زندگی بدوی یک زن استرالیایی +عکس

با وجود باد و باران در یک لحظه به ذهنم رسید که یک پناهگاه ضد آب بسازم و این کشفی عمیق بود. بعد از آن بود که مشکلات کمتر شد؛ ولی همچنان رستوران ها، پاساژها و امکانات شهری مرا وسوسه می کرد و آتش درست کردن هم دستهایم را مجروح می کرد و مرا به گریه می انداخت. بخصوص که دلم هم تنگ بود......

روزگارنو: زنی استرالیایی به نام کلر دان خاطرات خود از زندگی عجیب و غریبش را در کتابی منتشر کرده است.

بنا بر این گزارش، وی به مدت 12 ماه در یک پناهگاه ضد آب زندگی کرده است. وی این پناهگاه را خودش ساخته است. در این مدت، او از شکار کانگورو، مار و پرنده تغذیه کرده، و در عوض از صابون، مسواک، خمیر دندان اصلا استفاده نکرده است. البته او می گوید با این موهایش را با آب می شسته اما بسیار تمیزتر از وقتی بوده که از همه امکانات شهری بهره می برده.

وی می گوید: با وجود باد و باران در یک لحظه به ذهنم رسید که یک پناهگاه ضد آب بسازم و این کشفی عمیق بود. بعد از آن بود که مشکلات کمتر شد؛ ولی همچنان رستوران ها، پاساژها و امکانات شهری مرا وسوسه می کرد و آتش درست کردن هم دستهایم را مجروح می کرد و مرا به گریه می انداخت. بخصوص که دلم هم تنگ بود.......و حالا پس از گذشت 3 سال از آن تجربه، هنوز خانم کلر دان، نمی تواند خود را با زندگی شهری هماهنگ کند و دلتنگ زندگی طبیعی است.

دان در حال حاضر یک روزنامه نگار مستقل است و بر نوشتن یک کتاب در مورد تجربه او از زمانی که به عقب متمرکز شده است .

زندگی عجیب و آوارگی یک زن میلیاردر در خیابانها +عکس

زنی که 16 سال بدون پول زندگی کرده است ادعا میکند زندگی شادتری نسبت به گذشته دارد.

این زن آلمانی به مدت 16 سال بدون پول زندگی کرد تا گناهی که فکر میکرد به خاطر ثروتش مرتکب شده است پاکسازی شود.

این خانم در روسیه بزرگ شده است و دختر یک تاجر فوق العاده موفق بود که زندگی فوق العاده مرفهی داشتند . اما زمانیکه در سال 1939 جنگ همه اروپا را برای بار دوم فرا گرفت خانواده "شرومر" ورشکست شد و مجبور شد روسیه را ترک کرده و به آلمان پناهنده شوند. سالها طول کشید تا پدر خانواده توانست دوباره تجارت جدیدی در زمینه فروش تنباکو شروع کند و موفق شود و دوباره به دوران رفاه و جلال بازگردند. حالا خانم "شرومر" به خاطر آن سالها احساس عذاب وجدان میکند بنابراین تصمیم گرفت همه آنچه از پدرش به او ارث رسیده بود صرف امور خیریه کند و خود با یک چمدان آواره خیابانها باشد. او از سال 1994 بدون پول زندگی کرده است. او به عنوان پرستار بچه و نظافتچی و سرایدار کار میکند و در ازای کاری که انجام میدهد به جای پول لباس و خوراک و جایی برای خواب میگیرد.

او میگوید اکنون بسیار از گذشته شادتر است و هرچه کمتر احساس نیاز به پول میکند شادتر میشود.

دوستانش گاهی به او لباس میدهند اما او هرگونه وجه نقدی را از دیگران قبول نمیکند و زندگی او در چمدانی خلاصه شده است که با خود به این طرف و آن طرف میبرد./ گروه خبری پرداد