تنها بازمانده المپیك 1948 لندن

 

تنها بازمانده المپیك 1948 لندن

یكی از معدود بازماندگان كاروان ورزش ایران در مسابقات المپیك 1948 لندن تنها بازمانده اولین تیم ملی وزنه‌ برداری ایران كه در مسابقات جهانی و المپیك شركت كرد.

به گزارش خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران : مسن‌ترین ورزشكار 88 سال سن كه مدال جهانی گرفته و در المپیك حاضر بوده در چهارم مهر ماه 1303 شمسی، همزمان با سالگرد ولادت حضرت رسول اكرم(ص)، در محله اوچ دكان مسجد كبود شهر اردبیل، نوزادی از یك خاندان روحانی و سادات پا به عرصه وجود گذاشت كه به دلیل تولد در چنین روزی، نام او را رسول گذاشتند؛ میررسول رئیسی.

 

.رئیسی در المپیك های 1952 هلسینكی، 1960 رم، 1968 مكزیكوسیتی، 1972 مونیخ، 1984 لس‌آنجلس، 1988 سئول، 1992 بارسلون و 1996 آتلانتاهم حضور داشته است. وی از معدود بازماندگان المپیك 1948 لندن است و حالا پس از 64 سال از آن روزها، دوباره این فرصت نصیبش شده كه یك بار دیگر شاهد برگزاری رقابت‌های المپیك در شهر لندن باشد.

رئیسی اولین نفری بودكه مدال وزنه‌برداری را به اردبیل برد و وزنه‌برداری در اردبیل هم رونق گرفت و این شهر به یكی از قطب‌های وزنه‌برداری در ایران تبدیل شد.

رئیسی اولین كاپ جهانی‌اش را 63 پیش بدست آورده است و در 27 سالگی به عمر قهرمانی خود در ورزش پایان داده است.

 

میررسول رئیسی آخرین مدال دوران قهرمانی‌اش را در اولین دوره بازی‌های آسیایی دهلی‌نو به دست ورد. او این مدال طلا را در حالی به دست آورد كه 75 كیلوگرم بیشتر از نزدیك‌ترین رقیبش وزنه زد./باشگاه خبرنگاران

ویدیو مرتبط :
مبارزه فینال علیزاده با قهرمان المپیك لندن (گرندپریكس)

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

اعتراض علی آبادی و افشار زاده به لوگوی المپیك لندن ، ایران را در دو راهی قرار داد

 

 

 

 

با پاسخ كمیته بین المللی المپیك به نامه اعتراضی كمیته ملی المپیك ایران در اعتراض به "لوگوی " بازی های المپیك 2012 لندن ، ابعاد موضوع لوگوی جنجالی این بازیها وارد مرحله ای جدید شده است.

كمیته ملی المپیك در نامه اعتراضی خود که به امضای علی آبادی و افشار زاده ، رئیس و دبیر کل این نهاد رسیده ،  با اشاره به اینكه طراحی لوگوی بازیهای المپیك لندن شیطنت آمیز بوده و نمایانگر كلمه " zion " یا " صهیون " است ، از این كمیته بین المللی خواسته بود تا در طراحی این لوگو كه نمادی نژاد پرستی داشته و مغایر با روح ورزش است ، تجدید نظر كند.

اما پاسخ روز گذشته كمیته بین المللی المپیك  نشان داد كه ظاهرا این كمیته به هیچ وجه تلقی ایران از لوگوی بازی های 2012 لندن را قبول نداشته و حاضر به تغییر آن نخواهد بود.این کمیته اعلام کرد که لوگوی مذکور صرفاً نشان دهنده عدد 2012 است و هیچ بار معنایی دیگری ندارد.

با توجه به اعتراض منفردانه ایران و جدا از قضاوت درباره صحت ادعای كمیته ملی المپیك درباره لوگوی بازیهای المپیك 2012 لندن ، درباره اقدام كمیته ملی المپیك در اعتراض منفردانه به لوگوی بازی های المپیك 2012 لندن ، ذكر نكاتی چند ضروری به نظر می رسد:

1- بهتر بود قبل از نامه نگاری كمیته ملی المپیك به كمیته بین المللی المپیك ، این اقدام "سبك - سنگین " شده و همه جوانب آن مورد بررسی قرار می گرفت ؛ چه آنكه به نظر می رسد با اقدام كمیته ملی المپیك هزینه های اعتراض تكروانه به نام كشور ثبت شد در حالی كه اگر این اعتراض بعد بین المللی نیابد و با همراهی ( لااقل) دیگر كشورهای اسلامی نیز مواجه نشود ، این هزینه حتی فراتر از این هم خواهد رفت.

