نحوه کاشت گیاه زعفران

نحوه کاشت گیاه زعفران
این گل زیبای جام مانند می تواند از پاییز تا بهار رنگ و طراوت خاصی را به حیاط شما ببخشد.
انواع زعفران، پرورش ساده و راحتی دارند و زحمت کمی برای پرورش آنها لازم است؛ تقریباً می توان گفت که این گیاه از هر گونه آفت عاری می باشد. می توان از این گیاه در گوشه و کنار حیاط و زیر درختان استفاده کرد. همچنین کاشت آنها در گلدان می تواند منظرۀ بسیار زیبایی را ایجاد نماید.

انواع گل دهندۀ گیاه زعفران در پاییز
این نوع گیاه به راحتی پرورش می یابد و احتیاج به خاکی دارد که آب را به سهولت تخلیه کند.
C.sativus: این نوع گیاه زعفران، گلبرگهای بنفش روشنی دارد که در خارج آن خطوط تیره تری به چشم می آید. ساقه های زعفرانی آن قرمز و بلند است. این نوع گیاه زعفران برای پرورش دادن، خصوصیات ویژه ای دارد.

C.speciosus: این نوع گیاه زعفران، اولین گونه ای است که زودتر از انواع دیگر گلدهی می کند. این گیاه پرطرفدار ترین نوع زعفران می باشد که رنگهای متنوعی از سفید تا آبی تیره دارد. پرورش این گونه گیاه بسیار ساده بوده و برای تزیین چمن نیز بسیار مناسب است.

انواع گل دهندۀ گیاه زعفران در اوایل بهار
این گونه زعفران از اوایل بهار گل می دهد و همچنان به خاکی که آب را به راحتی تخلیه کند نیاز دارد.
C.chrystanthus: این گونه گلهای کرم رنگ و آبی روشن خاکستری دارد.
Lady killer: دارای رنگ بنفش روشن با کناره های سفید است و درون گل بنفش مایل به سفید است.
E.A.Bowles: گلها جام مانند و به رنگ زرد لیمویی می باشند. گاهی در گلبرگهای بیرونی رنگهای بنفش و برنزی نیز دیده می شود.
Tricolor: نوک گلبرگها بنفش، سپس قسمتی سفید و داخل آن زرد رنگ است.
C. tommasinianus: گونه ای بسیار راحت برای پرورش دادن که بذر خود را در تمام نقاط حیاط می پاشد. رنگ گلهای آن از بنفش روشن تا بنفش تیره متغیر است. نوک گلبرگها تیره تر هستند. این گیاه در سایه نیز می تواند به رشد خود ادامه دهد.

 

راهنمایی هایی برای پرورش زعفران
- انواع گلدهندۀ پاییزی را بین مرداد تا مهر بکارید. انواع گلدهندۀ بهاری را بین شهریور تا آبان بکارید. برای کاشت پیاز آن، بیل های مخصوصی وجود دارد که می توانید آنها را تهیه کنید.
- پیازها را در عمق 6 تا 10 سانتیمتر بکارید و فاصلۀ بین بوته ها را نیز به همین میزان رعایت کنید.
- هنگامی که قصد دارید گیاه را بکارید اگر احتمال می دهید که خاک شما مناسب است، خاک را با مقداری کود گیاهی و سنگ ریزه مخلوط کنید تا بتواند آب را به راحتی تخلیه کند.

- پس از کاشت پیاز آن، پیاز را آبیاری کنید.
- پس از کاشت، کمی مواد تقویت کننده به آن بدهید.
- اجازه دهید پیازها به صورت طبیعی بمیرند و خودتان ساقه آنها را نبرید.
-در صورت کاشته شدن در گلدان، گیاه را هر 2 هفته یکبار، با مواد تقویت کننده، تقویت کنید.

تکثیر زعفران
الف – روش تقسیمی:
این روش ساده ترین روش تکثیر زعفران است. پس از چندین سال می توانید پیاز یا هستۀ اصلی گیاه را از خاک بیرون آورده و آن را تقسیم کنید و دوباره بکارید.

