سرگرمی


2 دقیقه پیش

تصاویری که شما را به فکر فرو می‌برد (34)

یک عکس، یک طرح یا یک نقاشی؛ بعضاً چنان تاثیری روی بیننده دارد که شنیدن ساعت ها نصیحت و یا دیدن ده ها فیلم نمی‌تواند داشته باشد. هنرمندانی که به ساده ترین روش ها در طول تاریخ ...
2 دقیقه پیش

دیدنی های امروز؛ سه شنبه 18 خرداد ماه

دیدنی های امروز؛ سه شنبه 18 خرداد ماه وبسایت عصرایران: نماز تراویح مسلمانان اندونزی در نخستین شب آغاز ماه رمضان – آچهمعترضان عوارض زیست محیطی یک پروژه انتقال آب در کاتالونیا ...

ظاهر موجودات فضایی چه جوری است؟!


موجودات فضایی تاکنون در بسیاری از فیلمهای ساخته شده در جهان از موجودات زشت و لزج تا موجودی شبیه خرس اسباب بازی یعنی ای تی به تصویر کشیده شده اند. اما از نظر دانشمندان کدام چهره از موجودات فرازمینی به واقعیت نزدیک تر است؟

خبرگزاری مهر: موجودات فضایی تاکنون در بسیاری از فیلمهای ساخته شده در جهان از موجودات زشت و لزج تا موجودی شبیه خرس اسباب بازی یعنی ای تی به تصویر کشیده شده اند. اما از نظر دانشمندان کدام چهره از موجودات فرازمینی به واقعیت نزدیک تر است؟

با افزایش درک ما از جهان اطرافمان، چشم انداز ما نیز نسبت به وجود خود متواضع تر شده، این امر موجب شده که دانشمندان نظریه پردازیهایی را درباره ظاهر موجودات فرازمینی آغاز کنند که نسبت به گذشته می توان آنها را واقعی تر دانست.

دیدگاه ها و عقاید در رابطه با شکل و شمایل این موجودات بسیار متنوع و متغیر است، اما برخلاف همه این دیدگاه های علمی تخیلی دانشمدان نظریات خود را برحسب سرنخهای زیست محیطی و بیولوژیکی ارائه داده اند.

اما مطرح شدن این نظریات علمی باز هم به این معنا نیست که ما به پاسخ هستی شناسانه بیگانگان فرازمینی نزدیک شده ایم.



1- عروس دریایی

دکتر مگی آدرین پاکوک که برای شرکت فضایی استریوم کار می کنند اعتقاد دارد که بیگانگان فضایی موجوداتی از نوع دریایی با نور بیشتر برای برقراری ارتباط با سایر موجودات فضایی هستند، این موجودات دهان خود را برای گرفتن مواد شیمیایی از اتمسفر برای رشد و تولید مثل باز می کنند و بدنشان در نور خورشید باز می شود و سطح متالیک آن برای جذب نور کاربرد دارد و چشمهایشان نوعی لنز دارد که برای مشاهده اطراف خود با جزئیات کامل به کار می رود. سطح تحتانی بدنشان برای استتار نارنجی رنگ است.

وی نظریه خود را براساس چگونگی آغاز حیات در اقیانوسهای روی زمین مطرح و چنین نتیجه گیری کرده است که این موجودات می توانند با اتمسفر خارجی به همان نحو تعامل برقرار کنند که ارگانیسمها در اقیانوسهای ما با آب تعامل دارند.

2-  شبیه حشرات

سوسکها درمیان منفورترین موجودات سیاره ما جای می گیرند و علت آن پوشش محافظ خارجی ضخیم آنها است که می توانند برای مدت طولانی در شرایط سخت (برای مثال جنگ هسته ای) دوام بیاورند.

3- درست شبیه انسان

سیمون کانوی موریس استاد زیست شناسی باستانی تکاملی در دانشگاه کمبریج معتقد است که بیگانگان فضایی شاید درست شبیه انسان باشند ، به این معنا که آنها نه فقط در ظاهر و بیولوژی بلکه در ضعفهای انسانی چون خشونت، حرص و تمایل به سوء استفاده از منابع دیگران نیز با انسان مشترک هستند.

وی اظهار می دارد: وقتی که یک زیست کره وجود داشته باشد شرایط مشابه پدید می آید و این امر در رابطه با هوش نیز صدق می کند.

