آیا امروز «آخر الزمان» است؟!

در بسیاری از ادیان، آموزه‌ها و گفتارهایی در باب وقوع حوادثی در تاریخ؛ از جمله ظهور منجی، جنگ بزرگ بین عناصر خیر و شر و آخرالزمان وجود دارد البته این آموزه‌ها و گفتارها اغلب بسیار مبهم و غیرشفاف هستند، ولی در همین حد، نمایانگر وجود بینش تاریخ‌نگر درون ادیان است.

جام جم آنلاین: در بسیاری از ادیان، آموزه‌ها و گفتارهایی در باب وقوع حوادثی در تاریخ؛ از جمله ظهور منجی، جنگ بزرگ بین عناصر خیر و شر و آخرالزمان وجود دارد البته این آموزه‌ها و گفتارها اغلب بسیار مبهم و غیرشفاف هستند، ولی در همین حد، نمایانگر وجود بینش تاریخ‌نگر درون ادیان است.

جنگ آرماگدون در یهودیت، ظهور منجی و نیز وقوع آخرالزمان در مسیحیت و اسلام نمایانگر همین بینش تاریخ‌نگر در ادیان ابراهیمی است ولی این بینش به ادیان ابراهیمی اختصاص ندارد و در ادیان شرقی نیز آموزه‌های مشابه موجود است.

كاركرد چنین بینشی ـ گذشته از تفاوت‌های بین این ادیان و نیز صحت و سقم هریك از این آموزه‌ها ـ تزریق بینشی غایت‌انگارانه به تاریخ است.

به عبارت دیگر، تاریخ برمبنای چنین بینشی ره به جایی می‌برد و مسیری محتوم را می‌پیماید. غایتمندی از عناصر جهان‌بینی سنتی است و دیدگاه مدرن، علت غایی ارسطویی را برنمی‌تابد و تنها قائل به‌وجود علل مكانیكی است اما ادیان با غایتمند دیدن تاریخ، به نحو غیرمستقیم، تصور رها شدن بشر در زندگی طبیعی و مختار تام بودن او را نفی می‌كنند و به این وسیله دلهره «تنهایی» را از او می‌زدایند.

شایعه‌های گسترده وقوع آخرالزمان در 21 دسامبر سال میلادی جاری، برای بسیاری از مردم از شرق و غرب عالم، نگرانی‌های بسیاری را موجب شده است.

همین بها دادن به چنین شایعه‌هایی دست‌كم دو پیام دارد؛ اول، انسان‌هایی كه قرن بیست و یكم را با وجود گسترش چشمگیر فناوری‌های امروزین، درك كردند، دلنگران آموزه‌های مبهم یك فرقه‌ سنتی در باب وقوع آخرالزمان هستند و حتی امور معیشتی خود را برمبنای پیش‌بینی‌‌های انسان‌های 5000سال پیش سامان‌می‌دهند و پیام دوم، میل به جاودانگی.

وقوع آخرالزمان، ماهیتا چیزی نیست جز «مرگ». تفاوت این مرگ با سایر مصادیق مرگ كه برای همه ما انسان‌ها عادی شده است، اشتراك همه ابنای بشر در آن است؛ یك مرگ دسته‌جمعی برای همه انسان‌ها.

پس تنها تفاوتی كه این واقعه با سایر مصادیق مرگ دارد، در این است كه انسان‌ها می‌دانند كه پس از این واقعه ـ برخلاف مرگ طبیعی و انفرادی ـ نه‌تنها خودشان از بین می‌ر‌وند، بلكه هیچ نسلی از ابنای بشر پس از آنها موجود نخواهد بود.

به عبارت دیگر، میل جاودانگی در بشر، كه پس از علم به جاودانه نبودن، در امید به زندگی نسل‌های آینده ارضا می‌شود، با وقوع آخرالزمان به كلی سركوب می‌شود.

