآوردند كه این انتخابات مطابق استاندارد بین المللی! نبوده است و در جریان آن اعمال نفوذ شده و .... این رسانه ها اخبار خود را عمدتا از قول چند سازمان اروپایی و به علاوه ناظران "ناتو" تنظیم كرده بودند. رسانه های غرب تظاهرات شهر «كی اف» را با آن چه كه سال گذشته در همین تاریخ در تفلیس (گرجستان) روی داده بود و منجر به كناره گیری شواردنادزه شد مقایسه كرده، مشابه دانسته و پیش بینی تشدید آن را در آینده كرده بودند. رسانه های طرف دیگر در پاسخ گفته بودند كه در هر انتخابات ما از جمله انتخابات اخیر روسیه، قزاقستان و ... غرب فریاد برآورده كه مطابق استاندارد نبوده است و ... و استاندارد انتخابات هر كشور بر پایه قانون آن كشور است و قوانین ممالك در همه زمینه ها با هم فرق دارد.

2004م:22 نوامبر 2004 یك هواپیمای مسافربر دیگر با 263 مسافر از مسیرش در آسمان آمریكا باز گردانده شد تا یك مسافر خود را كه نام او در فهرست «ممنوع پرواز ها» بود اخراج شود.

هواپیما متعلق به ارفرانس بود كه از پاریس عازم شهر واشنگتن بود. وزارت امنیت ملی آمریكا به خلبان این هواپیما كه به مقصد نزدیك شده و آماده فرود آمدن بود دستود داد كه به فرودگاه «بان گور» در ایالت مین (آخرین گوشه شمال شرقی آمریكا) باز گردد و این مسافر خود را پیاده كند. پس از فرود آمدن هواپیما، مسافر مورد نظر كه به این عمل اعتراض داشت با اولین هواپیما از آمریكا اخراج شد و فرد دیگری از مسافران كه معترض به چنین عملی بود، با او به پاریس بازگشت. روزنامه هایی كه این خبر را نوشته بودند پرسیده بودند كه چرا قبلا و در مبدا چنین اطلاعی به خلبان و شركت هواپیمایی داده نشده بود و با باز گرداندن هواپیما از آسمان كه قبلا هم سابقه داشت به شهرت و اعتبار جهانی آمریكا لطمه وارد ساخته اند. یکی از دلایل روی برگردان شدن آمریکاییان از حزب جمهوریخواه که نتایج آن در انتخابات نوامبر 2008 مشاهده شد همین سختگیری های غیر ضروری و نسبتا خشن دولت این حزب بود.

 

2004م:با ورود عمیق چین به آمریكای لاتین، روسیه و آمریكا هم توجه خود را به این منطقه معطوف داشته اند. 22 نوامبر 2004 رئیس جمهوری چین در كوبا، رئیس جمهوری روسیه در برزیل و رئیس جمهوری آمریكا در كلمبیا بود.

رهبر چین در زمینه گسترش مبادلات با كاسترو مذاكره كرد و پوتین در برزیل در همین زمینه با لولا دا سیلوا. چین و روسیه هر دو می كوشند كه با برزیل همكاری وسیع نفتی و هواپیما سازی داشته باشند. چین تلاش می كند كه از شریك سوم تجاری با كوبا به شریك درجه اول ارتقاء یابد. در سال 2004 ونزوئلا و اسپانیا شركاء تجاری اول و دوم كوبا بودند.

 

 

2005م:سناتور مك كین (جمهوریخواه) که نوامبر 2005 با استفاده از تعطیلات كنگره در شهرهای مختلف در كتابفروشی ها حاضر می شد و تالیف تازه خود را برای خریداران امضا می کرد 23 نوامبر در ایالت كارولینای جنوبی به حزب جمهوریخواه اخطار كرده بود كه اگر وضعیت بر همین منوال ادامه یابد، تا نوامبر آینده (2006) اکثریت قوه مقننه (کنگره) و در نوامبر 2008 قوه مجریه (ریاست جمهوری) را از دست خواهد داد و آنها را به دمكراتها خواهد باخت. وی گفته بود كه ادامه وضعیت عراق، بالا بودن بهای سوخت، تورم و افزایش قیمت ها و اخیرا هم اعلام زیان دهی كارخانه اتومبیل سازی جنرال موتور كه می خواهد 13 واحد خود را تعطیل و 30 هزار كارگر را بیكار كند مردم آمریكا را از كارآیی دولت حزب جمهوریخواه مایوس ساخته است.

در این اخطار، سناتور كارولینای جنوبی، لیندسی گرام (جمهوریخواه) با مك كین شریك شد و همان حرفها را تكرار كرد.

مك كین باوجود این اخطار، برای انتخابات عمومی سال 2008 خودرا نامزد مقام ریاست جمهوری آمریکا کرد و شکست خورد و همانطور که در نوامبر 2005 پیش بینی کرده بود، هر دو قوه مجریه و تقنینیه در دست حزب دمکرات قرار گرفت. تعجب در این است، مک کین که سه سال پیش از انتخابات نوامبر 2008 شکست حزب خودرا پیش بینی کرده بود، چرا خودرا نامزد کرد که اینک باید درد شکست را تحمل کند!.

 

 

2005م:بیست و یکم نوامبر 2005 شبكه سی بی اس آمریكا با پخش یك گزارش مشروح و مصور پرده از اجحاف كارخانه های داروسازی آمریكا برداشت كه تعبیر به یك «نمونه از ظلم و اجحاف كاپیتالیسم» شده است.

در این خبر یك بانوی سالخورده به نام "شرون" گفت كه داروهای مصرفی او هر ماه به هشتصد دلار رسیده بود و استطاعت خرید نداشت. با پرس و جوی بسیار، یك داروخانه در ایالت مینه سوتا پیدا كرد كه همان داروها را به دویست دلار می فروخت، و حالا می خواهد بداند كه سایر داروخانه ها چرا گرانفروشی می كنند؟.