در واقع سخن بر سر این است که اگر لوگوی مذکور واقعاً معرف صهیونیسم است ، برای اعتراض به آن ، می بایست یک کار جمعی از سوی کشورهای اسلامی که غالباً با موضوع صهیونیسم مشکل دارند ، صورت می گرفت و نه یک نامه انفرادی بی اثر.

لازمه این کار هم رایزنی ها گسترده و مقدماتی با کشورهای اسلامی و همسو کردن آنها با خود بود نه این که بعد از نگارش نامه ، یک دعوت شفاهی هم از بقیه بکنند!

مسئولان كمیته ملی المپیك بدون ایجاد اجماع حتی در درون جامعه ورزش كشور در این باره اقدام به نامه نگاری كردند و روز سه شنبه پاسخ آن را نیز دریافت كردند . این مساله ای است كه حتی به درستی از سوی رییس کمیته ملی پارالمپیک كشور مورد تاكید قرار گرفته است .

"محمود خسروی وفا " گفته است : " اقدام عجولانه در این خصوص راهکار مناسب نیست و باید برای محکومیت جهانی این موضوع تلاش کرد. ابتدا باید کار کارشناسی کامل برای بررسی این موضوع انجام داد و در صورت صحت موضوع با توجه به آرمان های انقلاب، پیشنهاد و یا استدلال های لازم را ارائه کرد.استفاده از توانایی های دیپلماسی و ارتباطات با نهادهای بین المللی ورزشی از دیگر راهکارهای مناسب برای تغییر این آرم است. ضرورت دارد در نخستین گام متولیان ورزش ایران با استفاده از نظرات کارشناسی وزارت امور خارجه یک موضع هماهنگ بگیرند و هر یک به تنهایی در این خصوص وارد عمل نشوند. ایران پس از تعیین موضع خاص با تعامل با کشورهای اسلامی و مستقل جهان و با تاکید بر منشور المپیک، رسما و با حمایت سایر کشورها نسبت این موضوع اعتراض و خواستار تغییر آن شود."

اظهارات این مقام ورزشی كشورمان نشان می دهد كه اقدام  كمیته ملی المپیك در اعتراض یكجانبه به لوگوی بازیهای المپیك لندن حتی در درون مسئولان و جامعه ورزش كشور نیز منتقدینی دارد . منتقدینی كه می گویند قبل از این نامه نگاری باید با دیگر كشورهای اسلامی رایزنی می شد و در یك موضع هماهنگ اعتراض می شد تا هم وزن اعتراض بالا برود و هم هزینه " نه " گفتن برای طرف مقابل افزایش یابد.

2- با اقدام منفردانه كمیته ملی المپیك حالا كشورمان برای حضور در این بازی ها در یك دوراهی سخت قرار می گیرد و اگر دیگر كشورهای اسلامی با كشورمان همراهی نكنند ، دو راهكار پیش روی ماست :

الف- یا اینكه بدون توجه به اعتراضمان و بدون عقب نشینی كمیته بین المللی المپیك در بازی ها حضور می یابیم و ورزشكاران ایرانی مدال هایی را كسب خواهند كرد كه پیش از این مقام های ورزشی كشورمان گفته اند كه آرم صهیون روی آن نقش بسته است . همه می دانیم كه این شكل كار به هیچ وجه با پرستیژ و آبروی بین المللی كشور همخوانی ندارد.

ب- برای اجتناب از حالت اول كشورمان به صورت منفردانه مجبور به تحریم این بازیها خواهد شد كه در این صورت ما با كمترین هزینه برای طرف مقابل خود را از بازی های المپیك محروم كرده ایم ، كه در این صورت میلیارد ها تومان هزینه كشور برای حضور در بازی های المپیك به هدر خواهد رفت.

اما اگر کار اعتراض به لوگو ، توسط همه یا اغلب کشورهای اسلامی صورت می گرفت ، اولاً احتمال اثر گذاری اش بیشتر می شد و ثانیاً در صورتی که برگزار کنندگان زیر بار نمی رفتند ، با تحریم دهها کشور ، لااقل بخشی از هزینه معنوی آن را متحمل می شدند.

اگر این لوگو ، واقعاً صهیونیستی باشد ، اعتراض به آن اقدامی ارزشمندانه است ولی می توان اقدامات ارزشمندانه را نیز با سیاست و درایت انجام داد نه این که هزینه های جدیدی بر خود تحمیل کنیم.../تحلیل:عصرایران