4- حیات غیر کربنی

براساس آنچه ما درباره حیات در زمین می دانیم این مسئله قابل درک است که چرا بسیاری از دانشمندان از جمله موریس این ایده را مطرح می کند که بیگانگان فضایی شبیه انسان هستند. اما این در شرایطی است که قسمت اعظم حیات روی سیاره زمین متشکل از کربن، هیدروژن، نیتروژن، اکسیژن، فسفر و سولفور است، دانشمندان در سال 2010 اورگانیسمهای چند سلولی یافته اند که به اکسیژن نیازی ندارند و براساس دانش کنونی تنها باکتری چنین ویژگی دارد. این امر پرسشهایی را درباره درک ما از حیات و چگونگی وجود آن به دنبال دارد.

فرضیه های علمی امروز نشان می دهد که حیات غیرکربنی می تواند در کیهان وجود داشته باشد و اگر صحت این فرضیه ثابت شود این احتمال وجود دارد که حیات فرازمینی هیچ شباهتی به حیات زمینی نداشته باشد.

5- موجوداتی از اعماق دریا یا ارتفاعات بالا

برای مثال در برنامه اکتشاف کانادا دکتر لوئیس دارتنل زیست اختر شناس دانشگاه کالج لندن احتمالات معدودی مطرح کرده که براساس آن موجودات فضایی که از سیاره های دیگر هستند ممکن است شبیه برخی اورگانیسمهای سیاره ماه باشد، برای مثال در دنیاهای آبی این اورگانیسمها شبیه موارد نادری هستند که ما در اعماق اقیانوسهای خود مشاهده می کنیم و یا در دنیاهایی که دارای گرانش سنگین هستند موجودات پرنده بسیار قدرتمند و بزرگتر وجود دارد که از مزایای اتمسفر متراکم و غلیظ آنجا سود می برند.


ویدیو مرتبط :
‫10 مورد واقعی دیده شدن سفینه های فضایی و موجودات فضایی در جهان 2017‬‎

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

فضایی به ظاهر بزرگ



 

 

فضایی به ظاهر بزرگ

 

هنگامی كه فضایی از وسعت كمی برخوردار بوده و صرف نظر از كارایی، به لحاظ ظاهری نیز كوچك و دلگیر به نظر می رسد، به كارگیری راهكاری بسیار ساده و كاربردی دكوراسیونی آن قدر می تواند تاثیرگذار و مفید فایده باشد، گویی كه دیوارها به عقب رانده شده و فضا به طور واقعی بزرگتر شده است. پیشنهادات ارائه شده در ذیل از آن جمله اند:

 

 

▪ رنگ

 

انتخاب رنگی مناسب برای فضای مذكور از جمله مهمترین اقدامات برای وسیع تر كردن آن به لحاظ ظاهری است. این موضوع تنها به انتخاب رنگی برای دیوارها و سقف محدود نمی شود بلكه كفپوش انتخابی و همچنین رنگ لوازم دكوراسیونی و كاربردی موجود و یا مورد نظر برای فضا نیز از اهمیت بسزایی برخوردارند زیرا در یك محیط، درست است كه دیوارها بیشترین و بزرگترین سطوح را تشكیل می دهند ولی بخش زیادی از آنها با قرارگیری لوازم در مقابلشان و همچنین نصب دیواركوب ها و تابلو ها پوشیده شده و در واقع این وظیفه به عناصر دكوراسیونی یادشده منتقل می شود. بنابراین برای پوشش دیوارها و سقف فضایی كوچك از یك رنگ روشن و یا لااقل از تنالیته های مختلف همان رنگ بهره گیرید. به كارگیری رنگ های تیره و به خصوص گرم، دیوارها را نزدیك تر به نظر می رساند. این موضوع در مورد پوشش كف نیز به همان میزان حائز اهمیت است. هرچه كفپوش انتخابی شما تیره تر باشد، وسعت كف محیط كوچك تر به نظر می آید برعكس كفپوش های روشن و به خصوص صیقلی مانند سنگ و سرامیك كه بازتابی از نور را نیز به همراه دارند، سبب بزرگتر جلوه دادن كف محیط می شوند.