گزارشگر تلویزیون به سراغ «جیم ویت» صاحب داروخانه ارزانفروش رفته بود و این دارو فروش گفته بود: داروهای جنریك (بدل) كه همان خاصیت را دارند گاهی تا 25 برابر ارزانترند ولی كارخانه های سازنده داروهای مارك اصلی به ما فشار می آورند كه بدلی ها را هم گران بفروشیم تا برای داروهای آنان مشتری باشد. من یكی این كار نمی كنم حتی اگر سهمیه ام را قطع كنند. من گرانفروشی و اجحاف به مردم را مغایر تعالیم مسیح می دانم.

 

 

2005م:بیست و دوم نوامبر 2005 اعلام شد كه قاضی یك دادگاه ایالت فلوریدا در منطقه تمپا یك دبیر 25 ساله به نام «دبرا لافاوهDebra Lafave» را به جرم داشتن ارتباط با یك دانش آموز 14 ساله (پسر و از شاگردان خود) به ده سال زندان و لغو پروانه تدریس محكوم ساخته، ولی چون این بانو به عمل خود اعتراف و از این عمل ابراز ندامت كرده ده سال زندان او به سه سال حبس خانگی و هفت سال زندان تعلیقی تبدیل شده است.

بانو دبرا با داشتن شوهر با شاگرد 14 ساله اش ارتباط جنسی بر قرار كرده بود. ارتباط "دبرا" با شاگردش كه در دوره اول متوسطه تحصیل می کرد در داخل اتومبیل، خانه و حتی در اطاق مدرسه (كلاس) صورت می گرفت. در آمریكا، هرگونه رفت و آمد با افراد زیر 18 سال تمام جز با اجازه والدین و یا قیم آنان ممنوع و جرم است، چه رسد به داشتن رابطه جنسی با آنان.

این تنها رابطه جنسی معلم و شاگرد در آمریکا نبوده است. هرچند وقت یکبار در رسانه های این کشور از این گزارشها مشاهده می شود.

 

 

2006م:تاكنون سابقه نداشته است كه «اصحاب منافع» برای یك مسئله عمومی خارجی آگهی به رسانه ها و به ویژه تلویزیونها بدهند، ولی در اكتبر و نوامبر 2006 انتشار چنین اعلان هایی با عكس و تفصیلات در جهان غرب (اروپا و آمریكا) مشاهده شد. اعلان دهندگان كه از نظر مخاطبان، مجهول بوده اند آه و ناله راه انداخته بودند كه در دارفور (سودان) نسل كشی می شود و دولت سودان مانع ورود نظامیان ملل دیگر جهت برقراری نظم، به آنجا است و ....

بدیهی است كه با این اعلان ها، مخاطبان ناراحت و تحریك می شوند. در این میان مفسرانی هم بوده اند كه با اشاره به این آگهی ها می گویند: از «دارفور» بوی نفت می آید، كمپانی های نفتی غرب نمی خواهند چین و كشورهای دیگر وارد امور نفتی شوند، مگر در جاهای دیگر جهان از این برخوردهای محلی روی نمی دهد؟ و ....

 

2005م:دكتر مارك دانیل 50 ساله كه در ایالت انتاریو (كانادا) در یك بیمارستان كار می كرد با داشتن همسر، عاشق یك نرس 37 ساله همان بیمارستان به نام «لوری دوپانت» شده بود. چون لوری حاضر به داشتن روابط آزاد با دكتر دانیل نشده بود، این دكتر 19 نوامبر 2005 در اطاق ویژه بستری كردن بیماران پس از عمل جراحی (ریكاوری روم)، با چاقو به جان لوری افتاد، او را مجروح ساخت و از بیمارستان خارج شد.

دانیل پس از این كه از رادیو شنید كه لوری در بیماستان درگذشته است با وارد ساختن سم به بدنش خود را در اتومبیل كشت.

 

2008م:در میان بحران اقتصادی جاری، شبكه های تلویزیونی آمریكا 21 نوامبر 2008 از رونق گرفتن شهر «روچستر» آمریكا واقع در ایالت مینه سوتا خبر داده و گفته بودند كه دلیل این رونق اقتصادی؛ اقامت پنج روزه عبدالله بن عبدالعزیر پادشاه كشور سعودی در این شهر بوده است. طبق این گزارش ها، پادشاه سعودی، چهاردهم نوامبر برای یك معاینه پزشكی در كلینیك مایو (كه موسس آن یك پزشك انگلیسی بوده است) وارد این شهر شده بود و به همراه او پنج شاهزاده سعودی دیگر و صدها محافظ و خدمه. معاینات پزشگی پادشاه سعودی 19 نوامبر پایان یافت ولی تنی چند از شاهزادگان و خیل همراهانشان برای چند روز و شاید چند هفته دیگر در روچستر مانده بودند. ملك عبدالله و همراهان در طول اقامت در روچستر میلیونها دلار هزینه كردند كه باعث رونق اقتصاد روچستر شده است.

تنی چند از مخاطبان این شبكه های تلویزیونی كه درباره اخبار آنها نظر می دهند و نظر (كامنت) خودرا با «ای ـ میل» می فرستند و درپایان خبرها خوانده می شوند اظهارنظر كرده بودند كه بهتر است پادشاه سعودی با این پول و مبلغی بیشتر، چند كلینیك از نوع «مایو Mayo» در كشور خود تاسیس كند تا مردم منطقه در آنجا معاینه و درمان شوند و عقده پول نفت در دلشان باقی نمی ماند و به خشم و انتقام تبدیل نشود.

 

 

1859: چارلز داروین نخستین كتاب خود را در زمینه تحول موجودات را منتشر كرد.

1888: دیل كارنگی نویسنده آمریكایی به دنیا آمد و 73 سال عمر كرد.

1903: «استارتر» خودرو توسط «كلاید كلمن» اختراع شد. تا آن زمان با «هندل» خودرو ها را روشن می كردند.

1927: دولت انگلستان شوروی را متهم به قصد راه انداختن یك انقلاب كمونیستی در آن كشور كرد و روابط خود را بامسكو قطع كرد.

