اطلاعاتی پیرامون طلای سفید

اطلاعاتی پیرامون طلای سفید
افراد بسیاری بر این باورند که طلای سفید یا صورتی به همین صورت در طبیعت وجود دارد که این باور صحیح نیست. این فلز برای اینکه ظاهر سفید رنگ داشته باشد با فلزاتی دیگر ترکیب می شود و البته این ترکیب ها از ارزش و ظرافت آن نمی کاهد. طلای سفید از پلاتین و نقره ساخته شده است. در اواخر دهه 1920 تا 1930 جواهراتی که از طلای سفید ساخته می شد طرفداران بسیاری داشت و این شور و علاقه تا کنون ادامه یافته است.

امروزه استفاده از طلای زرد برای بسیاری از افراد خسته کننده و کسالت آور شده است. ترکیب طلای سفید با نقره، به ظرافت و درخشندگی آن می افزاید، درست همان طور که طلای زرد را نیز با مواد دیگر ترکیب می کنند و درخشان به نظر می رسد و ما به اشتباه تصور می کنیم که این درخشش بخاطر خود طلا است.

جواهرات ساخته شده از طلای سفید
طلای سفید از ترکیب طلای خالص با فلزاتی همچون پالادیوم و نیکل به دست می آید. بخاطر وجود همین فلزات است که طلای سفید با طلای زرد متفاوت می باشد. نیکل به دلیل این که فلزی سخت است در ترکیب طلای سفید استفاده می شود و برای ساخت حلقه و انگشتر مناسب می باشد، پالادیوم هم که به نسبت نرم تر است برای ساخت جواهرات با سنگ های قیمتی مناسب می باشد.

 

هر مدل جواهری که از طلای سفید ساخته شود– برای درخشندگی بیشتر- یک لایه فلز رادیوم (که از مجموعه فلز پلاتین است) روی آن کشیده می شود. طلای سفید هم مثل طلای زرد با عیار و قیراط اندازه گیری می شود و بهای هر جواهری هم طبق وزن و عیار آن تعیین می شود.

 

طلای 12عیار، به دلیل ترکیب طلا، نقره و مس محکم ترین نوع طلا است ولی برای ساخت جواهرات ارزان قیمت از آن استفاده می شود. طلای14  عیار ، به مراتب از عیار 10 و 12 بهتر است و رنگ بسیار خوبی در جواهرات ساخته شده از آن دارد.
در واقع طلای 18 عیار کیفیت بسیار خوبی دارد که حداقل 75% آن طلای خالص است، رنگ آن نیز بهتر و فلزش نیز نرم تر است. طلای عیار 20، 22 و یا 24 هم طلایی بسیار نرم و انعطاف پذیر است و کیفیت خوبی دارد و اغلب برای ساخت کارهای هنری و مجسمه استفاده می شود.
منبع : argo-co.com

ویدیو مرتبط :
اطلاعاتی پیرامون تخت جمشید و پاسارگاد

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

بی‌مهری به طلای سفید؛ایران در آستانه حذف از كمیته جهانی پنبه

 

 

 

 

كمیته مشورتی بین المللی پنبه كه اعضای آن متشكل از بخش دولتی كشورهای پنبه خیز جهان است شهریور ماه امسال و سه سال اخیر در حالی برگزار شد كه ایران به دلیل نپرداختن حق عضویت (سالانه ۲۰ هزار دلار) در آستانه حذف شدن از عضویت در این كمیته و در حالت تعلیق قرار گرفت كه با تعهد بخش خصوصی و پرداخت این مبلغ از سوی بخش خصوصی مجددا به عضویت این كمیته درآمد.

به گزارش خبرنگار كشاورزی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، ایران از سال ۱۹۶۹ میلادی عضو این كمیته به عنوان بالاترین مرجع جهانی پنبه بوده است اما امسال برای چهارمین سال متوالی هیچ یك از مسوولان دولتی ایران در این مجمع كه در آرژانتین برگزار شد، حضور نیافته و حق عضویت این مجمع را كه سالانه ۲۰ هزار دلار بوده است را نپرداخته اند كه این امر باعث شد امسال ایران از عضویت در این مجمع به حالت تعلیق درآید و در آستانه حذف شدن قرار گیرد.

این درحالی است كه مجمع كمیته مشورتی بین المللی پنبه مطالب تحقیقاتی روز جهان در خصوص كاشت، داشت و برداشت پنبه را ارائه می كند و همچنین مباحث اقتصادی شدن تولید، كاهش هزینه های تولید پنبه، فروش، بازاریابی و صادرات این محصول را بررسی می كند و به دولت های كشورهای پنبه خیز جهان به منظور تولید پایدار وسالم پنبه مشورت می دهد.

با توجه به اینكه پنبه در صنایع نساجی، دفاع، اسكناس، داروسازی، سلولزی و بهداشتی و .... كاربرد دارد، برای دولت ها محصولی مهم و استراتژیك محسوب می شود و حتی كشورهای بزرگ تولیدكننده جهان همچون آمریكا برای تولید و صادرات این محصول به كشاورزان خود یارانه می پردازند.

اما در ایران خرد و كوچك بودن مزارع یكی از مشكلات كشت این محصول شده و ۴۰ درصد هزینه تولید پنبه در كشورمان به دلیل كوچك بودن مزارع و عدم اداره مكانیزه، صرف برداشت محصول می شود كه این كمیته راه حل هایی برای افزایش عملكرد در واحد سطح و هماهنگ كردن مزارع خرد و كوچك به دولت مردان این كشورها ارائه كرده است اما ایران از این آموخته ها بی بهره مانده است.

كه مدیركل دفتر دانه های روغنی و پنبه وزارت جهاد كشاورزی و دیگر مسئولان این وزراتخانه در این باره توضیحی ندادند.

گفتنی است ۴۲ كشور پنبه خیز جهان به غیر از چین در این كمیته عضو هستند و حتی كشور سوئیس كه هیچ گونه كشت پنبه ندارد به دلیل اهمیت محصول پنبه در این كمیته عضویت دارد و مجمع سال آینده در این كشور برگزار خواهد شد.

لازم به ذكر است سالانه بیش از ۲۵ میلیون تن پنبه در جهان تولید می شود كه ۸۰ درصد این تولید توسط كشورهای چین، آمریكا، پاكستان، هند و ازبكستان صورت می گیرد و ایران با تولید سالانه ۶۵ تا ۷۰ هزار تن كمتراز یك درصد از سهم تولید جهانی را دارد این در حالی است كه نیاز صنایع نساجی كشورمان دو برابر این میزان تولید است و سالانه باید ۷۰ هزار تن از نیاز صنایع نساجی از طریق واردات تامین شود.

در صورتی كه در سال های ۵۳ و ۵۴ ایران صادركننده پنبه بوده و پس از نفت بالاترین ارزآوری را برای كشور داشته است.... /  خبرگزارى ایسنا