امواج الکترومغناطیسی و پارازیت چه تاثیری بر سلامت انسان دارند؟

امواج الکترومغناطیسی و پارازیت چه تاثیری بر سلامت انسان دارند؟
امواج الکترومغناطیسی امواجی هستند که توسط حرکت ذرات باردار الکتریکی تولید می شوند. این امواج، تابش الکترومغناطیسی نیز نامیده می شود؛ چرا که بر اثر تابش ذرات باردار الکتریکی به وجود می آیند. این امواج از فضای خالی، هوا و دیگر مواد عبور می کنند.

مطالعات و تحقیقات دانشمندان روی تاثیر امواج الکترومغناطیسی بر سیستم های مختلف زیستی از سال 1935 آغاز شد. نتایج بسیاری از این تحقیقات نشان داد، امواج الکترومغناطیسی با تغییر در توزیع یون ها تاثیراتی بر ارگانیسم موجودات زنده از جمله رشد آنها دارد.همچنین این مطالعات نشان داد بین میدان های الکترومغناطیسی و از بین رفتن کلونی زنبورها در اروپا و آمریکا و همچنین مهاجرت پرندگان ارتباط وجود دارد.

در حالی که جنبه های مثبت فناوری های نوین سبب می شود زندگی انسان مدرن ساده تر شود، اثرات منفی این فناوری ها نیز می تواند به کیفیت زندگی انسان لطمه وارد کند.
بحث و گفت و گو در مورد اثرات سوء امواج الکترومغناطیسی در زندگی انسان، پس از کشف الکتریسیته در قرن 19 همواره وجود داشته است.

امواج الکترومغناطیسی که توسط بسیاری از منابع طبیعی و انسان تولید می شوند، می توانند به فواصل طولانی تابیده و نقش بسیار مهمی در زندگی روزمره انسان ایفا کنند. به طور خاص، میدان های الکترومغناطیسی که در فرکانس های رادیویی ( RF ) برای ارتباطات، رادیو و تلویزیون، شبکه های تلفن همراه و سیستم های بی سیم داخل ساختمان استفاده می شود، به جز جدانشدنی زندگی انسان تبدیل شده اند.

به خصوص با توجه به آسیب های بالقوه امواج رادیویی بر مردم، افزایش چشمگیر گوشی های تلفن همراه، نگرانی های قابل توجهی را برای انسان به همراه آورده است.از آنجا که تلفن های همراه در موقعیت های بسیار نزدیک به بدن انسان استفاده می شوند و به تعداد زیادی ایستگاه آنتن نیاز دارند، تاثیر شبکه های تلفن همراه بر سلامت انسان همواره مورد توجه بوده است.
در پاسخ به نگرانی های عمومی در مورد استفاده از این امواج روی سلامت انسان، در سال 1996 سازمان بهداشت جهانی (WHO) تلاش های تحقیقاتی را در این زمینه آغاز کرد. در ماه مه 2011، آژانس بین المللی تحقیقات سرطان وابسته به سازمان بهداشت جهانی، چکیده ای از خطرات بهداشتی میدان های الکترومغناطیسی را منتشر کرد.

در این گزارش آمده است که شواهد محدودی از خطرات امواج الکترومغناطیسی روی سلامت انسان وجود دارد که از میان آن ها می توان به افزایش خطر ابتلا به بیماری های گلیوما و نوروم آکوستیک (تومورهای سرطانی اعصاب و مغز) اشاره کرد.در نتیجه این سازمان امواج الکترومغناطیسی را در دسته امواج ˈاحتمالا سرطان زا ˈ (possibly carcinogenic) طبقه بندی کرده است.

*** اثر میدان های مغناطیسی بر سلول ها
به گفته دانشمندان هیچ شاهدی مبنی بر اثرات خطرناک امواج رادیویی با طول موج پایین بر سلامت انسان وجود ندارد. اما برخی مطالعات سلولی ، اثرات نامطلوب این امواج را بر دی ان ای (DNA) نشان می دهد.