1944: 88 بمب افكن آمریكایی شهر توكیو را بمباران كردند.

1947: داستان «مروارید» نوشته جان شتاین بك انتشار یافت.

1947: مجلس نمایندگان آمریكا با 346 رای موافق در برابر 17 رای مخالف تصویب كرد كه بیش از فیلمنامه نگار و تولید كننده فیلم در هالیوود را كه «كمونیست» تشخیص داده شده بودند، می توان برای بازجویی و تحقیق احضار كرد. همین مصوبه باعث شد که این عده تا مدتی عملا کار خود را از دست بدهند.

1979: دولت آمریكا اعتراف كرد كه هزاران نظامی آن كشور در زمان بمباران شیمیایی جنگلهای ویتنام جنوبی، به « ایجنت اورنج» آلوده شده اند.

منبع:iranianshistoryonthisday.com

ویدیو مرتبط :
تقویم ۹۰ (نود ۱۷ آذر)

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

تقویم تاریخ -1 آذر

1267م:22نوامبر سال 1267میلادی (666 هجری قمری) یك زمین لرزه شدید شهر تاریخی نیشابور خراسان را ویران كرد و هزاران تن را مقتول و مجروح ساخت. این شهر سه سال بعد به هزینه دولت وقت تجدید بنا شد. نیشابور که در جهان به شهر "عمر خیام" معروف است در دوران ساسانیان به صورت شهری بزرگ درآمد و یک بار هم پایتخت ایران شد. این شهر در ردیف بلخ، بخارا، هرات، سمرقند و مرو یکی از شهرهای باستانی خراسان بزرگتر بشمار می رود و طاهر ذوالیمینین در همین شهر تجدید استقلال ایران را اعلام داشت كه آغاز پایان حکومت عباسیان برایران بشمار آمده است.

1288ش:یكم آذر ماه سال 1288 هجری (22 نوامبر 1909 میلادی) در پی فروكش كردن توفان سیاسی پنج ماهه، «عضدالملك» بزرگ وقت ایل مغول تبار قاجار به عنوان نایب السلطنه ایران در مجلس سوگند وفاداری به قانون اساسی یاد كرد. وی از 26 تیرماه به تصمیم شورای عالی مشروطیت ایران نایب السلطنه شاه خردسال شده بود.

این شورا همان روز محمدعلی شاه را به اتهام نقض سوگند وفاداری به قانون اساسی، بی اعتنایی به مشروطیت و نیز پناهده شدن به سفارتخانه بیگانه در خاك وطن خود، از پادشاهی بركنار و پسر 13 ساله اش را به عنوان سلطان احمدشاه به جای او انتخاب و برادر 9ساله وی را هم ولیعهد قرارداده بود.

این شورای 28 نفری كه پس از پناهنده شدن محمدعلی شاه به محل تابستانی سفارت روسیه در زرگنده قلهك، زمام امور كشور را به دست گرفته، یپرم خان از فرماندهان مجاهدین مشروطه را رئیس كل پلیس كرده و یك دادگاه انقلاب برای محاكمه مخالفان مشروطه تشكیل داده بود. فاتحان تهران از جمله سردار اسعد بختیاری نیز به انتخاب همین شورای عالی مامور تشكیل كابینه و برگزاری انتخابات شده بودند. دادگاه انقلاب در مدتی كوتاه عده ای از رجال و نیز شیخ فضل الله نوری را اعدام و گروهی دیگر را محكوم به پرداخت جرائم سنگین نقدی كرده بود.

پس از الغاء مشروطیت و به توپ بسته شدن مجلس، هواداران و مجاهدین مشروطیت كه از هر گوشه كشور به ویژه از اصفهان ( بختیاری ها) و گیلان و تنكابن به سوی تهران به حركت در آمده بودند در 22 تیرماه به هدایت سردار اسعد، سپهدار و یپرم خان از ناحیه بهجت آباد وارد شهر شدند و نیروهای دولتی به فرماندهی سرهنگ لیاخف روسی را ظرف 36 ساعت در خیابانهای تهران شكست دادند كه محمدعلیشاه از ترس جان با درباریان خود به باغ تابستانی سفارت روسیه پناهنده شد. آن دسته از رجال هوادار او هم كه موفق به تحصن در سفارتخانه ها نشده بودند پرچم روسیه و یا انگلستان !! را بر سر در خانه خود زده بودند تا مجاهدین جرات ورود به آنجا را نداشته باشند و.... رقابت و گاهی همكاری روسیه و انگلستان در تمامی این جریانات نقش داشت.

پس از برتخت نشستن سلطان احمدشاه 13 ساله در چهارم مرداد همان سال ، پدر او محمدعلیشاه با مقرری سالانه یكصد هزار تومان به خارج از ایران تبعید شد. نیروهای انگلستان و روسیه كه طبق قرارداد سال 1907 در ایران مستقر شده بودند شاه مخلوع را تا انزلی بدرقه كردند و پس از به كشتی نشستن باز گشتند.

 

1377ش:اول آذرماه 1377 و در ساعات شب، چند نفر به خانه داریوش فروهر ناسیونالیست 70 ساله و از مردان سیاسی وقت رفتند و او را در اطاق كارش (طبقه دوم خانه اش واقع درخیابان هدایت) با وارد آوردن ضربات متعدد كارد به ناحیه سینه كشتند و همسر 58 ساله وی بانو پروانه را هم در طبقه اول خانه به همان صورت (ضربات كارد) از پای درآوردند و اجسادشان را روی صندلی قرار داده و خانه را ترك گفتند.

فروهر كه در اصفهان به دنیا آمده بود از پیروان خط دكتر مصدق (استقلال و حاكمیت ملی، اقتدار میهن، دمكراسی و عدالت اجتماعی) بود كه مبارزات خود را با تلاش برای ملی شدن نفت آغاز كرده بود.

وی از موسسان حزب پان ایرانیست و سپس رهبر حزب ملت ایران و از سران جبهه ملی بود و از دهه 1320 بارها به زندان افتاده بود.

