با چند ساعت کار می توان یک آی فون خرید؟

تحقیقات یو.بی.اس نشان می دهد که هر فرد در شهر زوریخ با 22 ساعت کار می تواند یک گوشی آیفون بخرند اما در مانیلا (پایتخت فیلیپین) هر فرد باید 20 برابر این مدت را کار کند تا بتواند یک گوشی آی فون بخرد.

ویدیو مرتبط :
خرید پستی ساعت - ساعت مچی ساعت زنانه و مردانه و دیواری

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

با چند ساعت کار می توان آیفون خرید یا به آرامش رسید؟

از دنیای خبر که بیرون بیاییم در دست همه از فقیر و غنی گرفته گوشی آیفون دیده می شود هستند کسانی که به نقل از اخبار، طلا و جواهر همسرشان را البته با رضایت او !! فروخته اند تا یک گوشی آیفون آخرین مدل داشته باشند تا سری میان سرها در آورند.

در این میان در نشریات و سایتها هم پر است از خبرهایی که مردمان کدام کشور با چند درصد از حقوق یک یا چند ماهشان می توانند آیفون بخرند و یا اینکه با چند ساعت کار در کشورهای مختلف می توان یک گوشی آیفون آخرین مدل خرید.همچنین عکسهایی که مردم را در صف فروشگاه هنوز باز نشده نشان می دهد.

البته باید یک نکته را در اینجا روشن کنم که منظور از این نوشته جبهه گیری در مورد یک برند خاص نیست ؛فرقی نمی کند سامسونگ ، هواووی ، اچ تی سی ، اصلا خود وسیله ارتباطی هم منظور نظر نیست .

نکته ای که در میان این همه تبلیغات و شوق خرید یک محصول خاص به نظر می رسد گم شدن قدرت و سلیقه انسان در دادن تنوع و شخصیت به سبک زندگی متفاوت هر فرد است.
محصولات تکنولوژیک جدید مانند آیفون اینروزها به نوعی جایگزین دیگر فاکتورهای اجتماعی هویت بخشی و شخصیت سازی شده اند.

هیچ کس منکر حس و میل متفاوت بودن و هویت طلبی و در خواست روزآمدی و آلامد بود در نسل جوان و حتی میانسالان نیست اما نکته اینجاست که تلاش چنین شرکتهایی در جهت همانند کردن و یکدست کردن تقاضا ، بسیار هوشمندانه قدرت تعقل را از مصرف کنندگان میگیرد و تمام فکر و ذکر آنان را متوجه وسیله ای می کند که به جای اینکه در خدمت مصرف کننده باشد مصرف کننده را در خدمت خودمیگیرد.

شاید بسیاری متوجه شده باشند که گوشی های هوشمند لاقل با امکانات ارتباطی ای که ما در ایران داریم تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند .

و بسیاری از کسانی که مشتاقانه آخرین اخبار تکنولوژی ارتباطی گوشی هایی مثل آیفون را دنبال می کنند و تمامی پس انداز خود و خانواده را خرج مهار این عطش سری ناپذیر می کنند اصلا کاربرد خاصی از تکنولوژی های ارایه شده در زندگی روزمره خود ندارند بلکه این محصول را می خرند چون بقیه هم خریده اند و برای آن در تمام جهان توی صف ایستاده اند.

در حقیقت گوشی تلفن همرا ه از بدو ورود به ایران به دلیل گرانی سیم کارت وسیله ای برای فخر فروشی و یادآوری جایگاه اجتماعی فرد دارنده به دیگران بود اما همزمان با کاهش قیمت سیمکارت و افزایش عرضه آن ، این میل اجتماعی به نمایش جایگاه ،به گوشی تلفن منتقل شده و شرکتهای سازنده تلفن همراه که اکثرا آسیایی هم هستند با توجه به این میل گسترده در کشورهای در حال توسعه، با تبلیغات و ایجاد تنوع و بالاخره به روز نکردن بسیاری از برنامه های کاربردی در نسخه های قدیمی ، تلفن را به یک دغدغه جدی برای نسل جوان تبدیل کرده اند از طرف دیگر گسترش شبکه های مجازی اجتماعی و همسازی هدفمند صاحبان این شبکه ها با تولید کنندگان تلفن همراه بیش از پیش مفهوم زندگی جمعی را دستخوش تغییر کرده است.

گوشی های تلفن هوشمند مانند آیفون با القای حس جاماندگی از قافله تکنولوژی در دارنده های نسخه های قدیمی همواره استرس و تنشی پنهان را در روان استفاده کنندگان تزریق می کنند که آنان را از آرامش روزمره دور کرده و وارد مسابقه بی سر و ته و بی مفهومی می کند که در نهایت برنده خاصی ندارد.

گرچه بسیاری از استفاده کنندگان از این گوشی ها خود در مواقعی خستگی و تنفر را احساس می کنند اما تبلیغات مجال احساس خستگی را از آنان گرفته و آنان را برای دویدن در میدان مسابقه بی انتها تشویق می کند.

دوندگان این ماراتن از هدف اصلی زندگی و ارتباطات که رسیدن به ثبات و آرامش دینامیک و پویا ست غافل می شوندو گرد دایره ای بزرگ و جذاب اما بی هدف می چرخند در این میان استفاده معقول و بدون تعصب از یک نوع گوشی همراه که تنها کار انسان را در دنیای امروز راه بیاندازد و استفاده از وقت و پول برای رسیدن به آرامش و با هم بودن غیر مجازی راهیست که برای برون رفت از این چنبره تبلیغاتی به نظر می رسد.

در واقع در زیر خبرهایی مانند این که با چند ساعت کار می توان یک آیفون خرید باید نوشت با چند ساعت کار می توان انسان بهتری بود و برای خود و دیگران آرامش به ارمغان آورد.

اخبار اجتماعی - معیری‌نژاد، هادی