گلایه به کجا ببریم؟

گلایه به کجا ببریم؟

در هفته گذشته بارها پیش آمده است که یک روز پر استرس کاری را آغاز کرده‌ایم و در زمانی که تصمیم به شروع کارها داشته‌ایم با این صحنه مواجه شده‌ایم که اینترنت‌مان قطع است. در این شرایط مسلما اولین فکری که به ذهن می‌رسد تماس با بخش پشتیبانی ISP است

 

که از آن اینترنت می‌گیریم و خوشبختانه یا بدبختانه زنگ زدن به این بخش در بسیاری از موارد شادی روح و روان را به همراه می‌آورد. زیرا نهایت هنر پاسخ‌دهندگان این بخش این است که مودم خود را خاموش و روشن کنید! حال اگر درست نشد هم دیگر مشکل به آن‌ها ربط نداشته و مخابرات منطقه شما دارای مشکل است.

این سناریویی است که بسیاری از کاربران به صورت روزمره با آن مواجه هستند و این داستان تکراری ظاهرا قصد ندارد کمی دست از سر ما بردارد. چرا باید این شرایط وجود داشته باشد؟

در حالی که کشورهای پیشرفته جهان به آسانی در همه جا به اینترنت دسترسی دارند ما تنها یک اینترنت سر و پا شکسته داشته باشیم که یا دائما در حال قطعی باشد یا این که سرعت آن به قدری پایین باشد که حتی نتوانیم یک صفحه ساده و سبک را با آن باز کنیم.

این موارد هم به کنار، چرا با وجود این که می‌دانیم این مشکل وجود دارد و تمامی مردم از آن ناراضی هستند کسی به فکر برطرف کردن این مشکلات نیست؟ چرا ما باید دائما شاهد یا قربانی دعواهای میان ارگان‌هایی مانند مخابرات یا شرکت زیرساخت باشیم در حالی که برای استفاده از سرویس نصف و نیمه‌ای که در اختیار ما قرار می‌دهند، هزینه زیادی را هم از ما دریافت کنند.

مسلما بزرگ‌ترین سئوال ذهنی کاربران ایرانی همیشه این بوده است که از اختلالات اینترنتی موجود باید به کجا شکایت کنیم؟ نارضایتی کاربران از کیفیت خدمات اینترنتی که دریافت می‌کنند، موضوعی است که سال‌های سال وجود دارد و به هیچ وجه تازه نیست.

در این میان هیچ وقت کسی پاسخگوی خساراتی که از این بابت به افراد وارد شده، نبوده است.

از زمانی که اینترنت به ایران وارد شده همیشه و همیشه همین بحث‌ها وجود داشته است و حرف اصلی کاربران گله از کندی و اختلالات موجود در اینترنت بوده است و این امر به قدری طبیعی شده است که این روزها اگر یک اینترنت بدون قطعی و پرسرعت داشته باشیم، باعث تعجبمان خواهد شد. اگر پولی بابت یک سرویس یک ماهه با محدودیت حجم از یک کاربر دریافت می‌شود چرا باید چندین روز در ماه اختلال و قطعی وجود داشته باشد.

در شرایطی که امروزه ما مفاهیمی مانند دانشگاه مجازی را در کشورمان به راه انداخته‌ایم آیا این منطقی است که یک دانشجو به دلیل قطع بودن اینترنت یا کندی بیش از حد آن نتواند بر سر کلاس خود حضور پیدا کند؟ آیا این طبیعی است که یک استاد نتواند به دلیل پایین بودن کیفیت اینترنتش کلاس خود را برگزار کند؟

 

در این زمان است که باید فکر کنیم چرا با وجود این که از زیر ساخت‌های خود اطمینان نداریم به فکر اجرای مفاهیمی افتاده‌ایم که پیشنیاز آن وجود همین زیر ساخت‌هاست. اوضاع اینترنتمان خراب است و همه هم به خوبی می‌دانیم اما نه فکری، نه تصمیمی و نه مسئول پاسخگویی در میان است.
/الف

ویدیو مرتبط :
چگونه ازنمازلذت ببریم؟

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

گلایه مردم از افزایش اسكناس‌های تقلبی

 

 

 

در حالی‌كه گلایه‌های مردمی از رشد اسكناس‌های تقلبی در گردش در روزهای اخیر افزایش یافته، بانك مركزی ترجیح داده است در این باره سكوت اختیار كند.

 

علاوه بر انتشار گزارش‌های رسانه‌ای، تماس‌های مردمی متعددی با «جام‌جم» برقرار شده كه حكایت از افزایش شمار اسكناس‌های تقلبی در گردش دارد. براساس این تماس‌ها، شهروندان از تحویل گرفتن اسكناس‌های تقلبی از شعب بانك‌ها گلایه و اظهار می‌كنند كه در برخی موارد خودپردازهای بانكی اسكناس‌های تقلبی به آنان تحویل داده یا در میان بسته‌های باندرول شده اسكناس كه از شعب بانك‌ها تحویل گرفته‌اند، چندین برگ اسكناس تقلبی یافت شده است.