در جریان انقلاب 1357 ، از طراحان اتحاد مخالفان شاه بود و برای تامین این وحدت با قبول هرگونه خطر، تلاش فراوان كرده بود و مدتها نیز به نام جبهه ملی سخن می گفت. در دولت موقت، وزیر كار بود و در جریان ناآرامی های كردستان تلاش فراوان برای حل مسئله و جلوگیری از تجزیه وطن كرد.

 

 

2003م:«ریچارد نیهائوس» قاضی آمریكایی 21 نوامبر 2003 باوجود عذر خواهی و اعتراف «دانیل پیلارزیك» سر اسقف كلیساهای كاتولیك منطقه سین سیناتی به این كه در باره سوء نظر كشیش های جنوب ایالت اهایو نسبت به پسران نوجوان حقیقت را به پلیس نگفته بود وی را به ده هزار دلار جریمه نقدی ، سپردن تعهد كه از این پس جرم دیگران را كتمان نكند و سه میلیون دلار به شاكیان برای جلب رضایت آنان بپردازد محكوم كرد كه در سابقه او باقی خواهد ماند. كشیشهای كاتولیك جنوب ایالت اهایو متهم به 237 مورد سوء نظر نسبت به نوجوانان پسر شده اند.

 

1876م:«جك لندن» نویسنده و روزنامه نگار سوسیالیست آمریكایی كه 12 ژانویه 1876 میلادی در سانفرانسیسكو به دنیا آمده بود 22 نوامبر (روزی چون امروز) در سال 1916 و در 40 سالگی از بیماری كلیه درگذشت. از وی 50 كتاب بجای مانده است. وی در عین حال یك روزنامه نگار بود، ولی تنها مقاله و تحلیل می نوشت.

جك لندن به یك نشست روزنامه نگاران پیشنهاد كرده بود كه به جای مقاله سیاسی رساله سیاسی نوشته شود، زیرا كه ستون روزنامه جای كافی برای ادای همه مطلب را ندارد و كوتاه نوشتن یك تحلیل سیاسی، خواننده را به جایی نمی برد و احیانا او را گیج و گمراه می كند.

داستانهای جك لندن آكنده از انتقادهای اجتماعی هستند كه وی در هر كدام از كتابهایش كوشیده است یك مشكل جامعه را عیان كند. بر ضد استثمار نوشته، از فقر نالیده و دلایل آن را در قالب داستان برنگاشته و از طبقه زحمتكش به دفاع برخاسته است.

 

 

2003م:21پروفسور بیولوژیست "آرتور کالوین" کاشف مراحل پیچیده تشکیل نطفه، 21 نوامبر 2003 در 92 سالگی درگذشت. وی که در سال 1942 به آمریکا مهاجرت کرده بود در دهه 1950 در آزمایشگاه «کوینز کالج» موفق به این کشف شده بود.

طبق کشف پروفسور کالوین؛ برای تشکیل نطفه، نخست سلول "اسپرم" با سلول تخمک از ناحیه غشاء (پوسته خارجی) به هم ملحق می شوند. سپس هسته سلول اسپرم (نر) و سیتوپلاسم سلول ماده به سوی هم می روند و تشکیل نطفه می دهند. آنگاه بقیه سلول اسپرم از مجموعه جدا می شود و .... پرفسور کالوین در دهه 1960 با میکروسکوپ الکترونیک از این مراحل عکسبرداری کرد. اواخر دهه 1970 با استفاده از همین اطلاعات، تشکیل نطفه در لوله آزمایش عملی شد و به تدریج تکامل یافت و بخشی از مسئله نازایی و عقیم بودن حل شد.

 

1330ش:دكتر مصدق رئیس دولت وقت ایران در آخرین روز دیدار از قاهره، در سی ام آبان 1330 (20 نوامبر 1951) در اجتماع اعضای سندیكای روزنامه نگاران مصری حضور یافت و خطاب به آنان مطالبی بیان داشت كه كهنه شدنی نیستند و ماندگار و تاریخی توصیف شده اند.

وی ضمن اندرزهای ماندنی خود، خطاب به روزنامه نگاران خاورزمین و ملل ضعیفتر گفت: خواب امپراتوری برجهان و استثمار و به نوكری گرفتن ملل بی دفاع هیچگاه از میان نخواهد رفت. این سلطه، هر زمان متناسب با وضعیت روز به شكل و لباسی در می آید كه نباید فریب خورد. اگر روزنامه نگاران ملل ضعیف روشن و گوش بزنگ باشند و مردم را به موقع از نیات و برنامه ها و شگرد كار سلطه گران آگاه كنند، نقشه سلطه با بپاخیزی و دفاع یكپارچه و از جان گذشتگی ملت مورد هدف با شكست رو به رو خواهد شد، دام دیگری پهن نخواهد شد و فكر تجاوز به تدریج از میان خواهد رفت. سلطه گران نخست از درون، و با ترویج رشوه خواری، تضعیف حس میهندوستی و استعداد ملی، تلقین عقب ماندگی، ایجاد رخوت ملی، ایجاد رعب، بزرگ جلوه دادن خود، از میان بردن امید و آرزو در یك ملت، زهر چشم گرفتن، در فقر و مسكنت و ناآگاهی از اوضاع باقی گذاشتن، مردم را درگیر امور روزمره زندگی خود كردن و ... شروع می كنند و توسط ایادی و خبرچین هایشان (جاسوسان) رجال سلطه پذیر را می یابند، بعضا به قدرت می رسانند و با كمك (خیانت) آنان بساط سلطه خود را پهن می كنند. در اینجاست كه مدافع هر ملت، روزنامه نگاران آن ملت هستند و كار آنان روشن ساختن مردم، باز كردن دست سلطه گران و خنثی كردن تبلیغاتشان است. «روزنامه نگار» نیرویی است كه از وقوع حمله با دادن بیدارباش (هشدار) و آماده باش به ملت و آماده دفاع ساختن آن پیشگیری می كند، و نیروهای مسلح در برابر تعرضی كه آغاز شده باشد می ایستند، بنا براین نیروی تدافعی اصلی یك ملت؛ روزنامه نگاران، كتاب نگاران و سخنرانان آن ملت (اصحاب رسانه ها) و رجال وطندوست هستند.

