گناه «اسیدفروشان» چیست؟

 اخباراجتماعی -  گناه «اسیدفروشان» چیست؟

برای رسیدن به بازار اسیدفروش‌ها باید از راسته خیابان درشکه‌سوارها گذشت و رسید به خیابان ناصرخسرو شلوغ و درهم؛ خیابانی که از کنار هر دونفر بگذری حتما یک‌نفر آنها زیر گوشت دارو را آرام زمزمه می‌کند تا بالاخره مشتری خود را پیدا کند. در کوچه «خدابنده‌لو»، چندکوچه پایین‌تر از کوچه مروی، صنف اسیدفروش‌ها جمع‌اند. یک‌کوچه مانده به خدابنده‌لو بوی اسید را می‌توان حس کرد و بعد ردیف مغازه‌هایی که روی شیشه‌شان نوشته شده: «آزمایشگاهی»، «صنعتی»، «بهداشتی»، «آبکاری»، «آرایشی و خوراکی».

به گزارش شرق، در میان این‌همه کاربرد اسید در زندگی روزانه، اما هستند هنوز دست‌های مرتعشی که اسید بر صورت دختران می‌پاشند؛ از اصفهان تا تهران، از ایلام تا خراسان.

ظاهرا شهرداری قصد دارد این صنف را از «خدابنده‌لو» کوچ دهد اما آزمایشگاهی‌فروش‌ها از بر خیابان «ناصرخسرو» بهره می‌برند و معاملات‌شان را همین‌جا «فاکتور» می‌کنند.

محمد علی‌نسب، از فروشندگان آزمایشگاهی می‌گوید که در این 10سال به آدم‌های ناشناس اسید نفروخته: «باید فرم کارپردازی شرکت داشته باشند با کارت. کارپردازها هم عموما آشنا هستند، در غیر این صورت نمی‌توانند از این پاساژ جنس خرید کنند.» پاساژی در کار نیست، منظورش ساختمان‌هایی است که کنار هم قرار گرفته‌اند و معمولا به صورت عمده، اسید خریدوفروش می‌کنند.

عبداللهی یکی دیگر از کسبه اینجاست که مشتریانش را فقط طلافروش‌ها تشکیل می‌دهند: «خرید طلافروش‌ها خرده است و معمولا با سربرگ طلاسازی انجام می‌شود. آنها برای تیزاب سلطانی، اسیدسولفوریک و اسیدنیتریک نیاز دارند و ما در اختیارشان قرار می‌دهیم.»

هر لیتر اسیدسولفوریک کمتر از 10هزارتومان قیمت دارد اما هر قطره‌اش می‌تواند پوست را بسوزاند و خاکستر کند! عبداللهی به یاد می‌آورد که سال گذشته پسرکی سراسیمه داخل مغازه شده و تقاضای اسید کرده: «شگرد اسیدفروش‌ها این است که از مشتری، چندوچون دقیق اسیدی که می‌خواهند را می‌پرسند؛ مثل غلظت، درصد و مقدار. اینطور دست طرف ‌رو می‌شود.» او به آن جوان اسید نداده اما چندروز بعد در روزنامه خبر یک اسیدپاشی را در میدان کاج شنیده که معنی‌اش می‌شود «جوینده، یابنده است».

علیرضا، شاگرد او توضیح می‌دهد: «هربار که اسیدپاشی می‌شود می‌آیند سراغ ما. ما صنف صنعتی هستیم و کارمان دارد چرخ بازار را می‌چرخاند. کسی هم اهل زیروروکشیدن نیست چراکه اوضاع کاسبی خودش کساد می‌شود. باید بروید سراغ آنها که اینقدر به آدم‌ها رو داده‌اند که در روز روشن روی دختران معصوم اسید می‌پاشند، نه سراغ ما.»

  اخباراجتماعی  - شرق

ویدیو مرتبط :
اگر فرزند گناه کند اون گناه پای والدین هم نوشته می شود؟

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

4 گناه نحس که خداوند سخت می‌بخشد

 

 

 

ببینید؛ خدا چند گناه را نمی بخشد: 1- عمدا نماز نخواندن.2- به ناحق آدم کشتن.3- عقوق والدین.4- آبرو بردن.

 

به گزارش جهان، استاد فاطمی نیا در جلسه‌ای با ذکر چند نکته اخلاقی و عرفانی فرمود: خدمت آیت الله بهاالدینی رسیدم. گفتم آقا راز مقام و رتبه سید سکوت چه بود؟ آقا دست بالا آورد و اشاره به دهان کرد. خدا شاهد است الان مردم خیلی دست کم گرفته‌اند آبرو بردن را.

 

ببینید؛ خدا چند گناه را نمی‌بخشد:

1- عمدا نماز نخواندن.

2- به ناحق آدم کشتن.

3- عقوق والدین.

4- آبرو بردن.

 

این گناهان اینقدر نحس هستند که صاحبانشان گاهی موفق به توبه نمی‌شوند. پسر یکی از بزرگان علما که در زمان خودش استادالعلما بود، برای من تعریف می‌کرد: «به پدرم گفتم پدر تو دریای علم هستی. اگر بنا باشد یک نصیحت به من بکنی چه می‌گویی؟ می‌گفت پدرم سرش را انداخت پایین. بعد سرش را بالا آورد و گفت آبروی کسی را نبر!» الان در زمان ما هیئتی‌ها، مسجدی‌ها و مقدس‌ها آبرو می‌برند.

 

عزیز من اسلام می‌خواهد آبروی فرد حفظ شود. شما با این مشکل داری؟ دقت کنید که بعضی‌ها با زبانشان می‌روند جهنم.

 

روایت داریم که می‌فرماید اغلب جهنمی‌ها، جهنمی زبان هستند. فکر نکنید همه شراب می‌خورند و از دیوار مردم بالا می‌روند. یک مشت مومن مقدس را می‌آورند جهنم. ای آقا تو که همیشه هیأت بودی! مسجد بودی! بله. توی صفوف جماعت می نشینند آبرو می‌برند.

 

امیرالمومنین به حارث همدانی می‌فرماید: اگر هر چه را که می‌شنوی بگویی؛ دروغگو هستی.

 

گناهکار چند نوع است: عده‌ای گناه می‌کنند، بعد ناراحت و پشیمان می‌شوند؛ سوزوگداز دارند؛ توبه می‌کنند و هرگز فکر نمی‌کنند که روزی این توبه را بشکنند؛ اما دوباره می‌شکنند. دوباره، سه باره، ده باره. در حدیث داریم که این اگر در تمام توبه شکستن ها سوز و گداز واقعی داشته باشد، در نهایت بر شیطان پیروز می‌شود.