ورزش؛ این بار برای فرار از لاغری

 

 

 

 

ورزش علاوه بر تأثیر‌گذاری در افراد چاق می‌ تواند در افراد لاغر هم به نحو مثبتی اثر‌گذار باشد.

 

اغلب افراد تصور می‌ کنند ورزش تنها می ‌تواند در افراد چاق مؤثر باشد و باعث لاغر شدن‌ آن ها شود. اما آن چه تا کنون کمتر به آن پرداخته شده تأثیر ورزش در بهبود وضعیت فیزیکی افراد لاغر است.

 

کمبود وزن هم خطر زا است. هرچه وزن فرد با حد پایین سلامتی فاصله بیشتری داشته باشد، خطر ابتلا به بیمار‌هایی که موجب مرگ زودرس می ‌شوند، بیشتر است. چنین شخصی توان کافی برای انجام فعالیت های روزانه را ندارد و بیشتر اوقات احساس ضعف می‌ کند.

 

وزن ایده آل، بر اساس قد انسان و سن یک فرد و شرایط جسمی او محاسبه می ‌شود. او در این وزن نه لاغر و نه چاق بوده بلکه از اندام متوسطی برخوردار است.

 

هدف کلی رژیم‌ های چاقی و لاغری، رسیدن به این وزن ایده آل است که فرد، با داشتن آن از سلامتی کامل برخوردار می ‌شود.

 

افراد لاغر اغلب یا به دلایل هورمونی یا متابولیسم و سوخت‌ و ساز بالا نمی ‌توانند وزن خود را در حد استاندارد بالا ببرند. مشکلاتی چون پُرکاری تیروئید و اختلالات هورمونی، ناراحتی روحی که تأثیر مستقیم بر غذا خوردن فرد دارد و تنهایی، همه می‌ توانند دلایل تأثیر‌گذاری باشند. وجود انگل در روده‌ ها یا بیماری‌ های عفونی دوره‌ ای هم دلایل دیگری برای لاغری مفرط هستند. با شناسایی دلایل لاغری خیلی راحت‌ تر می ‌توان برای حل این مسئله اقدام کرد؛ در این صورت راه درمان را می ‌شناسیم و موانع را یکی ‌یکی از سر راه بر می ‌داریم.

 

تحقیقات نشانگر آن است که ورزش می ‌تواند در این راستا برای افراد لاغر راهگشا باشد؛ بدین ‌ترتیب که فرد لاغر پس از انجام فعالیت‌ های فیزیکی اشتهایش بالا می‌ رود و می‌ تواند به ‌دلیل میزان بالای سوخت و ساز بدن حین ورزش نسبت به سابق غذای بیشتری مصرف کند و در واقع بدن وی به ‌دلیل فعالیت فیزیکی پذیرای غذای بیشتر می ‌شود.

 

ورزش در افراد لاغر حسن دیگری نیز دارد؛ عضله‌ سازی‌ که به تقویت و استحکام بدن منجر می ‌شود.

 

راه‌ حل مقابله با لاغری و ضعف ناشی از نخوردن، غذاهای پُر چرب نیست. یک رژیم غذایی مناسب برای کسی که قصد دارد وزنش را افزایش دهد باید به ‌گونه ‌ای باشد که از همه گروه ‌های غذایی به اندازه مورد نیاز مصرف کند و سعی داشته باشد در هر وعده، از همه گروه ‌های غذایی مصرف کند؛ نان و غلات، میوه‌ ها، سبزی‌ ها، گوشت و حبوبات، شیر و لبنیات. مثلاً ناهار تنها نان و یک تکه کباب نخورد بلکه به همراه آن سبزی یا سالاد و ماست یا دوغ نیز میل کند. افرادی که کمبود وزن دارند، ضعیف و نحیف به‌ نظر می‌ آیند که به‌ دلیل کمبود عضلات است نه چربی بدن.

 

اگر فعالیت شما کم باشد، به مرور توده عضلانی ‌تان را از دست می‌ دهید تا جایی که قادر نخواهید بود کارهای روزمره خود مثل بالا رفتن از پله، بلند شدن از صندلی و دیگر فعالیت ‌ها را انجام دهید؛ چون عضلات‌ تان به اندازه کافی قوی نیستند تا وزن شما را جا به‌ جا کنند. افرادی که هیکل ظاهری خود را با رژیم گرفتن متناسب نشان می ‌دهند و ورزش نمی‌ کنند، ممکن است به اندازه افراد چاق، چربی، دور ارگان‌ های داخلی آن ها از جمله قلب شان را گرفته باشد.

 

از این ‌رو همانند افراد چاق باز هم جهت حفظ سلامتی و حذف چربی‌ های زائد به ورزش کردن نیاز دارند.