در همین اجتماع، دكتر مصدق سپس به شرح استعمار انگلستان بر ایران و اسباب چینی های پیش از انعقاد قرار داد تحمیلی 1933 (تمدید امتیاز نفت)، زجر دادن ملت ایران و در عقب ماندگی باقی گذاردن آن و اجرای سایر برنامه های استعماری انگلستان پرداخت و به نطق و مصاحبه های خود در شورای امنیت و آمریكا اشاره كرد و گفت كه هدف او، روشن ساختن ملل دیگر از سلطه گری انگلستان (امپریالیسم) و هشدار دادن در مورد سلطه گری های آینده بود.

 

1348ش:سعید افسر، از روزنامه نگاران موفق بعد از انقلاب ایران، یکم آذر ماه سال 1348 - روزی چون امروز - متولد شده است. وی که تا سال 2005 معاون سردبیر اجرایی روزنامه ایران بود از سال 1369 کار روزنامه نگاری را آغاز کرده و ادامه می دهد. از نخستین روز تاسیس روزنامه ایران در سال 1373 (1994)، به دعوت دکتر فریدون وردی نژاد موسس آن، سعید قدم به این روزنامه گذارد و چون آشنایی کامل به اوضاع روزنامه نگاری ایران و سایر کشورها داشت مسئول تهیه مطالب رسانه ها و دبیر صفحه رسانه شد و کار خود را به خوبی انجام داد به گونه ای که وظیفه نظر سنجی از خوانندگان روزنامه و دبیری صفحه " گزارش روز (فیچر) " را هم به او سپردند.

سعید که دارای فوق لیسانس علوم سیاسی است و دوره های تخصصی روزنامه نگاری را گذرانده است، چون شایستگی فراوان از خود نشان داده بود از سال 1380 (2001) به معاونت سردبیر اجرایی روزنامه ایران ارتقاء یافت. بعدا از سعید دعوت شد که سردبیری اجرایی روزنامه «تهران امروز» را برعهده گیرد که به آنجا رفت، ولی عمر این روزنامه طولانی نبود و توقیف شد و در نتیجه، سعید هم بیکار. سعید بارها گفته بود که اگر فرصتی به دست آورد برای کسب تجربه و ادامه تحصیل، به یک کشور که سابقه طولانی تری در کار رسانه داری داشته باشد خواهد رفت.

از خصوصیات بارز سعید در کار روزنامه نگاری، رعایت نوشته شدن مطالب طبق اصول روزنامه نگاری و همچنین رعایت امانتداری و دقت و ذکر منبع خبر است. او در نوشتن مطالب ژورنالیستیک مهارت ویژه دارد و از حامیان ساده نویسی است زیرا که عقیده دارد بیشتر خوانندگان (مخاطبان) روزنامه ها، عوام الناس هستند و ضمن درک مطلب، باید روشن شوند و آموزش ببینند و به عبارت دیگر بر معلومات خود بیافزایند. از خصلتهای فردی سعید، راستگویی و صداقت اوست به گونه ای که دوستانش می گویند که اگر سعید مرتکب خلاف شود بی درنگ اعتراف می کند و پوزش می خواهد. بسیار مودب است و نرم صحبت می کند و در رعایت احوال دیگران کوشاست. زودتر از وقت مقرر به روزنامه می آید و با وجود علاقه شدید به دخترش "رهیده" دیرتر از همکاران، روزنامه را ترک می کند و تا اطمینان نیابد که همه صفحات روزنامه به چاپخانه ارسال شده و مشکلی نیست از آنجا خارج نمی شود. او می گوید که برای یک روزنامه نگار حرفه ای، روزنامه یعنی همه چیز، که زندگانی اش در آن خلاصه می شود.

وی هیچگاه اشتباه خود را به گردن دیگران نمی اندازد. سعید شاید زودتر از هر روزنامه نگار ایرانی دیگر به اهمیت روزنامه نگاری الکترونیک پی برد و متوجه شد که اینترنت یک انقلاب در انتقال اطلاعات و محتوای رسانه ها است و در "هفته نامه توانا" که با کمک او انتشار می یافت کوشش فراوان کرد تا این موضوع را تفهیم، و روزنامه نگاران ایران را تشویق به تکمیل مهارت خود در آن رشته (آنلاین) کند.

 

762م:نیروهای اویغور (طبق رسم الخط قدیم، ئویغور) به ریاست یوگوخان Bogu بیستم نوامبر 762 میلادی شهر «لو ـ یانگ Lo -Yang» پایتخت وقت چین (امپراتوری تانگTang) را متصرف شدند و این دولت را خراجگزار خود كردند. طبق اسناد «محمدامین صدر» مورخ كاشغری، اویغورها (كه اینك اتباع چین هستند) «توقوز اوغوز» ها، قبایل 9گانه منطقه آلتایی را در سال 744 میلادی متحد ساخته و در مدتی نسبتا كوتاه سرزمین هایی از منچوری تا شمال شرقی دریای قزوین (دریای مازندران) را به تصرف خود درآورده بودند. توقوز = دوقوز = 9 و اوغوز = قبیله. این قبایل از نیمه قرن هفتم میلادی كه امپراتوری ساسانیان از میان رفت و سپاه معروف به «مرزبان» آن مستقر در «فرارود» و دژ خجند فروپاشید این فرصت را به دست آورده بودند كه دست به جهانگیری بزنند. قبلا هون ها ، همسایه غربی اویغور چندبار دست به چنین تلاشی زده بودند كه ارتش ساسانیان ایران آنان و بستگانشان ـ خزرها را درهم شكسته و به اروپا فراری داده بود. امپراتوری اویغورها به پایتختی «اردوبالیغ» تا سال 840 میلادی دوام یافت و در این سال به دست قرقیزها از میان رفت. علت شكست آن از نیروی قرقیز كه شمار كمتری بودند این بود كه منطقه اویغورها دچار خشكسالی و قحطی شده بود.