ب – روش بذری:
برخی از گونه های این گیاه، به صورت طبیعی دور و بر حیاط به بذر پاشی می پردازند. این بذرها را می توان از خود گیاه هم جمع آوری کرد. بعضی از بذرهای ترکیبی احتمال پرورش گلهای متفاوت را دارند. بذر را در خاک مناسبی که آب را به خوبی تخلیه می کند بکارید. اغلب پس از 3 سال گلدهی می کنند.

مشکلات احتمالی پرورش زعفران
زعفران عاری از امراض نیست ولی عموماً پرورش ساده ای دارد. بزرگترین دشمن و آفت این گیاه سنجاب، خرگوش و جوندگان هستند که پیاز گیاه را می خورند. برای اجتناب از این اتفاق می توانید روی هر گیاه را با توری مرغی بپوشانید. سعی کنید پیازها را در عمق بیشتری بکارید. برخی افراد پیازها را آغشته به پارافین می کنند تا از گزند سنجابها در امان بمانند.

منبع : parsegard.com

ویدیو مرتبط :
آموزش نحوه ی پخش و کاشت دانه های گیاه زمان کاشت

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

نحوه کاشت ،داشت و برداشت گیاه جعفری

گیاه جعفری  به حالت وحشی می روید و در بعضی نواحی پرورش داده می شود

 

نحوه کاشت ،داشت و برداشت گیاه جعفری
تیره : Umbelliferae
نام لاتین : Petroselinum Crispum Mill.,P.sativum Hoffm
نام انگلیسی : Percile - Parsley

 

شرح گیاه جعفری
جعفری گیاهی دو ساله به ارتفاع 3/0 تا یک متر و دارای ریشه راست دوکی شکل یا متورم (بر حسب نژادهای مختلف) و به رنگ مایل به زرد است.گیاه جعفری  به حالت وحشی می روید و در بعضی نواحی پرورش داده می شود. برگهای جعفری ، شفاف به رنگ سبز تیره ، دارای بریدگیهای لوزی یا مثلث شکل با تقسیمات فرعی است. برگهای قسمت فوقانی ساقه جعفری، منقسم به قطعات باریک و نوار مانند با ظاهری متفاوت از برگهای تحتانی می باشد، جعفری گلهائی کوچک مایل به سبز و مجتمع به صورت چتر مرکب دارد.

 

در قاعده اشعه چترهای اصلی و فرعی آن، زائده های باریک و غیر منقسم دیده می شود. میوه جعفری کوچک و به درازای 2 میلیمتر به قطر یک میلی متر یا کمی بیشتر به رنگ سبز و دارای بو و طعم بسیار معطر است. ریشه جعفری معمولی نازک ولی محکم است که در تغذیه از آن استفاده نمی شود. عمق ریشه جعفری زیاد است (گاهی تا عمق 160 سانتی متر) از آنجائیکه جفعری دارای ریشه های فرعی کمی است به همین دلیل برای به سازی خاک مناسب نیست و بنابراین در تناوب زراعی جایی ندارد.

 

ریشه جعفری معمولی نازک ولی محکم است که در تغذیه از آن استفاده نمی شود

 

نیاز اکولوژیکی گیاه جعفری
جعفری در مقابل خشکی حساس ولی در مقابل سرما بسیار مقاوم است. کشت گیاه جعفری در هر نوع آب و هوایی امکان پذیر است ولی در آب و هوای خشک بهترین نتیجه را می دهد. جعفری یک گیاه سایه دوست است. زمین مورد کشت جعفری باید نرم مرطوب و دارای مواد غذایی کافی باشد. زمین های نیمه سنگین با هوموس ، لومی و شن لومی بهترین زمین های کشت گیاه جعفری می باشند.

 

گیاه جعفری در خاکهای عمیق و قوی به علت وفور مواد غذایی خوب رشد می کند. نظر به اینکه معمولاً از برگ این گیاه استفاده می شود، بنابراین احتیاج آن به کودهای ازته بیشتر است ،PH مناسب خاک برای این گیاه 6 تا 7 است.

 

آماده سازی خاک برای کاشت گیاه جعفری
زمین مورد کشت گیاه جعفری باید نرم ، مرطوب و دارای مواد غذایی کافی باشد. کود دامی نپوسیده برای رشد و نمو گیاه مناسب نیست و باعث اختلال رشد در گیاه جعفری می شود. میزان کودهای شیمیایی با توجه به نوع و مواد غذایی موجود در زمین حدود 90 تا 100 کیلوگرم ازت (در دو مرحله)، 80 کیلوگرم p2o5 و 160 تا 130 کیلوگرم K2O در هکتار است. اگر بخواهند عمل برداشت را در چند مرحله اجراء کنند، بهتر است پس از هر بار برداشت مقداری کودازته به زمین بدهند (25 تا 30 کیلوگرم در هکتار).