 

در عین حال یکی از توصیه‌ های پزشکان به افراد لاغر حفظ آرامش است زیرا استرس و اضطراب نیز به نوبه‌ خود در لاغری افراد تأثیر دارد. اضطراب و ناراحتی ناشی از آن می ‌تواند تأثیری دو ‌سویه در اشتهای افراد داشته باشد؛ یعنی هم باعث کاهش اشتها و لاغر شدن افراد می ‌شود و هم می ‌تواند باعث افزایش اشتها و چاقی افراد شود. در کل، اضطراب می ‌تواند در افراد لاغر و چاق در صورت تداوم منجر به بروز عوارض قلبی شود.

ویدیو مرتبط :
ورزش برای لاغری بعد از زایمان

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

ورزش ستاره های هالیوودی برای لاغری

 

 

اما، واقعاً این موفقیت از کجا ناشی می‌شود؟

 

ریشۀ پیلاتوس

 

پیلاتوس در سال های دهۀ 20 توسط یک فرد آلمانی به نام ژوزف پیلات، ابداع شد. این فرد که مبتلا به راشیتیسم، آسم و رماتیسم بود، تحقیقاتی زیادی دربارۀ بهبود شرایط جسمانی اش، انجام داد. در جریان تحقیقات آناتومی، تاریخی، آزمایش های درمانی (ژوزف پیلات، در طی جنگ جهانی اول، پزشک ارتش بود) و ورزشی، رشتۀ پیلاتوس متولد شد، رشته ای که فرم های جسمی و ذهنی را در نوع خود ترکیب کرده و رشتۀ واحدی به وجود می‌آورد. در ابتدا، این رشته رقیب رقص بود، و به این ترتیب عامۀ مردم، این رشته را شناختند.

 

ایدۀ پایه

 

اگر برخی جلسات ژیمناستیک، چندان مفید نیستند، علتش این است که تمرینات به درستی انجام نمی‌شوند. ایدۀ اصلی شیوۀ پیلاتوس، شناخت درست از بدن و درست به کار انداختن ماهیچه ها به منظور بیشترین بهره بردن از هر حرکت است. یعنی، شل کردن ماهیچه های سفت و تقویت ماهیچه های سست.

 

اصول پیلاتوس

 

ریلکسیشن: هر جلسه تمرین با ریلکسیشن شروع می‌شود تا از فشار ماهیچه ای جلوگیری شود ( ماهیچه های پشت گردن،شانه ها و...) و همچنین به کار انداختن ماهیچه های سست.

 

تمرکز: روش پیلاتوس هم زمان هم نیازمند جسم است و هم روح. برای اینکه این تمرینات مفید و مؤثر باشند، باید بر روی هر حرکت تمرکز کرد.

 

تنفس: تنفس عمیق با باز کردن کامل قفسۀ سینه باعث جابه‌جایی بیشتر و گسترده تر در طول بدن می‌شود.

 

راستای بدن: جایگیری درست باسن و ستون فقرات برای جلوگیری از عدم تعادل ماهیچه ای و فشارها ضروری است.

 

مرکز: «مرکز انرژی»، ناحیه ای است بین ران ها و قفسۀ سینه، این ناحیه، قلب پیلاتوس است. از این ناحیه است که هر حرکتی باید شروع شود. بنابر اصول این شیوه، شکم باید به داخل برود تا ماهیچه های شکمی به فعالیت درآیند.

 

هماهنگی و روانی: برای مؤثر بودن، حرکات باید با دقت و مهارت انجام شوند. هر تمرین به دفعات کم، اما به طور کامل تکرار می‌شود.

 

تمرینات

 

شیوۀ پیلاتوس، شامل 500 تمرین می‌شود. برخی از این تمرین ها بر روی چهار وسیله، با نام و روش های عجیبی انجام می‌شوند، که عبارتند از: کادیلاک، رفُرم، صندلی و بارل. بر خلاف وسایل سنتی، این وسیله ها تمام ماهیچه ها را با هم به حرکت درمی‌آورند و عضلات را بیشتر پیشرفت می‌دهند، ضمناً با کشیدن آنها، مقاومت شان را بالا می‌برند. این دستگاه ها برای شروع و همانند کردن حرکات خیلی مفیدند. مربی، در آنجا حضور دارد تا ورزشکار را هدایت و حرکاتش را تصحیح کند؛ این رابطۀ شاگرد و استادی، یکی از سندهای اثبات سودمندی پیلاتوس است.

 

پیلاتوس، تمرین های زمینی را نیز در بر می‌گیرد، این حرکات غالباً در جلسات گروهی انجام می‌شوند. برای تکرار و شبیه سازی تمرینات، ورزشکار می‌تواند این حرکات را خودش به تنهایی در خانه انجام دهد.

 

فواید پیلاتوس

 

فواید پیلاتوس بی شمار و هدفدار هستند مانند: شکم صاف تر، بازوها و شانه های عضلانی، کمر باریک، باسن و ران های سفت و از همه مهم تر انعطاف پذیری. پیلاتوس، تأثیرات داخلی نیز دارد، خصوصاً به خاطر توجه ویژه ای که در این شیوه به تنفس می‌شود. استرس کمتر، انرژی بیشتر و احساس سلامت کلی، از دیگر فواید این شیوه هستند.

منبع:seemorgh.com