 

1930م:ارتش ژاپن كه به قصد تصرف شمال شرقی چین و جنوب شرقی سیبری روسیه از مرز كره گذشته و وارد چین شده بود 21 نوامبر سال 1894 بندر لوشونكو را Lushunkou (كه غربی ها آن را «پورت آرتور Port Arthur» می نامند) تصرف و شصت هزار سكنه اش را قتل عام كرد. ژاپنی ها تنها 36 نفر از جمعیت این شهر بندری را باقی گذارده بودند تا اجساد را دفن كنند. ارتش ژاپن سپاه دوم خود به فرماندهی ژنرال «یاماجی» را مامور تصرف «لوشونكو» كرده بود و این سپاه پس از عقب راندن یك لشكر سبك اسلحه چینی وارد بندر شده بود. مورخان این رویداد را «قتل عام پورت آرتور» عنوان داده اند.

ژاپنی ها در نیمه دوم دهه 1930 نیز به چین تجاوز كردند و در چند شهر این كشور بویژه نانکینگ و شانگهای قتل عام به راه انداختند كه فراموش شدنی نیست. در جریان این تعرض، نظامیان ژاپنی در سال1937 شهر نانکینگ (نانجینگ) پایتخت وقت چین را تصرف و 300 هزار تن از نفوس شهر را کشتند. طبق تحقیق «آیریس چانگ» روزنامه نگار آمریکایی چینی تبار، ژاپنی ها با شمشیر روده های مردم نانكینگ را بدون داشتن كوچكترین گناه و دلیل درآوردند، مردان را اخته كردند، سینه زنان را بریدند، جوانان را به دیوار میخ كردند، هركس را خواستند تا كمر در خاك فروكردند و سپس سگهای گرسنه را به جانشان افكندند تا آنها را قطعه ــ قطعه كنند، مقامات شهر را به دو اتومبیل در خلاف جهت یكدیگر بستند و از هم دریدند، مادر و پدرها را كشتند و كباب كردند و فرزندان آنان را وادار به خوردن این كباب كردند و ....

 

1963م:22 نوامبر سال 1963 جان اف. كندی سی و پنجمین رئیس جمهور آمریكا در یكهزار و سی امین روز زمامداری اش در اثنای عبور، باخودرو روباز از خیابانهای شهر پرجمعیت دالاس (واقع در ایالت تكزاس آمریكا) از داخل ساختمان یك مدرسه هدف گلوله قرار گرفت و كشته شد و «لی هاروی اسوالد» متهم به قتل وی نیز پس از بازداشت به دست فردی دیگر به نام «جک روبی» در راهرو ساختمان محافظت شده پلیس به قتل رسید و جک روبی هم بعدا در زندان درگذشت!. لیندن جانسون معاون [تکزاسی] کندی همان روز سوگند یادكرد و رئیس جمهوری آمریكا شد. هنوز انگیزه و اسرار این قتل دقیقا روشن نشده است.

كندی نخستین كاتولیك ایرلندی تبار بود كه به ریاست جمهوری آمریكا انتخاب شده بود. قبلا سران این كشور از پروتستانهای انگلیسی تبار بودند. وی كه از حزب دمكرات بود قبلا نماینده مجلس و سناتور بود و در زمان خود جوانترین رئیس جمهوری آمریكا نیز به شمار می رفت.

دو روز پس از حادثه قتل ( 24 نوامبر 1963 ) هنگام انتقال اسوالد متهم به قتل كندی از بازداشتگاه برای تحقیق ، به صورتی كه دیده می شود «جك روبی» بدون نگرانی از ماموران محافظ با شلیك گلوله وی را به قتل می رساند ـ ماموران پلیس و اف بی آی در اطراف اسوالد دیده می شوند

عقب نشینی نیکیتا خروشچف رئیس دولت شوروی در جریان بحران موشکی کوبا در اکتبر 1962 که آغاز پایان کار آن اتحادیه دانسته شده است بر اثر ایستادگی جان اف کندی بود. اگر خروشچف به آن سرعت عقب نشینی نکرده بود اینک تاریخ جهان در مسیری دیگر قرارداشت. با این كه مقدمات مداخله آمریکا در اوضاع ویتنام جنوبی که به جنگی وسیع و خونین منجر شد در زمان کندی صورت گرفته بود و تاریخ عمومی (جهان) آغاز ضدیت با حكومت فیدل كاسترو برکوبا را به پای جان اف کندی نوشته است، اما از نظر اندیشه و سیاست داخلی فردی مترقی و لیبرال (در فرهنگ آمریكایی: چپگرا) بشمارآمده است. وی در گفتارش، از بر قراری یك صلح پایدار و خلع سلاح واقعی و رعایت تمام عیار حقوق بشر جانبداری می كرد و آماده یك سازش بزرگ واقعی و همه جانبه با شوروی بود كه انجام آن را طبق برخی نوشته ها به دوره دوم ریاست جمهوری خود موكول كرده بود. واداركردن شاه سابق به انجام اصلاحاتی در ایران كه خود شاه به آن عنوان انقلاب سفید داده بود در همین راستا بود. وی به شاه گفته بود که راه پیشرفت ایران این است که مواردی از اصلاحیه قانون اساسی آمریکا معروف به «بیل آو رایتز» را به صورتی در قوانین ایران بگنجانید که عملی نشد و مشکلات بعدی ایران نتیجه همین بی اعتنایی شاه به توصیه کندی بود. در زمینه سیاست داخلی تا توانست با فقر و ناامیدی در جامعه آمریكا مبارزه كرد. این جمله پر معنا از او باقی مانده است: همه اش نگویید كه دولت برای ما چه كرده، گاهی هم از خود بپرسید كه خودتان برای كشور چه كرده اید؟.