*** میدان های مغناطیسی و سیستم عصبی
از آنجایی که تلفن های همراه نزدیک بافت مغز مورد استفاده قرار می گیرند، امواج الکترومغناطیسی بر آن بیشترین تاثیر را می گذارند. تا کنون مطالعات زیادی تاثیرات امواج الکترومغناطیسی از ایستگاه های آنتن دهی تلفن همراه بر سیستم عصبی و رفتار انسان را بررسی کردند.نتایج این تحقیقات نشان می دهد امواج الکترومغناطیسی که از تلفن های همراه منتشر می شوند، تاثیر چندانی بر سیستم عصبی و سلامت روان ندارد.

*** تاثیر میدان های مغناطیسی بر استخوان و غضروف
اگر چه در مطالعات انجام شده برای تعیین تاثیر میدان های الکترومغناطیسی بر استخوان و غضروف از امواج با طول موج بسیار پایین استفاده شد، اما نتایج نشان داد این امواج در کاهش تکثیر بافت های استخوانی و معدنی موثر هستند.

*** میدان های مغناطیسی و بارداری
با توجه به حمل تلفن های همراه در جیب، نگرانی هایی در مورد خطرات این امواج روی تولید مثل وجود دارد. نتایج تحقیقات نشان می دهد که تابش این امواج هیچ گونه تغییری در سطح هورمون های جنسی به وجود نمی آورد و ناباروری، سقط جنین، تولد کودکان نارس و کم وزن به دنبال ندارد.

به گفته محققان اگرچه بیش از 30 سال پژوهش های بسیاری در مورد اثرات سوء امواج الکترومغناطیسی صورت گرفته است، ولی هنوز برای شناسایی آسیب های آن به سلامت انسان باید پژوهش های بیشتری انجام شود.در پایان باید گفت طیف گسترده ای از تاثیرات زیست محیطی باعث اثرات زیستی روی انسان می شود اما این اثرات صرفا به معنی خطر نیست و تحقیقات ویژه برای شناسایی و اندازه گیری مخاطرات بهداشتی مورد نیاز است.

ولی آنچه از نتایج این تحقیقات برمی آید تاثیر فرکانس های کم، میدان های الکتریکی و مغناطیسی خارجی بر بدن بسیار ناچیز است. بدون شک قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض سطوح بسیار بالای میدان های الکترومغناطیسی می تواند برای سلامتی مضر باشد.

منبع:irna.ir

ویدیو مرتبط :
الکتریسیته حاصل از امواج الکترومغناطیسی

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

مصرف صبحانه چه تاثیری در سلامت کودک دارد؟

 

 

 

 

انتخاب نوع غذا و مهارت خوردن با وضعیت جسمی و روحی کودک در ارتباط هستند. ذائقه و طعم هایی که کودک به آنها عادت دارد، نتیجه ی یک سری الگوهای رفتاری و مصرفی خانواده است که بر انتخاب کودک تاثیر مستقیم دارد و می تواند سلامت جسمی و روحی او را تحت تاثیر قرار دهد.

 

به طور مثال اگر غذاهای طبخ شده در خانواده روغن زیادی داشته باشند، کودک همیشه تمایل بیشتری به مصرف و انتخاب این گونه مواد غذایی خواهد داشت.

وجود هر گونه استرس مانند مشاجرات خانوادگی به راحتی می تواند بر میزان اشتهای کودک اثر گذاشته و تمایل او را به غذا خوردن کاهش دهد. نکته ی مهم در مورد انتخاب نوع غذا این است که بدانیم ذائقه ی کودک با افزایش سن تغییر می کند. همین مورد به راحتی وضعیت غذا خوردن کودک را دگرگون می کند.

 

در نتیجه برنامه ریزی برای افزایش اشتها ، باید براساس ذائقه ی کودک انجام شود؛ به گونه ای که گروه های غذایی اصلی مثل نان و غلات، شیر و لبنیات، میوه ها، سبزی ها و گوشت ها در برنامه ی غذایی روزانه گنجانده شود.

افزایش حجم عضلات، که نتیجه ی دریافت کافی غذاست، مهارت و توانایی انجام فعالیت های جسمی را در کودک بالا می برد. رشد روانی و حالات روحی بر نگرش، عادات، رفتارها و الگوهای غذایی کودک موثر است. در این راستا مصرف غذا در وعده های مشخص برای تامین درشت مغذی و ریز مغذی های لازم برای رشد و نمو کودک حائز اهمیت است. از نظر متخصصان تغذیه این وعده ها شامل سه وعده ی اصلی ( صبحانه، ناهار و شام ) و دو یا سه میان وعده هستند.