 

مساله دیگر مورد گلایه، افزایش رواج اسكناس‌های تقلبی در گردش پولی كشور و رسیدن آن به دست شهروندان است. به عنوان مثال هنگام پس گرفتن باقیمانده پول یا تحویل پول نقد از دست شهروندان گاهی مشاهده شده كه چند برگ اسكناس تقلبی به طور خواسته یا ناخواسته تحویل شده است. این در حالی است كه طبق عرف و قانون بانك‌ها یا هر مرجع دیگری از تحویل گرفتن اسكناس تقلبی یا تعویض آن معذور است. این مساله در حالت عادی یعنی هنگامی كه شخص اسكناس تقلبی را از گردش پول خارج از بانك به دست آورده باشد، توجیه‌پذیرتر است اما اگر اشخاص اسكناس تقلبی را از دستگاه‌های خودپرداز یا شعب بانك‌ها دریافت كنند و بعد بانك‌ها زیر بار تعویض یا پذیرش آن نروند، چنین توجیهی پذیرفته نیست.

 

مساله قابل تاسف درباره اسكناس‌های تقلبی آن است كه بانك‌ها در برخورد با این پدیده هیچ‌گونه مسوولیتی را نمی‌پذیرند و بجز ارجاع دادن اشخاص به نیروی انتظامی یا دادگاه، چاره‌اندیشی دیگری نمی‌كنند. به گفته شهروندان، بارها مشاهده شده كه پس از دریافت اسكناس از خودپرداز و مشاهده اسكناس تقلبی در آن، بلافاصله برای تحویل اسكناس به درون شعبه مراجعه شده اما شعبه حاضر به تعویض اسكناس نشده و تنها اسكناس را به مشتری بازگردانده است.

 

استدلال شعبه نیز این است كه بانك‌ها هیچ دستورالعملی را برای تعویض، پذیرش یا نحوه برخورد با اسكناس تقلبی ندارند و لذا ۲ راه باقی می‌ماند: نخست آن كه اسكناس را دریافت و سوراخ كنند و البته روشن است در قبال آن اسكناس سالم به مشتری تحویل داده نخواهد شد و راه دوم آن است كه اسكناس را عینا به مشتری بازگردانند تا خود فكری برای آن بكند. در این صورت روشن است كه برخی اشخاص برای جلوگیری از ضرر شخصی، اسكناس را معدوم نمی‌كنند، بلكه احتمالا به نحو دیگری آن را به جریان می‌اندازند و این‌چنین است كه شمار اسكناس‌های تقلبی در گردش كشور چندان كاهش نمی‌یابد.طهماسب مظاهری، رئیس كل سابق بانك مركزی به خبرنگار ما می‌گوید: براساس آخرین آمار، هم‌اكنون حدود ۷۰۰ میلیارد برگ اسكناس در كشور در حال گردش است كه بانك مركزی سالانه بین ۶۰۰ تا ۷۰۰ میلیون برگ از آن را امحا می‌كند.

 

وی افزود: با این حال هیچ‌كس نمی‌داند مقدار اسكناس‌های تقلبی در گردش چقدر است، چرا كه تخمین آن به طور دقیق غیرممكن است، مانند آمار قاچاق كالا. هرگونه آماری هم كه در این زمینه ارائه می‌شود، بیشتر برآوردی است.

 

وی اظهار كرد: اما در برخورد با پدیده اسكناس تقلبی، بانك یكی از عوامل گردش پول در سراسر كشور است و نمی‌تواند ضرر ناشی از پذیرش اسكناس‌های تقلبی در چرخه را بپذیرد. اما اگر این اسكناس‌ها از خود بانك بیرون آمده باشد، باید تذكر داد كه كارمندان صندوق هنگام پذیرش یا شمارش اسكناس‌ها یا قرار دادن آن در خودپردازها دقت بیشتری بكنند.

 

همچنین حمید پورمحمدی، قائم‌مقام بانك مركزی در گفتگوی كوتاهی با خبرنگار ما درباره مشاهده شدن نمونه‌هایی از تحویل اسكناس تقلبی توسط خودپردازها به مردم گفت: بعید است چنین چیزی اتفاق افتاده باشد و مقدار آن هم زیاد نیست. حالا ممكن است در میان دسته‌ای از اسكناس‌ها چند برگ اسكناس تقلبی موجود باشد، اما این به معنای فراگیر بودن این مساله نیست، لذا باید به مسوولان امر تذكر داد كه بیشتر دراین‌باره دقت كنند.

 

 

● حقوق مردم

 

با این وجود، فقدان هر گونه دستورالعملی درباره نحوه رفتار با اسكناس‌های تقلبی در گردش به ضایع شدن حقوق مردم منجر می‌شود، چرا كه بانك‌ها بویژه در زمینه اسكناس‌هایی كه ناخواسته تحویل مردم می‌دهند، مسوولیتی را نمی‌پذیرند.

 

به نظر می‌رسد اكنون كه شمار این اسكناس‌ها و تعداد مشاهدات آن در كشور افزایش یافته، بانك مركزی باید سكوت خود را در این زمینه شكسته، از كلی‌گویی دست بردارد و تدابیر قاطعی را در درون سیستم بانكی برای جلوگیری از ضایع شدن حقوق مردم به كار بندد، چرا كه در هر حال مردم نباید و نمی‌توانند تاوان وجود اسكناس‌های تقلبی را با وجود مشكلات عدیده اقتصادی كه دارند، پس دهند.