 

1965م:22 نوامبر 1965 و نزدیك به دو ماه پس از روی كار آمدن ژنرال سوهارتو در اندونزی، احمد آیدیت Ahmad Aidit دبیركل حزب كمونیست این كشور كه در آن زمان سومین حزب، پس از چین و روسیه بود ترورشد. سوهارتو كه 27 ژانویه 2008 و در 87 سالگی درگذشت در سی ام سپتامبر آن سال با استفاده از فرصتی كه یك ناآرامی در پایتخت به دست داده بود دست به كودتا زده بود و دلیل اقدام خودرا جلوگیری از توطئه كودتای كمونیستها اعلام كرده بود. وی پس از سلب اختیارات مقامات دولتی و نظامی، قدرت را به دست گرفت ولی جرات نكرد عنوان ریاست جمهوری را از دكتر احمد سوكارنو بانی استقلال و یكپارچه ساختن این مجمع الجزایر بگیرد. سوهارتو ضمن نامیدن سوكارنو به عنوان پدر ملت، خود اختیارات اجرایی را به دست گرفته بود و چون هوادار غرب و در ارتباط با «سیا» بود و جنگ سرد دو بلوك ادامه داشت دست به كشتار كمونیست ها زد. وی همچنین به هر مخالف برچسب كمونیست بودن می زد و نابود می کرد. به نوشته مورخین، در این كشتار پانصد هزار تا یك میلیون نفری روشنفكران و چپگرایان اندونزی و از جمله «احمد آیدیت» كشته شدند. احمد آیدیت 42 ساله بود. حکومت سوهارتو که کودکی و جوانی را در فقر سیاه ـ در پرورشگاه و یا هرچند وقت درخانه ای ـ گذرانیده بود در سال 1998 پس از 31 سال حکومت و در پی یک رشته تظاهرات خیابانی عصیان مانند، افشاگری و ضدیت علنی چند رهبر سیاسی ازجمله دختر سوکارنو ازکار کناره گیری کرد و بلافاصله متهم به سوء مدیریت و سوء استفاده مالی و داشتن ثروتی برابر 15 میلیارد دلار شد و یک پرونده قضایی برایش تشکیل گردید و «ترانس پیرسی اینترنشنال» دست به یک تحقیق جهانی زد تا این ثروت را بیاید و به اندونزی بازگرداند. در این میان اعلام شد که سوهارتو بیمار است و تحقیق قضایی از او امکانپذیر نیست و ....

 

 

1995م:بیست و دوم نوامبر 1995 یك دادگاه انگلستان بانو «مری آن وست» را به جرم كشتن ده زن و دختر دربه حبس دائم محكوم كرد (كشورهای اروپایی مجازات اعدام ندارند). وی كه یك بانوی انگلیسی است این زنان و دختران را در خیابان و عمدتا ایستگاه اتوبوس فریب می داد، به خانه می برد و پس از زجردادن و شكنجه كردن می كشت!. یكی از این زنان كه موفق به فرار شده بود او را به دام انداخت.

«مری آن» كه دارای شوهر بود دختر خودش را هم به همین طریق كشته بود. او به سادیسم و آزار دیگران (و در این مورد آزار و زجر زنان) مبتلاء بود. شوهر «مری آن» قبلا خودكشی كرده است.

 

 

2003م:در پی احزاب، رسانه های كشور مكزیك هم در سومین هفته نوامبر 2003 به جانبداری از «آدولفو آگویلار زینسر» نماینده پیشین این كشور در سازمان ملل پرداخته اند كه 20 نوامبر 2003 به خواست فوكس رئیس جمهوری وقت مكزیك از آن سمت كناره گیری كرد. «زینسر» در مقر سازمان ملل گفته بود كه دولت واشنگتن به مكزیك به چشم «بك یارد (حیاط خلوت)» خود نگاه می كند و ما از پیمان «نفتا» سودی نبرده ایم.

احزاب و رسانه های مكزیك كنارنهادن زینسر را كاری دانسته بودند كه رئیس جمهوری مكزیك برای پیشگیری از رنجش حكومت جورج دبلیو بوش از دولت مكزیك انجام داده و آن را عملی نادرست ( ضدملی ) خوانده و یک ضعف خوانده بودند.

 

2003م:21 نوامبر 2003 سرانجام پلیس امنیت گرجستان در برابر مخالفان سیاسی«ادوارد شواردنادزه» رئیس جمهوری این كشور دست به عقب نشینی زد و رئیس این سازمان اعتراف كرد كه در انتخابات اخیر سوء عمل وجود داشته و این انتخابات تجدید می شود. حال آن كه دو روز پیش از آن مقامات مربوط اعلام كرده بودند كه تخلف انتخاباتی صورت نگرفته است.

با وجود این عقب نشینی كه سیاستمداران رقیب را راضی ساخته، تظاهرات مردم كه می گفتند (!) از بیكاری، فقر و فساد اداری خسته شده اند ادامه یافت. گرجی ها می گویند كه دولتمردان و سیاسیون از مردم جدا افتاده اند و منافع خود را مقدم بر مصالح ملت قرار داده اند و ....

اصحاب نظر ضمن تفسیر رویدادهای سال 2003 گرجستان گفته بودند که آمریکا مایلست فرد دیگری رئیس دولت گرجستان شود تا از آن دولت حرف شنوی داشته باشد زیرا که واشنگتن برای منطقه قفقاز برنامه های دور و دراز دارد.

شوارنادزه قبلا وزیر امور خارجه شوروی بود و در اشتباهات گورباچف که به فروپاشی شوروی منجر شد، شریک.

 

 

1949م:سرلشكر باز نشسته میخاییل كالاشنیكوف سازنده تفنگی به همین نام كه بیش از هر سلاح دیگر درجهان امروز توزیع شده است 21 نوامبر 2003 موزه ای را كه به نام او در «دلفت» كشور هلند (ندرلند) تاسیس شده است گشود و گفت كه تفنگ خودكار كالاشنیكوف را در سال 1949 با استفاده از تجربه خود در جریان جنگ جهانی دوم طراحی كرد، زیرا كه متوجه شد تفنگ باید ساختاری بسیار ساده و اطمینان بخش داشته باشد.

