استقبال از بهار با جشنواره رنگ + عکس

گروه اینترنتی پرشین استار: گل های درختی که می شکفند و با آن حضور پرحجمشان در فضا، انعکاس رنگ تند ارغوانی را به تلألو شدیدتر پرتوهای بهاری می زنند، وقت رنگ بازی فرا می رسد. بر اساس تقویم هندی در آغاز فصل بهار جشنی برگزار می شود که به آن "هولی" (Holi) می گویند؛ جشنی که از گذشته های دور، هر سال در این روز از تقویم هندی، که آغاز فصل برکت زمین است، رنگ شادی را به صورت مردم این کشور زده و خود نیز به رنگ فرهنگ هر دوره درآمده است.

دو روز پیش، هشتم مارس (18 اسفند ماه 1390) روز هولی سال 2012 بود. روزی که همچون سالگردهای قمری هر سال تغییر می کند و در سراسر هند بمدت دو روز تعطیل رسمی است و هندی ها، حتی شهروندان غیر هندو نیز به نشانه ابراز دوستی در مراسم جشن رنگ شركت می کنند و از چند روز قبل، مراکز خرید را برای برگزاری میهمانی های این روز مهیا می كنند.



معنی کلمه هولی در زبان هندی، "سوختن" است و در اصل جشن هولی دلالت بر پیروزی خوبی بر بدی دارد و در اکثر مناطق هند، در دو روز و با نام های "هولی" و "دولتی" یا به زبانی ساده تر، "هولی کوچک" و "هولی بزرگ" برگزار می شود که معمولا پس از انجام عبادت و گذاشتن نشان بر مجسمه ی کریشنا و رادا، مردم با پودرهای رنگی یا بالن های پر از مایعات رنگی که به "گولال" و "آبیر" معروفند، به هم رنگ می پاشند. در حقیقت این جشنواره را می توان جشنواره ی تابناک و درخشان نامید، چرا که رنگ های روشن و متنوعی در آن استفاده می شود٬ هندی ها معتقدند رنگ های روشن زندگی بخش، نیروزا و نشاط آوراست.

در هولی کوچک، به ندرت نشانه هایی از رنگ ها بر سر و شانه مردم دیده می شود اما مراسم اصلی هولی کوچک شبانگاه و با برآمدن ماه کامل آغاز می شود. در این روز مردم آتش می افروزند و در حالی که دور آن می چرخند، آب بر زمین می ریزند. گاهی در این مراسم دانه های جو را در ظرف هایی در زیر آتش می گذارند تا برشته شود و پس از خاموش شدن آتش آنها را می خورند. این افروختن آتش در پایان زمستان در بسیاری از فرهنگ ها وجود دارد که یکی از معانی آن، سوزاندن شاخه های مرده ی قبلی و آمادگی برای روییدن شاخ و برگ های تازه بهاری هست.

بنابر برخی از روایات این جشن در ابتدا به خاطر حاصلخیزی زمین برگزار می شده است، از طرف دیگر این جشن به یمن عشق فناناپذیر کریشنا و رادا هم برپا می شده علاوه بر پاشیدن رنگ و آب به همدیگر، جشن هولی شامل رقص و آواز نیز می باشد و آتش بازی های بزرگ در هر کوچه و خیابانی برگزار می شود با این باور كه آتش فضا را از وجود روح های شیطانی پاک می کند و نشانی بر سوزاندن "هولیکا"ی شریر و نابکار(دشمن کریشنا و رادا) بوده است و نام هولی برگرفته از این رسم است.

از صبح هولی مردم به رقص و شادی و آوازخوانی مشغولند و هرچه به سمت ظهر پیش می رود، مردم به سمت رودخانه ها و برکه ها و اماکن تفریحی رفته٬ دور هم جمع می شوند و عصر آن روز غذاها و شیرینی های مخصوص را که از قبل آماده کرده اند، می خورند و هرچه به شب نزدیک می شود، سکوت همه جا را فرا می گیرد. امروزه عده كمی از نسل جوان هند از فلسفه جشن هولی آگاهی دارند و تنها آنرا بهانه ای برای برگزاری جشن و شادی می دانند اما هیچ جشن دیگری را در هند نمی توان یافت که درس دینی و مذهبی را همراه هماهنگی اجتماعی چنین ساده بیاموزد. رنگ، سروصدا٬ رقص٬ آواز و پذیرایی هولی در اصل به معنای همراهی، اتحاد، برابری و شادی است. هولی مراسمی برای سنجش بردباری مردم کشور هفتاد و دو ملت هند هم هست. رسم است که در این روز مردم ناسزا به هم بگویند. شاید هندی ها به این وسیله می خواهند هر سال از میزان تحمل خود نسبت به اقوام و مذاهب مختلفی که در این کشور زندگی می کنند اطمینان حاصل کنند.

هولی هر چه هست، شادترین فستیوال هندی ها در کشور بیش از یک میلیارد و 200 میلیون نفری هند است که در عین خنده و سرخوشی، درس های اخلاقی را به جامعه می دهد. این درس ها در داستان های منسوب به هولی نیز بخوبی مشهود است؛ افسانه هایی که مراسم مختلف هولی با آنها توجیه می شوند. این جشن همانند دیگر جشن های هندی با آواز و موسیقی و شیرینی البته به اضافه رنگ همراه است و مردم در این روز با پاشیدن رنگ و آب بر روی یكدیگر از صبح تا غروب روز هولی را جشن می گیرند و حتی این جشنواره به عنوان مراسم کنار گذاشتن کدورت ها هم شناخته می شود. اما برگزاری مراسم هولی توسط مردم سرخوش هند، روی دیگری نیز دارد؛ گاه پاشیدن رنگ، حالت خشونت آمیز یا آزار دادن زنان را پیدا می کند، گاه شوخی ها جدی می شوند و حتی به پاره کردن لباس های یکدیگر می انجامند. رنگ های هولی با این صحنه ها، که ابراز تاسف جامعه هند از بروز آنها را از چند روز قبل می توان در شبکه های اجتماعی اینترنت مشاهده کرد، کدر می شوند