در این میان مصرف صبحانه به دلیل افزایش سوخت و ساز بدن در هنگام صبح، برای کودکان اهمیت فراوان دارد. از طرف دیگر تحقیقات زیادی نشان می دهند که صرف صبحانه باعث افزایش قدرت یادگیری و ایجاد تمرکز بیشتر در کودکان می شود.

اطلاعات ثبت شده در منابع تغذیه ای نشان می دهد، کودکانی که 20 دقیقه قبل از آغاز کلاس، صبحانه میل می کنند، نسبت به گروهی که یک ساعت قبل، صبحانه مصرف کرده اند تمرکز بهتر و نمرات بالاتری دارند. با توجه به این نکته که بیشترین فعالیت فکری کودکان به ویژه در سنین مدرسه ساعات آغازین روز است، پس صبحانه باید شامل مواد غذایی باشد که بتواند یک سوم کل انرژی مورد نیاز روزانه را ( معادل 600 تا700 کالری برای پسران و حدود 500 تا600 کالری برای دختران ) تامین کند.

برای تامین انرژی مورد نیاز انواع نان ، غلات آماده صبحانه مانند برشتوک، همچنین مربا، کره، عسل ، خامه، حلیم و برای تامین پروتئین مصرف پنیر، تخم مرغ و شیر توصیه می شود.

نیاز به ویتامین و املاح را می توان با مصرف انواع میوه به صورت تازه یا خشک مانند برگه ها یا آب میوه های تازه ی تهیه شده در منزل تامین کرد. مناسب ترین روش برای استفاده از مواد غذایی ذکر شده و اطمینان از تامین نیازهای کودک در این وعده، مصرف برنامه ی چرخشی در طول هفته است.

وجود یک منبع پروتئینی در وعده صبحانه برای رشد بهتر کودک ضروری است.
با توجه به بررسی های انجام شده اغلب کودکان تمایلی به مصرف صبحانه ندارند. کودکانی که عادت به خوردن صبحانه ندارند، دچار اختلالاتی مانند سرگیجه، تهوع و حتی در بعضی مواقع استفراغ می شوند. این مسئله نیاز به ارایه ی راهکارهای مناسب به منظور ایجاد تمایل برای خوردن صبحانه در کودکان را نشان می دهد.

مصرف صبحانه های حاضری به علت شاغل بودن مادران و نبود فرصت کافی برای جمع شدن سرسفره، از دلایل عدم توجه و تمایل کودکان به صرف صبحانه است. تکراری و یکنواخت بودن مواد خوراکی، ترس و نگرانی از رفتن به مدرسه و مواردی از این قبیل به راحتی شوق و تمایل خوردن صبحانه را از بین می برد.

البته گروهی از کودکان خوردن غذاهای گرم مانند انواع ساندویچ، عدسی و ... را به تناول انواع صبحانه های معمول ترجیح می دهند. توجه به این خواسته ی کودکان و تهیه ی انواع غذاها برای این وعده، خود راهکاری مناسب برای ایجاد تمایل به مصرف صبحانه است.

رعایت مواردی مانند چیدن سفره ای زیبا بر اساس تمایلات کودک، استفاده از رنگ های شاد مانند رنگ نارنجی، عدم مصرف شام پر حجم و دیر وقت، صرف صبحانه توسط خود والدین، فراهم کردن محیطی به دور از نگرانی و ترس و انتقال حس دوست داشتن به فرزندان، باعث تحریک اشتهای کودکان و افزایش تمایل آن ها به مصرف این وعده غذایی مهم می شود.

از نکات مهم دیگر توجه به زمان مصرف صبحانه است.

بهترین زمان برای کودکان سنین مدرسه قبل از ورود به کلاس و در کودکان پیش دبستانی بین ساعت 9-7 صبح است.

فراموش نکنیم که نخوردن صبحانه از دلایل مهم افت تحصیلی در کودکان سنین مدرسه و اختلال رشد در کودکان پیش دبستانی است.