كالاشنیكوف (در آن روز 84 ساله) ضمن رد این ملامت كه وسیله كشتار ساخته است گفت: جنگ و کشتار را سیاستمداران آغاز می كنند، نه تفنگ. باهر وسیله ای می توان آدم كشت، حتی با مداد. باید آدمكشی از جهان رخت بربندد. وانگهی، تا ترتیب قطعی پایان هرگونه جنگ داده نشود، حق اساسی و مشروع هر ملت است كه وسیله دفاع از خود را داشته باشد.

 

1958م:جوزف ویلیامز مبتكر «كارت اعتباری پلاستیكی» كه از سال 1958 به نام «بانك امریكارد» بكار برده شد و از سال 1977 به «ویزا» تغییر نام داد و...21 نوامبر 2003 در 88 سالگی درگذشت. اینك هر سال بیش از مجموع اسكناس در جریان، با این كارتها معامله صورت می گیرد و لزومی ندارد كه یك فرد در جیب خود پول نقد داشته باشد. بانکها بر بدهی دارندگان این کارتها بهره سنگین قرارداده اند. خطر این کارتها برای بانکها این است که در دوران رکود اقتصادی، نخواهند توانست پولی را که از این طریق به دارنده آن داده اند بموقع وصول کنند. در پاییز سال 2008 شکست برخی از بانکهای آمریکا بخاطر همین کارتها بوده است. این کارتها برای برخی از دارندگان آنها بویژه جوانان هم خالی از خطر نیست زیرا که به اتکاء کارت اعتباری، با جیب خالی دست به خرج کردن می زنند و هنگام پرداخت درمانده و بد حساب می شوند و ....

 

 

2004م:«پراودای آنلاین» 21 نوامبر 2004 در ادیشن خود به زبان انگلیسی گزارش از گسترش روز افزون تفاوت درآمد میان روسها داده بود كه 74 سال عادت به برابری نسبی درآمد كرده بودند. ترك این عادت كه پس از فروپاشی شوروی به آنان تحمیل شده است در آن سال (سال 2004) نزدیك به نود درصد روسها را ناراضی ساخته بود. پراودا نوشته بود که اگر دولت سریعا اقدامی نكند این عدم رضایت به صورت خشم و احیانا انقلابی دیگر در خواهد آمد زیرا كه روسهای امروز، سرفهای قدیم نیستند كه با زجر و تبعیض بزرگ شده و با آن خو گرفته باشند. بنظر می رسد که آنان با مشاهده وضعیت پس از فروپاشی؛ دست كم نوعی سوسیالیسم ملایم گام به گام (پلكانی) را طالبند.

پرودا نوشته بود كه در شش ماه منتهی به نوامبر 2004 شكاف فقیر و غنی در روسیه بازهم بیشتر شده بود. اغنیای روسیه در 13 سال اخیر (1991 تا 2004) ظاهر شده اند. به نوشته پراودا، طبق ارقام منتشره از سوی وزارت دارایی روسیه؛ درآمد ده درصد جمعیت این كشور در حال حاضر (سال 2004) 15 و دو دهم بار بیشتر از متوسط درآمد سایر روسهاست و این درآمد اضافی (ثروت) از راه معاملات به دست آمده است، نه كار. روسها تا دو دهه پیش، درآمد از راه خرید و فروش انفرادی (نه دولتی) را عملی مردود می دانستند و عدم رضایت و خشم آنان به همین سبب است. از این «درصدها» چنین برمی آید كه درآمد طبقه پولدار (معامله گر) در روسیه در طول دو سال اخیر (2002 تا 2004) نسبت به گذشته بازهم دو و دو دهم درصد افزایش یافته است. ارقام آخرین گزارش بانك جهانی (مربوط به سال 2003) نیز حكایت از فقر اقتصادی 19 و شش دهم درصد روسها دارد كه روسیه را از جهت درآمد متوسط مردم در میان كشورهای جهان در ردیف پنجاه و هفتم قرار داده است.

درباره دامنه فقر در ایالات متحده، باب هربرت در شماره 22 نوامبر2004 نیویورك تایمز به نقل از گزارش وزارت كشاورزی این كشور نوشته است كه 12 میلیون خانوار آمریكایی (حدود چهل میلیون نفر) دچار فقر هستند و برای سیر كردن شكم اعضای خانواده سخت تلاش می كنند و گاهی هم در این كار موفق نمی شوند. به نوشته هربرت، این شمار به هر وسیله از جمله اعانات مردم و كمك غذایی دولت فدرال و حكومتهای محلی برای سیر كردن خود متوسل شده و به این كمكها متكی اند.

 

 

1906: «شورای جهانی ارتباطات رادیویی» مخابره مكرر سه حرف « اس او اس S O S» را به عنوان علامت استمداد تعیین كرد كه هنوز به قوت خود باقی است.

1924: دولت انگلستان اتباع مصر را كه شمار آنان در سودان مستعمره اش زیاد شده بود از این سرزمین بیرون راند تا دولت مصر بعدا مدعی مالكیت سودان نشود!.

1943: دولت فرانسه که تسلیم آلمان شده بود به سرزمین تحت الحمایه خود لبنان استقلال داد و لبنانی ها این روز را به عنوان روز استقلال برگزار می کنند. این سرزمین در پایان جنگ جهانی اول در اختیار فرانسه قرارگرفته بود.

1967: شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه 242 را تصویب کرد که در آن از فلسطینی ها و اسرائیلی ها خواسته شده است که از طرق مسالمت آمیز مسائل فی مابین را حل کنند و ....

1974: مجمع عمومی سازمان ملل تصویب کرد که سازمان آزادی فلسطین (پی. ال. او) در آن سازمان جهانی دارای «عضو ناظر» شود.