 

جعفری در مقابل خشکی حساس ولی در مقابل سرما بسیار مقاوم است

 

تاریخ و فواصل کاشت گیاه جعفری
زمان کاشت جعفری در سبزیکاریهای بزرگ و در مناطق معتدله در بهار و گاهی نیز در پائیز است ، جعفری را در ردیفهایی به فاصله 15 تا 20 سانتی متر روی ردیف میکارند. فاصله بین ردیفها در کشتهای مکانیزه 25 سانتی متر است.

 

کاشت گیاه جعفری
تکثیر جعفری به سهولت از طریق کاشتن دانه صورت می گیرد. مقدار بذر با توجه به نوع کشت و جنس خاک حدود 5/3 تا 6 و گاهی اوقات بین 8 تا 10 کیلوگرم در هکتار است. عمق کاشت 2 تا 3 سانتی متر است. بذر گیاه جعفری را از اسفند تا فروردین در ردیفهایی به فاصله 15 تا 25 سانتی متر روی ردیف می کارند فاصله بین ردیف ها در کشت های مکانیزه 25 سانتی متر است.بخاطر ظرافت بذرها و طولانی بودن مدت جوانه زدن آنها (حدود 3 هفته) در هر هکتار 4 کیلوگرم بذر مخلوط به آن می افزایند.

 

داشت گیاه جعفری
سمپاشی قبل از کشت با دورینول (Deurinol) هکتاری 4 تا 5/6 لیتر- با تنوران (Tenoran) هکتاری 8 کیلوگرم و بعد از کشت با آفالون (Afalon) هکتاری 5/1 کیلوگرم با پوتابلان (Potablan) هکتاری 8 کیلوگرم در 400 تا 600 لیتر آب و 2 تا 3 بار دیسک و چنگک زدن ماشینی ضروری است.

 

تکثیر جعفری به سهولت از طریق کاشتن دانه صورت می گیرد

 

برداشت گیاه جعفری
میوه های جعفری را از اول مرداد تا شهریور ماه، ریشه ها در آبان ماه و برگها را از اواسط خرداد تا اواسط آبان محصول برداری می نمایند. چین اول برگ جعفری را از اواسط تا اواخر خرداد با علف چین یا کمپاین سبزی چین برداشت می کنند برگهای جعفری را معمولاً بر حسب نوع بذر کشت شده و دفعات بذر پاشی،شرایط آب و هوایی و آبیاری تا مهر ماه با فواصل حدود 4 هفته‌ای، 3 تا 4 بار برداشت می کنند.

 

ریشه جعفری را از اواخر مهر تا اوایل آبان ماه با چغندر کن یا کمپاین مخصوص چغندر و سیب زمینی برداشت می نمایند. میوه های جعفری هم در شهریور ماه آماده استفاده می شوند. از هر هکتار زمین 2/1 تن میوه(دانه)پاک شده و 30 تن گیاه تازه بدست می آید. برگهای برداشت شده را در دستگاههای خشک کن در حرارتی معادل 40 درجه سانتی گراد خشک کرده و در ماشین برگ چین یا در دستگاههای برش در اندازه های 2 میلیمتر می برند.

 

ریشه های جعفری را که با دست یا به وسیله شخم زن برداشت شده شستشو داده و آنها را بوسیله ماشینهای مخصوص به قطعات کوچک تقسیم می کنند و در دستگاههای خشک کن در حرارت 60 تا 80 درجه سانتی گراد خشک و سپس پرداخت می نمایند. میوه ها را نیز در دستگاه های بذر پاکن در شرایط استاندارد پرداخت و بوجاری می نمایند.

 

دامنه انتشار جعفری
جعفری بحالت خودرو و نیمه خودرو و در نواحی مختلف یافت می شود. جعفری در اکثر نقاط کشور پرورش داده می شود.

 

 منبع : daneshnameh.roshd.ir