بنابراین، انسان‌های امروز هم میل به جاودانگی دارند و هم میل به تحقق این جاودانگی در زندگی نسل‌های آینده (چرا كه انسان‌ها فطرتا خواهان حیات به هر شكل و قالب آن هستند). اما از سوی دیگر، انسان‌ها در عصر اوج پیشروی فناوری نیز از دیدگاه‌ها و آموزه‌های سنتی و غیرمدرن روی برنمی‌گردانند، چرا كه برمبنای این دیدگاه‌ها، حیات و جهان را غایتمند می‌بینند و باور به این غایتمندی انسان‌ها را از هراس تنها بودن و به حال خود رها شدن در این جهان باز می‌دارد.

ادعای داعش درباره به دنیا آمدن «دجال» و فرارسیدن آخر الزمان(+عکس)

 اخباربین الملل -  ادعای داعش درباره به دنیا آمدن «دجال» و فرارسیدن آخر الزمان

گروهک تروریستی داعش اعلام کرده که این نوزاد یک چشم در اسرائیل به دنیا آمده و مدعی شده که تولد این نوزاد نوید آخرالزمان و پایان جهان را می‌دهد. داعش همچنین مدعی شده است که این نوزاد یک چشم اکنون در اختیار آنان است.

گفتنی است در سال 2006 در هندوستان و در سال 2008 در بولیوی دو کودک یک چشم به دنیا آمدند که پس از تحقیقات مشخص شد این دو کودک دچار یک نقص ژنتیکی به نام سایکلوپیا (Cyclopia) بوده‌اند و در اثر استفاده از داروهای ضدسرطانی، یک چشم متولد شدند.

دجال کیست؟
یکی از علائم ظهور حضرت مهدی (عج) که در برخی روایات، آن را از علائم حتمی برشمرده‌اند، خروج شخصی به نام «دجال» است.

دَجَل به معنای روکش کردن یک شئ است که باطن آن کم‌ارزش باشد ولی روی آن را زرق و برق داده یا طلاکاری کنند. بنابراین وقتی دجال را برای کسی به کار می‌برند یعنی آن شخص منافق، دروغگو و فریبنده است. البته معانی متعددی که گاه به ده معنا می‌رسد برای این واژه ذکر شده که به عنوان نمونه به یکی از آنها اشاره شد.

تاریخچه دجال به قبل از اسلام برمی‌گردد. در کتاب انجیل نیز نام دجال آورده شده است. از آیات انجیل می‌توان برداشت کرد که دجال به معنای دروغگو و گمراه‌کننده است، پس داستان خروج دجال و زنده بودنش در آن زمان هم در بین نصاری شایع بوده و در انتظار خروجش بوده‌اند.

در اسلام نیز سخن از دجال به میان آمده است و روایاتی در این موضوع از فریقین (شیعه و سنی) وارد شده است.

حضرت علی (ع) به نقل از پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «پیش از قیامت ده امر حتمی واقع می‌شود که خروج سفیانی و دجال از امور حتمیه‌ای است که اتفاق خواهد افتاد».

عده‌ای می‌گویند که نام دجال، صائد بن صید یا ابن صیاد است و برخی مخالف این امر هستند. دجال را در زبان‌های انگلیسی و فرانسه، «آنتی کریست» نامیده‌اند که به معنی دشمن و ضد مسیح است.

مولا امیرالمؤمنین علی (ع) می‌فرمایند: «او چشم راست ندارد و چشم دیگرش در پیشانی‌اش است. او مانند ستاره صبح می‌درخشد و چیزی در چشم اوست که گویی آمیخته به خون است. وی در یک قحطی سخت می‌آید و بر الاغ سفیدی‌ سوار است».

در صحیح مسلم نیز آمده است: «او مردی چاق، سرخ‌روی، با موی سر مجعد و اعور (چپ چشم) است و چشمش همچون دانه انگوری است که روی آب قرار گرفته باشد.»

امیرالمؤمنین علی(ع) در مورد مکان خروج دجال می‌فرمایند: «او از شهری (در آن سوی ماوراء النهرین) و قریه‌ای که معروف به یهودیه است بیرون می‌آید».

 اخبار بین الملل - خبر آنلاین