باک‌های خوش خوراک چقدر پول می‌خورند؟!

با احتساب افزایش قیمت بنزین به 1200تومان حداقل میزان مصرف یک وسیله نقلیه با حداقل مصرف 60 لیتر در ماه، هر مصرف‌کننده باید 720 هزار تومان برای تامین خوراک باک ماشین خود پرداخت کند.

وقاحت فدراسیون فوتبال: مردم حق ندارند بدانند چقدر به مربی تیم ملی شان پول می دهیم

حمید عسگری - در چند سال اخیر انتخاب مربی برای تیم ملی فوتبال كشور به عنوان یكی از درگیری های اصلی فدراسیون فوتبال تبدیل شده است و مدیران و  رنامه ریزان فوتبال كشور

همچنان چاره و درمان ضعف و عدم نتیجه گیری تیم ملی را در تعویض و جایگزینی مربیان داخلی و خارجی می دانند.

البته در این میان فوتبال مملكت به میدان تمرین و آزمون و خطای مدیران تبدیل شده است، با این دید كه اگر انتخاب مربی داخلی موثر واقع نشد بدون هیچ نگرانی و ناراحتی می توان مربی خارجی را امتحان كرد بلكه خدا بخواهد و یكی از این میان درد فوتبال را بفهمد و دارویی تجویزكند!

اما آنچه مایه تاسف مردم فوتبال دوست كشور است ، میزان سرمایه های ملی و هزینه هایی است كه در این میان توسط دست اندركاران فوتبالی كشور در قالب دستمزدها و قراردادهای نجومی و سنگین با مربیان داخلی وخارجی به هدر می رود و بعضا آدم را یاد قرارداد تركمانچای می اندازد.

اما رنجش دیگر این است كه آقایان هر كدام به طور مستقل و به عنوان قطب اصلی فوتبال كشور(!) به انجام كارهایی می پردازند كه آنها را در زمره امور محرمانه می گنجانند.  به عنوان مثال بحث انتخاب مربی یكی از امور محرمانه آقایان بود. یكی در قالب همان امور به اصطلاح محرمانه با مربی داخلی گمانه زنی می كرد و دیگری در حاشیه خلیج فارس به گلچین مربیان اروپایی مشغول بود.

خب ! خدا را شكر "پرده افتاد و یار جلوه كرد " و  آقای كرش به عنوان گزینه انتخابی معرفی شد؛ آمد و ایران را دید و از میزان امنیت هم خاطرش جمع شد . با مسئولان فدراسیون دیدار كرد و از   علاقه خود نسبت به تیمش!  (تیم ایران) هم گفت. همه آقایان هم از چنین انتخاب دهن پر كنی راضی هستند ولی از مبلغ قرارداد ایشان به علت محرمانه بودن ! كسی چیزی نگفت ؛ با این حال

شنیده ها حاکیست  آمده بود كه قرار است سالی بیش از 2 میلیارد تومان ناقابل به ایشان بدهند ؛ یعنی هر روز بیش از 5 میلیون و پانصد هزار تومان!

هر چند این رقم ، جای چند و چون و ابهام دارد اما دردناک تر این است که آقایان با کمال وقاحت و بدون آن که عرق شرم بر پیشانی شان بنشیند ، زل می زنند به چشم ملت و در پاسخ به این سوال که چقدر از پول ما (بیت المال) را قرار است به این مربی بدهید ، می گویند: نمی گوییم؛ محرمانه است!

و کسی هم نیست که بپرسد مگر برای یك باشگاه خصوصی خودتان مربی آورده اید كه حق داشته باشید مبلغ را نگویید یا مگر از جیب مبارک خودتان دارید خرج می کنید که به کسی ربط نداشته باشد؟ یا از عملكرد خود واهمه دارید كه نكند دوباره هزینه های گزاف به ثمر ننشیند و مورد نكوهش قرار گیرید! یا پای منافع شخصی آنچنانی در میان است؟!

آقایان گمان كرده اند كه سرمایه های ملی و بیت المال این مردم دارایی شخصی خودشان است كه هر جور صلاح خواستند خرج کنند و به مردم هم جواب ندهند!

امروزه ، همه عالم و آدم می دانند که سرمربی فلان کشور عربی چقدر می گیرد ، مربی فلان باشگاه اروپایی با چه مبلغی کار می کند و رقم قرار داد فلان بازیکن آمریکای لاتین چقدر است ولی به ایران که می رسیم ، آقایان چنان می گویند "محرمانه است" که گویا از نقشه های جنگی یا محل استقرار موشک های دوربر سخن می گویند!

البته كارنامه مدیریت مالی آقایان درانتخاب مربیانی كه در یكی دوسال گذشته آمدند و جیبشان را پر كردند و رفتند هویدای بسیاری از شبهات مردم است...../تحلیل:عصرایران