 

 

▪ طرح

 

علاوه بر رنگ، طرح نیز در این جریان، نقش مهمی را عهده دار است. این موضوع، از پوشش دیوارها و كف گرفته تا پارچه های مورد استفاده در لوازم دكوراسیونی مانند پرده، رومبلی، روتختی و غیره همگی را شامل می شود. به طوركلی هرچه كاربرد طرح كمتر باشد، فضا از وسعت بیشتری به لحاظ ظاهری برخوردار خواهد شد.

 

 

▪ نور

 

فضاهای پرنور بزرگتر به نظر می رسند بنابراین انجام هر اقدامی كه نور موجود در محیط را افزایش دهد در افزایش ظاهری وسعت نیز كارساز خواهد بود. یكی از دلایل پیشنهاد به كاربردن رنگ های روشن برای سطوح نیز موضوع انعكاس نور بیشتر این قبیل رنگ ها است. لذا اگر در فضای مورد نظر پنجره ای دارید كه با پرده نسبتاً ضخیمی پوشیده شده است، پرده ای نازكتر را جایگزین كرده تا از حداكثر میزان نور طبیعی بهره گیرید. در نورپردازی یك فضا با نور طبیعی و در نتیجه دستیابی به هدف مورد نظر یعنی بزرگتر جلوه كردن فضا، به جز دریافت حداكثر میزان ممكن از نور خورشید راه مهم دیگری وجود ندارد ولی در نورپردازی توسط منابع غیرطبیعی، دست باز است. شما می توانید با انتخابی صحیح از لوازم نورپرداز، فضایی پرنور و نورپردازی هدفمند داشته باشید. به عنوان مثال در یك فضا هرچه دیوارها روشن تر باشند، فاصله شان از یكدیگر بیشتر نشان داده شده و فضا بزرگتر جلوه می كند. این كار نیز به راحتی با چراغ های هالوژنی امكان پذیر است. این روزها در اغلب خانه های نوساز بر روی سقف فضاهای عمومی مانند اتاق نشیمن و پذیرایی حاشیه ای از سقف كاذب طراحی می كنند كه داخل آن چراغ های هالوژن تعبیه شده است. بنابراین كافی است این چراغ ها را به سمت دیوار هدایت كنید. البته این كار توسط هالوژن های ریلی نیز عملی است. در مبحث افزایش نور محیط چه حاصل از یك منبع طبیعی و چه منبع مصنوعی، آینه نقش بسزایی دارد. برای این منظور آینه ای را در مقابل آن منبع نورزا بر روی دیوار نصب كرده و از بازتاب نور توسط آن، برای نورانی تر كردن فضا استفاده كنید.

 

 

▪ ابعاد

 

هرچه در محیط از لوازم دكوراسیونی و كاربردی بزرگ و عظیم الجثه تری استفاده كنید بخش اعظمی از فضای موجود با لوازم پر شده و هرچه فضای خالی كمتری وجود داشته باشد، محیط كوچك تر به نظر می رسد.

 

 

▪ خطوط افقی

 

ایجاد خطوط افقی بر روی یك و یا چند دیوار فضای كوچك مورد نظر آن هم از طریق كاربرد عناصر دكوراسیونی، یكی از راه های افزایش وسعت آن دیوار و در نتیجه فضا خواهد شد.

 


برای این منظور روش های بسیاری وجود دارد:

 

۱- با چسباندن كاغذدیواری نواری بر روی یك و یا دو دیوار مهم از یك فضا و یا ایجاد نواری چاپی با استفاده از تكنیك استنسیل یا مهر دیوارهای اصلی یك فضا را بزرگتر جلوه دهید. البته توجه داشته باشید كاربرد این كاغذها بر روی كلیه دیوارهای فضا، محیطی بسته و محدود را سبب شده و فضا را از آنچه هست كمتر نشان می دهد.

 

۲- نصب هر گونه دیواركوب در قالب تابلو، آینه، طبقه، زوار و غیره به صورت افقی در طولی بلند و متناسب با طول دیوار، روش دیگری برای ایجاد خطوط افقی مورد نظر است. به طور كلی در كلیه راهكارهای فوق، هدف هدایت چشم بر روی خطی افقی واقع بر روی دیوار است. به این ترتیب به جای آنكه چشم طول یك دیوار را با سرعت گذر كند، وقفه ای حتی چند ثانیه ای داشته و همین مدت زمان كم، عاملی برای طویل تر نمایاندن طول دیوار در ذهن می شود.